Μπλούζα Indigo στη μέση του καταπράσινου δάσους

Από τις βραχώδεις πλαγιές των βουνών μέχρι τις καταπράσινες πλαγιές του Tuyen Quang, το λουλακί πουκάμισο του λαού Giay συνόδευσε ήσυχα τα χρόνια, σαν μια πολιτιστική πηγή που ρέει σιωπηλά μέσα στο απέραντο δάσος. Απλή, συγκρατημένη αλλά και εκλεπτυσμένη, η παραδοσιακή φορεσιά του λαού Giay δεν είναι μόνο καθημερινή ενδυμασία, αλλά και ένα σύμβολο που συμπυκνώνει πολιτιστικές αξίες, αισθητική, πεποιθήσεις και προσκόλληση στη γη και τους ιθαγενείς.

Κορίτσια από την εθνοτική φυλή Giay διαγωνίζονται στην παρασκευή κέικ κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ.

Λουλάκι - λευκό - κόκκινο: ομορφιά από την απλότητα

Σύμφωνα με στοιχεία από την Απογραφή Πληθυσμού και Κατοικιών του 2019, η εθνοτική ομάδα Giay αριθμεί 67.858 άτομα, που αντιπροσωπεύουν περίπου το 0,07% του πληθυσμού της χώρας. Είναι διασκορπισμένοι στις βόρειες ορεινές επαρχίες, με περισσότερο από το 50% να συγκεντρώνεται στο Lao Cai, ακολουθούμενο από την περιοχή που τώρα ανήκει στη νέα επαρχία Tuyen Quang (μετά τη συγχώνευση), μαζί με μικρές ομάδες που ζουν στο Lai Chau και το Cao Bang . Με μια συνεχή οικιστική κοινότητα, οι Giay εδώ δημιουργούν μια μοναδική πολιτιστική ταυτότητα, συμβάλλοντας στην ανάδειξη της εθνοτικής ταυτότητας στην πολύχρωμη εικόνα της βόρειας ορεινής περιοχής.

Με την πρώτη ματιά, οι ενδυμασίες του λαού Giay μοιάζουν κάπως με αυτές του λαού Tay. Αλλά αν κοιτάξει κανείς προσεκτικά, μπορεί να δει την κομψότητα σε κάθε βελονιά. Οι γυναίκες Giay συχνά φορούν indigo πουκάμισα με στρογγυλή λαιμόκοψη, ανοιχτό στήθος και χωρίς περίτεχνα κεντήματα. Στο απλό indigo ύφασμα υπάρχουν αρκετές ανταύγειες: μια λευκή σαλιάρα, μια κόκκινη ζώνη και ένα πτυχωτό μαντήλι. Τα χρώματα, αν και όχι φωτεινά, είναι αρμονικά και απαλά, δημιουργώντας τη χαριτωμένη και αξιοπρεπή εμφάνιση των γυναικών της ορεινής περιοχής.

Τα κορίτσια της Giay λάμπουν με τις φορεσιές τους για φεστιβάλ στα ορεινά.

Η κα Ma Thi Nhan (εθνοτική ομάδα Giay, κοινότητα Thuong Lam, επαρχία Tuyen Quang ) μοιράστηκε: «Έμαθα να υφαίνω όταν ήμουν οκτώ ετών. Στην αρχή, απλώς ύφαινα σπάγκους, μετά έμαθα να μουλιάζω το νήμα, να βάφω το ίντιγκο και να υφαίνω ύφασμα. Κάθε παραδοσιακή ενδυμασία μπορεί να χρειαστεί ένα μήνα για να ολοκληρωθεί, αλλά όταν τη φοράω, νιώθω σαν να κουβαλάω τους προγόνους μου στην πλάτη μου».

Όχι μόνο φοριέται στην καθημερινή ζωή, αλλά αποτελεί επίσης αναπόσπαστο κομμάτι των φεστιβάλ Long Tong, της λατρείας του δάσους της Πρωτοχρονιάς, των γαμήλιων τελετών, των τελετών ενηλικίωσης... Σε πολλά χωριά Giay, το ιντίγκο πουκάμισο μεταδίδεται επίσης από τη μητέρα στο παιδί ως ιερός θησαυρός.

Κράτα το νήμα, κράτα όλο το χωριό

Οι δεξιότητες ύφανσης και κεντήματος των Giay μεταδίδονται από γενιά σε γενιά. Από λινάρι και βαμβάκι, οι γυναίκες των Giay γνέθουν και υφαίνουν οι ίδιες το ύφασμα και στη συνέχεια το βάφουν λουλακί με φύλλα του δάσους. Δεν χρειάζεται να σκιτσάρουν τα σχέδια σε χαρτί, αλλά να κεντούν από τη μνήμη τους, από αναμνήσεις που έχουν βαθιά εντυπωθεί στο μυαλό τους από την παιδική τους ηλικία.

Χαριτωμένος χορός της εθνικής ομάδας Giay στο φεστιβάλ.

Η κα Mai Thi Sinh (67 ετών, από την κοινότητα Chiem Hoa, στην επαρχία Tuyen Quang) δήλωσε: «Στο παρελθόν, η μητέρα μου με έμαθε να ράβω όταν ήμουν 5 ετών. Τώρα διδάσκω στην εγγονή μου με τον ίδιο τρόπο. Ελπίζω μόνο ότι τα παιδιά και τα εγγόνια μου θα ξέρουν πώς να συνεχίσουν το επάγγελμα και θα είναι περήφανα για τα ρούχα που φορούν. Το λουλακί πουκάμισο μπορεί να μην είναι λαμπερό, αλλά έχει ψυχή, επειδή είναι η προσπάθεια και η μνήμη μιας οικογενειακής καταγωγής».

Στις μέρες μας, στα χωριά Na Tong, Ban Bien και Phu Luu, πολλές γυναικείες ομάδες Giay έχουν ιδρύσει ομάδες υφαντουργίας μπροκάρ, κατασκευάζοντας αναμνηστικά και διακοσμητικά για να εξυπηρετούν τους τουρίστες . Οι ξενώνες στις περιοχές αυτές εισάγουν επίσης ενεργά την παραδοσιακή κουλτούρα του λαού Giay, από το φαγητό, τα λαϊκά τραγούδια "phuong" μέχρι χώρους για δοκιμή κοστουμιών, λήψη φωτογραφιών και εμπειρία υφαντουργίας. Αυτές οι εμπειρίες όχι μόνο δημιουργούν ένα ξεχωριστό στοιχείο στον τουρισμό των ορεινών περιοχών, αλλά βοηθούν επίσης τους ανθρώπους να διατηρήσουν την ταυτότητά τους ακριβώς στη γη στην οποία ζουν.

Το μέλλον παρατείνεται

Αυτή τη στιγμή, σε πολλές τοποθεσίες, η Επιτροπή του Κόμματος και η κυβέρνηση κατευθύνουν την κατασκευή εθνοτικών πολιτιστικών χώρων Giay ακριβώς στα χωριά. Αυτοί οι χώροι όχι μόνο έχουν αργαλειούς που τρίζουν, βαθιά τραγούδια και πολύχρωμα μπλουζάκια indigo, αλλά περιέχουν και ένα ζωντανό κοινοτικό πνεύμα. Η διατήρηση του πολιτισμού δεν είναι μόνο η διατήρηση του παρελθόντος, αλλά και το κλειδί για το άνοιγμα της πόρτας σε έναν βιώσιμο και εις βάθος κοινοτικό τουρισμό.

Αγόρια της εθνικής ομάδας Giay στον παραδοσιακό χορό ασπίδας.

Εν μέσω των αλλαγών της σύγχρονης ζωής, πολλοί κάτοικοι του Giay έχουν πετύχει, έχοντας γίνει αξιωματούχοι σε κοινότητες, περιφέρειες και επαρχίες. Εξακολουθούν να θυμούνται τις ρίζες τους και να λατρεύουν τις παραδοσιακές τους φορεσιές ως αναντικατάστατο κομμάτι της ταυτότητάς τους. Από το απλό λουλακί πουκάμισο της μητέρας τους, από τον ρουστίκ αργαλειό στη βεράντα του σπιτιού τους από πασσάλους, μια νέα γενιά συνεχίζει την πορεία διατήρησης και προώθησης των παραδοσιακών αξιών, κοιτάζοντας προς το μέλλον.

Η εθνική φορεσιά Giay δεν χρειάζεται να είναι θορυβώδης για να ξεχωρίζει. Επιβάλλεται ήσυχα στα βουνά και τα δάση, στην καθημερινή ζωή, ακόμη και στη σκηνή των φεστιβάλ. Σε αυτό το ιντίγκο πουκάμισο, δεν υπάρχει μόνο ύφασμα και κέντημα, αλλά και ιστορία, πολιτισμός, υπερηφάνεια και η επιθυμία διατήρησης της ταυτότητας σε μια χώρα που αναπτύσσεται δυναμικά στο ταξίδι της ανάπτυξης πράσινου - βιώσιμου - ανθρώπινου τουρισμού.

Άρθρο και φωτογραφίες: Duc Quy

Πηγή: https://baotuyenquang.com.vn/van-hoa/202507/tam-ao-cham-giua-dai-ngan-xanh-72644ba/