ดอกไม้เดือนเมษายน

ฉันไม่รู้ว่าทำไม แต่ทุกเดือนเมษายน หัวใจของฉันโหยหาดินแดนที่เคยผ่านมา เพราะที่นั่นมีดอกไม้นานาพันธุ์หลั่งไหลเข้ามาในความทรงจำ เดือนเมษายนมาถึงเมื่อแสงอาทิตย์สาดส่องผ่านใบหน้า สะท้อนลงมาบนถนนอันร้อนระอุ ส่องลอดผ่านหน้าต่างห้องทุกเช้า หลายคนไม่ชอบเดือนเมษายนเพราะทนความแห้งแล้งและความรุนแรงของมันไม่ไหว แต่ฉันรักเดือนเมษายนในแบบที่พิเศษสุด ลึกซึ้งและเปี่ยมไปด้วยบทกวีอย่างประหลาด

หลังจากได้มีโอกาสเดินทางไปหลายที่ ผ่านเดือนเมษายนอันร้อนระอุมาหลายครั้ง ฉันก็ตระหนักได้ทันทีว่ามีฤดูกาลดอกไม้บานเฉพาะเดือนเมษายนเท่านั้น ฉันจำได้ว่ารู้สึกซาบซึ้งใจมากตอนที่ยืนอยู่ใต้ต้นฝ้ายที่ทางเข้าหมู่บ้านในยามที่ดอกบานสะพรั่ง ดอกไม้แต่ละดอกเปรียบเสมือนเปลวไฟสีชมพูที่ส่องสว่างท้องฟ้าชนบทในมุมหนึ่ง ชาวบ้านเล่าว่าทุกครั้งที่กลับจากการเดินทางไกล หากเห็นต้นฝ้ายที่ทางเข้าหมู่บ้าน พวกเขาก็รู้ว่าใกล้ถึงบ้านแล้ว เห็นวัยเด็กที่ริบหรี่ราวกับผีเสื้อ เห็นรอยยิ้มเขินอายของเพื่อนที่เอาดอกฝ้ายมาติดผม... และไม่ว่าเด็กๆ ในหมู่บ้านจะผ่านไปกี่ครั้ง ต้นฝ้ายก็ยังคงยืนต้นอยู่เคียงข้างชีวิตอย่างเงียบเชียบ มองดูกาลเวลาที่ผ่านไป ฉันเอนกายพิงต้นฝ้ายเพื่อฟังเสียงเงียบงันของกาลเวลาภายใต้ท้องฟ้าสีแดง

ขณะเดินผ่านถนนในเดือนเมษายน บางครั้งฉันก็หยุดที่มุมถนน ยืนมองร้านค้าที่พลุกพล่านอย่างเหม่อลอย ฉันโหยหาฝนฤดูร้อนที่โปรยปรายผ่านดอกลิลลี่ในใจกลาง กรุงฮานอย ทุกเดือนเมษายน ดอกลิลลี่ดูเหมือนจะยับยั้งฝีเท้าของผู้คน ผู้คนที่เดินผ่านไปมาต่างก็จดจ่อ หันศีรษะไปมองตะกร้าดอกไม้ที่วางเรียงรายอยู่ริมถนน เพื่อนพาฉันเดินชมเมืองเก่า ทันใดนั้นฉันก็เห็นฮานอยเก่าแก่ที่อ่อนโยนยังคงซ่อนตัวอยู่ภายใต้แสงแดดทุกหยดของเดือนเมษายน และดูเหมือนว่าดอกลิลลี่ได้สร้างเดือนเมษายนที่พิเศษมากสำหรับฮานอย เมษายนที่เรียบง่ายแต่บริสุทธิ์

แต่บางครั้งในเดือนเมษายน ฉันก็จมอยู่กับความคิดถึงสีชมพูสดใสในยามเช้าตรู่ โครงไม้เลื้อยของต้นเฟื่องฟ้างดงามจนทำให้ผู้คนรู้สึกอกหักท่ามกลางความพลุกพล่านของไซ่ง่อน แม้ดอกเฟื่องฟ้าจะไม่มีกลิ่นหอม แต่ก็ยังคงหว่านความคิดถึงเล็กๆ น้อยๆ ไว้ในใจผู้คน บางครั้งฉันคิดว่าดอกไม้รู้ว่าตัวเองไม่มีกลิ่น ดังนั้นเมื่อมันผลิใบอ่อน มันจึงพยายามรักษาสีไม่ให้ซีดจาง เก็บกลีบดอกที่ร่วงหล่น ฉันนึกถึงไซ่ง่อน นึกถึงวันที่ฉันเรียนรู้ที่จะเป็นคนเมือง นึกถึงครั้งที่ฉันหลงทางตามสี่แยกที่พลุกพล่านไปด้วยผู้คนและยานพาหนะ เพื่อที่ทุกครั้งที่ฉันมองดูต้นเฟื่องฟ้า ฉันจะนึกถึงไซ่ง่อนในเดือนเมษายน

ดอกไม้อีกดอกหนึ่งที่ทำให้เดือนเมษายนส่องประกายในใจฉันตลอดไป ดอกไม้ที่มักจะหันไปหาพระอาทิตย์ ซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันมักถูกสอนมาตั้งแต่เด็ก และทุกครั้งที่ฉันมีปัญหาหรือสะดุดล้มในชีวิต ฉันยังคงเชื่อมั่นในดอกทานตะวันในความทรงจำ ดอกไม้นั้นแข็งแกร่งเสมอ หันไปหาแสงสว่างในชีวิตของฉัน เมื่อเดือนเมษายนมาถึง ฉันนึกถึงดาลัต - ลัมดง จดจำฤดูกาลของดอกทานตะวันสีทองอร่ามดุจทุ่งนาในฤดูข้าวสุก ยืนอยู่บนเนินเขาสูง มองดูดอกทานตะวันเชิดหน้าขึ้นอย่างภาคภูมิใจ หัวใจของฉันเต้นแรงราวกับว่าไม่ว่าจะผ่านเรื่องราวมากมายเพียงใด ฉันเพียงแค่ต้องมาที่นี่ ยืนดูดอกทานตะวันบานสะพรั่ง อย่าก้มหัวให้พระอาทิตย์ เมื่อนั้นทุกอย่างจะสงบสุข ดังนั้นฉันรู้ว่าฉันต้องไม่หยุดเมื่อเผชิญกับความยากลำบาก เพราะทุกคนต้องค้นหาแสงสว่างของตัวเอง

เส้นทางกลับ ห่าซาง ในเดือนเมษายนปกคลุมไปด้วยสีขาวบริสุทธิ์ ผสมผสานกับสีเขียวของยอดไม้และป่าไม้ สีของดอกโบตั๋นจางจางค่อยๆ จางไปกับพื้นราบหิน ผ่านสายฝนและแสงแดด จากฤดูกาลหนึ่งไปสู่อีกฤดูกาลหนึ่ง อากาศค่อนข้างหนาว ฉันเดินตามถนนไปยังหมู่บ้าน ข้ามเนินเขาสูงชัน เหยียดแขนออกสูดกลิ่นดินและท้องฟ้าอย่างเต็มปอด ลมพัดผ่าน ทำให้ช่อดอกโบตั๋นโผล่พ้นภูเขาและเนินเขา ก่อเกิดเป็นคลื่นลูกคลื่น ราวกับช่อดอกโบตั๋นลอยอยู่กลางป่าเขียวขจี ฉันกลับสู่ที่ราบและนำพาสีขาวบริสุทธิ์ของดอกโบตั๋นจางจางที่ลอยอยู่ในหุบเขามาด้วย

ตลอดเดือนเมษายนอันเงียบสงบของชีวิต คุณจะได้พบกับฤดูกาลแห่งดอกไม้นานาพันธุ์ เช่น ดอกโบตั๋น (Bauhinia), ดอกซาว (Sau), ดอกบาร์ริงตัน (Barringtonia acutangula), ดอกโรโดเดนดรอน (Royal poinciana) และดอกพอยน์เซียนา (Royal poinciana)... ดอกไม้แต่ละดอกจะมอบกลิ่นหอมอันบริสุทธิ์ให้กับชีวิตอย่างเงียบเชียบ ประดับประดาเดือนเมษายนที่สดใส บางครั้งฉันคิดว่าฉันคงไม่มีวันก้าวพ้นเดือนเมษายนอันร้อนแรงและเปี่ยมไปด้วยความรักนั้นไปได้ ทุกครั้งที่เดือนเมษายนมาเยือน ผ่านดินแดนแปลกตา ฉันรู้ว่าจะมีฤดูกาลแห่งดอกไม้รอฉันอยู่ที่นั่น...

แหล่งที่มา