បងស្រីខ្ញុំចេះតែអួតថា ប្តីស្រលាញ់នាងប៉ុណ្ណា ទើបញុះញង់ឱ្យលែងលះ។

ធួង ជាប្អូនស្រីបង្កើតរបស់ខ្ញុំ ចាស់ជាងខ្ញុំ ៣ឆ្នាំ។ កាលយើងនៅតូច នាងស្រឡាញ់ខ្ញុំខ្លាំងណាស់។ ទោះទៅទីណាក៏នៅជិតគ្នាជានិច្ច។

ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅពេលដែលនាងចាប់ផ្តើមរៀននៅវិទ្យាល័យ Thuong បានឃ្លាតឆ្ងាយពីខ្ញុំបន្តិចម្តងៗ ហើយឈប់ខ្វល់ពីប្អូនស្រីរបស់នាង។ នាងចាប់ផ្ដើមស្លៀកពាក់កាន់តែមើលថែខ្លួនឯងកាន់តែច្រើន ហើយដើរលេងជាមួយមិត្តភ័ក្ដិនៅខាងក្រៅរហូតភ្លេចការសិក្សា។ ពេលនាងមានអាហារឆ្ងាញ់ៗ និងសម្លៀកបំពាក់ស្អាតៗ នាងលែងគិតថានឹងឲ្យវាដល់ខ្ញុំទៀតហើយ។ ពេលមួយនាងបាននិយាយថា នាងសុខចិត្តឱ្យពួកគេទៅអ្នកសុំទាន ជាជាងឱ្យបងស្រីនាងប្រើវា។ ខ្ញុំសោកស្តាយណាស់ពេលបានឮដូច្នេះ ប៉ុន្តែក្នុងនាមជាបងប្អូនស្រីពិតប្រាកដ យើងមិនអាចស្អប់គ្នាបានទេ។

ពេលនាងប្រឡងជាប់សាកលវិទ្យាល័យ Thuong កាន់តែវង្វេង។ នាងបានកាត់សក់ខ្លី លាបពណ៌ជាពណ៌បំណះ ចាក់ច្រមុះ និងទៅបារជាមួយមិត្តអាក្រក់។ ឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំបានព្យាយាមគ្រប់បែបយ៉ាង តាំងពីការទូន្មាន រហូតដល់ពាក្យសម្តីធ្ងន់ៗ ប៉ុន្តែមិនបានសម្រេច។ នៅទីបំផុត ពួកគេអស់សង្ឃឹម ហើយទុកឱ្យ Thuong ធ្វើអ្វីៗតាមដែលនាងចង់បាន។ ពួកគេបានផ្តោតការយកចិត្តទុកដាក់ និងការយកចិត្តទុកដាក់ទាំងអស់មកលើខ្ញុំ ប៉ុន្តែសកម្មភាពនោះបានធ្វើឱ្យប្អូនស្រីរបស់ខ្ញុំគិតថា ខ្ញុំបានយករបស់ល្អទាំងអស់ចេញពីនាង។

នៅទីបំផុត Thuong ស្អប់ខ្ញុំកាន់តែខ្លាំង។ នាងច្រណែននឹងម៉ូតូអគ្គិសនីដែលជីដូនខ្ញុំទិញឲ្យខ្ញុំ ព្រោះគាត់តែងតែជិះម៉ូតូជាមួយអ្នកដទៃ។ នាងខឹងនឹងគំនរសម្លៀកបំពាក់ និងស្បែកជើងថ្មីៗដែលប៉ាម៉ាក់ខ្ញុំទិញឲ្យខ្ញុំពេលតេតមក។ ពេលនោះម្ហូបឆ្ងាញ់ៗដែលម្ដាយខ្ញុំចម្អិនឱ្យខ្ញុំនៅយប់ជ្រៅទៅរៀនក៏ត្រូវបាននាងបោះចោលដោយសម្ងាត់ ហើយខ្លាឃ្មុំដែលមិត្តរបស់ខ្ញុំបានឱ្យខ្ញុំក៏ត្រូវបោះចោលក្នុងធុងសំរាម។ អ្នកស្គាល់គ្នាដែលបានមកលេងបានសរសើរខ្ញុំពីរបៀបដែលខ្ញុំធំឡើងកាន់តែស្រស់ស្អាត និងមានស្នាមញញឹមទន់ភ្លន់ ប៉ុន្តែនៅថ្ងៃបន្ទាប់ខ្ញុំបានរកឃើញថាបបូរមាត់របស់ខ្ញុំបានបាត់ទៅវិញ។

ដោយឃើញថាប្អូនស្រីរបស់ខ្ញុំនិយាយមិនសមហេតុផល ខ្ញុំក៏បានស្វែងរកនាងដើម្បីនិយាយជាឯកជន។ ថោង មិនហ៊ានលាក់បាំងមូលហេតុដែលនាងធ្វើបែបនេះទេ ។ នាងថានាងច្រណែននឹងប្អូនស្រីរបស់នាងដែលត្រូវបានមនុស្សគ្រប់គ្នាស្រលាញ់ ដូច្នេះនាងមិនចូលចិត្តឱ្យខ្ញុំមានរបស់ដែលនាងមិនមាននោះទេ។

ដូច្នេះហើយប្អូនស្រីខ្ញុំនិងខ្ញុំកាន់តែឆ្ងាយពីគ្នាទៅវិញទៅមក។ ខ្ញុំតែងតែគិតអំពីអនុស្សាវរីយ៍ចាស់ៗកាលពីខ្ញុំនៅតូច ដោយប្រាថ្នាថានាងនៅតែមានចិត្តល្អ និងការពារដូចពីមុន។ ខ្ញុំមិនយល់ថា ហេតុអ្វីបានជា Thuong ផ្លាស់ប្តូរបែបនេះទេ។ ខ្ញុំត្រូវទទួលយកការពិតដោយឃើញប្អូនស្រីខ្ញុំតិចដើម្បីជៀសវាងបញ្ហា។

បន្ទាប់ពីដើរលេងជាយូរមកហើយ Thuong បានគិតអំពីការរកលុយ។ ដោយគ្មានជំនាញ ឬបទពិសោធន៍ណាមួយ នាងបានដាក់ពាក្យរកការងារក្រៅម៉ោងនៅហាងកាហ្វេ។ បន្ទាប់ពីមួយសប្តាហ៍នាងឈប់។ ខ្ញុំបានឮថានាងត្រូវបានគេបណ្តេញចេញពីព្រោះនាងមានជម្លោះជាមួយមិត្តរួមការងាររបស់នាង។ បន្ទាប់មកនាងបានធ្វើការជាអ្នកលក់គ្រឿងសម្អាងនៅផ្សារទំនើបមួយ។ ក្រោយមកបានប្រហែលកន្លះខែ នាងបានឈប់ដោយហេតុផលថា «ការឈរច្រើនធ្វើឱ្យជើងខ្ញុំនឿយហត់» ។

ការងារសេសទាំងអស់ដែលមានប្រាក់ខែតិចធ្វើឱ្យថឿងតូចចិត្តជាខ្លាំង។ នាងមិនអាចផ្ដោតលើអ្វីមួយក្នុងចំណោមពួកគេបានយូរ។ នៅឆ្នាំទីពីរនៃសាកលវិទ្យាល័យ ខ្ញុំកំពុងបង្រៀន ហើយរកចំណូលបាន 6 លានក្នុងមួយខែ។ ធួង ដឹងរឿងនោះហើយប្រច័ណ្ឌ ទើបនាងទៅបន្ទប់ខ្ញុំដើម្បីរកលុយខ្ញុំចាយ។

ខ្ញុំស៊ូទ្រាំមិនបាននិយាយអ្វីសោះ។ ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពី ធួង ទៅឆ្ងាយរហូត ទម្លាយសោរទូ ដើម្បីលួចចិញ្ចៀនមាសទី១ ដែលខ្ញុំទិញដោយសន្សំទុក ខ្ញុំត្រូវចងចិត្តម្តាយខ្ញុំឱ្យជួយ។ ធួង ឈ្លោះជាមួយម្តាយពេលបាយល្ងាច នាងបានបដិសេធថាមិនបានលួចមាស និងលុយដោយភាសាឈ្លើយទេ ទើបឪពុកខ្ញុំសម្រេចចិត្តដេញនាងចេញពីផ្ទះ។

ថឿង មានអាយុល្មមអាចមើលថែខ្លួនឯងបាន ហើយឪពុកម្ដាយរបស់នាងមិនចង់ទុកឱ្យកូនដែលខូចចិត្តពឹងលើនាងឡើយ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ខុសឆ្គងណាស់ដែលខ្ញុំព្យាយាមបញ្ចុះបញ្ចូលឪពុកខ្ញុំឱ្យអនុញ្ញាតឱ្យនាងត្រឡប់មកវិញ ។ ទោះបីខ្ញុំមិនបានធ្វើអ្វីខុសក៏ដោយ ខ្ញុំនៅតែត្រូវសុំទោស នៅពេលដែលខ្ញុំផ្ញើសារទៅកាន់ Thuong។ ដូច្នេះហើយនាងត្រឡប់មកវិញដោយញញឹមចម្លែក។

Chị gái liên tục khoe được chồng yêu chiều để xúi tôi phải ly hôn - Ảnh 2.

មួយសន្ទុះក្រោយមក Thuong រកការងារធ្វើនៅភោជនីយដ្ឋានមួយ។ បន្ទាប់មកនាងបានជួបពាណិជ្ជករម្នាក់ដែលត្រូវបានគេនិយាយថាជាម្ចាស់ក្រុមហ៊ុន ទេសចរណ៍ តូចមួយ។ ថោង ប្តូរស្ទីលស្លៀកពាក់បែបសុភាព ជារឿយៗបង្ហាញរូបថតនាងចេញទៅញ៉ាំអី និងផឹកស៊ីជាមួយអ្នកជំនួញ ហើយមិនយូរប៉ុន្មានក៏លង់ស្នេហ៍។

បងស្រីរបស់ខ្ញុំបាននាំគាត់ទៅផ្ទះដើម្បីជួបឪពុកម្តាយ ហើយដោយឃើញថាស្ថានភាពរបស់គាត់ល្អ ពួកគេក៏យល់ព្រមអនុញ្ញាតឱ្យពួកយើងរៀបការ។ គ្រួសារបងថ្លៃខ្ញុំជាអ្នកមាន ដូច្នេះគេរៀបចំពិធីមង្គលការធំ។ ខ្ញុំក៏បានជូនពរប្អូនស្រីរបស់ខ្ញុំដោយស្មោះអស់ពីចិត្តនូវចិញ្ចៀនមាសជាច្រើនវង់។ ធួង លែងត្រជាក់ចំពោះខ្ញុំដូចពីមុនទៀតហើយ ហើយនាងបាននិយាយថា ឥឡូវនេះនាងមានអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលនាងចង់បាន ដូច្នេះនាងមិនចាំបាច់ខ្វល់ខ្វាយពីរបៀបដែលខ្ញុំរស់នៅនោះទេ។

ខ្ញុំក៏មានមិត្តប្រុសម្នាក់ ហើយបានរៀបការ១ឆ្នាំបន្ទាប់ពី Thuong។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ខ្ញុំមិនសូវរលូនប៉ុន្មានទេ ដោយសារហេតុផលជាច្រើនពីគ្រួសារប្តីខ្ញុំ ទើបយើងឈ្លោះគ្នាញឹកញាប់។ ប្តីខ្ញុំបានលាក់រឿងជាច្រើនពីខ្ញុំ ហើយអ្វីដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំឈឺចាប់បំផុតនោះគឺការដឹងថាគាត់រៀបការជាមួយខ្ញុំដោយសារតែស្លាក «ការចុះបញ្ជីគ្រួសារ ហាណូយ »។ ស្ថានភាពគ្រួសារខ្ញុំមិនអាក្រក់ពេកទេ ដូច្នេះឪពុកម្តាយគាត់ជំរុញឱ្យយើងរៀបការឱ្យបានឆាប់ ដើម្បីឱ្យយើងបានសប្បាយពេលក្រោយ ។ ពេលខ្ញុំអានសារដែលគាត់ជជែកជាមួយសាច់ញាតិនៅជនបទ ឃើញគេនិយាយពីខ្ញុំថាជាមនុស្សល្ងង់ ត្រូវគេយកចំណេញ ខ្ញុំក៏យំរត់ទៅម្តាយខ្ញុំភ្លាមៗ។

ខណៈដែលខ្ញុំកំពុងលាក់ទុកក្នុងចិត្តម្តាយខ្ញុំ ស្រាប់តែថឿងមកផ្ទះសួរសុខទុក្ខ។ នាងក៏អង្គុយរង់ចាំមើលថាតើប្ដីខ្ញុំនិងខ្ញុំធ្វើយ៉ាងណា។ ខ្ញុំគិតថានាងនឹងនិយាយពាក្យលួងចិត្តពីរបីម៉ាត់ ប៉ុន្តែវាបានក្លាយជាខ្ញុំខុស។

ចាប់តាំងពីនាងដឹងថាខ្ញុំមិនសប្បាយចិត្តនឹងអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ខ្ញុំ Thuong បានចាប់ផ្តើមអួតអំពីអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលធ្វើឱ្យខ្ញុំធុញទ្រាន់។ ពីការសរសើរស្វាមីនិងក្រុមគ្រួសាររហូតដល់ការបង្ហាញផ្ទះនិងរថយន្តរបស់នាង។ នាងឧស្សាហ៍ឡើងតម្លៃរបស់របរដែលនាងប្រើ ដោយបង្កើនតម្លៃពិតជាច្រើនដង ហើយបន្ទាប់មកប្រាប់ខ្ញុំថា "វាថ្លៃណាស់ ប៉ុន្តែប្រសិនបើខ្ញុំនិយាយថាខ្ញុំចូលចិត្តវា វូនឹងទិញវាភ្លាមៗ" ។ វាហាក់បីដូចជាប្អូនស្រីរបស់ខ្ញុំកំពុងព្យាយាមបង្ហាញខ្ញុំថាជីវិតរបស់នាងពេលនេះល្អណាស់។ ថ្វីត្បិតតែនាងមិនមែនជាសិស្សពូកែ និងមិនមានសញ្ញាបត្រដូចខ្ញុំ ប៉ុន្តែនាងមានសំណាងដែលមានប្តីល្អ និងមានរបស់ច្រើនជាងខ្ញុំ។

ពិតណាស់ ខ្ញុំមិនមានអារម្មណ៍ចង់ប្រៀបធៀបជាមួយនាងទេ។ ខ្ញុំដឹងច្បាស់ហើយថា ស្បែកជើងម៉ាកយីហោដែល ធួង បង្ហាញគឺពិតជាក្លែងក្លាយលើអ៊ីនធឺណិត ហើយកាបូបដែលប្តីនាងឱ្យនាងត្រឹមតែ 2-3 ប៉ុណ្ណោះ គឺជារបស់សុទ្ធម៉ាកយីហោថោកទាប។ ខ្ញុំក៏បានរកឃើញផងដែរថា គ្រឿងបន្សំដែលនាងអួតថាមានតម្លៃ ៨-៩ លានដុង នីមួយៗត្រូវបានគេលក់តាមអ៊ីនធឺណិតក្នុងតម្លៃប៉ុន្មានម៉ឺន។ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនចង់លាតត្រដាងនាងទេ ដូច្នេះខ្ញុំឲ្យនាងនិយាយអ្វីដែលនាងចង់បាន។

ថោង ក៏អួតដែរថា ថ្មីៗនេះ ប្តីរបស់នាងបានឲ្យចិញ្ចៀនពេជ្រដល់នាងដោយគ្មានហេតុផលទាល់តែសោះ។ ខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើលពេលខ្ញុំមើលក្រដាស ហើយឃើញថាវាជាពេជ្រសំយោគ។ បើខ្ញុំប្រាប់នាងថានាងល្ងង់ ធួងច្បាស់ជាខឹងជាមិនខាន។ សូមអោយនាងសប្បាយចិត្តជាមួយនឹងភាពត្រចះត្រចង់ក្លែងក្លាយនោះ។

អ្វីដែលគួរឲ្យរំខានបំផុតនោះគឺរាល់ពេលដែលនាងអួតម្តងៗ ធួង នឹងប្រាប់ខ្ញុំឲ្យចាកចេញពីប្តីខ្ញុំ។ នាងនឹងធ្វើដូចជានាងបានទទួលការអប់រំ ប៉ុន្តែនៅតែល្ងង់ ល្ងង់ និងល្ងង់ ដូច្នេះនាងជ្រើសរើសមនុស្សអាក្រក់។ នាងក៏នឹងចំអកឱ្យប្ដីខ្ញុំថាជា«អ្នកស្រុក» ដោយបញ្ជាក់ថាឆ្នាំងត្រូវគ្របដោយគម្របមិនល្អ។ ខ្ញុំខឹងខ្លាំងណាស់ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនខ្វល់ទេ។ នាងត្រូវឃើញខ្ញុំវេទនា និងជូរចត់ដើម្បីឱ្យនាងស្កប់ចិត្ត។

វាហាក់ដូចជាថាប្តីរបស់ខ្ញុំព្រួយបារម្ភអំពីការព្រងើយកន្តើយរបស់ខ្ញុំពេញមួយខែ។ ខ្ញុំប្រាប់គាត់ត្រង់ថា ខ្ញុំដឹងពីអ្វីដែលគ្រួសារគាត់និយាយពីក្រោយខ្នងគាត់ ហើយគាត់ក៏លុតជង្គង់សុំទោសភ្លាម។ ខ្ញុំហត់ណាស់ដែលខ្ញុំគំរាមប្តឹងលែងលះ។ យើងមិនមានកូនជាមួយគ្នាទេ ហើយក៏មិនមានទ្រព្យសម្បត្តិនៅជាប់ដែរ។ ប្តីខ្ញុំភ័យខ្លាច ហើយសន្យាថាមិនគិតរឿងអ្វីមកលើខ្ញុំទៀតទេ គាត់ស្បថថា “ក្រៅពីលោភលន់បណ្ដោះអាសន្ន ខ្ញុំពិតជាស្រឡាញ់អ្នក”។

ឃើញចិត្តស្មោះរបស់ប្តីខ្ញុំក៏រំជួលចិត្ត។ ម្ដាយខ្ញុំថា ពេលប្ដីប្រពន្ធខឹងគ្នានៅដើមគ្រែ គួរតែតុបតែងខ្លួននៅចុងគ្រែ។ ខ្ញុំក៏គិតថា អ្វីៗមិនទាន់តានតឹងនៅឡើយ ដូច្នេះហើយ ទើបខ្ញុំសម្រេចចិត្តអភ័យទោស ដោយចាត់ទុកវាជាផ្លូវថ្មីសម្រាប់សុភមង្គលផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្ញុំ។

ប្តីខ្ញុំបានកក់ដំណើរកម្សាន្តទៅ Sa Pa ជាកាដូសម្រាប់ការផាត់មុខ។ ខណៈដែលយើងកំពុងខ្ចប់កាបូបយ៉ាងសប្បាយរីករាយនោះ Thuong បានបន្តផ្ញើសារមកខ្ញុំអំពីការលែងលះ។ ខ្ញុំឆ្លើយថា នាងគួរតែបារម្ភពីខ្លួនឯងជាមុនសិន គ្រប់គ្នាគួរតែរីករាយនឹងសុភមង្គលរៀងខ្លួន មិនចាំបាច់លេងសើចដាក់គ្នាទេ។ នាងនិយាយថាខ្ញុំឆ្លាត។ ខ្ញុំដកដង្ហើមធំដោយឆ្ងល់ថាអ្នកណាឆ្លាតនៅទីនេះ។

និយាយពីបងថ្លៃរបស់ខ្ញុំគឺល្អឥតខ្ចោះដែលធ្វើឱ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍ក្លែងក្លាយបន្តិច។ រាល់ពេលដែលខ្ញុំជួបគាត់ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាមានអ្វីដែលមិនស្មោះត្រង់អំពីគាត់។ ថ្វីត្បិតតែគាត់មើលទៅឆើតឆាយ អាកប្បកិរិយាគួរសម និងស្លៀកពាក់ថ្លៃៗពីក្បាលដល់ចុងជើង ប៉ុន្តែភ្នែករបស់គាត់ និងរបៀបនិយាយរបស់គាត់តែងតែមើលទៅមិនពិត។ ខ្ញុំក៏ឆ្ងល់ដែរថា ហេតុអ្វីបានជាគាត់រៀបការជាមួយប្អូនស្រីរបស់គាត់ ជាមនុស្សស្រីដែលមិនពូកែខាងអ្វីសោះ ហើយមានចរិតរឹងរូស និងពិបាក។

ទីបំផុត សំណួរដែលស្ថិតក្នុងចិត្តជាយូរមកហើយបានចម្លើយ។ ពេលប្តីខ្ញុំនិងខ្ញុំកំពុងញ៉ាំអាហារអាំងនៅ Sa Pa ស្រាប់តែម្តាយខ្ញុំបានទូរស័ព្ទមកប្រាប់ខ្ញុំថា ប្តីរបស់ Thuong កំពុងមានទំនាក់ទំនងស្នេហា។ មិនមែនមានតែស្រីម្នាក់ទេ បងថ្លៃមានបន្ទប់ទី២៣-៤នៅខាងក្រៅ! ឱព្រះអើយ វាគួរឲ្យខ្លាចណាស់ មាត់ខ្ញុំបើកចំហដោយតក់ស្លុតពេលបានស្ដាប់រឿងម្ដាយខ្ញុំ។ ជាការពិតណាស់ ខណៈដែលម្ដាយខ្ញុំកំពុងហៅខ្ញុំ ថឿងបានខឹងសម្បារយ៉ាងខ្លាំងនៅផ្ទះប្ដីគាត់។ ជាមួយនឹងបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ Thuong នាងពិតជានឹងបង្កើតឈុតមួយ។

រំពេចនោះ ខ្ញុំនឹកឃើញអ្វីដែលនាងនិយាយមកកាន់ខ្ញុំកាលពីថ្ងៃមុន។ ផើងត្រូវតែដូចនោះ បន្ទាប់មកគម្របត្រូវតែដូចនោះ។ ទោះបីជាខ្ញុំមិនចូលចិត្តបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ Thuong ប៉ុន្តែក្នុងនាមជាប្អូនស្រីរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍សោកស្ដាយចំពោះនាង។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថានាងអាចយកឈ្នះលើទុក្ខលំបាកនេះ ហើយឈប់ច្រណែននឹងអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ខ្ញុំ។

ប្រភព៖ https://giadinh.suckhoedoisong.vn/chi-gai-lien-tuc-khoe-duoc-chong-yeu-chieu-de-xui-toi-phai-ly-hon-172240614090101254.htm