Αγάπη κατά μήκος του ποταμού Κάου

ΜΠΑΚ ΝΙΝΧ - Γνωστές ως η περιοχή Κινχ Μπακ, οι δύο παλιές επαρχίες Μπακ Τζιανγκ και Μπακ Νινχ συνδέονται γεωγραφικά από τον ποταμό Κάου. Οι κάτοικοι της βόρειας όχθης (Μπακ Τζιανγκ) όχι μόνο μοιράζονται τραγούδια του Κουάν Χο, αλλά συνδέονται και με τους κατοίκους της νότιας όχθης (Μπακ Νινχ) μέσω του εθίμου να κάνουν φίλους μεταξύ των χωριών, να είναι στενοί και αγαπημένοι σαν αδέρφια σε μία οικογένεια.

Κατά μήκος του ποταμού Κάου, τόσο η βόρεια όσο και η νότια όχθη διατηρούν και διατηρούν την παραδοσιακή ομορφιά - δηλαδή το έθιμο της αδελφοποίησης (συναδελφοποίησης) μεταξύ χωριών, το οποίο μπορεί να είναι μεταξύ δύο χωριών ή ένα χωριό που κάνει φίλους με πολλά χωριά. Το χωριό Βαν (επίσης γνωστό ως οικισμός Γεν Βιέν), η κοινότητα Βαν Χα, η πόλη Βιετ Γιεν (παλιά Μπακ Τζιανγκ ) δεν είναι μόνο ένα διάσημο χωριό οινοποιίας με την επωνυμία "Van Huong My Tuu", αλλά διαθέτει επίσης πολλές μοναδικές κληρονομιές και πολλά καλά έθιμα. Ως εκ τούτου, το 1703, ο βασιλιάς Του Ντουκ απένειμε στο χωριό τον τετραλέξιμο τίτλο "My tuc kha phong".

Το φεστιβάλ κωπηλασίας στο χωριό Τιέου Μάι (Χιεπ Χόα) προσελκύει μεγάλο αριθμό ανθρώπων και στις δύο όχθες του ποταμού Κάου για να συμμετάσχουν και να επευφημήσουν.

Ο κ. Ντο Βιετ Τιεν, κάτοικος του χωριού Βαν, δήλωσε: Για να λάβουν αυτό το βασιλικό διάταγμα, οι πρεσβύτεροι του χωριού έπρεπε να περπατήσουν μέχρι την πρωτεύουσα Τανγκ Λονγκ. Όταν έφτασαν στην αγορά Τρουκ, στο χωριό Ντονγκ Γκάο (γνωστό και ως χωριό Φονγκ Ναμ), στην κοινότητα Νγκουγιέν Ξα, στην περιοχή Γεν Φονγκ (παλιό Μπακ Νιν ), έβρεχε καταρρακτωδώς, έβρεχε βροντές και αστραπές, καθιστώντας αδύνατη τη συνέχιση. Βλέποντας αυτό, οι κάτοικοι του χωριού Ντονγκ Γκάο έφεραν ένα παλακίνο και ένα παλακίνο για να καλωσορίσουν τους πρεσβύτερους του χωριού Γεν Βιέν. Το βασιλικό διάταγμα του χωριού τοποθετήθηκε σε ένα παλακίνο και μεταφέρθηκε στο κοινοτικό σπίτι του Ντονγκ Γκάο, και πολύτιμοι καρποί αρέκας συλλέχθηκαν από το κοινοτικό σπίτι για να τελεστεί η τελετή. Όλη τη νύχτα, οι πρεσβύτεροι του χωριού Γεν Βιέν έτυχαν θερμής υποδοχής από τους κατοίκους του χωριού Ντονγκ Γκάο και τους αποχαιρέτησαν μόνο την επόμενη μέρα.

Συγκινημένοι από αυτή την χειρονομία, την επόμενη χρονιά, όταν το χωριό Ντονγκ Γκάο ανακαίνισε την παγόδα, οι κάτοικοι του Γεν Βιέν δώρισαν τέσσερις κύριους πυλώνες. Από τότε και στο εξής, οι κάτοικοι των δύο χωριών θεωρούσαν ο ένας τον άλλον αδέρφια. Οι δύο πλευρές είχαν συμφωνήσει να ταξιδεύουν μαζί ως αδέρφια, όχι να εισπράττουν ακτοπλοϊκά εισιτήρια ή φόρους πωλήσεων η μία από την άλλη. Σήμερα, τα δύο χωριά εξακολουθούν να θεωρούν ο ένας τον άλλον αδέρφια.

Ο κ. Bui Minh Quyet στο χωριό Dong Gao είπε: Κάθε χρόνο, την 4η ημέρα του 8ου σεληνιακού μήνα, οι κάτοικοι του Yen Vien φέρνουν δώρα στο Dong Gao για να συναντήσουν τους ηλικιωμένους. Την 16η ημέρα του πρώτου σεληνιακού μήνα, οι κάτοικοι του Dong Gao ανταποδίδουν την χάρη στο Yen Vien. Όταν έρχεται η Tet, ειδικά την ημέρα της γιορτής του χωριού, οι δύο πλευρές οργανώνουν μαζί μια τελετή για να καλωσορίσουν τους ηλικιωμένους, οι οποίοι θα πραγματοποιήσουν μια τελετή στον ναό του χωριού τους, για να συνομιλήσουν και να ανασκοπήσουν την παράδοση φιλίας μεταξύ των δύο χωριών. Το ιδιαίτερο είναι ότι, παρόλο που τα δύο χωριά είναι "Ηλικιωμένοι - Νεότεροι", στην επικοινωνία δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ των ηλικιωμένων και των νεότερων, απλώς απαντούν ολόψυχα "Anh-Anh" ανεξάρτητα από τη διαφορά ηλικίας.

Στην κοινότητα Βαν Χα, το χωριό Θο Χα είναι από καιρό φίλο με 3 χωριά: το Ντάι Λαμ, την κοινότητα Ταμ Ντα, την περιφέρεια Γεν Φονγκ, την οικιστική ομάδα Ντανγκ Ξα, την περιφέρεια Βαν Αν και την οικιστική ομάδα Κουά Καμ, την περιφέρεια Χόα Λονγκ, την πόλη Μπακ Νιν (και τα δύο στην παλιά επαρχία Μπακ Νιν). Ο κ. Νγκουγιέν Ντουκ Ταν, επικεφαλής του χωριού Θο Χα, δήλωσε: Και οι δύο πλευρές θεωρούν τους εαυτούς τους μικρότερους αδελφούς και σέβονται η μία την άλλη ως μεγαλύτερους αδελφούς. Κάθε χρόνο, και οι δύο πλευρές επιλέγουν μια μέρα για να πηγαινοέρχονται, οι ηλικιωμένοι και ο υπεύθυνος συναντιούνται μία φορά το χρόνο και, κάθε φορά που ένα χωριό έχει μια μεγάλη εκδήλωση, προσκαλούν ο ένας τον άλλον να παρευρεθούν. Το φεστιβάλ του χωριού είναι πάντα η πιο πολυσύχναστη μέρα, επειδή υπάρχουν και χωριά από τη «βρετανική πλευρά» που έρχονται για να συμμετάσχουν στη διασκέδαση. Τα δύο φιλικά χωριά οργανώνουν ομάδες για να καλωσορίσουν το ένα το άλλο.

Οι αδελφοί και οι αδελφές Quan ho των χωριών Yen Vien και Phong Nam ανταλλάσσουν δεσμά και γίνονται ορκισμένοι αδελφοί.

Τη συμφωνημένη ώρα, και τα δύο χωριά με όλα τα μέλη τους ξεκίνησαν από το δικό τους χωριό για το άλλο χωριό. Όταν συναντήθηκαν στα μισά του δρόμου, το μεγαλύτερο και το νεότερο χωριό υποκλίθηκαν με σεβασμό. Στη συνέχεια, το μεγαλύτερο χωριό πρώτα και το νεότερο χωριό αργότερα, και τα δύο χωριά μπήκαν στο κοινοτικό σπίτι και την παγόδα για να πραγματοποιήσουν μια τελετή, ευχόμενοι ο ένας στον άλλον μια χρονιά με ευνοϊκό καιρό, ευημερούσες δουλειές και ισχυρούς αδελφικούς δεσμούς. Τα τραγούδια, τα τραγούδια και η διασκέδαση του φεστιβάλ διαγωνίζονταν από το μεγαλύτερο και το νεότερο χωριό μέχρι όλη τη νύχτα. Όταν τελείωνε το φεστιβάλ, το νεότερο χωριό είχε πάντα μια ομάδα για να αποχαιρετήσει το μεγαλύτερο χωριό στο προηγούμενο σημείο συνάντησης, υποκλινόμενοι με σεβασμό ο ένας στον άλλον και υπόσχοντας να συναντηθούν ξανά την επόμενη σεζόν. Ο δεσμός της αδελφοσύνης ήταν υπεραρκετός, όχι για χρήματα, αλλά για βαθιά αγάπη.

Στις μέρες μας, τα χωριά που παντρεύονται κατά μήκος του ποταμού Κάου έχουν σταδιακά εγκαταλείψει τα παλιά, ξεπερασμένα έθιμα και τις περίπλοκες τελετουργίες τους. Τα περίτεχνα γλέντια που διαρκούσαν πολλές μέρες δεν υπάρχουν πια. Αντ' αυτού, με απλά δώρα, αγόρια και κορίτσια και από τα δύο χωριά μπορούν επίσης να ανταλλάξουν όρκους και να παντρευτούν. Σε περιόδους δυσκολιών και αντιξοοτήτων, στέκονται δίπλα-δίπλα, «εργαζόμενοι μαζί», βοηθώντας ο ένας τον άλλον να ξεπεράσουν τους κινδύνους.

Στις μέρες μας, τα χωριά κατά μήκος του ποταμού Κάου έχουν σταδιακά εγκαταλείψει τα παλιά, οπισθοδρομικά έθιμα και τις δυσκίνητες τελετουργίες τους. Τα πλούσια γλέντια που διαρκούσαν πολλές μέρες δεν υπάρχουν πια. Αντίθετα, τα δώρα είναι απλά, και τα αγόρια και τα κορίτσια των δύο χωριών μπορούν επίσης να ανταλλάξουν όρκους και να παντρευτούν. Σε περιόδους δυσκολιών και αντιξοοτήτων, στέκονται δίπλα-δίπλα, «εργαζόμενοι μαζί», βοηθώντας ο ένας τον άλλον να ξεπεράσουν τους κινδύνους. Πέρυσι, όταν εκδηλώθηκε η καταιγίδα Νο. 3 (καταιγίδα Γιάγκι ), από την άλλη πλευρά του ποταμού, ακούγοντας την ανακοίνωση από το μεγάφωνο ότι το χωριό Θο Χα βυθίστηκε στα νερά της πλημμύρας, οι κάτοικοι του χωριού Ντάι Λαμ, χωρίς να τους πει κανείς, πήγαν στο πολιτιστικό σπίτι του χωριού για να δωρίσουν δεκάδες εκατομμύρια ντονγκ, στέλνοντας ανθρώπους να τα φέρουν στο Θο Χα για να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση των ζημιών.

Όχι μόνο το χωριό της φιλίας, κατά μήκος του ποταμού Κάου, πολλοί σύλλογοι, ομάδες και λέσχες τραγουδιού Quan Ho σε κοινότητες και περιφέρειες της περιοχής Yen Dung, της πόλης Viet Yen, της περιοχής Hiep Hoa (παλιό Bac Giang) έχουν δημιουργήσει φιλικές σχέσεις με κοινότητες της περιοχής Que Vo, της πόλης Bac Ninh, της περιοχής Yen Phong (παλιό Bac Ninh). Τυπικά παραδείγματα περιλαμβάνουν: Huu Nghi με το χωριό Tieu· Tien Lat με Hoai Biu· Quang Bieu με Qua Cam· Nui Hieu με Thi Cau, Dap Cau· Tam Tang με Do Han· Trung Dong με Thuong Dong, Ha Dong· Noi Ninh με Han, Diem...

Κατά τη διάρκεια των γιορτών, των φεστιβάλ και των εορτασμών, τα αδέρφια και των δύο πλευρών συχνά κωπηλατούν με βάρκες απέναντι από τον ποταμό για να συναντηθούν, να ανταλλάξουν απόψεις και να τραγουδήσουν. Όταν υπάρχουν χαρούμενα ή σημαντικά γεγονότα, δεν ξεχνούν να προσκαλούν ο ένας τον άλλον για να συμμετάσχουν στη διασκέδαση και να συναντηθούν ειλικρινά. Το φέρι Dong Bun βρίσκεται στην κοινότητα Tam Da, στην περιοχή Yen Phong, και συνδέεται με την κοινότητα Tien Son, στην πόλη Viet Yen. Οι άνθρωποι και των δύο πλευρών εξακολουθούν να πηγαινοέρχονται καθημερινά για να ανταλλάξουν, να ανταλλάξουν εμπορικές σχέσεις, να επισκεφθούν συγγενείς και να εργαστούν στα βιομηχανικά πάρκα των δύο επαρχιών.

Σήμερα, ακολουθώντας τη ροή της καινοτομίας και της ανάπτυξης της χώρας, ο ποταμός Κάου δεν χωρίζει πλέον το Μπακ Τζιανγκ και το Μπακ Νιν, αλλά έχει ενωθεί, αποθέτοντας «αλλούβια» για να φωτίσει το μέλλον για τη νέα επαρχία Μπακ Νιν, ώστε να προχωρήσει γρήγορα και σταθερά προς τα εμπρός.

Άρθρο και φωτογραφίες: Thu Phong

Πηγή: https://baobacninhtv.vn/yeu-thuong-doc-dai-song-cau-postid421164.bbg