เมื่อเรายังหนุ่มสาว ทุกสิ่งทุกอย่างดูใหม่ สด และสวยงาม รวมถึงความรักด้วย แต่เมื่อเราโตขึ้น เราก็เลิกถามคำถามนั้นกับกันและกัน เพราะความสัมพันธ์เริ่มจางหายและเหี่ยวเฉา บางคนถึงกับถอนหายใจอย่างเศร้าๆ ว่า "ความรักเหรอ? ถึงจุดหนึ่งแล้วก็ไม่มีอะไรจะพูดถึงมันอีกแล้ว มันว่างเปล่าเหมือนท่อระบายน้ำ แล้วความสวยงามทั้งหมดก็หายไป!"
เป็นเรื่องแปลกที่เมื่อสังคมทันสมัยมากขึ้น ความผูกพันในความรักกลับดูผิวเผิน อาจเป็นเพราะเรามีสิ่งให้เลือกมากมายนับไม่ถ้วน แทนที่จะมีเพียงสิ่งเดียว เมื่อทุกอย่างพัฒนาไปอย่างรวดเร็ว ไม่มีอะไรที่พิเศษ เฉพาะตัว หรือแน่นอน รวมถึงความรักและความซื่อสัตย์ด้วย เมื่อเร็วๆ นี้ ฉันได้อ่านงานวิจัยชิ้นหนึ่งที่แสดงให้เห็นว่า ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ในเวียดนาม มีการหย่าร้างเฉลี่ยมากกว่า 600,000 ครั้งต่อปี ซึ่งไม่ใช่จำนวนน้อยเลย สิ่งนี้ส่งผลกระทบเชิงลบต่อคนหนุ่มสาววัยแต่งงานจำนวนมาก และรอบตัวฉันก็มีพ่อแม่เลี้ยงเดี่ยวหนุ่มสาวมากมายที่ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขโดยปราศจากความรัก
แล้วคนทั่ว โลก ในปัจจุบันตกหลุมรักกันได้อย่างไร?
วันนั้น ฉันเห็นเขานั่งอยู่หน้าร้านขายของชำ กำลังดึงผมที่คันของภรรยาอยู่ ฉันมักแวะไปซื้อของเบ็ดเตล็ดที่นั่น และไม่ได้สนใจเจ้าของร้านและภรรยาของเขามากนัก แต่ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ฉันก็เริ่มสังเกตพวกเขามากขึ้น และยิ่งประหลาดใจมากขึ้นไปอีกที่เห็นพวกเขาอยู่ด้วยกันตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นการไปรับหลานจากโรงเรียน ไปตลาด ไปร้านกาแฟ ไปกินข้าว ไปหาหมอ... ทุกอย่างเป็นคู่กันหมด เหมือนคู่รักข้าวใหม่ปลามัน เมื่อฉันถามจึงได้รู้ว่าสามีเป็นวิศวกร ยังทำงานอยู่ ส่วนภรรยาเป็นแม่บ้านและทำธุรกิจเสริมเล็กน้อย ทั้งสองมีสถานะที่แตกต่างกัน แต่พวกเขายังอยู่ด้วยกันมานานกว่า 30 ปีแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะความรัก แล้วมันคืออะไรกัน?
แล้วความรักของคนหนุ่มสาวล่ะ? เมื่อไม่นานมานี้ ฉันได้อ่านเรื่องราวความรักที่ซาบซึ้งใจเรื่องหนึ่ง: ชายหนุ่มใช้เวลา 10 ปีในวัยหนุ่มดูแลแฟนสาวที่ป่วยเป็นมะเร็ง พวกเขาแต่งงานกันในโรงพยาบาล เจ้าสาวดูเปล่งประกายบนเตียงโรงพยาบาลโดยมีวิกผมคลุมศีรษะ...
เรื่องราวเล็กๆ สองเรื่องที่ยังคงตราตรึงอยู่ในใจฉัน ทำให้ฉันเชื่อว่าไม่ว่าโลกจะเป็นอย่างไร ก็ยังมีผู้คนอยู่ที่ไหนสักแห่งที่ยังคงเรียนรู้ที่จะรักและฝึกฝนความรักที่เรียบง่ายแต่สวยงามอย่างน่าประหลาดใจอยู่เสมอ
ความรักเปรียบเหมือนดอกกุหลาบ ความงดงามของดอกไม้จะไม่มีวันจางหายไป หากเราเต็มใจที่จะปลูก ดูแล และรอคอยให้มันเบ่งบาน
(*) เนื้อเพลง Rose - ประพันธ์โดย Phan Manh Quynh; ขับร้องโดย Ha Anh Tuan
[โฆษณา_2]
ที่มา: https://thanhnien.vn/nhan-dam-the-gian-nay-khong-mat-di-hoa-hong-185250208193514122.htm










การแสดงความคิดเห็น (0)