เกี่ยวกับคำซ้ำบางคำที่มีต้นกำเนิดจากภาษาจีน: "ม้งม้วย", "ม้งหมี่", "ม่อม้ง"

(Baothanhhoa.vn) - ในคอลัมน์ "Cà ke truyện chữ nghĩa" ฉบับก่อนหน้า เราได้วิเคราะห์ความหมายอิสระขององค์ประกอบในคำซ้ำบางคำ เช่น ho hoan, hoc hac, hoc toc, hoi ham ในบทความนี้ เราจะวิเคราะห์ความหมายขององค์ประกอบในคำซ้ำบางคำที่มีต้นกำเนิดมาจากภาษาจีน เช่น mong muoi, mong mi, mo mong (ส่วนที่อยู่ในเครื่องหมายคำพูดหลังหมายเลขรายการเป็นข้อความต้นฉบับของพจนานุกรมคำซ้ำภาษาเวียดนาม - สถาบันภาษาศาสตร์ - Hoang Van Hanh บรรณาธิการบริหาร; การแบ่งบรรทัดเป็นการวิเคราะห์ของเรา):

1. “ความไม่รู้ tt. 1. อยู่ในขั้นแรกของการก่อตัวและพัฒนาการของสังคมยุคดึกดำบรรพ์ เมื่อชีวิตมนุษย์ยังไม่ต่างจากชีวิตสัตว์มากนัก ยุคแห่งความไม่รู้ของมนุษย์ยุคดึกดำบรรพ์ 2. (อ้างแล้ว) ความมืดและโง่เขลา จิตใจที่โง่เขลา ชีวิตที่โง่เขลา”

คำว่า "muoi" (蒙昧) เป็นคำประสมที่มีต้นกำเนิดในภาษาจีน [ความหมายทางประวัติศาสตร์]: "muoi" 蒙 หมายถึง ความไม่รู้, การปกปิด, การไม่รู้อะไรเลย (เช่น "mong lung" 朦朧; "huan mong" 訓蒙 = สอนจิตใจ, ทำลายความไม่รู้); "muoi" 昧 หมายถึง ความมืด, ความไม่รู้ (เช่น "mei muoi" 迷昧; "am muoi" 暗昧) คำว่า "muoi" 昧 หมายถึง ความมืด ใช้เป็นคำนามหมายถึงชั้นควันที่เกิดจากกระบวนการเผาไหม้ เรียกว่า เขม่าควัน, เขม่าตะเกียง:

- พจนานุกรมภาษาจีน: “mộng: 2 ปกปิด, ปกปิด; 9 ความหมายโดยนัยของความไม่รู้” [ข้อความต้นฉบับ 蒙: 2.覆蓋; 遮蔽; 9.引申為蒙昧無知]; “muội: 1 ความมืด มืดมน 3 โง่ สับสน 4 สับสน อาคม” [ข้อความต้นฉบับ 昧: 1.暗, 昏暗; 3.愚昧, 胡塗; 4.迷亂, 惑亂]; “mễ muội: 1 มืดมน โง่เขลา 2 เหมือนคลุมเครือ คลุมเครือ” [ข้อความต้นฉบับ 蒙昧: 1.昏昧, 愚昧; 2.猶朦朧,迷糊].

- พจนานุกรม Le Van Duc: “mong • bt. บังแดด, มืด; เด็ก, โง่เขลา: Dong-mong, huan mong”; “muoi • bt. มืด, โง่เขลา: มืด, สับสน, ประมาท, สับสน, โง่เขลา”

อ้างอิง: Mong lung 朦朧 ซึ่งเป็นคำประสมที่มีต้นกำเนิดจากภาษาจีน มักเข้าใจผิดว่าเป็นคำซ้ำ: mong 朦 = ปกปิด; lung 朧 = มืด [พจนานุกรมภาษาจีนฉบับสมบูรณ์อธิบายว่า lung 朧 = มืด; lung 昏暗貌 = ขาดแสง]

2. “DREAM I. n. (และ adj.) สิ่งที่ปรากฏในใจขณะนอนหลับ (โดยทั่วไป) การนอนหลับที่เต็มไปด้วยความฝัน “ทำงานหนักในตอนกลางวัน หวังว่ากลางคืนจะไม่ฝัน” (Nguyen Duy)” II. Tt. (id.) ไม่สมจริง ลวงตา ไม่สมจริง แค่ฝัน”

Mộng mí 夢寐 เป็นคำประสมที่มีรากศัพท์มาจากภาษาจีน [ความหมายทางประวัติศาสตร์]: nguyệt 夢 คือ ความฝัน จินตนาการในขณะหลับ (เหมือนความฝัน ฝันถึงคนโบราณ); mí 寐 หมายถึง การนอนหลับ หลับสนิท (เหมือนสับสน):

-พจนานุกรมภาษาจีนเล่มใหญ่ได้อธิบายไว้ว่า “ความฝัน: 1. ในขณะหลับ เปลือกสมองจะไม่หยุดทำงานโดยสมบูรณ์ ทำให้เกิดการทำงานของสมอง; 2. ภาพลวงตา; 3. จินตนาการ; 4. ตัวอย่างของจินตนาการ ภาพลวงตา”; [ข้อความต้นฉบับ 夢: 1. ฝัน, ฝัน, ฝัน, ดินแดนแห่งความฝัน ... “ความฝัน: 1 หมายถึงความฝันในขณะหลับ; 2 หมายถึงสภาวะที่คลุมเครือและลังเล” [ข้อความต้นฉบับ 夢寐: 1. 謂睡夢; 2. 比喻蒙昧狀態]

3. ฝัน (เก่า) เหมือนกับการฝัน “จงรักต่อไป คิดถึงต่อไป ฝันต่อไป ภาพเก่าๆ จะไม่กลับมาอีก” (เชอ หลาน เวียน)

ความฝันเป็นคำประสมที่มีองค์ประกอบภาษาจีน [ความหมายทางประวัติศาสตร์]: ความฝันเป็นคำที่มีต้นกำเนิดมาจากภาษาจีน เดิมทีมาจากคำว่า mê 迷 ซึ่งหมายถึงภาวะที่หมดสติ (เช่น อยู่ในอาการมึนงง) องค์ประกอบของคำว่า ความฝัน ในภาษาจีนมีต้นกำเนิดมาจากคำว่า mong 懵 ซึ่งหมายถึงความมืด สับสน ซึ่งพจนานุกรมจีนอธิบายว่า “ถ่อมตน โง่เขลา; สับสน” [ข้อความต้นฉบับ 昏昧無知; 糊塗] สำหรับความสัมพันธ์แบบ ออง-ออง เรายังพบเห็นได้ในกรณีอื่นๆ เช่น huan mong ↔huan mong

ดังนั้น "ม้งมั่วหยอย" "ม้งหมี่" และ "ม่อม้ง" เดิมทีเป็นคำประสมที่มีต้นกำเนิดมาจากภาษาจีน (มีอยู่ในภาษาจีน) หรือมีองค์ประกอบที่มีต้นกำเนิดมาจากภาษาจีน เนื่องจากองค์ประกอบทั้งสองหรือองค์ประกอบใดองค์ประกอบหนึ่งสูญเสียความหมายหรือมีความกำกวม คำเหล่านี้จึงมักถูกมองว่าซ้ำซ้อน

ฮวง ตรินห์ ซอน (ผู้สนับสนุน)

ที่มา: https://baothanhhoa.vn/ve-mot-so-tu-lay-goc-han-mong-muoi-mong-mi-mo-mong-246373.htm