ค้นหา "สวนกุหลาบที่มีทางเดิน..."

กลางเดือนสิงหาคม 2554 เหงียน ถิ ตรัง นักศึกษาชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยนิติศาสตร์ ฮานอย เดินทางกลับบ้านเกิดที่เมืองห่าลิญ (ห่าจุง, ถันฮวา) เพื่อพักผ่อนช่วงปิดเทอมฤดูร้อน ระหว่างทางกลับจากเยี่ยมญาติ ยางรถจักรยานของเธอดันแบนเสียก่อน ฟ้าเริ่มมืดแล้วไม่มีที่ซ่อม ตรังจึงต้องเดินเท้า ตอนนั้นตรังกังวลมากเพราะถนนโล่งและไม่มีใครช่วย เธอจึงร้องไห้ขณะจูงจักรยานไปด้วย

บังเอิญมีนักเรียนจากโรงเรียนป้องกันภัยทางอากาศ-กองทัพอากาศเดินผ่านมา เห็นเด็กสาวสะอื้นไห้ขณะเดิน เขาจึงเข้าไปหาและช่วยเธอนำจักรยานไปร้านซ่อมอย่างรวดเร็ว ระหว่างทางไปร้านซ่อมจักรยานระยะทางเกือบ 1 กิโลเมตร ทั้งสองพูดคุยกันอย่างมีความสุข ระหว่างการสนทนา เธอได้รู้ว่าเหงียน เจื่อง เกียง มาจากบ้านเกิดเดียวกันกับเธอ และกำลังเดินทางกลับบ้านในช่วงฤดูร้อน ด้วยความซาบซึ้งในความจริงใจของทหารผู้นี้ ก่อนจากกัน จางไม่ลืมที่จะขอบคุณเขาและให้เบอร์โทรศัพท์ไว้ติดต่อ

จากการพบกันโดยบังเอิญครั้งนั้น ภาพของนักศึกษาสาวร่างเล็กหน้าตาน่ารักก็ทำให้เขาใจสั่นระริก บางครั้งในช่วงพัก เขาก็ลงไปที่โรงอาหารของสถาบันเพื่อใช้บริการโทรศัพท์โทรหาเธอ เมื่อเห็นปฏิกิริยาโต้ตอบที่เฉียบคม บทสนทนาที่แสนง่ายดาย และที่สำคัญยิ่งกว่านั้น การที่รู้ว่า "สวนกุหลาบมีทางเดิน แต่ไม่มีใครเข้าไป" เขาก็ยิ่งมุ่งมั่นที่จะเอาชนะใจเธอให้จงได้ ระหว่างการสนทนา เจียงมักพูดถึงสภาพแวดล้อมทางทหารที่เขาเคยเรียนและทำงานอยู่บ่อยครั้ง

ตรังเล่าเรื่องราวการเรียนและชีวิตนักศึกษาให้เขาฟัง ราวกับเพิ่งรู้จักกันมาเกือบปี ความรู้สึกของพวกเขาก็ค่อยๆ ก่อตัวขึ้น ทั้งคู่รู้สึกถึงความกลมเกลียวในหัวใจ ความเห็นอกเห็นใจ และการแบ่งปัน ปลายเดือนเมษายน 2555 เจียงได้ขอลาออกจากหน่วยเพื่อไปโรงเรียน มอบช่อดอกกุหลาบและหัวใจที่ทำจากไม้จิ้มฟันไม้ไผ่ให้แฟนสาว พร้อมข้อความว่า "มาเป็นคู่ชีวิตของฉันเถอะ โอเค!" ต่อหน้าเพื่อนๆ แก้มของตรังแดงก่ำ เขินอาย และสับสน...

หลังจากสำเร็จการศึกษา เจียงทำงานที่กองพล 363 จากนั้นหน่วยของเขาจึงส่งเขาไปศึกษาต่อเพื่อเป็นข้าราชการ การเมือง หลังจากสำเร็จการศึกษา จางยังได้งานที่มั่นคงใกล้กับหน่วยของเขาอีกด้วย

ในเดือนธันวาคม 2560 ทั้งคู่ได้เป็นครอบครัวอย่างเป็นทางการ ท่ามกลางความสุขของทั้งครอบครัว เพื่อนฝูง เพื่อนร่วมงาน และเพื่อนร่วมทีม ผลจากความรักอันแสนหวานนี้เองที่ทำให้เธอได้ลูกชายที่น่ารักน่าเอ็นดูอย่างเหงียน ดัง ควาย แม้ว่าชีวิตจะยังคงยากลำบาก แต่บ้านของทั้งคู่ก็ยังคงเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะที่มีความสุข ตรังดูแลและจัดการงานบ้านทุกอย่าง เลี้ยงดูลูกๆ อย่างระมัดระวัง ทำหน้าที่พ่อแม่ให้ดีที่สุด และคอยเป็นกำลังใจที่มั่นคงให้สามีทำงานได้อย่างสบายใจ

บทความและรูปภาพ: THANH QUANG

แหล่งที่มา