Αναζητώντας λαϊκές ιστορίες από την κατεύθυνση του βουνού.

Ένα κορίτσι Katu. Φωτογραφία: XH.

Όρια περιοχών

Οι πανύψηλες οροσειρές στις απέραντες δυτικές παραμεθόριες περιοχές διαθέτουν πλούσιες πολιτιστικές και λαογραφικές αξίες.

Η ορεινή περιοχή Quang Nam αποτελεί την αφετηρία της διαδρομής αλατιού Truong Son και Central Highlands. Η σκληρότητα και τα πλεονεκτήματα της φύσης έχουν δημιουργήσει έναν τρόπο επιβίωσης στους πρόποδες των ιερών οροσειρών όπου βρίσκονται, όπως το A Taouat, το Banao και το Anong στο Phuoc Son, περνώντας από το Nam Giang, ή από το μητρικό όρος Ngok Linh - την υψηλότερη κορυφή της οροσειράς Truong Son - που στεγάζει τα μικρότερα βουνά Dak Pree, Dak Pring και Chaval στο Nam Giang.

Τα βουνά στο Κουάνγκ Ναμ είναι επίσης ένα μέρος όπου, από την αρχαιότητα, έχουν μεταναστεύσει εθνοτικές ομάδες που μιλούν τη γλώσσα Μον-Χμερ. Εγκαταστάθηκαν στις μεσογειονικές περιοχές Κουέ Σον και Τιεν Φουόκ και υπάρχουν στο Φουόκ Σον και το Τρα Μι για πολύ καιρό. Τα βουνά χρησιμεύουν επίσης ως στρατηγικό σημείο επαφής, συνδέοντας τους οικισμούς των εθνοτικών ομάδων στα βόρεια Κεντρικά Υψίπεδα με το νότιο Κουάνγκ Ναμ, μέσω των μεγάλων οροσειρών Σεκόνγκ, Σαλαβάν και Αταπέου.

Οι εθνοτικές μειονότητες καταλαμβάνουν σχεδόν πλήρως τη βορειοδυτική περιοχή Quang Nam και εκτείνονται μέχρι το νοτιοδυτικό Thua Thien. Αν και αποτελούν μόνο σχετική οριοθέτηση, τα βουνά χρησιμεύουν επίσης ως όριο που διαμορφώνει τις πολιτιστικές αξίες προς τη Δύση-Ανατολή.

Από τους λόφους και τις χαμηλές πλαγιές μέχρι τις παράκτιες περιοχές, έχουν σχηματιστεί διαφορετικές εθνοτικές ομάδες. Οι Κο Του ζουν σε τρεις περιοχές: υψίπεδα, μεσαίες περιοχές και πεδινές περιοχές. Οι Κο Του χωρίζονται από άλλες εθνοτικές ομάδες από βουνά ή υδάτινες οδούς, με όριο το θρυλικό όρος Ρανγκ Κουά, όπου ζουν συγκεντρωμένοι γύρω από τα βουνά Τρα Νου, Τρα Κοτ, Τρα Γκιάπ και Τρα Κα.

Στην Κουάνγκ Ναμ, η μακροχρόνια συνήθεια της κατοίκησης σε μια τεράστια ορεινή περιοχή έχει δημιουργήσει ένα μοναδικό μείγμα ιθαγενούς λαϊκής τέχνης και πολιτισμού. Ωστόσο, αυτό δεν μπορεί να σβήσει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που πηγάζουν από τη σχετική ανεξαρτησία της κατοικημένης περιοχής και την αξία του λαϊκού πολιτισμού.

Η βασική ουσία

Στις περιοχές με εθνοτικές μειονότητες, υπάρχει πάντα η πεποίθηση ότι τα βουνά και τα ποτάμια αντιπροσωπεύουν την ένωση ενός παντρεμένου ζευγαριού, συμβολίζοντας το γιν και το γιανγκ, τη γονιμότητα και χρησιμεύοντας ως πρότυπο επιβίωσης.

Οι κάτοικοι των ορεινών περιοχών της επαρχίας Κουάνγκ Ναμ διατηρούν ακόμη τις μοναδικές πολιτιστικές τους αξίες. Φωτογραφία: XH

Οι άνθρωποι ονομάζουν τα χωριά τους από ποτάμια ή από τα ψηλότερα βουνά της περιοχής, όπως το A Cu Rang, το Zhhung, το Ca Di, το Axah, το Cang Kgir, το Cang Aréh, το Appê Apang, το Apêê και το Aghi. Επομένως, το αποθετήριο της ιθαγενούς γνώσης και των αξιών της λαϊκής τέχνης, που εκφράζονται σε παραστάσεις, γλυπτά και χορούς, αποτελεί την κεντρική ουσία των ορεινών εθνοτικών ομάδων.

Στη λαογραφία και τους θρύλους του λαού Κο Του, καθώς και άλλων εθνοτικών ομάδων που ζουν κοντά, τα ονόματα των βουνών που κάποτε προστάτευαν και προστάτευαν τους ανθρώπους από καταστροφικούς σεισμούς και πλημμύρες εξακολουθούν να μεταδίδονται προφορικά. Από αυτό, οι άνθρωποι τρέφουν φιλοδοξίες για επέκταση των περιοχών διαβίωσής τους.

Η μυθολογία του λαού Ca Dong στο Tra My αφηγείται την ιστορία: «Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρξε μια μεγάλη πλημμύρα που προκάλεσε κατολισθήσεις, σκοτώνοντας όλους τους ανθρώπους εκτός από μια γυναίκα και έναν σκύλο που επέζησαν σκαρφαλώνοντας στην κορυφή ενός ψηλού βουνού».

Οι Κο λένε ότι η κορυφή του βουνού που δεν έχει πλημμυρίσει είναι η οροσειρά Σότουθ μεταξύ Τρα Μι και Τρα Μπονγκ. Οι Μπ'νούνγκ λένε ότι είναι το όρος Νγκόκ Ρινχ Ρου, γνωστό και ως όρος Νγκόκ Λινχ. Και οι Κα Ντονγκ λένε ότι είναι το όρος Χον Μπα στο Τρα Τζιάπ, όπου είναι οι «άνθρωποι που ζουν στα μισά του βουνού».

Τα βουνά και τα δάση του Κουάνγκ Ναμ, από την κατεύθυνση του ανατέλλοντος ηλίου κοντά στις κεντρικές πεδιάδες, στους λόφους που συνορεύουν με τις περιοχές Ντάι Λοκ και Χόα Βανγκ, παρέχουν επίσης πηγή μπαμπού, μπαστούνι και άλλων υλικών για τους ντόπιους για να κατασκευάσουν πολύ απλά μουσικά όργανα, από κρουστά και πνευστά μέχρι νυκτά όργανα.

Αυτά είναι μουσικά όργανα που έχουν γίνει μέρος της λαϊκής τέχνης της χώρας, όπως το φλάουτο Dinh Tut του λαού Ta Rieng, το λαούτο Vrook του λαού Ca Dong ή το τύμπανο Cathu του λαού Co Tu...

Ή, αν μιλάμε για την αρμονία με το φυσικό περιβάλλον των βουνών και των δασών, το σύστημα τυμπάνων νερού Coan του λαού Xê Đăng στο Trà My, που έχει ανεγερθεί στις κοιλάδες στους πρόποδες των βουνών όπου ρέουν ρυάκια, αποτελεί την πιο φιλική έκφραση της σύνδεσής τους με τη φύση.

Για να κατανοήσει κανείς καλύτερα την επαρχία Κουάνγκ Ναμ, πρέπει να επισκεφτεί τις ορεινές περιοχές της. Εδώ, οι άνθρωποι, με τις αθώες, απλές και φιλόξενες καρδιές τους, είναι βαθιά συνδεδεμένοι με τα απέραντα δάση και την οροσειρά Τρουόνγκ Σον από την αυγή του χρόνου.

*
* *

Η λαϊκή τέχνη των ορεινών κατοίκων του Κουάνγκ Ναμ πάντα ξυπνά στο μυαλό όλων εικόνες χωριών που βρίσκονται στην καρδιά της κοιλάδας. Κατά τη διαδικασία της πολιτιστικής ανταλλαγής και προσαρμογής, ακόμη και ενώ απορροφούν μορφές λαϊκής τέχνης από τις πεδινές περιοχές, οι άνθρωποι των ορεινών περιοχών έχουν διατηρήσει τις παραδοσιακές πολιτιστικές τους αξίες.

Επειδή το ορεινό τοπίο και τα χωριά είναι βαθιά ριζωμένα στο αίμα και τη σάρκα τους για γενιές, κάτι που αντικατοπτρίζεται στο ορεινό τοπίο στη λαϊκή τέχνη όπως ο χορός Xoang-Cheo (Xơ Đăng), ο χορός Da dá (Cơ Tu), ο Kađháo (Co)... και ιδιαίτερα στην καθημερινή γλώσσα των εθνοτικών λαών: «Tơ moi» σημαίνει «Ζω στην άλλη πλευρά της οροσειράς».

Πηγή: https://baoquangnam.vn/tim-loi-dan-gian-tu-huong-nui-3141945.html