ค้นหา "สวนกุหลาบพร้อมทางเดิน..."

ในช่วงกลางเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2554 นางเหงียน ถิ จาง นักศึกษาชั้นปีที่ 1 ของมหาวิทยาลัยนิติศาสตร์ ฮานอย กลับมายังบ้านเกิดของเธอในเมืองห่าลินห์ (ห่าจุง, ทันห์ฮวา) เพื่อพักร้อนฤดูร้อน ขณะที่กำลังเดินทางกลับบ้านจากการไปเยี่ยมญาติ โชคร้ายที่ยางรถของเธอเกิดแบน มันเริ่มมืดแล้วและไม่มีที่ให้ซ่อม ตรังจึงต้องเดินไป ขณะนั้นตรังรู้สึกวิตกกังวลมากเนื่องจากถนนโล่งและไม่สามารถขอความช่วยเหลือจากใครได้จึงร้องไห้ไปด้วยขณะเข็นจักรยานไปด้วย

บังเอิญมีนักเรียนจากโรงเรียนป้องกันภัยทางอากาศกองทัพอากาศผ่านมา เมื่อเห็นเด็กสาวร้องไห้ขณะเดิน เขาจึงเข้าไปถามเธอว่าเกิดอะไรขึ้น และรีบช่วยเธอเข็นจักรยานไปร้านซ่อม ตลอดระยะทางเกือบ 1 กม. ไปยังร้านซ่อม คนทั้งสองพูดคุยกันอย่างมีความสุข ผ่านเรื่องราวนี้ เธอได้เรียนรู้ว่า Nguyen Truong Giang มาจากบ้านเกิดเดียวกันกับเธอ และกำลังเดินทางกลับบ้านเพื่อพักร้อนฤดูร้อน ด้วยความซาบซึ้งในความจริงใจของทหาร ก่อนจากไป ตรังก็ไม่ลืมที่จะขอบคุณเขาและมอบหมายเลขโทรศัพท์ให้ติดต่อกลับ

นอกจากนี้จากการพบกันโดยบังเอิญครั้งนั้น ภาพของนักเรียนสาวตัวเล็กน่ารักก็ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรง เป็นครั้งคราวในช่วงพัก เขาจะลงไปที่โรงอาหารของสถาบันเพื่อใช้บริการโทรศัพท์เพื่อโทรไปสอบถามเกี่ยวกับเธอ เมื่อเห็นการตอบสนองอันเฉียบแหลม การสนทนาที่เป็นกันเองของตรัง และที่สำคัญยิ่งกว่านั้น คือ การที่รู้ว่า “สวนกุหลาบมีทางเดิน แต่ไม่มีใครเข้าไป” เขาก็ยิ่งมุ่งมั่นที่จะพิชิตมันให้ได้ ในการสนทนา เจียงมักพูดถึงสภาพแวดล้อมทางทหารที่เขาเคยเรียนและทำงานอยู่

ตรังเล่าให้เขาฟังเรื่องการเรียนและชีวิตนักศึกษาของเธอ เพียงเท่านี้ หลังจากรู้จักกันมาเกือบปี ความรู้สึกของทั้งคู่ก็เพิ่มมากขึ้น ทั้งสองรู้สึกถึงความสมดุลของหัวใจ ความเห็นอกเห็นใจ และแบ่งปัน ปลายเดือนเมษายน พ.ศ. 2555 เจียงขอลาออกจากหน่วยเพื่อไปโรงเรียนและมอบช่อดอกกุหลาบและหัวใจที่ทำจากไม้จิ้มฟันไม้ไผ่ให้กับแฟนสาวพร้อมข้อความว่า "มาเป็นครึ่งหนึ่งของฉัน โอเคไหม" ต่อหน้าเพื่อนๆ ของเขา แก้มของตรังแดงก่ำ เขินอาย และสับสน...

หลังจากสำเร็จการศึกษา เจียงทำงานที่กองพล 363 จากนั้นก็ถูกส่งไปเรียนต่อเพื่อเป็นเจ้าหน้าที่ การเมือง โดยหน่วย หลังจากเรียนจบ ตรังยังได้งานที่มั่นคงใกล้ที่ทำงานอีกด้วย

ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2560 ทั้งคู่ได้กลายเป็นครอบครัวเดียวกันอย่างเป็นทางการท่ามกลางความสุขของทั้งครอบครัว เพื่อนฝูง เพื่อนร่วมงาน และเพื่อนร่วมทีม ผลลัพธ์ของความรักอันแสนหวานนั้นคือลูกชายสุดน่ารักน่าเอ็นดูของเหงียน ดัง คัว แม้ชีวิตจะยังคงยากลำบากแต่บ้านของทั้งคู่ก็ยังเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะที่มีความสุข ตรังดูแลและจัดการงานบ้านทุกอย่างเป็นอย่างดี เลี้ยงลูกอย่างดี ปฏิบัติหน้าที่ต่อพ่อแม่ และคอยสนับสนุนให้สามีทำงานได้อย่างสบายใจ

บทความและภาพ : THANH QUAN

แหล่งที่มา