โลกไม่ได้สูญเสียดอกกุหลาบ (*)

ตอนเรายังเด็ก ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนใหม่ สดสวย และงดงาม รวมถึงความรักด้วย ต่อมาเมื่อเราพ้นวัยแล้ว เราก็เลิกถามคำถามนั้นกันเสียที เรื่องราวความรักของแต่ละคนก็โรยด้วยสีเหลืองจางๆ บางคนถึงกับถอนหายใจอย่างเศร้าๆ ว่า "ความรัก? ถึงจุดหนึ่ง ความรักก็ไม่มีอะไรจะพูดอีกแล้ว มันว่างเปล่าเหมือนท่อระบายน้ำ แล้วทุกสิ่งที่งดงามก็หลุดลอยไป!"

เป็นเรื่องน่าแปลกที่เมื่อสังคมทันสมัยขึ้น ความผูกพันในความรักกลับดูผิวเผิน อาจเป็นเพราะเรามีทางเลือกมากมายนับไม่ถ้วน แทนที่จะมีเพียงสิ่งเดียว เมื่อทุกสิ่งพัฒนาอย่างรวดเร็ว ไม่มีอะไรที่พิเศษ ไม่เหมือนใคร และสมบูรณ์แบบ แม้แต่ความรักและความภักดี เมื่อเร็ว ๆ นี้ ฉันได้อ่านงานวิจัยที่แสดงให้เห็นว่าในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาในเวียดนาม โดยเฉลี่ยมีการหย่าร้างมากกว่า 600,000 ครั้งต่อปี ซึ่งถือเป็นจำนวนที่มาก ส่งผลกระทบทางลบต่อคนหนุ่มสาวจำนวนมากในวัยที่เหมาะสมที่จะแต่งงาน และรอบตัวฉัน มีพ่อและแม่เลี้ยงเดี่ยวหนุ่มสาวจำนวนนับไม่ถ้วนที่ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขโดยไม่ต้องพัวพันกับความรัก

แล้วพวกเขาจะรักกันได้อย่างไรในโลกนี้ ?

วันนั้น ฉันเห็นเขานั่งอยู่หน้าร้านขายของชำ กำลังถอนขนภรรยาที่คันอยู่ ฉันแวะซื้อของกระจุกกระจิกอยู่บ่อยๆ และไม่ได้สนใจเจ้าของร้านกับภรรยาของเขามากนัก พอเห็นฉาก "เปี่ยมไปด้วยความรัก" แบบนั้น ฉันก็ยิ่งสนใจพวกเขามากขึ้น และยิ่งประหลาดใจมากขึ้นไปอีกที่เห็นพวกเขาเหมือนเป็นคู่ที่แยกกันไม่ออก ทั้งไปรับหลานจากโรงเรียน ไปตลาด ไปร้านกาแฟ ไปกินข้าวนอกบ้าน ไปพบหมอ... อยู่ด้วยกันเป็นคู่ เหมือนคู่บ่าวสาวที่เพิ่งแต่งงานกันใหม่ๆ พอถามไปก็พบว่าเขาเป็นวิศวกร ยังทำงานอยู่ ส่วนภรรยาเป็นแค่แม่บ้านและทำธุรกิจเสริม ทั้งคู่มีตำแหน่งหน้าที่ต่างกัน แต่ก็ยังอยู่ด้วยกันมา 30 กว่าปีแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะความรัก แล้วความรักมันคืออะไรกันล่ะ

แล้วความรักในวัยเยาว์ล่ะ? เมื่อไม่นานมานี้ ฉันได้อ่านเรื่องราวความรักอันแสนซาบซึ้งใจ ชายหนุ่มคนหนึ่งใช้เวลา 10 ปีในวัยหนุ่มดูแลแฟนสาวที่เป็นมะเร็ง พวกเขาแต่งงานกันในโรงพยาบาล เจ้าสาวเปล่งประกายบนเตียงในโรงพยาบาล สวมวิกผมคลุมศีรษะ...

เรื่องราวเล็กๆ สองเรื่องที่คอยหลอกหลอนจิตใจฉัน ทำให้ฉันเชื่อว่าไม่ว่าโลกจะเป็นอย่างไรก็ตาม ยังคงมีผู้คนบางแห่งที่ยังคงเรียนรู้ที่จะรักและฝึกฝนความรักที่เรียบง่ายแต่สวยงามอย่างน่าประหลาดใจ

ความรักก็เหมือนดอกกุหลาบ ดอกไม้ที่สวยงามจะไม่เหี่ยวเฉา หากเราเต็มใจที่จะปลูกมัน ดูแลมัน และรอให้มันเบ่งบาน

---

(*) เนื้อเพลง Rose - แต่งโดย Phan Manh Quynh ขับร้องโดยนักร้อง Ha Anh Tuan

ที่มา: https://thanhnien.vn/nhan-dam-the-gian-nay-khong-mat-di-hoa-hong-185250208193514122.htm