Hydrangeas រីកដុះដាលនៅលើខ្ពង់រាប

ក្មេងស្រីអាយុទើបតែ២០ឆ្នាំបានដើរទៅបង្អួចក្បែរគ្រែរបស់នាង ។ នាងក្រឡេកមើលពីចម្ងាយ ឃើញរូបភាពស្ត្រីវ័យកណ្តាលម្នាក់កាន់កន្ត្រកបន្លែដែលទើបតែរើសពីភ្នំ។ ស្ត្រីរូបនេះ មានរាងតូច និងថ្ងាសជ្រីវជ្រួញ បានចូលទៅក្នុងផ្ទះ ហើយស្រែកថា ៖

"ហេ ម៉ាក់ទើបតែរើសបន្លែបៃតងស្រស់ៗឆ្ងាញ់ៗ! តើអ្នកចង់ឱ្យម៉ាក់ធ្វើស៊ុប ស្ងោរ ឬចៀនវាទេ?"

"បាទ ឆ្អិនហើយម៉ាក់"

«បាទ ចាំខ្ញុំស្ងោរវា»។

"ខ្ញុំភ្លេចមានបង្គាខ្លះដែលម្តាយខ្ញុំចាប់បាននៅក្នុងអូរ។ ក្រោយមកខ្ញុំនឹងប្រោះវាជាមួយទឹកត្រី និងជ្រលក់ជាមួយបន្លែ។ វាមានរស់ជាតិឆ្ងាញ់"។

ពេលនាងនិយាយ ដៃនាងប្រញាប់រើសលាងបន្លែ និងស៊ុបឆ្អិន។ នាងបានយកទឹកត្រីមួយដបជិតទទេ ហើយចាក់វាចូលក្នុងខ្ទះដែលមានខ្ទឹមសក្តៅ។ ក្លិនឈ្ងុយរបស់ម្ហូបបានហុយទៅកន្លែងដែលញ៉ូកំពុងឈរ។

"ក្លិនល្អណាស់ម៉ាក់"

តើអ្នកឃ្លានទេ?

"ដំបូងខ្ញុំឃ្លានបន្តិច ប៉ុន្តែឥឡូវនេះក្លិនអាហារឆ្ងាញ់ខ្លាំងណាស់ដែលខ្ញុំទ្រាំលែងបាន"។

"ខ្ញុំឃ្លានដែរ...ឃ្លាន...ឃ្លាន" - សំឡេងមួយទៀតបន្លឺឡើងពីក្មេងស្រីអាយុដប់បីឆ្នាំ។ នាងមានជំងឺអូទីស្សឹមតាំងពីក្មេងមកម្ល៉េះ ដូច្នេះទោះនាងនៅវ័យជំទង់ក៏ដោយ នាងនៅតែគិត និងធ្វើដូចក្មេង។

«ចាំបន្តិចសិនទៅ ម៉ាក់! ភ្លាមទៅ!»។

Cẩm tú cầu nở trên cao nguyên Lâm Viên - Truyện ngắn dự thi của Nguyễn Thái Bảo (TP.HCM) - Ảnh 1. — រូបថតគំនូរ

ជាធម្មតា Nho ជួយម្តាយនាងធ្វើម្ហូប ប៉ុន្តែថ្ងៃនេះជើងរបស់នាងឈឺខ្លាំងណាស់ រហូតដល់នាងមិនអាចចុះទៅផ្ទះបាយបាន។ ឃើញបែបនេះ ម្តាយនាងក៏ទុកឲ្យនាងសម្រាកកុំដើរលេងច្រើនពេក ។ នាងបានបម្រើអាហារនៅលើតុមូលមួយនៅក្នុងបន្ទប់របស់ Nho ដែលចង្កៀងប្រេងឆាបឆេះ។ វិទ្យុនៅមិនទាន់ចូលដល់តំបន់នេះនៅឡើយទេ ដូច្នេះនៅពេលយប់ ពួកគេត្រូវពឹងលើពន្លឺភ្លើង។ ពួកគេទាំងបីនាក់អង្គុយនៅតុបរិភោគ។ Nho បានប្រើចង្កឹះដើម្បីយកបង្គាក្តៅមួយចំនួនមកដាក់ក្នុងចានរបស់ម្តាយនាង។ បន្ទាប់មកនាងបានងាកទៅរកប្អូនស្រីរបស់នាង ហើយឃើញនាងបណ្តើររើសបង្គា ហើយរុញវាឡើងចុះក្រោម។

"តើអ្នកអាចយកវាទេ? អនុញ្ញាតឱ្យខ្ញុំរើសវាឱ្យអ្នក" ។

"ខ្ញុំអាចទទួលបាន។ អ្នកអាចទទួលបានរបស់អ្នក" ។

"បាទ... បាទ" - ខ្ញុំចាំបានថាសម្លឹងមើលក្មេងស្រីតូចទាំងកំប្លុកកំប្លែង និងគួរឲ្យអាណិត។

"កុំភ្លេចលេបថ្នាំរបស់អ្នកបន្ទាប់ពីញ៉ាំ" ។

"ម៉ាក់ គ្រូពេទ្យប្រាប់ថាពេលណាជើងខ្ញុំវិញនៅព្រឹកនេះ?"

ដោយឮសំណួរកូនស្រីគាត់ ចង្កឹះក្នុងដៃស្រាប់តែធ្លាក់ចុះមក ។ នាងបានដឹងថាជើងរបស់កូនស្រីនាងនឹងមានការលំបាកជាសះស្បើយ។ នាងក៏បានសន្សំប្រាក់ខ្លះដើម្បីទិញរទេះរុញឱ្យនាង ព្រោះថា ញ៉ូ នឹងមិនអាចដើរជាមួយឈើច្រត់បានទៀតទេ។

គ្រូពេទ្យមិនបានប្រាប់ខ្ញុំទេ ប៉ុន្តែគួរតែមិនអីទេ ព្យាយាមលេបថ្នាំតាមវេជ្ជបញ្ជា ដើម្បីឆាប់ជាសះស្បើយ។

"បាទ"។

តាមពិតទៅ ថ្នាំនេះគ្រាន់តែកាត់បន្ថយការឈឺចាប់ភ្លាមៗ ដែលធ្វើទារុណកម្មជើងដ៏ទន់ខ្សោយរបស់ក្មេងស្រីនោះ ប៉ុន្តែមិនអាចជួយនាងឱ្យជាសះស្បើយដូចនាងបាននិយាយនោះទេ។ ប៉ុន្តែនាងស្រឡាញ់កូនស្រីហើយមិនចង់ឱ្យនាងឈឺចាប់ ដូច្នេះនាងមិនចង់ប្រាប់នាងពីការពិតដ៏ជូរចត់នេះឡើយ ។

តាំងពីកុមារភាពមក Nho និង Mai ជាកូនអកុសល ខ្វះសេចក្តីស្រលាញ់ពីគ្រួសារ។ កុមារកំព្រាទាំងពីរនាក់នេះ ត្រូវបានស្ត្រីជនជាតិភាគនិរតីម្នាក់ អត់មានប្តី ឬកូនយកទៅចិញ្ចឹម ហើយធ្វើដំណើរទៅទីក្រុង Da Lat ដើម្បីចិញ្ចឹមជីវិត។ បន្ទាប់ពីរស់នៅលើទឹកដីនេះអស់រយៈពេលជាងម្ភៃឆ្នាំ ឆ្លងកាត់ការងារជាច្រើន និងការងារសប្បុរសធម៌ នាងបានឃើញថា កូនទាំងពីរនាក់នេះមានស្ថានភាពគួរឱ្យអាណិតបំផុត ទើបនាងយកពួកគេមកចិញ្ចឹម។ អ្នកទាំងពីរមិនមែនជាបងប្អូនបង្កើតទេ ប៉ុន្តែស្ត្រីចិត្តល្អបានយកពួកគេមកមើលថែពួកគេ ទើបពួកគេមានភាពស្និទ្ធស្នាលដូចសាច់ឈាម។ ដោយខំចិញ្ចឹមកូនឈឺពីរនាក់ដោយខ្លួនឯង នាងព្រមលក់ទ្រព្យសម្បត្តិទាំងអស់ដើម្បីព្យាបាលកូន។ ប៉ុន្តែនាងមិនដែលត្អូញត្អែរទេព្រោះនាងពេញចិត្តនឹងអ្វីដែលនាងបានធ្វើ។ ផ្ទះបណ្តោះអាសន្នតូចមួយនៅលើភ្នំគឺជាទ្រព្យសម្បត្តិតែមួយគត់ដែលនៅសេសសល់សម្រាប់នាង និងកូនៗរបស់នាងសម្រាប់ជ្រកកោនពីភ្លៀង និងពន្លឺព្រះអាទិត្យ។ សម្រាប់នាងឥឡូវនេះ សម្ភារៈទាំងអស់ដែលនាងមានមិនអាចប្រៀបធៀបទៅនឹងកូនស្រីចិញ្ចឹមពីរនាក់របស់នាងបានទេ។

Nho សម្លឹងមើលទៅភ្នំស្រល់ដែលនៅស្ងៀម។ យប់នេះគ្មានព្រះច័ន្ទទេ ឥឡូវនេះមានតែពន្លឺនៃចង្កៀងប្រេង និងពន្លឺភ្លើងតូចៗពីរបីពីផ្កាភ្លើងដែលកំពុងអំពាវនាវរកគូរបស់ពួកគេ។ ភ្នែករបស់នាងសម្លឹងទៅឆ្ងាយ។ នាងកំពុងទទួលអារម្មណ៍ពីសម្រស់ធម្មជាតិ អាថ៌កំបាំងក្នុងពេលយប់ និងនឹកឃើញដល់ពេលដែលជើងនាងនៅដដែល។ កាលពីប្រាំឆ្នាំមុន Nho គឺជាអត្តពលិកវ័យក្មេងដ៏ល្អម្នាក់ ដែលបានឈ្នះមេដាយជាច្រើន។ ក្តីស្រមៃធំបំផុតរបស់នាងគឺថ្ងៃណាមួយប្រកួតឲ្យក្រុមជម្រើសជាតិ។ ប៉ុន្តែពេលនោះសុបិននោះនៅតែជាសុបិនជារៀងរហូត នៅពេលព្រឹកដ៏ស្រស់ស្អាតមួយ ជើងនាងមិនអាចលើកបាន។ គិតដល់អ៊ីចឹង ទឹកភ្នែកពីរជួរស្រក់មកក្នុងភ្នែករបស់ញ៉ូ។ ក្មេងស្រីដែលមានក្តីសុបិន និងមហិច្ឆតាជាច្រើនត្រូវដាក់ពួកគេមួយឡែក។ នាងមានអារម្មណ៍ថាគ្មានប្រយោជន៍ ហើយរស់នៅក្នុងភាពអស់សង្ឃឹម។ ជាសំណាងល្អ នាងបានជួបជីដូនរបស់នាង ដែលឥឡូវនេះ Nho ហៅថាម្តាយ ដែលបានផ្តល់កម្លាំងចិត្តជាច្រើនដល់នាងក្នុងការរស់នៅ។

"ទីក្រុង Da Lat ស្ថិតនៅលើខ្ពង់រាប Lam Vien គឺជាឋានសួគ៌នៃផ្កាជាច្រើនប្រភេទ៖ ផ្កាកុលាប ផ្កា chrysanthemums gladiolus hydrangeas ... " - សម្លេងរបស់ Mai បានកើនឡើង។ នាងកំពុងអានអត្ថបទពីរបីបន្ទាត់នៅលើកាសែតដាក់កញ្ចប់បាយស្អិតដែលម្ដាយនាងបានទិញនៅក្នុងក្រុងនៅព្រឹកនោះ។

"Mai សូមអានឱ្យខ្ញុំនូវបទចម្រៀងអំពីផ្កាកុលាប ផ្ការីក ផ្ការីក និងខេម... មានអ្វីម្តងទៀត?"

"ផ្កាកុលាប, chrysanthemums, gladiolus, hydrangeas" ។

"ត្រូវហើយ! Hydrangea"

ឆ្ងល់រហូតសួរថា៖ «មានរឿងអី?

"ខ្ញុំក៏មិនដឹងដែរ ខ្ញុំមិនដឹងថាហេតុអ្វី ប៉ុន្តែនៅពេលដែលខ្ញុំលឺឈ្មោះផ្កានេះ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ពិសេសបែបនេះ។ ខ្ញុំគិតថាវាស្អាត"។

ទោះបីជានាងរស់នៅក្នុងទីក្រុង Da Lat ដោយហេតុផលខ្លះក៏ដោយ នាង Nho មិនដែលបានឃើញផ្កា hydrangea ពីមុនមកទេ ដូច្នេះហើយនៅពេលដែលនាងបានលឺឈ្មោះផ្កានោះ នាងមានអារម្មណ៍ប្លែក និងចង់ឃើញវាណាស់។

"តើមានរូបភាពផ្កានោះនៅក្នុងកាសែតទេ? បង្ហាញវាទៅ Hai" ។

ចាំកាន់កាសែតក្នុងដៃរបស់ម៉ៃយ៉ាងលឿន ហើយហុចឱ្យខ្ញុំ។ ការខកចិត្តយ៉ាងខ្លាំង: កាសែតមិនមានរូបភាពនៃផ្កាទេហើយប្រសិនបើវាកើតឡើងនោះវាគ្រាន់តែជារូបថតសខ្មៅដែលមិនបង្ហាញពីពណ៌ពិតរបស់វា។

ចាំសួរម៉ៃថា "តើអ្នកស្គាល់ hydrangea ទេ?"

"ខ្ញុំមិនដឹង" - ក្មេងស្រីបានឆ្លើយយ៉ាងខ្លីព្រោះនាងពិតជាមិនដឹងដែរ។

"មិនអីទេ អ្នកគួរតែចូលគេង វាយឺតហើយ"

យប់នោះ Nho បោះចោល ដេកមិនលក់។ នាងគិតអំពីឈ្មោះផ្កានោះ ហើយពិតជាចង់ឃើញវាណាស់។

នៅព្រឹកបន្ទាប់ Nho ភ្ញាក់ពីដំណេកសួរម្តាយនាងអំពី hydrangeas ។ ចម្លែកមិនត្រឹមតែមិនឆ្លើយនាងក៏ចាកចេញ។ ជាលើកដំបូងដែលនាងមានការភ្ញាក់ផ្អើលចំពោះទង្វើរបស់ម្តាយនាងចំពោះនាង។ ធម្មតាអ្វីដែលនាងសួរ ម្តាយនាងនឹងឆ្លើយយ៉ាងហ្មត់ចត់ ប៉ុន្តែហេតុអ្វីមិនលើកនេះ? Nho ចាប់ផ្តើមមានអារម្មណ៍តានតឹង។ ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ Nho ម្តងម្កាលសួរម្តាយនាងនូវសំណួរដដែល ប៉ុន្តែអាកប្បកិរិយារបស់នាងនៅតែដដែល។ នាងមានអារម្មណ៍តូចចិត្ត មិនយល់ពីមូលហេតុដែលម្តាយនាងខឹងនឹងនាង ។

រហូតដល់ថ្ងៃមួយ ម៉ៃបានទាញសៀវភៅកត់ត្រាចាស់ដែលមាននៅលើគ្រែរបស់នាងចេញ។ សៀវភៅកត់ត្រាពិតជាចម្លែកណាស់ វាស្ថិតនៅក្នុងផ្ទះយូរណាស់មកហើយ ប៉ុន្តែនេះជាលើកដំបូងដែលនាងបានឃើញវា។ នាងនឹកឃើញត្រឡប់ទៅទំព័រទីមួយ ហើយឃើញពាក្យថា «កំណត់ហេតុប្រចាំថ្ងៃរបស់ម្ដាយលើកដំបូង»។ នាងចាប់ផ្តើមអានទំព័រនីមួយៗដោយចង់ដឹងចង់ឃើញ។ ដល់ចំណុចនេះ ទឹកភ្នែកក៏ស្រក់ចុះ៖ «ចាំទេ ព្រះនាងអើយ ទោះបីខ្ញុំមិនបានផ្តល់កំណើតឲ្យអ្នកក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំនៅតែចាត់ទុកអ្នកជាកំណប់នៃជីវិត ខ្ញុំចង់តែបានជួបអ្នកឆាប់ៗ ដើម្បីបំពេញនូវអ្វីដែលអ្នកខ្វះខាតពីមុនមក។ នាងចូលទៅជិត ហើយយកទារកនោះយ៉ាងលឿន នៅពេលនោះ អ្នកកំពុងដេកនៅក្នុងដៃរបស់លោកស្រី Huong បានយ៉ាងល្អ អ្នកឈប់យំ ហើយញញឹម ពន្លឺថ្ងៃពេលព្រឹកបានបង្អុរចុះមកលើវាលស្មៅ Hydrangea រួមជាមួយនឹងស្នាមញញឹមដ៏បរិសុទ្ធរបស់អ្នក មើលទៅពិតជាស្រស់ស្អាតខ្លាំងណាស់ នៅពេលក្រោយ ព្រោះវានឹងមិននាំសំណាងដល់អ្នក”។

ចាំបង្វែរទំព័របន្ទាប់ដើម្បីអាន លុះដល់ទំព័រចុងក្រោយ នាងបានផ្អាក ហើយអានពាក្យនីមួយៗដោយប្រយ័ត្នប្រយែង៖ «ចាំថាអ្វីដែលខ្ញុំបានគិតគ្រប់ពេលនេះគឺខុស ខ្ញុំពិតជាស្រលាញ់អ្នក ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនគួរលាក់វាពីអ្នកទៀតទេ ថ្ងៃនេះខ្ញុំបានទៅទីក្រុងដើម្បីយករទេះរុញមកអ្នក។ ជើងរបស់អ្នកខ្សោយណាស់ ពេលនេះពិបាកនឹងងើបឡើងវិញ។ ប្រសើរជាងចង់ឱ្យអ្នកអង្គុយលើរទេះរុញ។ ទៅ ខ្ញុំនឹងនាំអ្នកទៅទីនោះ ទោះបីខ្ញុំចាស់ហើយក៏ដោយ ខ្ញុំនៅតែមានសុខភាពគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីការពារអ្នក សូមទុកចិត្តខ្ញុំនៅរសៀលនេះ ខ្ញុំនឹងយករទេះរុញមកវិញ ហើយខ្ញុំនឹងផ្តល់អំណោយដល់អ្នក។

អានវគ្គនេះភ្លាម Nho លែងមានអារម្មណ៍ក្រៀមក្រំជើងទៀតហើយ នាងក៏ទន្ទឹងរង់ចាំរឿងនេះយូរមកហើយ។ នាងមានមោទនភាពចំពោះម្ដាយរបស់នាង ហើយចង់ដឹងអំពីអំណោយនៅរសៀលនេះ។ កំណត់ហេតុប្រចាំថ្ងៃក៏បានរៀបរាប់ពីអារម្មណ៍របស់ម្តាយនាងចំពោះ Mai និងគម្រោងសប្បុរសធម៌នាពេលខាងមុខរបស់នាងផងដែរ។

ពេលរសៀលធ្លាក់ចុះបន្តិចម្តងៗលើខ្ពង់រាប Lam Vien ដែលមានខ្យល់បក់ខ្លាំង។ ពន្លឺថ្ងៃត្រង់បានឆ្លុះបញ្ចាំងពីរូបភាពរបស់ម្តាយ និងកូននៅលើភ្នំ។ ក្លិនផ្កាដ៏ស្រស់ស្អាតបានបន្តសាយភាយ។ អង្គុយលើកៅអីរុញដោយម្តាយរបស់នាង Nho បានដកដង្ហើមយ៉ាងជ្រៅដើម្បីរីករាយនឹងខ្យល់អាកាសបរិសុទ្ធ។ ប៉ុន្តែនាងមិនអាចមើលឃើញអ្វីបានទេ ព្រោះភ្នែករបស់នាងត្រូវបានគ្របដោយក្រណាត់រហូតដល់នាងឃើញអំណោយ។

ពេលឮកង់ឈប់ នាងស្មានថានាងជិតទទួលបានរបស់វេទមន្តខ្លាំងណាស់។

"យើងនៅទីនេះ អ្នកអាចដោះក្រវិលបានឥឡូវនេះ"

វាលផ្កាដ៏អស្ចារ្យមួយបានបង្ហាញខ្លួននៅចំពោះមុខភ្នែករបស់នាង។ ផ្ការីកមានគ្រប់ពណ៌៖ ផ្កាឈូក ខៀវខ្ចី សសុទ្ធ។ មានផ្កាកូនកាត់ដែលមើលទៅពិតជាទាក់ទាញភ្នែក។ នាងស្រក់ទឹកភ្នែកជាលើកដំបូងក្នុងជីវិតដែលនាងបានឃើញផ្កាដ៏ស្រស់ស្អាត និងគួរឱ្យស្រឡាញ់បែបនេះ។

"តើអ្នកចូលចិត្តវាទេ?"

"ខ្ញុំចូលចិត្តវាខ្លាំងណាស់។"

"ដឹងទេថានេះជាផ្កាអ្វី?"

"តើផ្កាប្រភេទនេះជាអ្វី ម៉ាក់? ពួកវាស្អាតណាស់"។

"ទាំងនេះគឺជា hydrangeas ដែលជាអំណោយដែលខ្ញុំស្រឡាញ់សម្រាប់អ្នក។ ហើយនេះក៏ជាចម្លើយចំពោះសំណួរដែលអ្នកបានសួរខ្ញុំអស់រយៈពេលមួយឆ្នាំមកហើយ។ ខ្ញុំសុំទោសដែលធ្វើអោយអ្នកព្រួយបារម្ភគ្រប់ពេលវេលា"។

"បាទ ខ្ញុំពិតជាដឹងគុណអ្នកខ្លាំងណាស់ ម៉ាក់"

វាប្រែថាម្តាយរបស់ Nho បានលួចដាំគ្រាប់ពូជ និងដាំផ្កាទាំងនេះ។ ពេញមួយលើកនេះ នាងមិនបាននិយាយអ្វីធ្វើឱ្យកូនស្រីភ្ញាក់ផ្អើលឡើយ។

"អ្នកដឹងទេ ពេលខ្ញុំដាំផ្កាទាំងនេះ ខ្ញុំស្ទាក់ស្ទើរណាស់ ព្រោះវាជាការចងចាំដ៏អាក្រក់សម្រាប់អ្នក ប៉ុន្តែវាគឺដោយសារតែអ្នកចង់ឃើញ hydrangeas ទាំងនេះ ទើបខ្ញុំសម្រេចចិត្តដាំវា។ ពេលខ្លះ ទោះបីជារឿងក្នុងជីវិតមិនល្អក៏ដោយ ក៏យើងមិនគួរជៀសវាជារៀងរហូតដែរ។ ចូរយើងព្យាយាមប្រឈមមុខនឹងវាទៅ ព្រោះអ្នកណាដឹង ភាពសោកសៅអាចប្រែទៅជារីករាយ"។

"ខ្ញុំដឹងគ្រប់យ៉ាង ម៉ាក់"

"អ្នកណាប្រាប់អ្នកនោះ?"

"ខ្ញុំសុំទោសដែលបានអានកំណត់ហេតុប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នកម៉ាក់" ។

"មិនអីទេ អ្នកនឹងដឹងឆាប់ ឬក្រោយមក វាគ្រាន់តែជាបញ្ហានៃពេលវេលាប៉ុណ្ណោះ"។

«ម៉េចមិនរើសផ្កាដែលដុះរួចហើយឲ្យប្អូនស្រីជំនួសការដាំ?! - Moi បានសួរម្តាយរបស់នាង។ ក្មេងស្រីតូចនេះមើលទៅឆ្កួត ប៉ុន្តែពេលខ្លះមានគំនិតល្អគួរសម។

"ព្រោះខ្ញុំចង់ឱ្យ Nho មានជីវិតថ្មីដូចផ្កានេះ ដើមដំបូងវាគ្រាន់តែជាគ្រាប់ពូជដ៏ថ្លៃថ្លា ហើយប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះវាក្លាយជាផ្កាដ៏ស្រស់បំព្រង។ តើអ្នកឃើញឃ្មុំទាំងនោះទេ? អរគុណដល់ពួកវា ផ្កានេះងាយនឹងលម្អង ហើយផ្ទុយទៅវិញ ដោយសារលំអង ឃ្មុំមានប្រភពអាហារសម្រាប់ខ្លួនឯង។ វាដូចគ្នាជាមួយយើង យើងជួយខ្លួនឯងដោយអចេតនា។"

ដោយស្តាប់នូវទំនុកចិត្តរបស់ម្តាយនាង Nho បានមើលទៅជើងនាង។ ឥឡូវនេះនាងគិតថាអព្ភូតហេតុនេះលែងជាថាតើជើងរបស់នាងមានសុខភាពល្អឬអត់ ប៉ុន្តែអ្វីដែលនាងបានរៀនពីម្តាយរបស់នាង។ ជីវិតកាន់តែស្រស់ស្អាត និងវិជ្ជមានជារៀងរាល់ថ្ងៃ គឺជាវ៉ាលីដែលនាងត្រូវការ។ នាពេលខាងមុខនេះ នាង និងប្អូនស្រីនឹងដើរតាមម្តាយទៅធ្វើកិច្ចការសប្បុរសធម៌លើរទេះរុញផ្ទាល់ខ្លួន។ នាងនឹងជួយឱ្យជីវិតអកុសលទាំងនោះមើលឃើញផ្កាដែលពួកគេប្រាថ្នាបំផុត ដូចជាថ្ងៃនេះ ជាលើកដំបូងក្នុងជីវិតរបស់នាង Nho អាចកោតសរសើរផ្កា hydrangeas នៅលើខ្ពង់រាប Lam Vien ។

Cẩm tú cầu nở trên cao nguyên Lâm Viên - Truyện ngắn dự thi của Nguyễn Thái Bảo (TP.HCM) - Ảnh 2.

ច្បាប់

រស់នៅយ៉ាងស្រស់ស្អាតជាមួយនឹងរង្វាន់សរុបរហូតដល់ 448 លានដុង

ជាមួយនឹងប្រធានបទ ស្រឡាញ់បេះដូង ដៃកក់ក្តៅ ការប្រលង ជីវិតដ៏ស្រស់ស្អាត លើកទី 3 គឺជាកន្លែងលេងដ៏ទាក់ទាញសម្រាប់អ្នកបង្កើតមាតិកាវ័យក្មេង។ តាមរយៈការរួមចំណែកស្នាដៃដែលបង្ហាញតាមរយៈទម្រង់ផ្សេងៗដូចជា អត្ថបទ រូបថត វីដេអូ ... ជាមួយនឹងខ្លឹមសារវិជ្ជមាន ពោរពេញដោយអារម្មណ៍ និងទាក់ទាញ ការបង្ហាញដ៏រស់រវើក សាកសមសម្រាប់វេទិកាផ្សេងៗនៃ កាសែត Thanh Nien។

រយៈពេលនៃការដាក់ស្នើ៖ ចាប់ពីថ្ងៃទី 21 ខែមេសា ដល់ថ្ងៃទី 31 ខែតុលា ឆ្នាំ 2023។ បន្ថែមពីលើទម្រង់នៃអនុស្សាវរីយ៍ របាយការណ៍ កំណត់ចំណាំ និងរឿងខ្លីៗ ឆ្នាំនេះ ប្រភេទការប្រកួតក៏ត្រូវបានពង្រីកផងដែរ ដើម្បីបញ្ចូលរូបថត និងវីដេអូនៅលើ YouTube ផងដែរ។

ការប្រកួតប្រជែង ការរស់នៅដ៏ស្រស់ស្អាត លើកទី 3 របស់កាសែត Thanh Nien រំលេចគម្រោងសហគមន៍ ដំណើរស្ម័គ្រចិត្ត អំពើល្អរបស់បុគ្គល សហគ្រិន ក្រុមក្រុមហ៊ុន អាជីវកម្មក្នុងសង្គម និងជាពិសេសយុវជនក្នុងជំនាន់ Gen Z បច្ចុប្បន្ន ដូច្នេះគួរតែមានប្រភេទការប្រកួតដាច់ដោយឡែកដែលឧបត្ថម្ភដោយ ActionCOACH វៀតណាម។ ការបង្ហាញខ្លួនរបស់ភ្ញៀវដែលជាម្ចាស់ស្នាដៃសិល្បៈ អក្សរសាស្ត្រ និងសិល្បៈករវ័យក្មេងដែលយុវវ័យចូលចិត្ត ក៏ជួយឱ្យប្រធានបទនៃការប្រកួតនេះរីករាលដាលយ៉ាងខ្លាំង បង្កើតការអាណិតអាសូរដល់យុវជន។

អំពីបេក្ខភាពប្រលង៖ អ្នកនិពន្ធអាចចូលរួមជាទម្រង់អនុស្សាវរីយ៍ របាយការណ៍ កំណត់ចំណាំ ឆ្លុះបញ្ចាំងពីរឿងរ៉ាវរបស់មនុស្សពិត ព្រឹត្តិការណ៍ពិត និងត្រូវតែមានរូបភាពតួអក្សរអម។ អត្ថបទបង្ហាញពីខ្លឹមសារអំពីតួអង្គ/ក្រុមដែលបានធ្វើសកម្មភាពជាក់ស្តែង ដើម្បីជួយបុគ្គល/សហគមន៍ ការផ្សព្វផ្សាយរឿងដ៏កក់ក្តៅ មនុស្សធម៌ សុទិដ្ឋិនិយម និងស្មារតីរស់នៅជាវិជ្ជមាន។ ចំពោះរឿងខ្លី ខ្លឹមសារអាចផ្សំឡើងពីរឿងពិត ឬប្រឌិត តួអង្គ ព្រឹត្តិការណ៍... នៃការរស់នៅដ៏ស្រស់ស្អាត។ បេក្ខភាពប្រលងត្រូវតែសរសេរជាភាសាវៀតណាម (ឬភាសាអង់គ្លេសសម្រាប់ជនបរទេស អ្នករៀបចំទទួលខុសត្រូវក្នុងការបកប្រែ) មិនលើសពី 1,600 ពាក្យ (រឿងខ្លីមិនលើសពី 2,500 ពាក្យ)។

អំពីរង្វាន់៖ ការប្រកួតនេះមានតម្លៃរង្វាន់សរុបជិត ៤៥០លានដុង។

ក្នុងប្រភេទអត្ថបទ របាយការណ៍ និងកំណត់ចំណាំមាន៖ ១ រង្វាន់៖ តម្លៃ ៣០,០០០,០០០ដុង; រង្វាន់ទី២៖ ម្នាក់ៗមានតម្លៃ ១៥,០០០,០០០ដុង; រង្វាន់ទី៣៖ ម្នាក់ៗមានតម្លៃ ១០,០០០,០០០ដុង; រង្វាន់លួងចិត្ត 5 រង្វាន់៖ ម្នាក់ៗមានតម្លៃ 3,000,000 ដុង។

រង្វាន់ 1 សម្រាប់អត្ថបទដែលអ្នកអានចូលចិត្តបំផុត (រួមទាំងការចូលមើល និងការចូលចិត្តនៅលើ ថាញ់នៀន អនឡាញ)៖ មានតម្លៃ 5,000,000 ដុង។

សម្រាប់ប្រភេទរឿងខ្លី៖ រង្វាន់សម្រាប់អ្នកនិពន្ឋរឿងខ្លីដែលចូលរួមក្នុងការប្រលង៖ ១ រង្វាន់ទី១៖ តម្លៃ ៣០,០០០,០០០ដុង; រង្វាន់ទី 1 មានតម្លៃ 20,000,000 ដុង; រង្វាន់ទី៣៖ ម្នាក់ៗមានតម្លៃ ១០,០០០,០០០ដុង; រង្វាន់លួងចិត្ត 4 រង្វាន់៖ ម្នាក់ៗមានតម្លៃ 5,000,000 ដុង។

អ្នករៀបចំកម្មវិធីក៏បានប្រគល់រង្វាន់ចំនួន 1 ដល់អ្នកនិពន្ធជាមួយនឹងអត្ថបទអំពីអ្នកជំនួញដ៏ស្រស់ស្អាតម្នាក់មានតម្លៃ 10,000,000 ដុង និង 1 រង្វាន់ដល់អ្នកនិពន្ធជាមួយនឹងគម្រោងសប្បុរសធម៌ឆ្នើមរបស់ក្រុម/សមូហភាព/សហគ្រាស៖ មានតម្លៃ 10,000,000 ដុង។

ជាពិសេស គណៈកម្មាធិការរៀបចំនឹងជ្រើសរើសតួអង្គកិត្តិយសចំនួន 5 ដែលត្រូវបានបោះឆ្នោតដោយគណៈកម្មាធិការរៀបចំ៖ រង្វាន់ 30,000,000 ដុង/ករណី; រួមជាមួយនឹងរង្វាន់ជាច្រើនទៀត។

អត្ថបទ រូបថត និងវីដេអូ ដើម្បីចូលរួមក្នុងការប្រលង អ្នកអានផ្ញើមកកាន់អាស័យដ្ឋាន៖ songdep2023@thanhnien.vn ឬតាម ប្រៃសណីយ៍ (អាចអនុវត្តបានសម្រាប់តែប្រភេទការប្រលងអត្ថបទ និងរឿងខ្លីប៉ុណ្ណោះ)៖ ការិយាល័យនិពន្ធកាសែត Thanh Nien ៖ 268 - 270 Nguyen Dinh Chieu, Vo Thi Sau Ward, District 3, Ho Chi Minh ការងារផ្នែកសរសេរ៖ ទីក្រុងហូជីមិញ ( ការប្រលង LIVING BEAUTIFULLY លើកទី 3 - 2023) ។ ព័ត៌មានលម្អិត និងច្បាប់ត្រូវបានផ្សាយនៅលើទំព័រ Living Beautifully របស់កាសែត Thanh Nien ។

ប្រភពតំណ