«ការផ្គូផ្គងឋានៈសង្គម» គឺជាសុភាសិតមិនត្រឹមត្រូវ។

តាមពិតវាមិនត្រឹមត្រូវទេ។ "Môn đăng hộ đối" ជាពាក្យខុស; អក្ខរាវិរុទ្ធត្រឹមត្រូវគួរតែជា "môn đương hộ đối" (门当户对)។ ម្យ៉ាង​វិញ​ទៀត ពាក្យ «đương» ត្រូវ​បាន​សរសេរ​ខុស​ថា «đăng»។ "Đương " (当) មានន័យថា "សមរម្យ " ឬ "ត្រូវគ្នា" មិនមែន " đăng " (灯: ចង្កៀង) ។

នៅក្នុងភាសាចិន " duo duang" (对当) មានន័យថា សមមូល ឬ ស្មើភាពគ្នា ចំណែកឯ "men hu " (门户) គឺជារចនាប័ទ្មសរសេរបែបមនោគមវិជ្ជា ដែលបានបង្ហាញនៅក្នុងឃ្លាថា " Song fen vy men, dan fen vy hu " (ទ្វារពីរគឺជាច្រកទ្វារ ទ្វារតែមួយគឺជាផ្ទះ)។ "Men hu" មានអត្ថន័យសំខាន់ៗចំនួនបួន៖ ច្រកចូលផ្ទះ; បក្សពួក ឬ និកាយ; គ្រួសារ ឬ ឋានៈគ្រួសារ។ នៅទីនេះ វាជារឿងសំខាន់ដែលត្រូវយល់ថា សុភាសិតនេះមានពីរផ្នែក៖ "men duang" និង "hu dui"។

ទ្វារ​ក្រុង (门当) គឺជា​សសរ​ថ្ម ឬ​ស្គរ​មួយគូ ដែល​ជារឿយៗ​ដាក់​នៅ​សងខាង​ទ្វារ​ក្រុង​នៃ​អគារ​បុរាណ ឬ​បែរមុខ​ទៅ​រក​គ្នា​នៅ​ច្រកចូល​នៃ​អគារ​ចិន​ប្រពៃណី។ ក្នុង​ស្ថាបត្យកម្ម ពួកវា​គឺ​ជា​ផ្នែក​មួយ​នៃ "ថ្ម​ទ្វារ​ក្រុង" (men dom shi) ដែល​ត្រូវ​បាន​គេ​ស្គាល់​ផង​ដែរ​ថា​ជា​សសរ​ទ្វារ ជើង​ទ្វារ ឬ ​សសរ​ថ្ម​បុរាណ។ ទ្វារ​ក្រុង ​តែងតែ​ត្រូវ​បាន​គេ​ប្រើ​ដើម្បី​តុបតែង​ទ្វារ និង​ទីធ្លា ដែល​សម្គាល់​ឋានៈ និង​ឋានៈ​របស់​ម្ចាស់។ ចំពោះ​មន្ត្រីរាជការ ផ្ទះ​របស់​មន្ត្រី​យោធា​មាន ​ទ្វារ ​ក្រុង​មូល ចំណែក​ឯ​ផ្ទះ​របស់​មន្ត្រី​ស៊ីវិល​មាន​ទ្វារ​ក្រុង​រាង​ការ៉េ។

ធ្នឹមទ្វារ (户对) គឺជាឥដ្ឋឆ្លាក់ ឬបំណែកឈើដែលប្រើសម្រាប់ធានាស៊ុមទ្វារ។ ដោយសារតែវាទាំងអស់ជាលេខគូ ពួកវាត្រូវបានគេហៅថា "ធ្នឹមទ្វារ"។ ធ្នឹមទ្វារ ជាធម្មតាមានរាងស៊ីឡាំង ឬការ៉េ ដែលនីមួយៗមានប្រវែងប្រហែល 30 សង់ទីម៉ែត្រ ដាក់ស្របទៅនឹងដី។ ដោយសារតែវាលយចេញពីដំបូលទ្វារ ហើយស្រដៀងនឹងម្ជុលសក់ដែលពាក់ដោយស្ត្រីកាលពីអតីតកាល ធ្នឹមទ្វារ ជារឿយៗ ត្រូវបានគេហៅថា "ម្ជុលទ្វារ" (ឈុតទ្វារ)។

នៅសម័យបុរាណ មន្ត្រីដែលស្ថិតនៅក្រោមឋានៈទីបី មានជើងកាមេរ៉ាសំរិទ្ធពីរគូនៅពីមុខផ្ទះរបស់ពួកគេ មន្ត្រីដែលមានឋានៈទីបីមានបួនគូ មន្ត្រីដែលមានឋានៈទីពីរមានប្រាំមួយគូ និងមន្ត្រីដែលមានឋានៈទីមួយមានប្រាំបីគូ។ មានតែព្រះបរមរាជវាំងទេដែលមានឈុតប្រាំបួន ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថាជា ជើង កាមេរ៉ា សំរិទ្ធប្រាំបួន (九鼎)។

«ម៉េន ដាង ហ៊ូ» មានន័យថា សាវតារគ្រួសារ និងស្ថានភាពហិរញ្ញវត្ថុរបស់បុរស និងស្ត្រីគឺអាចប្រៀបធៀបគ្នាបាន ដែលធ្វើឱ្យពួកគេស័ក្តិសមសម្រាប់អាពាហ៍ពិពាហ៍។ សទិសន័យសម្រាប់ «ម៉េន ដាង ហ៊ូ» គឺ «វ៉ាង ស៊ីន ឌូ យី» (望衡对宇) ដែលជាសុភាសិតដែលមានប្រភពមកពីផ្នែក «ម៉ាន ស៊ូយីង» នៃ Shui Jing Zhu មានន័យថា «មនុស្សដែលរស់នៅជិតគ្នាអាចមើលឃើញគ្នាទៅវិញទៅមក»។ ផ្ទុយពីនេះគឺ «ឈី ដា ហ្វាយ យីវ » (齐大非偶) ដែលជាសុភាសិតមកពី ឆ្នាំទីប្រាំមួយនៃរជ្ជកាលរបស់អ្នកឧកញ៉ា ហួន ក្នុងរាជវង្ស ហ្ស៊ូ ជួន ដោយ ហ្ស៊ូ ឈីវ មីង នៃសម័យមុនឈីន មានន័យថាទ្រព្យសម្បត្តិ ឬអំណាចហួសហេតុគឺមិនឆបគ្នាទេ។ អាពាហ៍ពិពាហ៍ដែលគ្មាន «ម៉េន ដាង ហ៊ូ» ទំនងជាមិនមានសុភមង្គលទេ។

ពាក្យថា "ការផ្គូផ្គងឋានៈសង្គម " មានប្រភពមកពីរឿងល្ខោនរបស់ Wang Shifu ដែលមានចំណងជើងថា " The Romance of the Western Chamber" ក្នុងរាជវង្សយាន ដែលទំនងជាត្រូវបានសរសេរក្នុងសម័យ Yuan Zhen និង Da De (១២៩៧-១៣០៧) ដែលពណ៌នាអំពីទំនាក់ទំនងស្នេហារវាង Cui Yingying និង Zhang Junrui ដែលលើសពីឋានៈសង្គម និងសុជីវធម៌សក្តិភូមិ។

នៅក្នុងផ្នែកទីពីរនៃ *រឿងប្រលោមលោកមនោសញ្ចេតនានៃ សភាខាងលិច* មានឃ្លាថា “ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ វាមិនមែនជាបញ្ហានៃការផ្គូផ្គងឋានៈគ្រួសារទេ ” (虽然不是门当户对) ប៉ុន្តែនេះគ្រាន់តែបង្ហាញឱ្យឃើញថាប្រភពដើមនៃសុភាសិតនេះសំដៅទៅលើអាពាហ៍ពិពាហ៍។ តាមពិតទៅ ឃ្លាថា “ការផ្គូផ្គងឋានៈគ្រួសារ ” បានលេចឡើងមុននេះនៅក្នុង * Gui Er Ji * (1179-1248) របស់ Zhang Duan Yi នៃរាជវង្សសុង៖ “ វាចាំបាច់ក្នុងការមានបញ្ហានៃការផ្គូផ្គងឋានៈគ្រួសារ ” (要得门当户对)។

ប្រភព៖ https://thanhnien.vn/lat-leo-chu-nghia-mon-dang-ho-doi-la-thanh-ngu-khong-chuan-xac-185240628215620589.htm