1. เมื่อเธอมาถึงประตู เครื่องขยายเสียงก็เล่นเพลงที่คุ้นเคย ขณะพลบค่ำลง ลมหนาวพัดผ่านทุ่งนา พัดเข้าสู่หมู่บ้านที่หนาวเย็นและอยู่ห่างไกล คูคังนั่งอยู่บนระเบียงมองออกไปเห็นถนน ถนนกว้างและทอดยาวไปทางภูเขาซึ่งพ่อของเขาทำงานอยู่
“เข้ามาข้างในก่อนสิ ข้างนอกมันหนาวนะ” เธอเตือนลูกชายอย่างอ่อนโยน
ชูคังเงยหน้าขึ้นมองแม่ด้วยดวงตาแดงก่ำ ปรากฏว่าลูกชายตัวน้อยของเธอกำลังร้องไห้ บ่ายวันนั้น เธอต้องรีบกลับบ้านปู่ย่าฝ่ายแม่เพื่อหารือเกี่ยวกับวันครบรอบการเสียชีวิตที่กำลังจะมาถึง ก่อนจากไป เธอบอกลูกชายไม่ให้ออกไปข้างนอกและอยู่บ้านเพื่ออ่านหนังสือ เนื่องจากการสอบปลายภาคใกล้จะมาถึงแล้ว เมื่อฟังแม่พูด เขาก็กล้าที่จะก้าวออกไปที่ระเบียงและมองไปรอบๆ แต่เขาไม่เข้าใจบทเรียน เพราะเขาคิดถึงพ่อมากจนหัวใจเจ็บปวด
เธอจำได้ว่าสมัยที่คังยังเป็นเด็กวัยเตาะแตะ ทุกบ่ายเขาจะจูงมือแม่ไปที่ซอยเพื่อรอพ่อกลับบ้านจากที่ทำงาน คังถอดหน้ากากออกแล้วยิ้มอย่างสดใส คังปรบมือดังๆ พ่อยกคังขึ้นแล้วสวมหมวกที่มีรูปดาวติดไว้บนหัวของคัง พ่อและลูกชายหัวเราะและเล่นกันอย่างมีความสุข เธอมองพวกเขาด้วยรอยยิ้ม หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความสุข
![]() |
ภาพถ่ายจากอินเตอร์เน็ต |
2. เขากลับบ้านมาเกือบครึ่งปีแล้ว เขาถูกมอบหมายให้ประจำการที่ด่านชายแดนในเขตที่ติดกับจังหวัดใกล้เคียง เขตนี้เป็นที่สูง มีเนินเขาและภูเขาสูง ผู้คนยังคงมีปัญหาอยู่มาก แต่พวกเขาก็ใช้ชีวิตกันอย่างอบอุ่นและกลมกลืน เขาโทรกลับบ้านและบอกให้เธออยู่บ้าน แม้จะอยู่ไกล แต่เขาก็ได้ใช้ชีวิตในความสัมพันธ์ที่อบอุ่นระหว่างทหารและพลเรือน หน่วยนี้ช่วยเหลือและสนับสนุนผู้คนในหลายๆ ด้าน เธอรู้สึกสบายใจขึ้นบ้างเมื่อเขาดูเป็นผู้ใหญ่และมีแผนดีๆ มากมาย ค่ำคืนหลายคืน ความฝันก็เข้ามาหาเธอ ทำให้เธอรู้สึกเศร้าใจเหมือนผู้หญิงที่ไม่ได้เจอสามีมานาน ครั้งหนึ่งเธอเคยร้องไห้ในใจเพื่อระบายความในใจกับเขา แต่แล้วเธอก็คิดอีกครั้งว่าเธอไม่ควรเห็นแก่ตัว เขายังคงมีงานทำ ยังรับใช้กองทัพ ตัวเธอเองเป็นครู พบปะกับนักเรียนทุกวัน นำความรู้ ความอดทน และความกรุณามาสอนพวกเขา แล้วทำไมเธอต้องสนใจแต่ตัวเองล่ะ เมื่อคิดเช่นนี้ เธอจึงรู้สึกสบายใจและกระตือรือร้นกับงานของเธอ การเชื่อฟังของ Cu Khang ยังเป็นแหล่งที่มาของแรงบันดาลใจที่ช่วยให้เธอไม่รู้สึกว่างเปล่าเมื่อต้องอยู่ห่างจากสามีเป็นเวลานาน
วันหนึ่งเขาบอกกับเธอว่าจะไปทำงานที่ภูเขา เธอได้แต่มองดูเขา พยายามควบคุมอารมณ์ของตน เขารู้ว่าภรรยาของเขาเป็นห่วง จึงให้กำลังใจเธอมาก คูคังจับมือพ่อของเขาไว้ ร้องไห้ เขาปลอบใจพ่อโดยสัญญาว่าจะซื้อของขวัญมากมายให้เขาเมื่อเขากลับมา เธอไปส่งเขาสักพัก จากนั้นก็เฝ้าดูเขาจากไปอย่างเงียบๆ
ในช่วงแรกๆ ของพื้นที่สูงห่างไกล ในช่วงพักระหว่างกะงาน เขามักจะโทรหาเธอเสมอ เขาเล่าเรื่องราวต่างๆ มากมายให้เธอฟัง ผู้คนที่นั่นเป็นคนเรียบง่ายและซื่อสัตย์ พวกเขารักทหารที่อยู่ห่างจากบ้าน พวกเขามักจะห่อข้าวโพด ฟักทอง และผักป่า เขาและสหายถูกส่งไปช่วยผู้คนมุงหลังคาบ้าน สร้างสะพานข้ามลำธาร หรือไปที่ทุ่งนาเพื่อเก็บเกี่ยวข้าวและมันฝรั่งเมื่อถึงฤดูกาล เมื่อฟังเขาพูด เธอรู้สึกสงสารผู้คนที่นั่นซึ่งยังมีสินค้าขาดแคลนมากมาย และรู้สึกภูมิใจในตัวสามีของเธอ เธอสนับสนุนให้เขาทำภารกิจให้สำเร็จลุล่วง และที่บ้าน เธอพยายามดูแลครอบครัวทั้งสองฝ่าย
3. คริสต์มาสใกล้เข้ามาแล้ว เวลาผ่านไปเร็วมากจนรู้สึกเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานนี้เอง เวลาผ่านไปเกือบปีแล้วตั้งแต่เขาออกจากบ้าน และเขาก็ค่อยๆ ผ่านพ้นทั้งความสุขและความเศร้าของชีวิต ความยากลำบากและความกังวล เมื่อคริสต์มาสที่แล้ว เขาได้รับอนุญาตให้ลาเพื่อพาเธอและคังไปเดินเล่น ไปโบสถ์...
คังกำลังยุ่งอยู่กับการเขียนจดหมายถึงซานตาคลอส เมื่อวานหลังเลิกเรียน ขณะเดินผ่านถนน เขาเห็นร้านค้าที่ขายต้นคริสต์มาส เสื้อผ้าซานตาคลอส และของน่ารักๆ อีกมากมาย คังขอให้แม่ซื้อให้ พี่สาวบอกเขาว่าเขาต้องเรียนเก่งๆ ถึงจะได้ของขวัญในคืนคริสต์มาสอีฟ เขาพยักหน้าและมองไปไกลๆ ราวกับกำลังคิดถึงบางอย่าง เขาคิดถึงพ่อ พ่อรักเขามาก มักจะจูบเขาและพร้อมที่จะสวมคอให้เขา เดินเล่นรอบสนาม หรือพาเขาเดินเล่นในตรอกซอกซอย
ทันใดนั้น คังก็เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าที่มีเมฆสีเทา เขาสงสัยว่าพ่อของเขาคิดถึงเขาที่ทำงานที่ห่างไกลหรือไม่ คริสต์มาสกำลังใกล้เข้ามา และพ่อของเขาจะไม่กลับมาพาเขาไปเดินเล่นหรือไปโบสถ์อีกต่อไป
- เพื่อนๆข้างบนได้ฉลองคริสต์มาสกันมั้ยคะแม่?
เธอแปลกใจกับคำถามอันไร้เดียงสาของลูกน้อย และกอดลูกน้อยของเธอ
กลางดึกเมื่อลมหนาวพัดผ่านมา เธอพลิกตัวไปมาอย่างไม่สามารถนอนหลับได้ คำพูดของคังยังคงอยู่ในใจของเธอ เมื่อเธอถามเขาว่าเขาต้องการของขวัญอะไรจากซานตาคลอส เธอแสร้งทำเป็นถาม แต่เธอก็ได้อ่านเนื้อหาในจดหมายที่เขาเขียนอย่างระมัดระวังเพื่อส่งไปหาซานตาคลอสแล้ว แต่ตรงกันข้ามกับที่เธอคิด คังต้องการของขวัญมากมายที่จะส่งไปให้พ่อของเขาเพื่อแบ่งปันกับเพื่อนๆ ของเขาในที่สูง ทำให้เธอกลั้นหายใจและอารมณ์เสีย เธอจะซื้อของขวัญเหล่านี้อย่างลับๆ ตามที่เขาต้องการซึ่งเขียนไว้ในจดหมายถึงซานตาคลอส
4. ถนนจากบ้านไปโบสถ์วันนี้ดูกว้าง โปร่งสบาย และสะอาด ต้นไม้เรียงรายอยู่ด้านหลังค่อยๆ ห่างออกไป บ้านสองชั้นกว้างขวางก็เริ่มสว่างขึ้นเช่นกัน คูคังกอดเอวแม่แน่นและกระซิบเกี่ยวกับหลายๆ เรื่อง รถเพิ่งผ่านพื้นที่นิเวศน์ข้างสวนสาธารณะ ริมฝั่งมีม้านั่งหินวางอยู่ใต้ซุ้มต้นเฟื่องฟ้าที่ขึ้นอยู่ตลอดทั้งปี เขาและภรรยาเคยนั่งคุยกันและดูลูกเล่นอย่างมีความสุข วันแห่งความสุข แผนดีๆ มากมาย เสียงหัวเราะที่จริงใจของลูก สายตาที่เปี่ยมด้วยความรักของสามี... เธอยิ้มอย่างกะทันหัน
โบสถ์แห่งนี้ใหญ่โตและประดับประดาด้วยไฟหลากสีและดอกไม้ เป็นครั้งแรกที่เธอไปโบสถ์ในวันคริสต์มาสโดยไม่มีเขาอยู่ข้างๆ ทุกปี เขามักจะจัดการงานที่ออฟฟิศเพื่อพาเธอและลูกออกไปกินข้าว จากนั้นก็แวะไปที่สวนสาธารณะเพื่อให้คังเล่นสักพัก จากนั้นก็ไปโบสถ์เพื่อชมพิธีมิสซา แม้ว่าเขาและเธอจะเป็นคนนอกศาสนา แต่สภาพอากาศหนาวเย็นในฤดูหนาวและเพลงคริสต์มาสก็กระตุ้นให้เธอกระตือรือร้นที่จะเข้าร่วมกับฝูงชนที่มุ่งหน้าไปที่โบสถ์ในวันคริสต์มาสอีฟ... เธอปล่อยให้ภาพในอดีตปรากฏขึ้นทันใดนั้น ล้อมรอบจิตวิญญาณของเธอ คังปล่อยมือแม่ของเขา วิ่งไปรอบๆ ต้นไม้ จากนั้นก็วิ่งไล่ตามเสียงจิ้งหรีดที่ส่งเสียงเจื้อยแจ้วที่ไหนสักแห่งใต้หญ้าหนาทึบ เมื่อมองดูความไร้เดียงสาและความไม่กังวลของเขา เธอรู้สึกว่าหัวใจของเธอเบาสบายขึ้น
ทันใดนั้น เธอมองขึ้นไปที่หอระฆัง คืนนี้ของขวัญตามคำอวยพรของลูกชายของเธอจะไปถึงเด็กๆ บนที่สูง ส่วนคัง เด็กน้อยที่เข้าใจและเห็นอกเห็นใจ เขาจะได้รับจดหมายขอบคุณและของขวัญที่รอคอยมากที่สุด
เซนต์
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)