Yengeci tekrar tatmayı sabırsızlıkla bekliyorum.

Thuong Nehri Yen Dung bölgesinden geçmektedir.

Bac Giang eyaletinin Yen Dung ilçesine tesadüfen geldik. Burada tesadüf derken, rehber arkadaşımızın gelişigüzel bir yorumu dışında, gezinin önceden duyurulmadığını kastediyoruz.

Mutfaktan bir kase yengeç çorbasının geldiği akşam yemeğini hatırlıyorum. Şoför Bay Tuan, hâlâ dumanı tüten çorba kasesini işaret edip "Her biriniz önce bu yengeç çorbasından birkaç yudum içmelisiniz," demeseydi, bu da diğer yengeç çorbaları kadar normal olurdu. Kulağa biraz tuhaf geldi, bu yüzden kimseye söylemeden hepimiz kaselerimize birkaç kase yengeç çorbası doldurup ağızlarımıza götürdük ve tadına baktık. Vay canına, çok lezzetliydi.

Bay Tuan gülümsedi: "Bu yengeç çorbasının diğer yengeç çorbalarından farklı, lezzetli ve özel olduğunu düşünüyor musunuz?"

Elbette hepimiz lezzetli olduğunu ve alıştığımız yengeç çorbasından çok farklı olduğunu söyledik. Bay Tuan tekrar gülümsedi: "Bu, hardal yeşillikleriyle pişirilmiş yengeç çorbası. Sık sık yediğiniz hardal yeşillikleriyle pişirilmiş yengeç çorbası kadar normal olacak. Ama bu yengeç farklı."

Hemen sorduk: "Bu yengeçte ne fark var?" Tuan gizemli bir şekilde gülümsedi: "Yarın sabah Yen Dung'a döndüğümüzde daha fazlasını öğreneceksin."

yengeç

Gerçekten bir "gizem"di. Yengeç ve hardal yeşili çorbasında beni bu kadar meraklandıran yeni bir şey yoktu. Ve söz verdiğimiz gibi, makaleler için malzeme almak üzere Bac Giang eyaletindeki Yen Dung bölgesine gittik. Bütün sabahı bölgedeki çeşitli yerlere malzeme almak için gezerek geçirdikten sonra, dürüst olmak gerekirse, öğlene doğru karnım açlıktan guruldamaya başladı. Yengecin nasıl bir şey olduğunu öğrenmek için öğle yemeğine kadar beklemem gerektiğini kendime söyledim.

Sonunda, beklemeye değdi. Öğle yemeği tepside servis edildi ve mutfak personelinin "Lütfen bir dakika bekleyin. Buharda pişirilmiş yengeç yakında servis edilecek," dediğini duyduğumuz için yemeye başlamadık.

Ev sahibi ve konuklar dahil 10 kişilik yuvarlak yemek masasının etrafında oldukça "ciddi" bir şekilde oturduk. Çok geçmeden, yaklaşık 10 dakika sonra mutfak kocaman bir tabak getirdi. Garsonun masanın ortasına özenle yerleştirdiği tabağa baktım. Bir tabak buharda pişirilmiş yengeçti. Bunlar ne tarla yengeci ne de deniz yengeciydi. Bu yengeç tabağında deniz yengeçlerinden daha küçük ama tarla yengeçlerinden üç dört kat daha büyük yengeçler vardı. Tombul yengeçler buharda pişirilmişti ve etrafa çok hoş bir koku yayıyordu. Sonra meslektaşım sakin bir şekilde, "Bu yengece özellikle Yen Dung halkı ve genel olarak Bac Giang halkı tarafından "da yengeç" denir," dedi. Hemen sordum: "Neden "da yengeç" deniyor? Meslektaşım hala sesini sakin bir şekilde, "Bu yengecin kıskacının arkasında bir tutam küçük kıl görüyor musun?"

Daha yakından bakmak için neredeyse aynı anda ayağa kalkacaktık. Yengecin kıskacının üzerinde gerçekten bir tutam kıl vardı. Yengecin kılları buharda pişirildiği için kahverengiydi ama kılları gizleyemiyordu. Dürüstçe, "Bu gerçekten tuhaf. Yengeçler suda yaşayan canlılardır. Bu kadar sert bir kabuk ve kıllara sahip olmak gerçekten tuhaf," dedim.

O dönemde Bac Giang gazetesinden bir meslektaşı şöyle demişti: "Bu yengeç cinsine Bac Giang halkı deri yengeci diyor, ancak bazı yerlerde tüylü yengeç olarak da adlandırılıyor. Bac Giang halkı incelikli olduğundan ona tüylü yengeç demiyor, deri yengeci diyor çünkü ona bu şekilde hitap etmek hem kibarlık hem de derisi varsa tüyleri olduğunu gösteriyor."

Hepimiz, "Yani bu tür yengeç başka yerlerde de var mı?" dedik. Meslektaşım başını salladı: " Quang Ninh veya Çin gibi başka yerlerde de bu tür yengeç olduğu doğru, ama sadece Yen Dung bölgesinde, yengeç daha büyük ve elbette daha hoş kokulu ve lezzetli olacaktır. Şimdi sizi Yen Dung yengecini denemeye davet ediyorum. Lütfen yedikten sonra neler hissettiğinizi bana anlatın."

Yengeç çorbası.

Yemek masasının etrafında yumuşak kabuklu yengeçler hakkında bir "tartışma" yaşandı. Misafir olmama rağmen hiç utangaç değildim. Ayağa kalkıp herkese yengeç yemeğini olduğu gibi bırakmalarını ve fotoğraf çekebilmem için elimi salladım. Fotoğraf çekmemek büyük kayıp olurdu.

Tabaktaki buharda pişirilmiş yengeçler, göze çok hoş gelen koyu sarı ve kırmızımsı bir renge sahipti. Bac Giang gazetesinden meslektaşım ilk izlenimimizi anlamış gibiydi, bu yüzden durdu ve söylediği gibi her birimize bir yengeç verdi. Yengeç tabağını işaret ederek şöyle dedi: "Yengeçler, tarla yengeçlerinden üç dört kat daha büyüktür. Büyükleri yaklaşık 200 gr, küçükleri ise sadece 70 gr. Bu bir tatlı su yengeci ve sadece Yen Dung bölgesinde bulunur."

Genel bir fikir edinmek ve hatırlamak için yumuşak kabuklu yengeç tabağına hızlıca göz attım. Şekil olarak, yumuşak kabuklu yengeçler alışılmadık derecede büyüktür, elbette deniz yengeçleri kadar büyük değillerdir, ancak kabukları kalın ve şişkin olduğundan dolgun bir yapıya sahiptirler, "yuvarlak" görünürler ve tarla yengeçleri veya deniz yengeçleri kadar ince değillerdir. Meslektaşım ekledi: "Bu, yumuşak kabuklu bir yengecin şeklidir. Lütfen yengeç kıskaçlarına dikkat edin."

Bunu duyunca dikkatlice baktım ve yengecin bir çift büyük kıskacı olduğunu gördüm. "Yengeç yakalama konusunda tecrübesiz olan herkes bu kıskaçlara kolayca yakalanıp ağlayabilir," diye düşündüm. Sonra daha dikkatli bakınca yengecin kıskaçlarında (buharda pişirildikten sonra) koyu kahverengi lekeler olduğunu gördüm; bunlar kıllardı. Aman Tanrım, su altında yaşayan bir yengecin kıllarının olması ne kadar tuhaf.

Meslektaşım şöyle dedi: "Bu özellik sadece deri yengecinde var. Hiç kimse alışılmadık derecede büyük bir yengeci alıp, yengecin pençelerinde parmak eklemi büyüklüğünde tüylü noktalar yoksa ona deri yengeci diyemez. Belki de bu benzersiz özelliğinden dolayı insanlar ona deri yengeci diyor." Kendi kendime şöyle düşündüm: "Deri varsa, kıl da olur, tersi de geçerli mi?"

Ama sonra yine de merak ettim: "Neden sadece Yen Dung bölgesinde bu yengeç türü var?". Yen Dung Bölge Kültür Merkezi görevlisi Bay Tran Duc Hoan, Yen Dung bölgesinin bir zamanlar Bac Giang eyaletinin "su merkezi" olarak kabul edildiğini söyledi. Bölgeden geçen Thuong Nehri, bölgeyi güney ve kuzey olmak üzere ikiye bölüyor. Güneybatıda, Bac Ninh ve Bac Giang arasında sınır oluşturan Cau Nehri bulunur. Kuzeydoğuda ise doğuda akan Thuong Nehri ile birleşerek Hai Duong eyaletiyle bir bariyer oluşturan Luc Nam Nehri bulunur. Thuong Nehri'nin sonunda, Luc Nam Nehri ve Cau Nehri'nden "su kaynağı" aldıktan sonra, tarihi Luc Dau Nehri yer alır. Biraz ileride ise Thai Binh Nehri bulunur.

Hai Duong eyaletinin Tu Ky ve Thanh Ha ilçelerinde deri yengeçleri ve solucanlar işte bu "su karnı" bölgesinde bulunur. Deri yengeçleri her gün, her mevsim bulunmaz. Solucan mevsimiyle aynı zamana denk gelen deri yengeçleri, serin esintilerin nehrin üzerinden estiği "20 Eylül ve 5 Ekim" tarihlerinde sıklıkla bulunur.

O sırada solucanlar Tu Ky - Thanh Ha'ya "akın etti" ve deri yengeçleri Yen Dung'a akın etti. Yen Dung sakini Bayan Minh Hien şunları ekledi: "Deri yengeçleri genellikle nehir kıyılarındaki kaya çatlaklarında yaşar. Cau Nehri'nin kuzey kıyısı, yani Yen Dung bölgesindeki kıyı, deri yengeçlerinin en bol olduğu yerdir. Thuong Nehri'nin Yen Dung tarafında da deri yengeçleri bulunur, ancak daha az sayıdadır."

Yumuşak kabuklu yengeç mevsiminde, Cau Nehri kıyısındaki Dong Viet, Dong Phuc ve Thang Cuong gibi yerleşim yerlerinde yaşayanlar birbirlerini yengeç avlamaya çağırırlar. Ancak yumuşak kabuklu yengeç yakalamak kolay değildir çünkü yumuşak kabuklu yengeçler genellikle nehrin dibinde yaşayan bir yengeç türüdür. Yengeç yakalamak için, yerel halkın bagua ağı dediği bir ağ kullanmanız gerekir. "Yüksek su mevsiminde yengeçler yüzer ve çok hareket eder, bu da avlanmayı kolaylaştırır, ancak düşük su mevsiminde yumuşak kabuklu yengeçler tek bir yerde kalır ve daha az hareket eder, bu da avlanmayı zorlaştırır," dedi Bayan Hien.

Bay Tran Duc Hoan ayağa kalktı: "Lütfen acı yengecin tadını çıkarın. Yengeci gerçekten acı yemek en iyisidir." Heyecanla tabaklarımızı uzattık ve her birimiz birer tane aldık. Yengeç tatlı su yengeci olsa da sadece Cau ve Thuong nehirlerinde bulunduğu için hem zengin hem de yağlı ve eşsiz bir aroması var. Sanki sadece yumurta ve yengeç yağı varmış gibi. İşte o zaman "yengeç yağı kadar sert" sözünün ne anlama geldiğini anladım.

Yumuşak kabuklu yengeçleri yemenin en iyi yolunun buharda pişirmek olduğu bilinmektedir. Yengeçler, kabuklarındaki tortulardan temizlendikten sonra buharda pişiriciye konur. Elbette, yengeçleri buharda pişirmek için zencefil ve limon otu gerekir. Bu iki baharat, balık kokusunu azaltmanın yanı sıra yengece tarifsiz bir aroma da katar.

Kaynak: https://daidoanket.vn/lai-mong-duoc-nem-cua-da-10280857.html