Οι «ζωντανές αναμνήσεις» διαφυλάσσουν την ψυχή του έθνους.

VHO - Δεν χρειάζονται τίτλους, δεν περιμένουν επαίνους. Οι ηλικιωμένοι στην Ταν Χόα, με τα γκρίζα μαλλιά και τις φλογερές καρδιές τους, μεταδίδουν αθόρυβα την πολιτιστική φλόγα στην επόμενη γενιά. Από τα γκονγκ Μουόνγκ μέχρι τις μελωδίες της λαϊκής όπερας, μετατρέπουν τις αναμνήσεις σε δράση, μετατρέποντας τις αναμνήσεις σε ζωντάνια για να αποτρέψουν το ξεθώριασμα της ψυχής του έθνους.

Όταν οι ηλικιωμένοι είναι κάτι περισσότερο από απλοί «αφηγητές»

Η επαρχία Thanh Hoa φιλοξενεί επτά εθνοτικές ομάδες, καθεμία με τη δική της μοναδική πολιτιστική κληρονομιά. Ωστόσο, οι μεταβαλλόμενες εποχές και η διαδικασία αστικοποίησης έχουν θέσει πολλές παραδοσιακές αξίες σε κίνδυνο εξαφάνισης.

Σε αυτό το πλαίσιο, η παλαιότερη γενιά παίζει όχι μόνο τον ρόλο του «αφηγητή», αλλά και του ηθοποιού, με όλο το πάθος και την ευθύνη της απέναντι στις πολιτισμικές της ρίζες.

Μέλη της Λέσχης Λαϊκών Τεχνών But Son Town (περιοχή Hoang Hoa) διδάσκουν ενεργά τραγούδια Cheo, τραγούδια Van και τη χρήση παραδοσιακών μουσικών οργάνων σε μαθητές. Φωτογραφία: TTV

Ένα από τα εξαιρετικά παραδείγματα είναι ο Αξιοπρεπής Τεχνίτης Nguyen Nhu Chi, Πρόεδρος του Ομίλου Λαϊκής Τέχνης της πόλης But Son (περιοχή Hoang Hoa). Ξεκινώντας το 2005 με μόνο 10 μέλη, ο σύλλογος Cheo (παραδοσιακή βιετναμέζικη όπερα) που ίδρυσε ο κ. Chi αριθμεί πλέον 25 μέλη διαφόρων ηλικιών. Το γηραιότερο μέλος είναι άνω των 80 ετών και το νεότερο δεν είναι ακόμη 25.

«Αρχικά, όλα ήταν αυθόρμητα, χωρίς χρηματοδότηση ή χορηγία, καθοδηγούμενα μόνο από την αγάπη για την παραδοσιακή βιετναμέζικη όπερα», μοιράστηκε ο κ. Τσι. Από απλό τραγούδι ο ένας για τον άλλον, ο σύλλογος έχει πλέον γίνει ένα πολιτιστικό ορόσημο της περιοχής.

Συνθέτουν, σκηνοθετούν και ερμηνεύουν παραδοσιακά βιετναμέζικα τραγούδια όπερας που υμνούν την πατρίδα και τη χώρα τους, ενώ παράλληλα προωθούν τις πολιτικές του Κόμματος και τους νόμους του Κράτους.

Εκτός από τις παραστάσεις, ο κ. Τσι και τα μέλη του παραδίδουν τακτικά μαθήματα για να διδάξουν παραδοσιακή βιετναμέζικη όπερα (τσέο) σε νέους. Αυτά τα μαθήματα δεν έχουν σχέδια μαθήματος, δεν έχουν μαυροπίνακες, μόνο τον ρυθμικό ήχο των τυμπάνων τσέο και το ξεχειλιστικό συναίσθημα. «Το τραγούδι τσέο έχει να κάνει με τη διατήρηση της ψυχής του χωριού», λέει.

Για κάθε φεστιβάλ, ο σύλλογος αποκτά μια νέα εμφάνιση, με περίτεχνα σκηνοθετημένες θεατρικές παραστάσεις και παραδοσιακά λαϊκά τραγούδια και χορούς, που αντανακλούν τα πλούσια πολιτιστικά χρώματα της βόρειας βιετναμέζικης υπαίθρου.

Εκτός από τις τοπικές εμφανίσεις, προσκαλούνται επίσης να ανταλλάξουν εμπειρίες σε πολλές γειτονικές περιοχές. Πολλά νεαρά μέλη έχουν μεγαλώσει από τα παραδοσιακά μαθήματα όπερας που οργανώνουν οι μεγαλύτεροι και στη συνέχεια επιστρέφουν για να συνεχίσουν να διδάσκουν την επόμενη γενιά.

Σε μια άλλη αγροτική περιοχή, το χωριό Thuan Hoa, στην κοινότητα Quang Trung, στην ορεινή περιοχή Ngoc Lac, ο ήχος των γκονγκ και των τυμπάνων εξακολουθεί να αντηχεί μέσα από τα χέρια και την καρδιά του Αξιοπρεπούς Τεχνίτη Pham Vu Vuong.

Παρά την προχωρημένη ηλικία του, ο ενθουσιασμός του κ. Vuong δεν έχει μειωθεί ποτέ. Είναι αυτός που ίδρυσε και ηγείται της λέσχης γκονγκ στο χωριό Thuan Hoa.

«Από μικρή ηλικία, οι ήχοι των γκονγκ και των κυμβάλων ήταν βαθιά χαραγμένοι στη μνήμη μου από τις φορές που συνόδευα τη μητέρα και τη γιαγιά μου στα πανηγύρια του χωριού», αφηγήθηκε ο κ. Βουόνγκ. Άρχισε να παίζει γκονγκ στην ηλικία των επτά ετών. Καθώς μεγάλωνε, ταξίδευε περισσότερο και μάθαινε περισσότερα, κατάλαβε ακόμη πιο βαθιά τη σημασία των γκονγκ και των κυμβάλων στην πνευματική ζωή και τις κοινοτικές δραστηριότητες του λαού Μουόνγκ.

Όχι μόνο διατηρεί ζωντανό τον ήχο του γκονγκ στο χωριό του, αλλά λειτουργεί και ως γέφυρα, φέρνοντας αυτόν τον ήχο πιο κοντά στη νεότερη γενιά. Ο σύλλογός του όχι μόνο προπονείται και κάνει παραστάσεις, αλλά διοργανώνει επίσης διδακτικές συνεδρίες σε σχολεία και συμμετέχει σε πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Οι μαθητές στο Ngoc Lac όχι μόνο μαθαίνουν για το γκονγκ ως «κληρονομιά στα βιβλία», αλλά επίσης αγγίζουν άμεσα, ακούν και μαθαίνουν να σέβονται τις αξίες της εθνικής τους ομάδας.

«Για να διατηρήσεις τον ήχο των γκονγκ, δεν αρκεί απλώς να τα παίζεις καλά. Πρέπει να έχεις την καρδιά να το κάνεις. Τα γκονγκ δεν είναι απλώς μουσικά όργανα. Είναι η ψυχή του λαού Μουόνγκ», είπε με έμφαση ο κ. Βουόνγκ.

Σε κάθε φεστιβάλ, εθνική πολιτιστική ημέρα ή ειδική εκδήλωση της περιοχής, ο ήχος των γκονγκ από τη λέσχη αντηχεί, ξυπνώντας αναμνήσεις από τα χωριά. Πολλοί μαθητές, αφού γνώρισαν τη μουσική των γκονγκ, έχουν ζητήσει να συμμετάσχουν σε μακροχρόνια εκπαίδευση, συμπεριλαμβανομένων εκείνων από άλλες εθνοτικές ομάδες εκτός από τους Μουόνγκ.

Όταν η παλαιότερη γενιά αναβιώνει την πολύτιμη κληρονομιά του έθνους.

Στην Ταν Χόα , άνθρωποι όπως ο κ. Τσι και ο κ. Βουόνγκ δεν είναι ασυνήθιστοι. Αποτελούν τη «ζωντανή μνήμη» του έθνους, μια γέφυρα που συνδέει τον παραδοσιακό πολιτισμό από το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον. Δεν μένουν στην άκρη, ούτε μένουν στη μονόπλευρη νοσταλγία, αλλά αντίθετα δίνουν ζωή στην ομορφιά που σταδιακά ξεχνιέται.

Για πολλά χρόνια, ο Σύλλογος Ηλικιωμένων της Επαρχίας Thanh Hoa αποτελεί πηγή υποστήριξης για τέτοια άτομα. Ο οργανισμός ενθαρρύνει ενεργά τα μέλη του να ιδρύσουν πολιτιστικούς συλλόγους, να αναβιώσουν παραδοσιακά φεστιβάλ, να αποκαταστήσουν έθιμα και πρακτικές και να τα μεταδώσουν στους απογόνους τους... Αυτό δεν αφορά μόνο τη διατήρηση της κληρονομιάς, αλλά και τον εμπλουτισμό της πνευματικής ζωής της κοινότητας.

Πολλές ορεινές περιοχές όπως η Κουάν Χόα, η Κουάν Σον, η Μπα Θούοκ, η Λανγκ Τσανχ... γίνονται επίσης μάρτυρες του σημαντικού ρόλου των ηλικιωμένων στη διατήρηση του ήχου του φλάουτου khene, των χορών, των ψαλμών, των νανουρισμάτων – άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς που κινδυνεύει να εξαφανιστεί εάν δεν διατηρηθεί σωστά.

Από τη συμμετοχή τους στη σύνταξη παραδοσιακών εθνοτικών εκπαιδευτικών βιβλίων για τα σχολεία και την οργάνωση θερινών μαθημάτων για παιδιά, μέχρι το να ενεργούν ως «μαέστροι» σε ομάδες παραστατικών τεχνών του χωριού, οι ηλικιωμένοι κρατούν ζωντανή τη φλόγα του τοπικού πολιτισμού μέσα από τις δικές τους εμπειρίες ζωής.

Χωρίς συνθήματα, αυτοί οι ηλικιωμένοι εφαρμόζουν αθόρυβα το «Πρόγραμμα Δράσης για την Κληρονομιά» με τον δικό τους τρόπο, από μικρά σοκάκια μέχρι αυλές χωριών, από τάξεις σε πλαγιές λόφων μέχρι κοινοτικές αίθουσες. Δεν περιμένουν, δεν αφήνουν τα πράγματα στον χρόνο ή στην παρέμβαση έργων, αλλά αντίθετα γίνονται οι ίδιοι ζωντανά, διαρκή και ειλικρινή έργα.

Η παρουσία τους σε κάθε χορό, σε κάθε αρχαίο τραγούδι, στους ηχηρούς ήχους των τυμπάνων ή των γκονγκ αποτελεί απόδειξη ότι ο εθνικός πολιτισμός δεν ζει μόνο στα βιβλία ιστορίας, αλλά είναι ζωντανός και στην καθημερινή ζωή. Είναι ένα σιωπηλό κάλεσμα για τις μελλοντικές γενιές να μάθουν ποιοι είναι, από πού προέρχονται και πού πηγαίνουν.

Πηγή: https://baovanhoa.vn/van-hoa/ky-uc-song-gin-giu-hon-dan-toc-145171.html