ที่ปลายสองข้างของความทุกข์ยาก

นี่เป็นบทกวีสั้นๆ ของนักหนังสือพิมพ์และกวี เหงียน ฮ่อง วินห์ ที่มีเนื้อร้องเรียบง่าย แต่บรรยายถึงทิวทัศน์ธรรมชาติที่แตกต่างกันในภาคเหนือได้อย่างชัดเจน โดยในหนึ่งเดือนมีช่วงอากาศหนาวเย็นติดต่อกันถึง 5 ครั้ง ในภาคใต้แสงแดดร้อนแรงมาก ทุ่งนาหลายแห่งแตกร้าวและแห้งแล้ง พืชพรรณและสัตว์ต่างๆ ตายหมด และปศุสัตว์ขาดแคลนอาหาร ในบริบทนั้น คู่รักต้องยกเลิกเดทเพื่อออกไปเที่ยวในช่วงฤดูใบไม้ผลิด้วยกัน อย่างไรก็ตาม ระยะทางและงานยุ่งๆ เหล่านี้ ต่างก็เห็นอกเห็นใจ แบ่งปัน ให้กำลังใจซึ่งกันและกันในการเอาชนะความยากลำบาก รอให้ฤดูใบไม้ร่วงมาเยือนเพื่อพบปะและมอบความรัก ความรักนั้นได้รับการปลูกฝังและเป็นแสงสว่างแห่งความหวังและศรัทธาให้กับเด็กทั้งสอง...