ถ้วยกาแฟเก่าๆ ในวัยเด็ก

(ส่งผลงานเข้าประกวด “ความประทับใจกาแฟและชาเวียดนาม” โครงการ “เชิดชูกาแฟและชาเวียดนาม” ครั้งที่ 2 ปี 2567 จัดโดย หนังสือพิมพ์หงอยลาวดง)

การดื่มกาแฟกับครอบครัวตอนเย็นกลายเป็นนิสัยที่ยากจะ "เลิก" ได้เลย หลังจากทำงานหนักมาทั้งวัน ครอบครัวก็มารวมตัวกัน รอให้น้องสาวชงกาแฟให้ทุกคน

กลิ่นหอมของกาแฟลอยฟุ้งไปทั่วที่นั่ง ทำให้ทุกคนรู้สึกตื่นเต้น พ่อของฉันมักจะพูดว่า "เวลาเหนื่อยจากงาน กลิ่นกาแฟจะทำให้รู้สึกสดชื่น"

ฉันไม่ชอบนั่งเงียบๆ ในร้านกาแฟ เพราะฉันชอบความรู้สึกที่ได้นั่งกับครอบครัว ฟังเรื่องราวไม่รู้จบ เพราะฉันรู้ว่าไม่มีกาแฟแก้วไหนที่อร่อยไปกว่ากาแฟที่บ้าน

ตอนเด็กๆ กาแฟเป็นของฟุ่มเฟือย เด็กๆ ในวัยเดียวกับผมไม่เคยได้ดื่มกาแฟดีๆ สักแก้วเลย ส่วนใหญ่ต้องยืมผู้ใหญ่มาดื่ม บางครั้งผมก็โชคดีได้ไปดูหนังกับพ่อและดื่มกาแฟด้วยกันที่ร้าน ตั้งแต่นั้นมา ผมก็ติดกาแฟชนิดนี้เข้าอย่างจัง

ด้วยความที่รู้ว่าพ่อกับฉันชอบดื่มกาแฟ แม่ก็เลยเก็บเงินไว้ซื้อกาแฟบ้าง เช้าตรู่ฉันต้องรอเรือน้ำแข็งซื้อน้ำแข็งมาดื่มกาแฟนิดหน่อย ตอนนั้นแม่จะต้มน้ำชงกาแฟทุกเช้า ฉันยังจำแววตาลังเลของแม่ที่ลังเลว่าจะซื้อกาแฟหรือซื้อข้าวดี

ฉันกับพี่สาวได้ดื่มกาแฟเก่า... หลังจากที่น้ำชุดแรกหมดลงเพื่อชงกาแฟให้พ่อ แม่ก็จะเติมน้ำเดือดลงไปในกระดาษกรองกาแฟเพื่อกรองกาแฟเก่า พี่สาวคนที่สองของฉันจะหยิบแก้วใบใหญ่มาชงกาแฟให้ทุกคนในครอบครัวดื่ม ฉันกับพี่สาวจะได้สูดกลิ่นกาแฟหอมกรุ่น บางวันอากาศร้อน ฉันกับพี่ชายคนที่สี่จะได้ดื่มกาแฟเก่าเป็นครั้งที่สาม แต่ก็ยังรู้สึกเสียดายอยู่ดี

ตอนนี้ฉันดื่มกาแฟอร่อยๆ ราคาแพงได้หลายชนิดแล้ว แต่ฉันยังลืมรสชาติกาแฟเก่าๆ สมัยเด็กๆ ไม่ได้เลย...