ทำไมยังไปต่อ ทำไมไม่กลับมาล่ะ?
ป่าสนจุดเทียนข้างพระอาทิตย์ที่ส่องเฉียง
ฤดูหนาวผ่านไปแล้ว ฤดูใบไม้ผลิก็ซีดจางลง เดือนมกราคม…
ดอก Forget-me-not สีม่วงบานสะพรั่งบนเนินสีเขียว
กลับบ้านกันเถอะที่รัก กลับบ้านกับฉันเถอะ
ชามก๋วยเตี๋ยวต้มยำปูยังหอมอร่อยเหมือนเดิม
กาแฟยามบ่ายท่ามกลางสายหมอก
ก็ซึ้งจนน้ำตาไหล เศร้าไปด้วย ไม่ตก
ฝูงนกบินข้ามท้องฟ้า
ห่างหายกันไป โทรหาเพื่อนฝูงท่ามกลางความเงียบเหงา
รอคุณอยู่ตลอดฤดูหนาว
ปลายฤดูใบไม้ผลิ ต้นฤดูร้อน...ไฟในใจฉันยังคงเหมือนเดิม
กลับดาลัตเถอะ กลับไปเถอะที่รัก!...
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)