Gece Köyü

Thang Long Band'in müzisyeni Pham Dinh Chuong, bize unutulmaz birçok şarkı bıraktı. Cha cha cha'dan Slow'a kadar birçok türde eserler besteledi... ve ayrıca bizim için lüks bir Bolero melodisine sahip bir şarkı yazdı: "Xom dem". Bu şarkıyı 1955'te yazdı, ben de 1960'tan bu yana öğrenci defterime dikkatlice kopyaladım ve hiç silinmedi!

"Gece Köyü", herhangi bir yoksul köyün adresi değil, 20. yüzyılın Güney'inde var olan tüm yoksul gece köylerinin bir yoksul gece köyüdür.

"Xom dem", Bolero melodisiyle yazılmış bir şarkı, lüks bir Bolero şarkısı denebilir... her ne kadar bu şarkının içeriği "bir gece köyünün yoksul bir sahnesini, iki ellerinin emeğiyle geçinenleri" anlatsa da. Yoksul ama temiz, yoksul ama "asil", yoksul ama "insancıl", özellikle "Xom dem"de yoksul bir sınıfın gerçekten takdire şayan bir yoksulluğu ve genel olarak o dönemdeki emekçi kitlelerin yoksulluğu!

İnsanlar Bolero'yu genellikle "bayağı" bir müzik olarak eleştiriyor. Dürüst olmak gerekirse, "bayağı" kelimesi bugüne kadar tam olarak açıklanmadı! Ve insanların "bayağı" bulduğu bir şarkı varsa, bu şarkının Thai Thanh, Khanh Ly... tarafından seslendirilmesi durumunda artık "bayağı" olmayacağını söylemek doğru olur!

1960'tan beri, Saigon'dan Binh Tuy'a (şimdiki Ham Tan - La Gi) uzanan bir müzik grubunda şarkıcı Thanh Thuy, "Xom dem"i seslendiriyordu. O zamanlar konser için "bilet satılmıyordu", giriş ücretsizdi. Thanh Thuy'un "Xom dem"i söylemesini dinlemek... Thanh Thuy'u o kadar güzel söylerken dinledim ki, ertesi sabah bu şarkıyı almak için kitapçıya koştum. Ama "Xom dem" şarkısı tükenmişti. Birkaç arkadaşımdan ödünç alıp kopyalamalarını istedim.

“Serbest mola”nın başlangıcında (Geceye dönüş yolu…”) (ritme yeni girerken) gerçekten Bolero, yavaş değil, hızlı değil, “yağmurun yağması, aşınmış yolu silmesi” gibi bir gece köyünde yavaşça…

"Night Hamlet" şarkısı neden güzel?

Bana göre iyi bir şarkının %80'i sözlerinden gelir. "Xom Dem"e ikinci bir kıta ekleyecek bir yazar veya şair olsaydı, bu "ikinci kıtanın" "Xom Dem"i anında yerle bir edeceğinden eminim!

Garip bir şey var: İçinde "Rain" geçen hayat şarkılarının hepsi güzel şarkılar! "Rain" hayata neşeden çok hüzün getiriyor gibi görünüyor, oysa "Rain" bu dünyadaki hayatın ta kendisi.

Bolero melodisi "Knock the beat like it's raining"de, Pham Dinh Chuong bize kalbimizi sızlatan kadar hüzünlü bir "Gece Köyü" gösterdi: "... Eve dönüş yolu gecenin geç saatlerinde/ Sokak derin ve renksiz/ Tehlikeli çitin ardında birçok baş var/ Elektrik lambaları loş sarı/ Uzun yol gölgesiz/ Uzaktan birinin ninnisini duyuyorum/ Yağmur yağıyor, aşınmış yolu siliyor/ Hala bekleyen birkaç kalp var/ Sessiz, ıssız köyün sonunda veda eden/ Gözleri binlerce nazik sözle titreyen/ Yarın, zavallı kaderin güneşle kutsanacağını/ Hayatın daha güzel olacağını umarak...".

Müzisyen Pham Dinh Chuong, “Geçici olarak kalan yoksul bir çiftin yaşadığı yoksul mahalle” adlı şiirinde, daha aydınlık bir gün umuduyla geçen uykusuz geceler yazmıştır: “… Yabancı bir ülkede, onu dört gözle bekleyen bir gece/ Yalnız bir gece, bir bekleyiş gecesi/ Sessiz yağmurlu bir gece, uzun saatler/ Rüzgarı takip ederek, bir rüyayı uyandırarak/ Yarını, ılık bahar ışığını bekleyerek/… Böylece gece hâlâ güzel kokularla doğuyor/ Yolda birinin adımlarına rehberlik etmek için/ Gece geç saatlerde mahalleye hüzün duymadan bakmak için/ Çünkü birileri sevgiyi nasıl getireceğini biliyor…”.

"Gece köyleri", kanallar boyunca uzanan, banliyö köyleridir... genellikle savaş sırasında Güney'in yoksul köyleridir. O dönemde, yoksul köylerde yaşayan işçi sınıfı bu şarkıyı çok severdi. Bu şarkının, Vietnam'daki en zarif Bolero ritmine sahip şarkı olduğu söylenebilir.

“Gece Hamlesi” şarkısı 1955 yılında yayınlanmış ve aradan bunca yıl geçmesine rağmen, dinleyiciler hâlâ o aşk dolu gece köylerini özlüyor: “… Yalnız gece / Birinin hafifçe ninni söylediğini duyuyorum / Aşkla dolu boşluğu duyuyorum / Söz veriyorum ki hayat bu kadar yalnız olmayacak…”.

Kaynak