Hue ve banliyöleri

Bu sabah rüzgar serindi ve deniz dalgalıydı. Bir direğe asılı üç top, teknelere dalgaların hoş olmadığı konusunda uyarıda bulunuyordu.

Thuan An'ı geçtikten sonra nihayet, kendine özgü balıkçı tekneleriyle dolu Hue Nehri'ne [Parfüm Nehri] girdik. Tamamen öne doğru eğilmiş çift direk, üzerinde 40-50 metrekare genişliğinde bir ağ asılı duran dev bir kaldıraç kolunu destekliyordu. Karşı ağırlık olarak bir çakıl sepetiyle dengede duran kaldıraç kolu, bir ip cambazı gibi bir kiriş üzerinde koşan bir adam tarafından çalıştırılıyordu.

Operasyon askeri bir titizlikle yürütüldü. İşaret verildi ve düzinelerce ince, oyma kano hemen iskeleden ayrıldı, kürek çekerek yelpaze gibi açıldı. Baş tarafta, neredeyse suyla aynı hizada, yüzüstü yatan bir adam, balıkları korkutup ağa çekmek için iki sert tahta çubuğu birbirine vuruyordu. Bu balık tutma yöntemi Orta bölgeye özgüydü; ilk kez bir nehir veya lagün kenarında kamp kuran ziyaretçiler, gecenin karanlığında aniden duyulan sesin ne anlama geldiğini endişeyle merak ediyorlardı.

Hue - Dong Ba Nehri

Manzara canlı. Tekneler kıyılar arasında süzülüyor: Köylerin girişlerinde küçük, parlak boyalı pagodalar yükseliyor ve gri sazdan evleri aydınlatıyor. Burası Hue limanı Bao Vinh; bazı büyük tekneler, pruvalarına çizilmiş yuvarlak gözleriyle sizi merakla izliyor gibi.

Kısa süre sonra [Parfüm] Nehri'ni büyük bir virajdan geçerek Dong Ba Nehri'ne girdik; iki küçük köprüyle birbirine bağlanan iki yakada, ilk ahşap köprü çok çürümüştü; ikinci demir köprü ise henüz bir yıl önce açılmıştı ve bir dizi bakımsız kulübe, ahır ve Çin tarzı tuğlalardan yapılmış, ancak yine de oldukça bakımsız evler gördük. Hue'nin setleri çok büyük değildi.

Bu harap, yıkık kulübelerin üzerinde karanlık kale duvarı ve uzakta zarif üç çatılı bir gözetleme kulesi bulunan devasa bir kapı görünmeseydi, başkente ulaştığımıza inanmak zor olurdu.

Kanaldan [Dong Ba Nehri] ayrılıp tekrar [Parfüm] Nehri'yle karşılaştık, bu bölümde nehir yatağı bir göl kadar genişti ve beş dakika sonra Fransız İmtiyazı'ndaki [Parfüm Nehri'nin güney kıyısında bulunan] Apostolik Nunciature'den birkaç adım ötedeki diğer kıyıya ulaştık.

Manzara büyüleyici. Önde Apostolik Nunciature'nin büyük binaları, bahçede ise ofisler için küçük beyaz evler var. Arkada, en yükseği başkente bakan ve çam ağaçlarıyla kaplı, bir perde oluşturan Montagne du Roi [Kraliyet Dağı] olan yeşil tepelerden oluşan bir çember var.

Thien Mu Pagodası - Hue civarı

Uzakta, soluk mavi gökyüzünde, engebeli ve sivri zirveleri olan büyük bir dağ sırası. Hepsi, insan yapımı bir görünümle görkemli bir şekilde harmanlanmıştı: Japon manzara sanatçıları tarafından bezenmiş ve süslenmiş, yaylaların sert doğası ve doğanın birleşimi.

Gerçek bir şehirden eser yoktu. Şimdiye kadar sadece sazdan kulübeler, yeşillikler arasında dağılmış köyler görmüştüm. Bu karanlık başkentin bıraktığı ilk izlenim tuhaftı; evleri o kadar kırılgandı ki, en ufak bir rüzgar onları uçurabilirdi: İnsan burayı bir kamp sanabilirdi; birkaç kulübe, karanlık kalenin hemen yanında, bambu kümelerinin altına kurulmuştu.

Nam ülkesinin kadim başkenti, nehir, iki yakasında sazdan kulübelerin bulunduğu kanal, operada hüzünlü bir nota oluşturan karanlık kale, bambu kümeleri ve çiçek açmış horoz ilikleri arasında gözlerimin önünde belirdiği o muhteşem sabahtan bu yana bir hafta geçtiğine inanmak zor. Apostolik Nunciature'ın sıcak ve samimi karşılamasıyla, insan bu ufak zaman kaybını kolayca affedebilir. Günler saatler gibi hızla akıp giderken, tarih konusunda kafa karışıklığından kaçınmanın bir yolu var mı?

Yolcunun güzergahını kabataslak çizerken yaptığı olasılık hesaplamasını takip etmek zorunda kalsaydım, Hue'deki kalışım neredeyse sona ermiş olurdu. Ancak ev sahiplerimin cana yakın ısrarları, ayrılık anını her zamankinden daha uzak ve geçici kılmıştı. Yakında gerçekleşecek bir dizi ciddi törene katılmadan gidemeyeceğim konusunda ısrar ettiler; bunların arasında Nghinh Xuan töreni, kralın başkentten ayrılışı ve bilmediğim diğer festivaller de vardı.

Kısacası, boyun eğmemin binlerce geçerli sebebi vardı. Tek yaptığım buydu ve harikaydı, esaret bu şekilde anlaşıldığında tatlıydı. (devam edecek)

(Nguyen Quang Dieu , Hoang Thi Hang ve Bui Thi He tarafından çevrilen, AlphaBooks - Ulusal Arşiv Merkezi I ve Dan Tri Yayınevi tarafından Temmuz 2024'te yayınlanan Asya Çevresi: Koçinçin, Orta Vietnam ve Kuzey Vietnam kitabından alıntıdır )

Kaynak: https://thanhnien.vn/du-ky-viet-nam-hue-va-vung-ngoai-o-185241210222554996.htm