روزنامه‌های خمر زبان در دلتای مکونگ، زندگی مردم خمر را همراهی می‌کنند.

درس ۱: نزدیک‌تر کردن سیاست‌ها و فرهنگ ملی به مردم خمر.

دلتای مکونگ محل زندگی بیش از ۱.۳ میلیون نفر از قوم خمر است. در فرآیند ادغام و توسعه این منطقه، روزنامه‌نگاری به زبان خمر نقش مهمی ایفا می‌کند و به انتشار اطلاعات، افزایش آگاهی عمومی، حفظ هویت فرهنگی مردم خمر و تقویت وحدت ملی کمک می‌کند.

درس ۱: نزدیک‌تر کردن سیاست‌ها و فرهنگ ملی به مردم خمر.

به عنوان بخشی از مطبوعات انقلابی ویتنام، روزنامه‌های خمر زبان در جنوب ویتنام در طول مقاومت علیه مهاجمان خارجی در دو منطقه با جمعیت زیاد خمر ظهور کردند. آنها نیازهای تبلیغاتی شرایط جنگ را برآورده می‌کردند، مانند بولتن‌های تبلیغاتی در Soc Trang و نسخه خمر زبان روزنامه Tra Vinh . در حال حاضر، اکثر مناطق با جمعیت زیاد خمر در دلتای مکونگ، روزنامه‌های خمر زبان دارند تا سیاست‌ها و دستورالعمل‌های حزب و دولت را به مردم خمر منتقل کنند. این امر به طور قابل توجهی در حفظ و ترویج زبان، سیستم نوشتاری و هویت فرهنگی خمر نقش داشته است.

پلی برای کمک به عملی کردن سیاست‌های قومی.

در طول فرآیند رهبری انقلابی، حزب و دولت ویتنام همواره به اقلیت‌های قومی، از جمله مردم خمر، توجه داشته‌اند، همانطور که از طریق سیاست‌های صحیح و جامع نشان داده شده است. محتوای سیاست‌های قومی به طور فزاینده‌ای متنوع و گسترده شده است، نیازهای مقامات خمر، راهبان و مردم را برآورده می‌کند، تغییرات مثبت اجتماعی -اقتصادی ایجاد می‌کند و ثبات امنیتی و دفاعی را در منطقه تضمین می‌کند. سیستم مطبوعاتی به زبان خمر به طور مداوم از همه سطوح و بخش‌ها در انتشار اطلاعات، تشویق و ترغیب مردم و راهبان خمر برای مشارکت فعال در اجرای موفقیت‌آمیز این سیاست‌ها حمایت کرده است.

راهبان اغلب روزنامه کان تو را به زبان خمر می‌خوانند تا از اوضاع مطلع باشند و سیاست‌ها و دستورالعمل‌های حزب و دولت را به جامعه قومی خمر منتقل کنند. عکس: ما لای

استان سوک ترانگ بیش از 30 درصد از جمعیت خود را متعلق به گروه قومی خمر دارد. این استان در پروژه "بهبود کیفیت برنامه‌های پخش زبان خمر" سرمایه‌گذاری کرده است: 3 میلیارد دونگ ویتنامی در سال برای دوره 2018-2020؛ و 5 میلیارد دونگ ویتنامی در سال برای دوره 2021-2025... برنامه زبان خمر ایستگاه رادیو و تلویزیون سابق سوک ترانگ به دلیل محتوای غنی آن بسیار مورد استقبال قرار گرفت. به گفته آقای نگوین ون تریو، سردبیر ایستگاه رادیو و تلویزیون استانی سوک ترانگ، برنامه پخش زبان خمر بر بهبود کیفیت اخبار روز تمرکز دارد. ایستگاه رادیو و تلویزیون سوک ترانگ همچنین موضوعات ویژه بسیاری را اضافه کرده است: گروه‌های قومی و توسعه، برابری جنسیتی، جلوگیری از ازدواج کودکان، سوک ترانگ - سرزمین من، سیاست‌های مربوط به اقلیت‌های قومی...

استان ترا وین همچنین بیش از 30 درصد از جمعیت خود را متعلق به گروه قومی خمر دارد، بنابراین ایستگاه رادیو و تلویزیون استانی ترا وین زمان قابل توجهی را به برنامه‌های رادیویی به زبان خمر اختصاص می‌دهد که مدت زمان آن 135 دقیقه در روز است. به طور خاص، پخش برنامه‌های صبح از ساعت 6:30 صبح تا 7:15 صبح؛ ظهر از ساعت 10:30 صبح تا 11:15 صبح؛ و عصر از ساعت 6:00 بعد از ظهر تا 6:45 بعد از ظهر است. آقای کی چان دو را، معاون مدیر ایستگاه رادیو و تلویزیون استانی ترا وین، اظهار داشت: ایستگاه رادیو و تلویزیون استانی ترا وین از طریق تلویزیون، رادیو و پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی تلویزیون ترا وین (فیس‌بوک، یوتیوب) در خمر، با کمیته حزب و دولت همکاری کرده است تا محتوا را مشخص کرده و راه‌حل‌هایی را برای مردم خمر ارائه دهد. به طور خاص، رسانه‌های خمر زبان در ترا وین همیشه از نزدیک فعالیت‌ها و رویدادهای عملی مربوط به توسعه اقتصادی، امنیت و دفاع ملی و مسائل اجتماعی-فرهنگی در میان مردم خمر را دنبال می‌کنند. بنابراین، اساساً نیازهای خوانندگان، بینندگان و شنوندگانی را که عضو گروه قومی خمر هستند، برآورده می‌کند.

روزنامه خمری زبان کان تو، با ۸ صفحه محتوا، رسماً در ۱۶ آوریل ۲۰۰۷ آغاز به کار کرد و در بیش از ۶۰۰ معبد خمری، پست‌های نگهبانی مرزی، مدارس شبانه‌روزی قومی و غیره در دلتای مکونگ، جایی که جمعیت بزرگی از قوم خمر زندگی می‌کنند، توزیع شد. در ۲۲ دسامبر ۲۰۰۷، نسخه آنلاین روزنامه خمری زبان کان تو، که در روزنامه آنلاین رسمی کان تو ادغام شده بود، در سطح جهانی راه‌اندازی شد.

به گفته هیئت تحریریه روزنامه کان تو، از زمان تأسیس، روزنامه کان تو به زبان خمری، به طور مداوم شکل و محتوای خود را بهبود بخشیده تا برای خوانندگانش قابل دسترس‌تر باشد. روزنامه کان تو به زبان خمری، پیوسته به اصول و اهداف یک روزنامه حزبی پایبند است و جهت‌گیری‌های تبلیغاتی عملی و مرتبطی دارد که با اکثریت قریب به اتفاق خوانندگان آن، از جمله راهبان، دانشجویان، مقامات، روشنفکران و چهره‌های تأثیرگذار در جامعه قومی خمر، طنین‌انداز می‌شود. به طور خاص، روزنامه کان تو به زبان خمری، شخصیت قومی متمایز خود را حفظ می‌کند و بر انتشار سیاست‌ها و قوانین حزب و دولت به مردم تمرکز دارد. از این طریق، زندگی مادی و معنوی مردم خمر در جنوب ویتنام را منعکس می‌کند، جنبش‌های کارگری و تولیدی را تشویق می‌کند و به تقویت اعتماد آنها به حزب و دولت کمک می‌کند. آقای تاچ ریچ، معاون مدیر مدرسه تکمیلی فرهنگی پالی در سطح متوسط ​​جنوبی، گفت: «خواندن روزنامه کان تو به زبان خمر به ما این امکان را می‌دهد که در مورد جنبه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، آموزشی و بهداشتی زندگی در مناطق اقلیت قومی خمر در دلتای مکونگ، جایی که جمعیت زیادی از خمرها در آن زندگی می‌کنند، اطلاعات کسب کنیم. روزنامه کان تو به زبان خمر به طور گسترده توسط راهبان، روشنفکران و محققان خمر در دلتای مکونگ خوانده می‌شود.»

روزنامه‌های خمر زبان علاوه بر انتشار اطلاعات در مورد سیاست‌ها و دستورالعمل‌های قومی، در پاسخ به نظرات رهبران مذهبی، راهبان، چهره‌های تأثیرگذار و اقشار مختلف جامعه قومی خمر نیز مشارکت دارند. محترم ترونگ هونگ، نایب رئیس انجمن راهبان و راهبه‌های میهن‌پرست استان ترا وین، اظهار داشت: به لطف اطلاعات منتشر شده توسط روزنامه‌ها و رادیوی خمر زبان، جامعه قومی خمر در رعایت قانون و تغییر برداشت‌های ایدئولوژیک خود آگاه‌تر و مسئولیت‌پذیرتر شده است. مردم از طریق روزنامه‌ها و رادیو می‌توانند افکار و آرزوهای خود را به مقامات ابراز کنند تا دولت و دولت‌های محلی بتوانند تنظیمات مناسبی را برای توسعه اجتماعی-اقتصادی انجام دهند.

حفظ فرهنگ، زبان و باورهای جامعه.

یکی از ویژگی‌های برجسته فرهنگ خمر این است که در میان اقلیت‌های قومی ویتنام، آنها زبان متمایز و نسبتاً کامل خود (گفتاری و نوشتاری) را دارند. علاوه بر این، مردم خمر جنوب ویتنام در طول حیات و توسعه خود، به طور مداوم ارزش‌های فرهنگی و جشنواره‌های سنتی مرتبط با گروه‌های قومی و مذاهب خود را خلق کرده‌اند. بنابراین، روزنامه‌های خمر زبان علاوه بر نقش خود در ابلاغ سیاست‌ها، به حفظ فرهنگ و زبان نیز کمک می‌کنند و از این طریق اعتماد را در جامعه خمر ایجاد می‌کنند. آقای نگوین ون تریو، سردبیر روزنامه و ایستگاه رادیویی سوک ترانگ، اظهار داشت: "بیشتر برنامه‌های سرگرمی در روزنامه‌های خمر زبان شامل دوک، روبام و اجرای موسیقی و رقص خمر است... در سال‌های اخیر، روزنامه و ایستگاه رادیویی سوک ترانگ با موفقیت جشنواره آهنگ‌های محلی خمر در منطقه دلتای مکونگ و جشنواره موسیقی و رقص خمر در جنوب ویتنام را برگزار کرده است." جشنواره گزیده‌های تئاتری دوکِه و رو بام منطقه دلتای مکونگ، بیش از ۱۰۰۰ هنرمند و صنعتگر از قومیت خمر از استان‌های ترا وین، کین جیانگ، آن جیانگ، باک لیو، کا مائو و سوک ترانگ را به نمایش می‌گذارد... این امر به حفظ و ترویج هویت فرهنگی منحصر به فرد، گسترش ارزش‌های فرهنگی متمایز و غرور ملی مردم خمر در جنوب ویتنام کمک می‌کند.

آقای چائو کیم سون، یک مقام بازنشسته در کمون او لام، منطقه تری تن، استان آن گیانگ، گفت: «من قبلاً نگران بودم که هنر «دی که» مردم خمر در او لام از بین برود. اما اخیراً، یک ایستگاه تلویزیونی برای فیلمبرداری از آن و پخش آن در تلویزیون و یوتیوب آمد... سپس این شکل هنری به عنوان یک میراث فرهنگی ناملموس ملی شناخته شد. به لطف آن، فرزندان ما می‌دانند که چگونه آن را حفظ کنند، دوباره آواز خواندن و رقصیدن را یاد بگیرند... نه تنها این، بلکه در طول جشنواره‌های بزرگ مردم خمر، مانند مسابقات گاوبازی در منطقه بای نوی آن گیانگ در طول جشنواره سنه-دولتا، مسابقات قایق‌رانی نگو در سوک ترانگ، ترا وین، باک لیو... در طول اوک-اوم-بوک...، روزنامه‌های ویتنامی و خمری زبان همگی گزارش‌های گسترده‌ای ارائه می‌دهند، حتی به صورت زنده با تفسیر به زبان خمری برای مردم پخش می‌کنند. روزنامه‌های خمری زبان در معرفی، حفظ و ترویج فرهنگ زیبای اقلیت‌های قومی به طور کلی و به ویژه مردم خمر نقش داشته‌اند. این بسیار ارزشمند و شایسته احترام است!»

در روزنامه خمری زبان کان تو، بخش «تبادل ترجمه» یک چهارم صفحه ۷ را اشغال می‌کند و از اولین شماره تا به امروز حفظ شده است. آقای تاچ ریچ، معاون مدیر مدرسه تکمیلی فرهنگی پالی میانی جنوبی، گفت: «بخش «تبادل ترجمه» مرتباً کلمات جدید و دشوار را به‌روزرسانی می‌کند و ترجمه‌های مناسب را در متن نقل می‌کند - که برای دانش‌آموزان و معلمان مدرسه در مطالعه، تحقیق و آموزش زبان خمر بسیار مفید است...». آقای تو دو از کمون تان فو، منطقه مای شوین، استان سوک ترانگ، گفت: «من اغلب هم ایستگاه رادیویی و تلویزیونی قدیمی سوک ترانگ و هم روزنامه خمری زبان کان تو را دنبال می‌کنم. من بسیار مفتخرم که حزب و دولت نه تنها به سرمایه‌گذاری در توسعه زندگی مردم خمر اهمیت می‌دهند، بلکه به ویژگی‌های منحصر به فرد گروه قومی خمر نیز اهمیت می‌دهند. روزنامه‌های خمر زبان نه تنها به مردم کمک می‌کنند تا از وقایع و تغییرات جاری در روستاها مطلع شوند، بلکه نقش مهمی در حفظ زبان گفتاری و نوشتاری مردم خمر نیز ایفا می‌کنند.» از آن به بعد، مردم خمر به گروه قومی خود بیشتر افتخار کردند و با هم برای ساختن روستاهایی زیبا و مرفه تلاش کردند.

***

در طول سال‌ها، روزنامه‌نگاری به زبان خمر در جنوب ویتنام به طور مداوم از نظر شکل و محتوا توسعه یافته است. تعداد روزنامه‌ها و ایستگاه‌های پخش که از زبان خمر استفاده می‌کنند، گسترش یافته است. زیرساخت‌ها و فناوری به تدریج مدرن شده‌اند. تعداد روزنامه‌نگاران خمر زبان به طور کلی افزایش یافته است و اشتیاق و مهارت‌های حرفه‌ای آنها به طور پیوسته بهبود یافته است. انواع روزنامه‌نگاری به طور فزاینده‌ای متنوع شده‌اند: روزنامه‌های چاپی، روزنامه‌های آنلاین، رادیو، تلویزیون و غیره. توسعه روزنامه‌نگاری انقلابی به زبان خمر تا به امروز به لطف فداکاری و اشتیاق روزنامه‌نگاران قومی خمر است.

تیم گزارشگری به زبان خمر از روزنامه Can Tho

(ادامه دارد)

ماده ۲: روزنامه‌نگاران فداکار خمر

منبع: https://baocantho.com.vn/bao-chi-tieng-khmer-o-dbscl-dong-hanh-with-doi-song-dong-bao-khmer-a187571.html