ความคิดถึงผักตบชวา

ด้วยเหตุผลบางอย่าง ฉันมักจะชอบดอกไม้สีม่วง ฉันรู้สึกซาบซึ้งใจทุกครั้งที่เห็นสายน้ำสีม่วงของดอกผักตบชวาไหลริน ใบสีเขียวเข้มแต่ละใบแผ่กว้างใหญ่เท่าฝ่ามือ สีฟ้าของดอกไม้ดูเข้มขึ้นเมื่อต้องแสงแดดอ่อนๆ ยามบ่าย สีของดอกไม้ทำให้ใจฉันอ้างว้างในความคิด

ฉันไม่รู้ว่าทำไม แต่ฉันมักจะชอบดอกไม้สีม่วง ฉันรู้สึกซาบซึ้งใจเมื่อเห็นสายน้ำสีม่วงของผักตบชวาลอยผ่าน ใบไม้สีเขียวเข้มแต่ละใบแผ่กว้างใหญ่เท่าฝ่ามือ สีฟ้าของดอกไม้ดูเข้มขึ้นเมื่ออยู่ภายใต้แสงแดดอ่อนยามบ่าย สีของดอกไม้ทำให้หัวใจฉันโหยหาอดีต แสงแดดอ่อนยามบ่ายส่องกระทบผิวน้ำสีเหลืองระยิบระยับของแม่น้ำ สายตาของฉันจับจ้องไปที่กลีบดอกที่ลอยไปตามน้ำ ทำให้ภาพดูมีชีวิตชีวาและน่าหลงใหลยิ่งขึ้น ผักตบชวาเป็นดอกไม้ป่าชนิดหนึ่งที่มีสีม่วง ซื่อสัตย์ เรียบง่าย และเต็มไปด้วยชีวิตชีวา ลอยอยู่ทั่วแม่น้ำที่เงียบสงบ ไม่ว่าจะมีความหมายว่าอย่างไร ผักตบชวาก็เป็นดอกไม้ที่สวยงามเสมอ มันนำความรู้สึกสงบ เยือกเย็น และชีวิตที่เงียบสงบและสงบสุข

สำหรับฉัน ช่อดอกสีม่วงนั้นมีเสน่ห์น่าหลงใหลอย่างประหลาด ฉันสามารถเฝ้ามองดอกไม้นั้นได้เป็นชั่วโมงๆ สิ่งที่ฉันชอบที่สุดคือตอนที่ดอกผักตบชวาบานสะพรั่ง ปกคลุมเกือบทั้งผืนน้ำ มองแม่น้ำด้วยสีม่วงกว้างใหญ่บนพื้นหลังสีเขียวขจี เป็นภาพชนบทที่งดงามและเรียบง่าย สีม่วงอ่อนของกลีบดอกผักตบชวาที่บอบบางราวกับจะสัมผัสได้ถึงความทรงจำอันเร่าร้อนของฉัน มีสิ่งพิเศษอย่างหนึ่งคือ ดอกผักตบชวาจะงดงามก็ต่อเมื่ออยู่ใต้น้ำ ยืนเคียงข้างกัน เมื่อยกขึ้นจากน้ำ ดอกจะเหี่ยวเฉาอย่างรวดเร็ว กลีบดอกจะอ่อนนุ่มและเหี่ยวย่นราวกับไร้ชีวิตชีวา ดังนั้น ไม่ว่าฉันจะรักดอกไม้มากแค่ไหน ฉันก็แค่ชอบมองดูมันเบ่งบานอย่างอ่อนโยนบนสายน้ำ

ฉันจำได้ดีถึงตอนที่ไปว่ายน้ำในแม่น้ำกับเพื่อนๆ แล้วเราก็เก็บผักตบชวามาเล่นขายกัน ใบผักตบชวาเล็กๆ กลมๆ เรียบๆ พวกนี้ใช้เป็นเงินซื้อของขายในเกมของเด็กๆ กระเป๋าเสื้อและกางเกงของทุกคนเต็มไปด้วยเหรียญผักตบชวา หลังจากขายเสร็จ เราจะนั่งนับกันเสมอว่าใครมีเงินมากกว่าใครขายได้ดีกว่า ความทรงจำเหล่านั้นกลายเป็นสายธารอันอ่อนโยนในใจฉัน ผักตบชวาไม่ได้มีไว้เล่นกันแค่เด็กๆ เท่านั้น แต่มันยังเป็นผักที่อร่อยสำหรับไก่และเป็ดอีกด้วย ชาวบ้านในหมู่บ้านของฉันมักจะนำผักตบชวามาสับเป็นชิ้นๆ ผสมกับรำข้าวหรือรำข้าวโพดเพื่อเลี้ยงไก่และเป็ด ฉันมักจะเดินตามแม่ลากเกวียนไปเก็บผักตบชวาจากบ่อน้ำในหมู่บ้าน หลังจากเด็ดรากผักตบชวาแล้ว แม่ก็จะจัดช่อผักตบชวาอย่างเป็นระเบียบบนเกวียนแล้วดึงกลับ ผักตบชวามีรูพรุน ลำต้นอุ้มน้ำไว้ และจะไม่เหี่ยวเฉาหลังจากผ่านไปหลายวัน ทุกครั้งที่เธอกลับไป เธอจะนำผักตบชวากลับไปสับเป็นชิ้นๆ ที่สะพานสระน้ำให้ไก่และเป็ดที่หิวโหย

เวลาผ่านไป ทุกสิ่งเปลี่ยนแปลงไป เมื่อมองดูดอกผักตบชวาที่พลิ้วไหวไปตามสายลมยามบ่ายบนสายน้ำ หัวใจของฉันก็พลิ้วไหวอย่างกะทันหันด้วยความคิดถึงที่เรียบง่ายแต่สงบอย่างประหลาด มันคือเสียงสะท้อนในหัวใจ ความคิดถึงอันลึกซึ้ง ความปรารถนาที่จะกลับคืนสู่ท้องฟ้าแห่งวัยเยาว์ด้วยความรัก

อัน ทิ ฮ่อง

ที่มา: https://www.sggp.org.vn/noi-nho-luc-binh-post806647.html