ความคิดถึงผักตบชวา

ฉันไม่รู้ว่าทำไม แต่ฉันมักจะชอบดอกไม้สีม่วง ฉันรู้สึกซาบซึ้งใจทุกครั้งที่เห็นสายน้ำสีม่วงของดอกผักตบชวาไหลริน ใบสีเขียวเข้มแต่ละใบแผ่กว้างใหญ่เท่าฝ่ามือ สีฟ้าของดอกไม้ดูเข้มขึ้นเมื่อต้องแสงแดดอ่อนๆ ยามบ่าย สีของดอกไม้ทำให้หัวใจของฉันรู้สึกอ้างว้างในความรู้สึกของตัวเอง

ฉันไม่รู้ว่าทำไม แต่ฉันมักจะชอบดอกไม้สีม่วง ฉันรู้สึกซาบซึ้งใจเมื่อเห็นสายน้ำสีม่วงของผักตบชวาลอยผ่าน ใบไม้สีเขียวเข้มแต่ละใบแผ่กว้างใหญ่เท่าฝ่ามือ สีฟ้าของดอกไม้ดูเข้มขึ้นเมื่ออยู่ภายใต้แสงแดดอ่อนยามบ่าย สีของดอกไม้ทำให้หัวใจฉันเต้นแรงด้วยอารมณ์ แสงแดดอ่อนยามบ่ายส่องกระทบผิวน้ำสีเหลืองระยิบระยับของแม่น้ำ ดวงตาของฉันถูกดึงดูดด้วยกลีบดอกที่ลอยไปตามน้ำ ทำให้ภาพดูมีชีวิตชีวาและน่าหลงใหลยิ่งขึ้น ผักตบชวาเป็นดอกไม้ป่าชนิดหนึ่งที่มีสีม่วง ซื่อสัตย์ เรียบง่าย และมีชีวิตชีวา ลอยอยู่ทั่วบริเวณแม่น้ำที่เงียบสงบ ไม่ว่าจะมีความหมายอย่างไร ผักตบชวาก็เป็นดอกไม้ที่สวยงามเสมอ พวกมันนำความรู้สึกสงบ อิสระ และชีวิตที่สงบและเงียบสงบ

สำหรับฉัน ช่อดอกสีม่วงนั้นมีเสน่ห์แปลกตา ฉันสามารถเฝ้ามองดอกไม้นั้นได้เป็นชั่วโมงๆ สิ่งที่ฉันชอบที่สุดคือตอนที่ดอกผักตบชวาบานสะพรั่งปกคลุมเกือบทั้งผืนน้ำ มองดูแม่น้ำสีม่วงเข้มบนพื้นหลังสีเขียวขจี เป็นภาพชนบทที่งดงามและเรียบง่าย สีม่วงอ่อนของกลีบดอกผักตบชวาที่บอบบางราวกับจะสัมผัสได้ถึงความทรงจำอันเร่าร้อนของฉัน มีสิ่งหนึ่งที่พิเศษคือ ดอกผักตบชวาจะงดงามก็ต่อเมื่ออยู่ใต้น้ำ ยืนเคียงข้างกัน เมื่อยกขึ้นจากน้ำ ดอกจะเหี่ยวเฉาอย่างรวดเร็ว กลีบดอกจะอ่อนนุ่มและเหี่ยวย่นราวกับไร้ชีวิตชีวา ดังนั้น ไม่ว่าฉันจะรักดอกไม้มากแค่ไหน ฉันก็แค่ชอบมองดูมันเบ่งบานอย่างอ่อนโยนบนสายน้ำ

ฉันจำได้ดีถึงตอนที่ไปว่ายน้ำในแม่น้ำกับเพื่อนๆ แล้วก็ชวนกันไปเก็บผักตบชวามาเล่นขายของ ใบผักตบชวาเล็กๆ กลมๆ เรียบๆ พวกนี้ใช้เป็นเงินซื้อขายในเกมของเด็กๆ กระเป๋าเสื้อและกางเกงของทุกคนเต็มไปด้วยเงินผักตบชวา หลังจากการซื้อขายจบลง พวกเราจะนั่งนับกันว่าใครมีเงินมากกว่าใครขายได้ดีกว่า ความทรงจำเหล่านั้นกลายเป็นสายธารอันอ่อนโยนในใจฉัน ผักตบชวาไม่ได้มีไว้เล่นกันแค่เด็กๆ เท่านั้น แต่มันยังเป็นผักที่อร่อยสำหรับไก่และเป็ดอีกด้วย ชาวบ้านในหมู่บ้านของฉันมักจะนำผักตบชวามาสับเป็นชิ้นๆ ผสมกับรำข้าวหรือรำข้าวโพดเพื่อเลี้ยงไก่และเป็ด ฉันมักจะตามแม่ไปลากเกวียนไปเก็บผักตบชวาจากบ่อน้ำในหมู่บ้าน หลังจากเด็ดรากผักตบชวาแล้ว แม่ก็จะจัดช่อผักตบชวาอย่างเป็นระเบียบบนเกวียนแล้วดึงกลับ ผักตบชวามีรูพรุน ลำต้นอุ้มน้ำไว้ และไม่เหี่ยวเฉาแม้จะผ่านไปหลายวัน ทุกครั้งที่แม่ไป แม่จะขนผักตบชวากลับไปที่สะพานริมสระเพื่อสับให้ไก่และเป็ดที่หิวโหยกิน

เวลาผ่านไป ทุกสิ่งเปลี่ยนแปลงไป เมื่อมองดูดอกผักตบชวาที่พลิ้วไหวไปตามสายลมยามบ่ายบนสายน้ำ หัวใจของฉันก็พลิ้วไหวอย่างกะทันหันด้วยความคิดถึงที่เรียบง่ายแต่สงบอย่างประหลาด มันคือเสียงสะท้อนของหัวใจ ความปรารถนาอันลึกซึ้ง ความปรารถนาที่จะกลับคืนสู่ท้องฟ้าแห่งวัยเยาว์ด้วยความรัก

อัน ทิ ฮอง

ที่มา: https://www.sggp.org.vn/noi-nho-luc-binh-post806647.html