จุดประกายความหลงใหลในภาษาไทให้กับนักเรียนในพื้นที่สูง

ครู Duong Thi Ben (เกิดเมื่อปี พ.ศ. 2525) ครูสอนวิชาประวัติศาสตร์-ภูมิศาสตร์ โรงเรียนมัธยมศึกษา Van Son (บั๊กนิญ) หวังว่าคนรุ่นใหม่จะรักษาและส่งเสริมความงามทางวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ของตนต่อไป เป็นเวลานานหลายปีแล้วที่ครู Duong Thi Ben (เกิดเมื่อ พ.ศ. 2525) ได้สอนภาษาไตให้กับนักเรียนที่นี่อย่างขยันขันแข็ง

การเดินทางเผยแพร่เสียงแห่งต้นกำเนิด

เมื่อมาถึงชุมชนวันเซิน หลายคนประหลาดใจที่ได้ยินเสียงการอ่านภาษาไตจากห้องเรียนพิเศษของโรงเรียนมัธยมวันเซิน ห้องเรียนนี้สอนโดยคุณครูเดือง ถิ เบน ที่ซึ่งความรักในภาษาแม่ได้แผ่ขยายจากหัวใจของครูไปสู่ดวงวิญญาณอันเยาว์วัยของเด็กๆ

คุณเบนเกิดและเติบโตในหมู่บ้านกา ซึ่งเป็นหมู่บ้านที่มีประชากรชาวไทจำนวนมาก เธอซึมซับคุณค่าทางวัฒนธรรมของชนเผ่ามาตั้งแต่เด็ก เธอตระหนักว่าในทุกบทเพลง ทุกบทเพลง เรื่องราวเก่าแก่ของชาวไท ล้วนเต็มไปด้วยประสบการณ์ชีวิต ประสบการณ์การทำงาน ความรู้เกี่ยวกับการดูแลสุขภาพ และความรักที่ลึกซึ้งต่อผู้คน บ้านเกิด และประเทศชาติ

ด้วยความฝันที่จะเป็นครู เธอต้องเดินทางเกือบสิบกิโลเมตรเพื่อไปเรียนที่โรงเรียนประจำสำหรับชนกลุ่มน้อยในเขตนี้ ในปี พ.ศ. 2544 เธอสอบผ่านเข้าภาควิชาประวัติศาสตร์การสอนของวิทยาลัยโงยาตู บั๊กซาง (ปัจจุบันคือวิทยาลัยบั๊กซาง) หลังจากสำเร็จการศึกษา เธอกลับไปสอนที่โรงเรียนมัธยมอานลัก ซึ่งเดิมเป็นอำเภอเซินดง ในปี พ.ศ. 2554 คุณเบนได้ย้ายไปทำงานที่โรงเรียนมัธยมวานเซิน

นางสาวเบ็นรู้สึกกังวลมากเมื่อภาษาของผู้คนของเธอสูญหายไป

ในฐานะลูกสาวของกลุ่มชาติพันธุ์เทย์ คุณเบนกังวลอยู่เสมอว่าภาษาแม่ของเธอจะค่อยๆ หายไป เธอตระหนักดีว่านักเรียนส่วนใหญ่ แม้แต่คนรุ่นใหม่และวัยกลางคน ก็ไม่ได้พูดภาษาเทย์ในการสื่อสารในชีวิตประจำวันอีกต่อไป ด้วยความกังวลนี้ เธอจึงปรารถนาที่จะสอนภาษาเทย์ให้กับเด็กๆ เพื่อรักษาและพัฒนาภาษาของบรรพบุรุษของพวกเขา

คุณเบนเริ่มต้นด้วยงานง่ายๆ โดยเขียนคำศัพท์ที่เธอรู้และเรียนรู้เพิ่มเติมผ่านการสื่อสารกับญาติๆ สิ่งที่พิเศษคือ ตั้งแต่ครอบครัวพ่อแม่ไปจนถึงครอบครัวสามี ทุกคนล้วนเป็นเทย์และมักจะใช้เทย์พูดคุยกัน ด้วยเหตุนี้ ภาษาท้องถิ่นของเธอจึงได้รับการพัฒนาขึ้นทุกวัน ซึ่งถือเป็นสิ่งที่หาได้ยากในสังคมยุคใหม่ เมื่อครอบครัวหนุ่มสาวจำนวนมากไม่รักษานิสัยนี้ไว้อีกต่อไป

ด้วยความปรารถนาที่จะเผยแพร่ความรักในภาษาถิ่น คุณเบนจึงเริ่มสอนภาษาไตให้กับลูกๆ ของเธอ หลังจากนั้นไม่นาน เด็กๆ ก็สามารถสนทนาภาษาไตได้อย่างคล่องแคล่ว เมื่อเห็นเช่นนี้ หลายครอบครัวในหมู่บ้านจึงส่งลูกหลานไปเรียน

ชั้นเรียนภาษาไตฟรีของเธอมีผู้เข้าร่วมมากขึ้นเรื่อยๆ ดึงดูดคนหนุ่มสาวที่หลงใหลในวัฒนธรรมดั้งเดิม เธอยังคงสวมชุดพื้นเมืองเสมอมาในบ้านหลังเล็กๆ ของเธอที่หมู่บ้านเฟ ตำบลวันเซิน เป็นเวลาเกือบ 5 ปีแล้ว โดยยังคงรักษาธรรมเนียมปฏิบัติเดิมไว้ เมื่อเธอสอนภาษาไตให้เด็กๆ

คุณครูเบ็นสอนภาษาเทย์ให้กับนักเรียนอย่างขยันขันแข็ง

ตั้งแต่ปีการศึกษา 2566-2567 ภาษาไตได้ถูกบรรจุไว้ในกิจกรรม การศึกษา ท้องถิ่นของโรงเรียนมัธยมศึกษาวันเซินอย่างเป็นทางการ ซึ่งยิ่งเป็นแรงบันดาลใจให้กับคุณเบนและนักเรียนของเธอมากขึ้น

คุณ Pham Van Sy ผู้อำนวยการโรงเรียน กล่าวเสริมว่า ทางโรงเรียนได้จัดตั้งชมรมอนุรักษ์และพัฒนาภาษาไทขึ้น โดยมีสมาชิก 30 คน ประกอบด้วยเจ้าหน้าที่ ครู และนักเรียน คุณ Ben ได้รับมอบหมายให้รับผิดชอบการสอนภาษาไทให้กับชมรมนี้

เพื่อพัฒนาประสิทธิภาพการสอน นอกจากสื่อสิ่งพิมพ์แล้ว เธอได้ทุ่มเทอย่างหนักในการรวบรวมบทบรรยายอิเล็กทรอนิกส์พร้อมภาพประกอบและ วิดีโอ ด้วยน้ำเสียงที่สร้างแรงบันดาลใจ เธอได้สร้างแรงบันดาลใจและชี้แนะนักเรียนให้เรียนรู้การออกเสียง การฟัง และการพูดอย่างกระตือรือร้นตามหัวข้อต่างๆ เธอไม่เพียงแต่สอนภาษาเท่านั้น แต่ยังแนะนำประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ไตที่เชื่อมโยงกับวิถีชีวิตของผู้คนในดินแดนวันเซินอีกด้วย

อนุรักษ์และส่งเสริมความงามทางวัฒนธรรมดั้งเดิม

ไม่เพียงแต่หยุดสอนเท่านั้น คุณเบนยังได้เริ่มต้นการเดินทางอันท้าทายในการรวบรวมและเรียบเรียงสื่อการสอนอีกด้วย ในระยะแรก เธอได้รวบรวมตำราเรียนที่เรียบง่าย เรียนรู้ง่าย และจำง่าย โดยมีเนื้อหาพื้นฐาน เช่น การทักทาย การนับ การเรียกชื่อ และการแนะนำสิ่งของเครื่องใช้ในบ้าน

เธอพบว่าภาษาชาติพันธุ์ไตนั้นมีความลึกซึ้งและสื่อความหมายได้ดี แต่ยังไม่ได้ถูกรวบรวมเป็นหนังสือ เอกสารเหล่านี้มีอยู่เพียงในความทรงจำของผู้สูงอายุและหมอผี หรือถูกถ่ายทอดผ่านลวดลายบนเครื่องแต่งกายและพิธีกรรมดั้งเดิม

ตอนนี้นักเรียนสามารถสื่อสารกับคุณครูเบ็นในภาษาเทย์ได้อย่างง่ายดายแล้ว

ด้วยความมุ่งมั่น คุณเบนจึงเดินทางไปยังหมู่บ้านและหมู่บ้านเล็กๆ ทุกแห่งที่ชาวไตอาศัยอยู่ในเขตเซินดงเพื่อรวบรวมเอกสารต่างๆ เธอยังเดินทางไปยังเชิงเขาทางตะวันตกของเทือกเขาตรันวอยเพื่อเรียนรู้ภาษาไตในพื้นที่ใกล้เคียงของจังหวัดลางเซิน เธอจดบันทึกอย่างละเอียด ขยายคลังคำศัพท์ในแต่ละหัวข้อ ค้นหาและรวบรวมบทกวี เพลง นิทานพื้นบ้าน บทสวดมนต์ และยาพื้นบ้าน

หลังจากค้นคว้าวิจัยมาเป็นเวลานาน เธอประสบความสำเร็จในการเรียบเรียงตำราเรียนสำหรับการสอนภาษาไตตั้งแต่ขั้นพื้นฐานไปจนถึงขั้นสูง ซึ่งบรรจุความรู้เชิงลึกเกี่ยวกับวัฒนธรรม ประเพณี และพิธีกรรมของชาวไตไว้มากมาย ตำราเล่มนี้ไม่เพียงแต่เป็นแหล่งข้อมูลอันทรงคุณค่าสำหรับนักศึกษาเท่านั้น แต่ยังเป็นพื้นฐานสำหรับนักวิจัยในการศึกษาวัฒนธรรมและภาษาของชาวไตอีกด้วย

นอกจากการสอนและเรียบเรียงแล้ว คุณเบนยังเป็นแกนนำด้านศิลปะที่โดดเด่น โดยมีบทบาทสำคัญในชมรมร้องเพลงเธนของชุมชน เธอมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในกระแสวัฒนธรรมและศิลปะ มีส่วนช่วยให้ชมรมได้รับรางวัลมากมายจากการร้องเพลงเธนและการแลกเปลี่ยนเครื่องดนตรีลูทติญระหว่างจังหวัดในเขตภูเขาทางภาคเหนือ

ด้วยคุณูปการอันโดดเด่น ครูเดือง ถิ เบน ได้รับการยกย่องจากหน่วยงานทุกระดับมากมาย ในปี พ.ศ. 2566 และ 2567 เธอได้รับใบประกาศเกียรติคุณจากประธานคณะกรรมการประชาชนจังหวัด และประธานคณะกรรมการแนวร่วมปิตุภูมิจังหวัด จากผลงานอันโดดเด่นในขบวนการเลียนแบบ ซึ่งมีส่วนช่วยพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมของชนกลุ่มน้อยและพื้นที่ภูเขาในจังหวัดบั๊กซาง (ปัจจุบันคือจังหวัดบั๊กนิญ)

ด้วยความรักอันแรงกล้าที่มีต่อภาษาและวัฒนธรรมของผู้คนของเธอ คุณเบนได้จุดประกายความหลงใหลในใจของนักเรียนหลายชั่วอายุคนบนพื้นที่สูง

หัวข้อและความคิดริเริ่มของเธอได้รับการนำไปประยุกต์ใช้ในการเรียนการสอน เช่น "การวิจัย แนะนำ และรวบรวมสื่อการเรียนรู้ภาษาไต เพื่อนำไปใช้ในการสอนโครงการการศึกษาในท้องถิ่นสำหรับนักเรียนโรงเรียนมัธยมศึกษาวันเซิน" "การวิจัยและอนุรักษ์เพลงพื้นบ้านของกลุ่มชาติพันธุ์ไตในเซินดง" และ "คุณลักษณะทางวัฒนธรรมพื้นเมืองบางประการของชาวไตในตำบลวันเซิน"

ในปี 2567 นางสาวเบ็นได้รับเลือกจากคณะกรรมการชาติพันธุ์ประจำจังหวัด (ปัจจุบันคือกรมกิจการชาติพันธุ์และศาสนา) ให้เป็นสมาชิกสภาการแปลภาษาชาติพันธุ์ไตของจังหวัดบั๊กซาง โดยมีส่วนร่วมในการวิจัย อนุรักษ์ และพัฒนาวัฒนธรรมชนกลุ่มน้อยในจังหวัด

ด้วยความรักอันแรงกล้าที่มีต่อภาษาและวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ คุณเบนได้จุดประกายความปรารถนาอันแรงกล้าในใจของนักเรียนชาวเขาสูงหลายรุ่น เธอไม่เพียงแต่ถ่ายทอดความรู้เท่านั้น แต่ยังมอบความภาคภูมิใจในรากเหง้าของพวกเขาอีกด้วย ผลงานของเธอมีส่วนสำคัญอย่างยิ่งต่อการอนุรักษ์และส่งเสริมความงามทางวัฒนธรรมดั้งเดิม ควบคู่ไปกับการสร้างแรงจูงใจในการพัฒนาการท่องเที่ยวชุมชน และสร้างวัฒนธรรมเวียดนามที่ก้าวหน้าและมีเอกลักษณ์ประจำชาติที่แข็งแกร่ง

ที่มา: https://phunuvietnam.vn/thap-lua-dam-me-tieng-tay-cho-hoc-sinh-vung-cao-20250818214738786.htm