Περιφερειακά όρια
Οι οροσειρές στη μέση των απέραντων δυτικών συνόρων είναι γεμάτες με πολλές πολιτιστικές και λαϊκές καλλιτεχνικές αξίες.
Η ορεινή περιοχή Quang Nam είναι η αφετηρία της διαδρομής αλατιού Truong Son και Tay Nguyen. Η σκληρότητα και οι ευνοϊκές συνθήκες της φύσης έχουν δημιουργήσει έναν τρόπο ζωής στους πρόποδες των ιερών οροσειρών όπου ζουν, όπως το A Taouat, το Banao, το Anong στο Phuoc Son, περνώντας από το Nam Giang ή από το μητρικό βουνό Ngok Linh - την οροφή του Truong Son, το οποίο έχει προστατεύσει τα μικρά βουνά Dak Pree, Dak Pring και Chaval στο Νότιο Giang.
Τα βουνά στο Κουάνγκ Ναμ είναι επίσης το μέρος όπου μετανάστευσαν οι εθνοτικές ομάδες Μον-Χμερ πριν από πολύ καιρό. Ζουν στις μεσαίες περιοχές του Κουέ Σον, του Τιεν Φουόκ και υπάρχουν στο Φουόκ Σον και το Τρα Μι εδώ και πολύ καιρό. Τα βουνά είναι επίσης το μέρος που μπλοκάρει και συνδέει τις κατοικημένες περιοχές των εθνοτικών ομάδων στα βόρεια Κεντρικά Υψίπεδα με το νότιο Κουάνγκ Ναμ, μέσω των μεγάλων βουνών Σεκόνγκ, Σαλαβάν και Αταπέου.
Οι εθνοτικές μειονότητες κυριαρχούν σχεδόν πλήρως στα βορειοδυτικά του Κουάνγκ Ναμ και εξαπλώνονται στα νοτιοδυτικά του Θούα Θιέν. Αν και πρόκειται μόνο για μια σχετική οριοθέτηση, τα βουνά αποτελούν επίσης το όριο που διαμορφώνει τις πολιτιστικές αξίες προς τη Δύση - Ανατολή.
Από τις λοφώδεις και χαμηλές πλαγιές των βουνών μέχρι την ακτή, έχουν σχηματιστεί διαφορετικές εθνοτικές ομάδες. Οι Κο Του ζουν σε τρεις ορεινές, μεσαίες και πεδινές περιοχές. Οι Κο χωρίζονται από τις άλλες εθνοτικές ομάδες από βουνό ή νερό, με όριο το θρυλικό όρος Ρανγκ Κουά, όπου ζουν σε ομάδες γύρω από τα βουνά Τρα Νου, Τρα Κοτ, Τρα Γκιάπ και Τρα Κα.
Στο Κουάνγκ Ναμ, η μακροχρόνια συνήθεια της ζωής σε μια μεγάλη ορεινή περιοχή έχει δημιουργήσει έναν μοναδικό συνδυασμό ιθαγενούς λαογραφίας. Ωστόσο, είναι ακόμη αδύνατο να σβηστούν τα μοναδικά χαρακτηριστικά λόγω της σχετικής ανεξαρτησίας της κατοικημένης περιοχής και των λαογραφικών αξιών.
Η ουσία
Σε περιοχές με εθνοτικές μειονότητες, υπάρχει πάντα η αντίληψη ότι τα βουνά και τα ποτάμια είναι ο συνδυασμός ζευγαριών, που φέρουν την έννοια του γιν και του γιανγκ, των γεννητικών οργάνων και αποτελούν τους τυπικούς κανόνες επιβίωσης.
Οι εθνοτικοί λαοί παίρνουν τα ονόματα ποταμών ή των ψηλότερων βουνών της περιοχής ως ονόματα των χωριών τους, όπως A cu rang, Zhhung, Ca di, Axăh, Cang Kgir, Cang Areh, Appê Apang, Apêê, Aghi. Επομένως, η πηγή της ιθαγενούς γνώσης, οι αξίες του λαϊκού πολιτισμού και της τέχνης που εκφράζονται σε παραστάσεις, γλυπτά και χορούς αποτελούν την ουσία των εθνοτικών ομάδων στις ορεινές περιοχές.
Στη λαογραφία του λαού Κο Του και άλλων εθνοτικών ομάδων που ζουν κοντά, υπάρχουν προφορικές παραδόσεις για τα ονόματα των βουνών που κάποτε προστάτευαν και προστάτευαν τους ανθρώπους από τρομερούς σεισμούς και πλημμύρες. Από τότε και στο εξής, στο μυαλό των ανθρώπων, υπάρχουν οι φιλοδοξίες για επέκταση των οικιστικών περιοχών τους για να ζουν.
Ο θρύλος του λαού Ca Dong στο Tra My λέει: «Μια φορά κι έναν καιρό, έγινε μια μεγάλη πλημμύρα και κατολίσθηση που σκότωσαν όλους τους ανθρώπους. Μόνο μια γυναίκα και ένας σκύλος επέζησαν σκαρφαλώνοντας στην κορυφή ενός ψηλού βουνού».
Οι Κο λένε ότι η βουνοκορφή που δεν πλημμυρίζει είναι η οροσειρά Ρανγκ Κουά μεταξύ Τρα Μι και Τρα Μπονγκ. Οι Μπ'νούνγκ λένε ότι είναι η κορυφή του βουνού Νγκόκ Ρινχ Ρου, γνωστή και ως βουνό Νγκόκ Λινχ. Και οι Κα Ντονγκ λένε ότι είναι το βουνό Χον Μπα στο Τρα Τζιάπ, και είναι οι «άνθρωποι που ζουν στα μισά του βουνού».
Τα βουνά και τα δάση στο Κουάνγκ Ναμ από την κατεύθυνση του ανατέλλοντος ηλίου κοντά στην κεντρική περιοχή, στους λόφους που συνορεύουν με τις περιοχές Ντάι Λοκ και Χόα Βανγκ, αποτελούν επίσης πηγή υλικών από μπαμπού, μπαστούνι και καλάμι, ώστε οι άνθρωποι να φτιάχνουν πολύ ρουστίκ μουσικά όργανα από κρουστά, πνευστά, νυκτά κ.λπ.
Αυτά είναι μουσικά όργανα που έχουν εισέλθει στις λαϊκές τέχνες της χώρας, όπως το φλάουτο Dinh tut του λαού Ta rieng, το Vrook του λαού Ca dong ή το τύμπανο Cathu του λαού Co Tu...
Ή αν μιλάμε για την αρμονία της φύσης στα βουνά και τα δάση, το σύστημα υδάτινων οργάνων (Coan) του λαού Xe Dang στο Tra My, χτισμένο στις κοιλάδες στους πρόποδες των βουνών, όπου ρέουν ρυάκια, είναι η πιο φιλική έκφραση με τη φύση.
Για να κατανοήσει κανείς περισσότερα για την Κουάνγκ, δεν μπορεί παρά να επισκεφτεί τα υψίπεδα. Εδώ, οι ιδιοκτήτες έχουν αθώες, απλές, φιλόξενες καρδιές, προσκολλημένοι στα απέραντα βουνά και δάση, στην οροσειρά Τρουόνγκ Σον από την αρχή του χρόνου.
*
* *
Η λαϊκή τέχνη των κατοίκων του βουνού Κουάνγκ Ναμ θυμίζει πάντα στους ανθρώπους τα χωριά που βρίσκονται στην καρδιά της κοιλάδας. Στη διαδικασία των πολιτιστικών ανταλλαγών, αν και οι κάτοικοι του βουνού έχουν αφομοιώσει τις μορφές λαϊκής τέχνης των πεδινών, διατηρούν ακόμα τις παραδοσιακές πολιτιστικές τους αξίες.
Επειδή ο χώρος των βουνών και των χωριών είναι βαθιά ριζωμένος στο αίμα και τη σάρκα τους για γενιές, μέσα από το σχήμα των βουνών σε λαϊκές τέχνες όπως ο χορός Xoang-Cheo (Xo Dang), ο χορός Da da (Co Tu), το Kađháo (Co)... και ιδιαίτερα στην καθημερινή γλώσσα των εθνοτικών λαών: «Tơ moi» σημαίνει «βρίσκομαι στην άλλη πλευρά της οροσειράς».
[διαφήμιση_2]
Πηγή: https://baoquangnam.vn/tim-loi-dan-gian-tu-huong-nui-3141945.html
Σχόλιο (0)