โปรดฝากความรักของคุณไว้ที่นี่!

เดือนมิถุนายนสิ้นสุดลงแล้ว และอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า เราจะปิดฉากการเดินทางอย่างเป็นทางการหลังจากอยู่ด้วยกันมาหลายปี

ภาพถ่ายโดย Tra Huong

จากหน้าต่างห้องนี้ เราเฝ้ามองดอกไม้บานสะพรั่งของต้น Lagerstroemia เก่าแก่ที่มุมกำแพงนับไม่ถ้วนที่ยังคงเบ่งบานรับแสงแดด ฤดูร้อนนี้ ช่อดอกสีม่วงยังคงพลิ้วไหวอยู่บนเรือนยอดสีเขียว แต่หลังหน้าต่างบานกว้าง ในไม่ช้านี้เราจะไม่ยืนอยู่ตรงนั้นอีกต่อไป... ฤดูกาลแห่งดอกไม้กลายเป็นสีม่วงในความทรงจำ ยากที่จะลืมเลือน!

พวกเรา – คนหนุ่มสาวที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นเด็กหนุ่ม เพิ่งจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัย ตื่นเต้นมากเมื่อหนังสือพิมพ์ วินห์ฟุก รับเราเข้าทำงานทดลองงาน เราก้าวเข้าสู่กองบรรณาธิการอย่างลังเลใจ ด้วยความยินดี ความภาคภูมิใจ และความสับสน ตอนนี้เรากำลังเตรียมตัวสำหรับการจากไป บางทีสำหรับบางคน นี่อาจเป็นการเปลี่ยนแปลงกลไกการทำงานที่ปกติ แต่สำหรับเรา การหมกมุ่นอยู่กับการเดินทางของ “หนึ่งเส้นทาง สองจุดหมาย” มากว่าทศวรรษ... นี่ไม่ใช่แค่การลาออกจากงาน แต่เป็นการจากบ้าน...

เยาวชนและวัยเยาว์ของเราทั้งหมดถูกทิ้งไว้ที่นี่ ที่นี่คือที่ที่เราเติบโต เติบโตเป็นผู้ใหญ่ และมั่นคงในความเชี่ยวชาญและอาชีพ ลุงและรุ่นพี่คอยชี้แนะเราในทุกถ้อยคำ ทุกหลักการอาชีพ แก้ไขทุกหัวข้อบทความ ปรับมุมภาพทุกมุม... ที่นี่คือที่ที่เราใช้เวลาร่วมกันในวันที่ยุ่งวุ่นวายของฤดูกาลโฆษณาชวนเชื่อสูงสุด นอนไม่หลับทั้งคืนกับต้นฉบับ รอการแก้ไข และทำแบบจำลองเพื่อตีพิมพ์ฉบับพิเศษให้ทันเวลา

เราทั้งคู่ต่างมีความสุขและเบิกบานใจเมื่อบทความของเราช่วยฟื้นคืนชีวิตให้กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง เรายังร้องไห้หลายครั้งเมื่อได้รับข่าวว่าเพื่อนร่วมงานป่วยหนัก หรือญาติพี่น้องและครอบครัวต้องเผชิญกับความโชคร้าย... จากนั้นเราก็กล่าวคำอำลากันอย่างเศร้าสร้อยในเส้นทางสุดท้ายของชีวิต... เราใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความหมายเหมือนครอบครัว!

เราไม่จำเป็นต้องเป็นมืออาชีพที่โดดเด่น และถึงแม้จะมีข้อบกพร่องมากมายในคำพูดและพฤติกรรมในชีวิตประจำวัน แต่เรามีความจริงใจ ความรักอย่างแรงกล้าในวิชาชีพของเรา และศรัทธาอย่างเต็มเปี่ยมในความเป็นผู้นำของคณะกรรมการพรรคและคณะบรรณาธิการ เราภูมิใจที่ได้ใช้ชีวิต อุทิศตน และทำงานด้วยความเมตตา ความปรารถนา และความรักอย่างเต็มเปี่ยม

จนกระทั่งบัดนี้ แม้เราจะรู้สึกเสียใจกับหัวข้อที่ยังไม่เสร็จสมบูรณ์ ยังไม่ได้นำไปปฏิบัติ ยังไม่ได้ตีพิมพ์ แม้จะเปี่ยมล้นไปด้วยอารมณ์ความรู้สึกที่ไม่อาจบรรยายได้ แต่เราเชื่อว่าไม่ว่าเราจะเลือกประกอบอาชีพใดในอนาคต ความรู้สึก ความรักใคร่ และความกตัญญูอันลึกซึ้งเหล่านี้จะยังคงอยู่ในใจเราเสมอ สิ่งเหล่านี้คือสิ่งหล่อหลอมให้เราทุกคนเชื่อมั่นในการเริ่มต้นที่สดใส!

โปรดส่งฤดูกาลแห่งดอกไม้แห่งความคิดถึงกลับคืนมา... ส่งเยาวชนกลับมาใต้หลังคาเดียวกัน!

บทความและรูปภาพ: Hoang Cuc

ที่มา: http://baovinhphuc.com.vn/Multimedia/Images/Id/130380/Nhung-yeu-thuong-xin-gui-lai-noi-nay