สระเป็นพื้นที่ลุ่มต่ำของทุ่งนาเพื่อให้ปลาได้อาศัยหลบภัยในฤดูแล้ง - ภาพ : THANH HUYEN
ดินแดนอันอุดมสมบูรณ์ของอูมินห์ฮาเต็มไปด้วยผลิตภัณฑ์จากธรรมชาติมากมาย รวมถึงปลาในน้ำจืดซึ่งหายากและมีค่ามากขึ้นเรื่อยๆ และการทำประมงในฤดูแล้งไม่เพียงแต่เพื่อจับปลาเท่านั้น แต่ยังเป็นประเพณีอันดีงามของความรักเพื่อนบ้านของชาว ก่าเมา ที่สืบทอดกันมาจนถึงทุกวันนี้
1. ผู้คนจากภูมิภาคอื่นอาจจะรู้สึกแปลกใจเมื่อได้ยินสิ่งนี้ แต่ในความเป็นจริง ใครในดินแดนนี้ที่ไม่รู้จักเรื่องนี้ดีเท่ากับการฮัมเพลง 3 ท่อน? บ่อ (เรียกอีกอย่างว่าบ่อ) มีความลึก 2-4 เมตร ชาวบ้านสามารถขุดได้กว้าง 5-10 เมตร และยาวอย่างน้อยเป็นสองหรือสามเท่า ขึ้นอยู่กับพื้นที่ดิน
หลังสงคราม หลุมระเบิดขนาดใหญ่ หรือหลุมระเบิดคู่ (ระเบิด 2 ลูกที่ถูกทิ้งติดกัน) ก็สามารถเรียกว่าบ่อได้เช่นกัน หากผู้คนใช้ประโยชน์จากหลุมดังกล่าวเพื่อให้ปลามารวมตัวกันตามธรรมชาติหรือเลี้ยงปลาเหมือนอย่างที่เคยทำในภายหลัง
นับตั้งแต่บรรพบุรุษของเราเปิดแผ่นดินขึ้นมา พวกเขาเข้าใจอย่างชัดเจนถึงลักษณะของปลาที่มักจะหนีไปยังที่ลึกในช่วงฤดูแล้งเพื่อหาที่หลบภัย และไปที่ทุ่งนาเพื่อสืบพันธุ์ในช่วงฤดูฝน ฤดูกาลตกปลาในบ่อเริ่มต้นขึ้นหลังจากการเกี่ยวข้าวเสร็จสิ้น ทุ่งนาแห้งเหือด และชาวนามีเวลาว่างที่จะจับปลามาขายและรับประทาน และสนุกสนานหลังการเก็บเกี่ยว
หลังจากที่ถูกผลักไปที่มุมของตาข่ายแล้ว ปลาก็จะถูกหยิบขึ้นมาและคัดเลือกโดยผู้คน
นายดิงห์ วัน อุต (บ้านทรูม ถวต ตำบลคานห์ไฮ อำเภอตรัน วัน ทอย จังหวัดก่าเมา) กล่าวว่า ในอดีตดินแดนอูมินห์อันกว้างใหญ่ครอบคลุมพื้นที่นี้ และมีปลาในน้ำจืดจำนวนนับไม่ถ้วน ที่นี่ยังเป็นบ้านเกิดของลุงบาพีที่เป็นต้นกำเนิดของนิทานปลาช่อนกินมะพร้าวที่ร่วงหล่นลงมาจำนวนมาก
“ปัจจุบันปลามีน้อยลงเหมือนแต่ก่อน แต่ชาวบ้านของเรายังคงใช้วิธีจับปลาร่วมกันในบ่อ (แต่ละครัวเรือนช่วยครัวเรือนอื่นโดยไม่ได้รับค่าตอบแทน และเมื่อจำเป็นทุกคนก็ช่วยกันกลับ) วิธีการนี้เหมาะสมกับปัญหาขาดแคลนแรงงานในพื้นที่ชนบทในปัจจุบัน” นายอุตม์กล่าว
ครอบครัวนายอุตมีนาข้าว 2 ไร่ ต้องขอบคุณเครื่องจักรที่อยู่รอบ ๆ เขื่อนทำให้ปลาสามารถว่ายน้ำได้อย่างอิสระในช่วงฤดูน้ำท่วม และว่ายน้ำกลับไปสู่บ่อน้ำในช่วงฤดูแล้ง ทุกปีในช่วงฤดูตกปลา คุณอุตจะหารายได้ได้ประมาณ 20 ล้านดองจากสระปลา 2 สระ
ปีนี้ นายอุต ได้ไปทำงานร่วมกับเพื่อนบ้าน 4 คนที่ทำบ่อน้ำด้วย
สตรีจำนวนมากมารวมกลุ่มกันเพื่อเลือกปลา
2. นางสาวหวู่ ถิ เหี่ยน เพื่อนบ้าน กล่าวว่า “หลังจากถ่ายรูปบ้านหลังที่ 4 แล้ว นายอุตก็ประกาศวันที่จะถ่ายรูปบ้านของเขา ดังนั้น วันนี้ฉันกับพี่ชายจึงมาที่นี่แต่เช้าเพื่อเตรียมตัวถ่ายรูปอีกครั้งเพื่อช่วยนายอุต”
หญิงจากบ้านเกิดลุงบาพีคนนี้โชว์ความสุขที่หาได้ยากอีกอย่างอย่างมีความสุข
“การตกปลาในบ่อเป็นกิจกรรมที่สนุกสนานมาก เจ้าของบ่อต้องเคลียร์กิ่งปาล์มใต้บ่อและเคลียร์หญ้ารอบๆ ในวันก่อนหน้า ต้องเตรียมกกไว้ล่วงหน้า และทุกคนจะต้องนำตาข่ายมาด้วย
เช้าจะลงไปจับปลาที่ตาข่ายเพื่อนำไปขายที่ตลาด ผู้ชายทำหน้าที่อันหนักหน่วงในการวางตาข่ายและจับปลา ในขณะที่ผู้หญิงทำหน้าที่คัดเลือกและเตรียมปลา
ระหว่างกลางบ่อยิงปลา รอให้ปลาขึ้นมาติดตาข่าย ชาวบ้านก็จะจิบไวน์ข้าวกับปลาช่อนที่จับได้ที่ปากบ่อ จากนั้นก็หย่อนตาข่ายลง และปลาก็จะกระโดดขึ้นมา ผู้หญิงมักนินทาเรื่องพืชผล สามี และลูกๆ
วิธีจับปลา ให้ใช้ตาข่ายที่กว้างกว่าปากบ่อให้คลุมผิวน้ำทั้งหมด จากนั้นค่อยๆ หย่อนตาข่ายลงมาจากพื้นบ่อประมาณครึ่งเมตร จากนั้นใช้กิ่งไผ่หรือกกเล็กๆ งอครึ่งหนึ่งแล้วปักขอบตาข่ายให้ติดกับขอบบ่อ
การตรึงตาข่ายต้องอาศัยผู้มีประสบการณ์ เพราะต้องปล่อยให้ขอบตาข่ายอยู่ใกล้ฝั่งบ่อเพียงพอเพื่อให้ปลาสามารถว่ายขึ้นมาบนผิวตาข่ายเพื่อหายใจโดยไม่สามารถกลับลงไปที่ก้นบ่อได้
ปลาขนาดเล็กจะถูกปล่อยกลับเพื่อให้เป็นแหล่งปลาที่ใหญ่ขึ้นและขยายพันธุ์ในฤดูกาลถัดไป
หลังจากที่ตรึงตาข่ายแล้ว ชาวประมงจะรอประมาณ 2 ชั่วโมงเพื่อให้ปลาทั้งหมดไต่ขึ้นมาและนอนเรียบร้อยบนผิวตาข่าย ในขั้นตอนนี้ช่างภาพจะดึงขอบทั้งสองข้างของตาข่ายขึ้นแล้วติดไว้ที่ริมสระ จากนั้นดึงตาข่ายเพื่อรวบรวมปลาไว้ที่ปลายด้านหนึ่งของสระแล้วใช้ตาข่ายตักปลาขึ้นมา
วิธีนี้จะทำให้ปลาที่มีขนาดเล็กกว่าขนาดตาข่ายจะตกลงไปในบ่อ เจ้าของบ่อจะจับเฉพาะปลาใหญ่เท่านั้น และเก็บปลาเล็กไว้เลี้ยงฤดูกาลหน้า
การดึงตาข่ายเป็นช่วงเวลาที่น่าตื่นเต้นที่สุด เนื่องจากปลาในตาข่ายจะกระโดดไปมาและพยายามหนี ผู้คนบนฝั่งก็จะเลือกตัวที่ใหญ่ที่สุดที่กระโดดขึ้นมาเพื่อ “สำรอง” ไว้ เพื่อที่จะได้จับมาและย่างพร้อมกับพูดคุยเรื่องต่างๆ ไปด้วยในภายหลัง เจ้าภาพจะเลือกปลาตัวใหญ่ที่สุดอย่างมีน้ำใจเพื่อมาเลี้ยงนักตกปลาเสมอ ปลาที่โตพอก็จะถูกแบ่งประเภทโดยผู้หญิงแล้วขายให้พ่อค้า
เมื่อกลับมาเจ้าของบ้านก็ไม่ลืมเตรียมปลาอร่อยๆ ไปให้เพื่อนบ้านเป็นของขวัญให้เด็กๆ หรือผู้สูงอายุที่ไม่สามารถไปตกปลาได้
เพื่อนบ้านช่วยกันถ่ายรูปบ่อน้ำ โดยให้รางวัลเป็นปลาเผาแบบง่ายๆ และสนุกสนาน
การถ่ายรูปครั้งนี้จบลงด้วยการมอบรางวัลให้ทุกคนด้วยปาร์ตี้ปลาเผาริมทะเลและไวน์ข้าวรสเข้มข้นสักสองสามแก้ว
หลังจากช่วยเจ้าของบ่อเลี้ยงปลาแล้ว คุณแม่และพี่สาวจะทำโจ๊กปลาหรือซุปผักขมที่เก็บมาจากทุ่งนามาต้มให้กิน เพื่อที่พวกเธอจะได้นั่งคุยกันอย่างมีความสุขว่าจะไปถ่ายรูปบ่อไหนต่อไป
ที่มา: https://tuoitre.vn/mua-chup-dia-xu-bac-ba-phi-2025050310041542.htm
การแสดงความคิดเห็น (0)