Vietnam.vn - Nền tảng quảng bá Việt Nam

ชอบเสียงไก่ขันสมัยนั้น

Báo Đại Đoàn KếtBáo Đại Đoàn Kết13/02/2024


thuong.jpg
ภาพวาด : ทันห์ ชวง

ในเดือนธันวาคม ค่ำคืนนั้นมืดมิดและอากาศหนาวจัดจนทุกบ้านต้องปิดประตูตั้งแต่พลบค่ำ ภายในบ้าน กลิ่นธูปหอมสีดำและกลิ่นเกรปฟรุตสีเหลืองบนแท่นบูชาทำให้บรรยากาศอบอุ่น ดูเหมือนเทศกาลเต๊ดจะใกล้เข้ามาแล้ว ฉันซ่อนตัวอยู่ใต้ผ้าห่มฝ้ายหนา ยืดคออย่างมีความสุขเพื่อฟังพ่อแม่คุยกันเรื่องการเตรียมงานฉลองเต๊ด

ตอนเด็กๆ เท้าของฉันมักจะแดงและบวมเพราะอาการหนาวสั่นในฤดูหนาว ไม่ว่าจะฝนตกปรอยๆ หรือผิวแห้งแตก เราก็ยังคงใส่รองเท้าแตะบางๆ ไปโรงเรียน อากาศหนาวทำให้เท้าของเรากลายเป็นสีม่วง และมือของฉันก็ชาจนจับปากกาไม่ได้เลย

ทุกคืนก่อนเข้านอน ฉันจะแช่เท้าในน้ำเกลืออุ่นๆ ผสมขิงบดเพื่อบรรเทาอาการคัน ดังนั้น รองเท้าผ้าใบสักคู่จึงเป็นความฝันของฉัน เพราะรองเท้าจะช่วยลดอาการบวม ปวด และคันได้ แม่บอกว่าเมื่อใกล้ถึงวันเต็ด แม่จะซื้อรองเท้าคู่ใหม่ให้ฉันเวลาขายไก่

ครอบครัวของฉันมีไก่ที่ต้องเลี้ยงแค่สิบกว่าตัวสำหรับเทศกาลเต๊ด ซึ่งสองในสามเป็นไก่ตัวเมีย มีไก่ตัวผู้เพียงไม่กี่ตัว ไก่เหล่านี้จะถูกคัดเลือกให้ฟักออกมาจากไข่ของไก่ที่สวยและแข็งแรงตั้งแต่ฤดูใบไม้ผลิ และเมื่อสิ้นปีพวกมันก็จะเติบโตและแข็งแรง แม่ของฉันวางแผนจะขายไก่บางส่วนเพื่อหาเงินมาซื้อของ ส่วนที่เหลือจะนำไปใช้เป็นพ่อพันธุ์สำหรับฤดูกาลหน้าและเทศกาลเต๊ด

สำหรับพิธีส่งท้ายปีเก่า ผู้คนต้องการไก่ตัวผู้ที่มีขนสวยงาม หางยาว หงอน หน้าแดง และขาที่อวบอิ่มได้สัดส่วน ทุกวันฉันจะขยันหาข้าวโพดและมันสำปะหลังมาบดให้พวกมันกินจนอิ่ม ขนไก่นั้นเรียบและกลมเหมือนผลมะม่วงหิมพานต์ ทำให้รองเท้าผ้าใบของฉันดูโดดเด่นสะดุดตา ทุกคนในละแวกบ้านรู้ว่าบ้านฉันมีไก่ตัวผู้เป็นฝูง เพราะเสียงขันของมันดังมากในตอนเช้า และแทบจะปิดเสียงขันนั้นไม่ได้เลย พ่อของฉันบอกให้ฉันสังเกตอย่างใกล้ชิดในเดือนธันวาคม และให้ตรวจสอบตอนกลางคืนว่าประตูรั้วปิดสนิทดีหรือไม่

ตอนนั้นยังมืดอยู่ เสียงไก่ขันดังมาจากแถวบ้านปลุกฉันให้ตื่น ไก่ในเล้าก็ตื่นขึ้นทีละตัว ร้องประสานเสียงกับไก่ตัวอื่นๆ เสียงขันดังขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ฉันใจร้อน รอคอยเช้าวันใหม่ที่จะมาถึง ฉันรู้สึกกระสับกระส่าย จนกระทั่งแม่ที่นอนอยู่ข้างๆ ต้องเร่งให้ฉันกลับไปนอนต่อ เพราะยังอีกนานกว่าจะรุ่งสาง เสียงไก่ขันดังมาจากบ้านหนึ่งไปอีกบ้านหนึ่ง ตอนแรกดังเบาบาง แต่ค่อยๆ ดังไปทั่วละแวกบ้าน

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ไก่ถือเป็นทรัพย์สินอันมีค่าที่สามารถนำไปแลกเปลี่ยนเป็นรองเท้าหรือเสื้อผ้าใหม่ได้ นอกจากนี้ยังสามารถนำไปแลกเปลี่ยนเป็นเนื้อหมู หน่อไม้ ถั่วฝักยาว ไวน์ แยม ฯลฯ ได้อีกด้วย การเลี้ยงไก่สามารถขายหรือรับประทานได้โดยไม่ต้องปิดบัง แจ้ง หรือเสียภาษีโรงฆ่าสัตว์เหมือนการเลี้ยงหมู

ไก่ที่เลี้ยงไว้สำหรับเทศกาลตรุษจีนได้รับการดูแลอย่างดีเสมอ ให้อาหารอย่างดีในช่วงบ่าย จากนั้นก็ขังไว้ในเล้าให้นอนเร็ว เล้าถูกล้อมรั้วเพื่อกันลม ตอนเช้าต้องรอให้น้ำค้างจางลงก่อนจึงจะปล่อยไก่ได้ ทั้งหมดนี้ก็เพื่อให้ไก่แข็งแรงและเติบโตอย่างรวดเร็วโดยไม่ป่วยในช่วงฤดูหนาวที่อากาศหนาวเย็น ในคืนที่อากาศหนาว เท้าของฉันรู้สึกเหมือนแท่งไอศกรีมสองแท่ง แม้ว่าฉันจะห่มผ้าห่มอุ่นๆ อยู่ก็ตาม ฉันมักจะคิดว่าขนไก่มีความหนาและอุ่น แต่เท้าเปล่าของฉันไม่ได้บวมเท่าเท้าฉัน

img-5470.jpg
ภาพวาด : ทันห์ ชวง

เช้าวันหมอกลงจัด เวลาเห็นแม่ลุกขึ้นหุงข้าวเตรียมไปตลาด ฉันก็มักจะลุกขึ้นตามไปด้วยเสมอ อากาศหนาวมาก ฉันจึงลงไปที่ห้องครัว นอนขดตัวสบายๆ บนเตียงฟางอุ่นๆ ไฟจากเตาทำให้เท้ารู้สึกดีขึ้นหลังจากปวดเมื่อยและคันมาทั้งคืน

นอนมองเปลวไฟที่เต้นระบำสวยงามอยู่ก้นหม้อ เห็นเงาใหญ่ของแม่ไก่สั่นไหวบนผนังห้องครัว ฟังเสียงเคาะประตูที่คุ้นเคย ช่างน่ารื่นรมย์เสียจริง บางครั้งฉันก็งีบหลับต่อจนข้าวสุก หลังจากไก่ขันพร้อมกันอยู่พักหนึ่ง คงเหนื่อยคอและคิดว่าฟ้ายังมืดอยู่ พวกมันจึงกลับไปนอนต่อ

ตอนเช้าผมมักจะแปรงฟันและล้างหน้าด้วยกะลามะพร้าวร้อนๆ เพราะกะลามะพร้าวใช้ตักน้ำร้อนจากหม้อเหล็กหล่อขนาดใหญ่บนเตา

กลิ่นควันฟางยังคงอบอวลอยู่ในไอน้ำ และอาหารเช้าร้อนๆ เรียบง่ายเหล่านั้นทำให้ฉันรู้สึกพิเศษเกี่ยวกับฤดูหนาวเสมอ ไก่มีหม้อข้าวต้มร้อนๆ ผสมรำข้าวโพดกับผัก แม่บอกว่าพวกมันกินอาหารร้อนๆ เพื่อช่วยต้านทานความหนาว ทุกครั้งที่พวกมันกินเสร็จ ผลผลิตของพวกมันก็จะใหญ่ขึ้น เอียงไปด้านหนึ่ง ดูแปลกๆ ไก่โตขึ้นทุกวันและกลมเหมือนลูกแบล็กเบอร์รี

แล้ววันสุดท้ายของปีก็มาถึง วันตลาดก็ใกล้เข้ามาแล้ว ฉันนอนไม่หลับเพราะคิดถึงรองเท้าอุ่นๆ และฉันก็ดีใจที่เท้าของฉันไม่บวมอีกต่อไป พอใกล้รุ่งสาง ฉันได้ยินเสียงแม่ร้องในครัว ฉันก็รีบลงไปที่ครัวทันที

แปลกที่ฉันไม่ได้ยินเสียงไก่ในเล้ากระทุ้งหรือขันดังๆ เหมือนปกติ ฝนกำลังตกปรอยๆ และเมื่อมองออกไปที่ลานบ้านผ่านไฟฟ้าสีเหลือง ฉันเห็นประตูไม้ของบ้านเปิดกว้าง พ่อแม่ของฉันวิ่งออกมาด้วยความตื่นตระหนกและพบว่าประตูเล้าไก่ก็เปิดอยู่เช่นกัน ไก่หายไปแล้ว และนอกประตูเล้ามีอะไรบางอย่างยาวๆ สีดำเหมือนงู พ่อของฉันหยิบไฟฉายออกมาและเห็นว่ามันคือมันฝรั่งน้ำยาวๆ ซึ่งมักใช้ทำรำข้าวให้หมู ที่ถูกย่างบนไฟเพื่อให้นิ่ม

ปรากฏว่าเมื่อคืนมีโจรปีนข้ามกำแพงไปจับไก่ กำแพงนั้นทำได้แค่หยุดยั้งคนซื่อสัตย์ แต่คนร้ายปีนข้ามไปได้ง่ายๆ พ่อของฉันเล่าว่าคนพวกนี้เชี่ยวชาญในการขโมยไก่ พวกเขาย่างมันเทศจนนิ่มเหมือนงู แล้วต้อนมันเทศเข้าไปในเล้าไก่ ไก่คิดว่าเป็นงู จึงกลัวจนยืนนิ่ง ไม่กล้าขยับหรือส่งเสียงใดๆ

ตอนนั้นมืดมาก ไก่มองไม่เห็นอะไรเลย พวกมันจึงต้องยอมรับอย่างเงียบๆ ว่าถูกจับได้ โจรเปิดประตูแล้วออกไปโดยที่ครอบครัวของฉันไม่รู้เรื่องอะไรเลย ตอนนั้นฉันไม่ได้รู้สึกสงสารไก่เลย แค่กลัวมาก ในใจฉันจินตนาการว่าโจรเป็นผีประหลาดน่ากลัว

เมื่อฟ้าสาง ฉันก็พบไก่ตัวเล็กที่สุดสองตัวนอนราบอยู่ที่มุมลึกของเล้าไก่ ดูหวาดกลัวมากจนไม่กล้าวิ่งออกไปที่สนามหญ้า

ฉันลืมรองเท้าอุ่นๆ ไปด้วย คิดว่าถ้ามีขโมยมาเจอฉันอยู่บ้านคนเดียว เขาคงเอาฉันใส่กระสอบขายแน่ๆ ตอนนั้นฉันนึกถึงไก่น่าสงสารที่ถูกบิดคอก่อนจะใส่กระสอบ เพื่อไม่ให้เจ้าของบ้านต้องมาส่งเสียงร้อง

คืนต่อๆ มานั้นว่างเปล่ายิ่งกว่าที่เคย เสียงไก่ขันที่หายไปทำให้ฉันนอนไม่หลับ ความมืดและเสียงเสียดสีอันน่าขนลุกข้างนอกทำให้ฉันกลายเป็นเด็กขี้อาย

ถึงแม้แม่จะยังซื้อรองเท้าใหม่ให้ฉันอยู่ แต่ทุกครั้งที่เห็นรองเท้าคู่นั้น ฉันก็นึกถึงไก่ตัวน้อยน่าสงสารเหล่านั้น ฉันคิดอยู่ตลอดว่าถ้าพวกมันไม่ขันดังขนาดนั้น โจรก็คงไม่รู้ตัว และไก่คงไม่ถูกจับอย่างโหดร้ายเช่นนี้ พวกมันคงถูก "แปลงร่าง" ให้เป็นไก่สวยงามติดปีกนางฟ้า ประดับประดาบนแท่นบูชาในวันส่งท้ายปีเก่า

ฉันอยู่ไกลจากเสียงไก่ขันในค่ำคืนสิ้นปีอันหนาวเหน็บเหล่านั้น และมันกลับถูกลืมเลือนไปเสียแล้ว แต่ดูเหมือนว่าสิ่งที่ดูเก่าและฝังลึกอยู่ในอดีต บางครั้งก็กลับคืนมาอย่างบังเอิญ เฉกเช่นค่ำคืนนี้ เสียงไก่ขันแผ่วเบาดังก้องอยู่ไกลแสนไกล ทำให้ฉันตระหนักได้ว่ายังคงรอคอยมันอยู่ เฉกเช่นวันวานที่รอคอยฤดูใบไม้ผลิ...



แหล่งที่มา

การแสดงความคิดเห็น (0)

No data
No data

หมวดหมู่เดียวกัน

แม่น้ำแต่ละสายคือการเดินทาง
นครโฮจิมินห์ดึงดูดการลงทุนจากวิสาหกิจ FDI ในโอกาสใหม่ๆ
อุทกภัยครั้งประวัติศาสตร์ที่ฮอยอัน มองจากเครื่องบินทหารของกระทรวงกลาโหม
‘อุทกภัยครั้งใหญ่’ บนแม่น้ำทูโบนมีระดับน้ำท่วมสูงกว่าครั้งประวัติศาสตร์เมื่อปี พ.ศ. 2507 ประมาณ 0.14 เมตร

ผู้เขียนเดียวกัน

มรดก

รูป

ธุรกิจ

ชมเมืองชายฝั่งของเวียดนามขึ้นแท่นจุดหมายปลายทางยอดนิยมของโลกในปี 2569

เหตุการณ์ปัจจุบัน

ระบบการเมือง

ท้องถิ่น

ผลิตภัณฑ์