Phan Thiet ទន្លេដែលមានអនុស្សាវរីយ៍ជាច្រើន។

1. “Soi bong Ca Ty” គឺជាឈ្មោះនៃបណ្តុំកំណាព្យដោយមានការចូលរួមពីអ្នកនិពន្ធចំនួន 24 នាក់មកពីសមាគមអក្សរសិល្ប៍ទីក្រុង Phan Thiet ដែលទទួលបានអាជ្ញាប័ណ្ណពីគ្រឹះស្ថានបោះពុម្ពផ្សាយវប្បធម៌ និងសិល្បៈទីក្រុង ហូជីមិញ សម្រាប់បោះពុម្ពនៅត្រីមាសទី 3 ឆ្នាំ 2020។ ការប្រមូលផ្តុំរួមមានកំណាព្យចំនួន 120 នៃប្រភេទជាច្រើន។

2. បើកទំព័រនីមួយៗនៃ "Soi bong Ca Ty" យឺតៗ ទុកបេះដូងអ្នកតាមពាក្យកំណាព្យ ដែលអ្នកអានអាចស្គាល់បានយ៉ាងងាយ៖ ទេសភាពស្រុកកំនើត Phan Thiet រសជាតិនៃមាតុភូមិ មុខរបររបស់ប្រជាជនតំបន់មាត់សមុទ្រ និងវាលស្រែទាំងមូល ទំព័រប្រវត្តិសាស្ត្រ វប្បធម៌ឆ្នេរសមុទ្រ ស្នេហារវាងគូស្នេហ៍ ទិដ្ឋភាពតាមគំនិត។

“Soi bong Ca Ty” បាននាំអ្នកអាន និងអ្នកចូលចិត្តកំណាព្យ ស្វែងរករឿងធម្មតាបំផុតរបស់ Phan Thiet។ ប្រហែលជានេះជាស្នាដៃអក្សរសិល្ប៍ក្នុងស្រុកមួយដែលសម្បូរទៅដោយទេសភាព និងលក្ខណៈវប្បធម៌ ងាយស្រួលរំលឹកអ្នកអានអំពីរឿងដ៏គួរឱ្យស្រឡាញ់របស់ផាន់ធីតកាលពីអតីតកាលរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន។

ទន្លេ Ca Ty រួមជាមួយនឹងស្ពាន Quan ប៉មទឹក និងផ្កាទំពាំងបាយជូរត្រែនៃសម័យបុរាណ លេចចេញជារូបរាងយ៉ាងច្រើននៅក្នុងបណ្តុំកំណាព្យ ជាពិសេសនៅក្នុងកំណាព្យ៖ រាត្រីច្រៀងតាមដងទន្លេ Ca Ty ទន្លេ Phan Thiet Moonlit (Nguyen Thi Lien Tam) កំណាព្យក្នុងកម្រងកំណាព្យសរសេរដោយដៃ "ភ្នំ" (Nguyen Nhu) ថ្ងៃត្រលប់មកវិញ Phan Thiet Khue (Phan Thiet Nhu)។ (Nguyen Van Minh), តាមដងទន្លេ Ca Ty (Vo Nguyen), ឆ្លុះបញ្ចាំងពីស្រមោលរបស់ Ca Ty, អញ្ជើញអ្នកត្រលប់ទៅនិទាឃរដូវថ្ងៃនេះ, ការផ្លាស់ប្តូរ (Thanh Tam), ក្តីសង្ឃឹមនិទាឃរដូវ (Le Thi Tam Thu), ខ្យល់ទន្លេ Muong (La Van Tuan), Ca Ty January (Mai Viet) ... នេះជាវត្ថុដ៏វិសេសវិសាលក្នុងអក្សរសិល្ប៍ Binh Thuan ដែលរំលេចនូវឆ្នេរសមុទ្រនៃទន្លេ Ca Ty។

ខ្ញុំសូមដកស្រង់កំណាព្យមួយចំនួនសម្រាប់អ្នកអាន និងអ្នកសរសេរកំណាព្យទាំងនោះក្នុងការចងចាំ៖ "ទន្លេច្រៀងនៅពេលយប់ សំឡេងគគ្រិចបន្ទរ / កាធីបៃតង។ ទូកកំពុងទាក់ទាញមនុស្សពីគ្រប់ទិសទី"/... "មឿងម៉ែអើយ! ម្ខាងកំពុងស្រពោន ម្ខាងទៀតកំពុងស្ងប់ស្ងាត់/ ទឹកហូរប្រៃមិនស្រណុកពេលយប់"។ Thi Lien Tam) ។ “តើមានការធ្វើដំណើរតាមសាឡាងប៉ុន្មានដងតាមទឹក និងចុះទឹក/ តើមានរលកណាមួយទន់ភ្លន់ដូចរលកនៃទន្លេ Muong/ តើមានខ្យល់បក់បក់រសជាតិប្រៃរបស់ Phan Thiet” (ខ្យល់នៃទន្លេ Muong – La Van Tuan)។

“នៅលើដងទន្លេ Muong Man ខ្ញុំត្រលប់មកវិញ/ បោះយុថ្កាទូកទៅដេកក្នុងរាត្រីខែភ្លឺ/ នៅលើច្រាំងទាំងសងខាងមានខ្យល់បក់មក/ អញ្ជើញខ្ញុំឱ្យផឹកពន្លឺព្រះច័ន្ទ បន្ទាប់មកស្រវឹង” (កំណាព្យក្នុងសៀវភៅកម្រងកំណាព្យសរសេរដោយដៃ “ភ្នំ” - Nguyen Nhu May)។ “ភាពអ៊ូអរត្រលប់ទៅទីក្រុងចាស់/តាម Ca Ty ស្វែងរកស្ពាន Quan នៅថ្ងៃនោះ” (Nostalgia for spring days… – Le Thi Tam Thu)។

ពេល​និយាយ​ពី​ផាន់​ធីត​គឺ​មិន​អាច​និយាយ​ពី​ទឹក​ត្រី​បាន​ទេ។ ព្រោះ​ទឹក​ត្រី​ផាន់​ធី​មាន​ភាព​ល្បីល្បាញ​មាន​រសជាតិ​ឆ្ងាញ់​ជា​យូរ​មក​ហើយ ។ ពេល​និយាយ​ពី Phan Thiet ក៏​ពិបាក​បំភ្លេច​អាហារ​ដែល​ធ្វើ​ពី​គ្រឿង​សមុទ្រ​ស្រស់ៗ​ដែរ។ កំណាព្យជាច្រើននៅក្នុងបណ្តុំកំណាព្យ "Soi bong Ca Ty" ត្រូវបានសរសេរអំពីទឹកត្រី អំពីគ្រឿងសមុទ្រស្រស់ៗ អំពីភាពសម្បូរបែបនៃផលិតផលពីជនបទតាមមាត់សមុទ្រ។ កវី ឡៅ វ៉ាន់ធួន ផ្ញើជូនមិត្តអ្នកអាននូវកំណាព្យដែលបង្កប់ដោយក្លិនប្រៃ ផ្អែម នៃគ្រឿងសមុទ្រដុត និងចំហុយ លក្ខណៈក្លិនឈ្ងុយនៃទឹកត្រីឆ្ងាញ់៖ "ពណ៌ត្នោតនៃអាវអ្នកម្តាយ ហៅថ្ងៃចាស់ / អ្នករាំសក់វែងក្នុងរដូវខ្យល់បក់បោក / Innocently, the rain of Con Cha / the pot of steamed fish it is still the wind" អ្នកបើកឡាន ក្លិនអ្នកនេសាទ / ក្លិនក្រអូបនៃរដូវទាំងបួនរបស់ផានធី” (ខ្យល់ទន្លេមឿង - ឡាវ៉ាន់ទួន)។

ទឹកត្រីដ៏ឈ្ងុយឆ្ងាញ់របស់ Phan Thiet លោក Binh Thuan ក៏លេចចេញនៅក្នុងកំណាព្យរបស់អ្នកនិពន្ធផ្សេងទៀតថា៖ “រសៀលនេះខ្ញុំមកផ្ទះញ៉ាំបាយជាមួយម្តាយខ្ញុំ/ ទឹកត្រីឆ្ងាញ់ជាមួយម្ទេសហឹរ/ សុភមង្គលដូចទូកតូច/ នាំខ្យល់ទៅប្រមូលផ្តុំនៅមាត់ទន្លេ” (កន្លែងនោះត្រឡប់ - Dao Van Chu) ។ នៅទីនេះផងដែរ៖ “ខ្ញុំវង្វេង ស្រូបក្លិន… ភាពស្ងៀមស្ងាត់/ កំពង់ផែ Con Cha មានអារម្មណ៍ថា រសជាតិប្រៃនៃជើងរបស់ខ្ញុំ/ Van Thuy Tu ពិចារណា រក្សាព្រះគុណ/ សត្វដែលវង្វេងពីសមុទ្រ/ ផ្លូវមានក្លិនផ្អែម និងរឹងមាំជានិរន្តរ៍/ Incubed in the other sunlight from the day” (Phan Liet, Tam Nguyen ក្លិនប្រៃនៃសមុទ្រ) -។

មិន​ត្រឹម​តែ​ល្បី​ឈ្មោះ​ដោយ​ទឹក​ត្រី​ដ៏​ឈ្ងុយ​ឆ្ងាញ់​ទេ Binh Thuan ក៏​ល្បី​ទូទាំង​ប្រទេស​ចំពោះ​ផ្លែ​ស្រកានាគ​ពិសេស​របស់​ខ្លួន។ កវី វឿង ដាយឡូយ បានសរសេរអំពីរុក្ខជាតិពិសេសនេះថា៖ “នាគរីកសូត្រមាស/ ស្រូវរដូវផ្ការីកជាសំរិទ្ធមាស/ នាគបៃតងរាំ/ គុជជុំវិញ” (នាគស្អាត ស្រូវទុំ); រួមជាមួយនឹងកំណាព្យផ្សេងៗទៀត នៅក្នុងការប្រមូលកំណាព្យអំពីផ្លែស្រកានាគ នៃស្រុកកំណើតរបស់គាត់។

ក្នុងប្រធានបទមួយទៀត រូបភាពរបស់ពូ ហូ និងលោក ង្វៀន ថុង តាមរយៈបេះដូងដ៏គួរឱ្យគោរព និងកោតសរសើរបំផុតរបស់កវី ក៏បានចូលក្នុងកំណាព្យរបស់កវី Do Quang Vinh ផងដែរ។ អ្នកនិពន្ធផ្ញើជូនអ្នកអាននូវអារម្មណ៍ដ៏ស្មោះស្ម័គ្ររបស់គាត់នៅពេលគាត់សរសេរអំពីការសិក្សា និងធ្វើតាមពូ ហូ៖ "ពូបានត្រលប់មកវិញហើយ / នៅរាល់ការងារដែលយើងធ្វើ / រំលឹក ទូន្មាន យកចិត្តទុកដាក់ សប្បុរស.../ គាត់បង្រៀនយើងកុំឱ្យធ្វេសប្រហែស / "កម្មាភិបាលគឺជាអ្នកបំរើរបស់ប្រជាជន ... " (ពូ ហូ បានត្រឡប់មកវិញ - Do Quang Vinh) ។ ប្រែទៅជាវាលស្មៅ"/ នៅតែភ្លឺដោយព្រលឹងដ៏សប្បុរស/ កិច្ចការផ្លូវការ ខ្ញុំអស់សង្ឃឹម.../ ជាមួយប្រជាជន ខ្ញុំមានបេះដូងពោរពេញដោយការឈឺចាប់" (នៅមុខផ្នូររបស់ ង្វៀន ថុង - Do Quang Vinh) ។

លក្ខណៈវប្បធម៌នៃទឹកដីជាទីស្រឡាញ់របស់ Phan Thiet, Binh Thuan ត្រូវបានអភិរក្សនៅក្នុងកំណាព្យរបស់កវី Dao Van Chu។ “បេះដូងវៀតណាមកាលពីមួយពាន់ឆ្នាំមុន/ បានលាយឡំជាមួយមហាសមុទ្រដ៏ធំល្វឹងល្វើយ/ ប្រាសាទរបស់ព្រះមាតាដ៏វិសុទ្ធ Thien YA Na/ ព្រះបរមរាជវាំង Thien Hau និងផ្នូររបស់ Ong Nam Hai”, “ដីល្បាប់សមុទ្រ ស្រទាប់នៃវប្បធម៌សមុទ្រ/ ចិញ្ចឹមព្រលឹងខ្ញុំ និងព្រលឹងអ្នកទេសចរមកពីជុំវិញពិភពលោក/ សមុទ្រកប់កប៉ាល់ និងនាវាចម្បាំងពណ៌បៃតង…” (ដីល្បាប់សមុទ្រ - Dao Van Chu) ។ កំណាព្យបានបង្កប់នូវជំនឿលើការអភិវឌ្ឍន៍របស់ Phan Thiet, Binh Thuan ជាពិសេសគឺផ្តោតទៅលើការទាញយកលក្ខណៈវប្បធម៌ក្នុងវិស័យទេសចរណ៍ ដែលជាសសរស្តម្ភមួយក្នុងចំណោមសសរស្តម្ភទាំងបីនៃការអភិវឌ្ឍន៍ សេដ្ឋកិច្ច របស់ខេត្ត។

លើសពីនេះ បណ្ដុំកំណាព្យក៏សិក្សាលើប្រធានបទផ្សេងទៀត៖ ស្នេហាជាតិមាតុភូមិ ស្នេហាគូស្នេហ៍ អាជីពអ្នកដើរលេងសមុទ្រ ស្នេហាចំពោះកំណាព្យ Tang របស់ក្រុមកំណាព្យ Bong Vong Tang គំនិតអំពីជីវិត និងអនុស្សាវរីយ៍របស់ Phan Thiet របស់អ្នកនិពន្ធនីមួយៗ ដែលជាអនុស្សាវរីយ៍ដែលតែងតែហូរចូលយ៉ាងស្ងប់ស្ងាត់ក្នុងបេះដូងរបស់កូន Phan Thiet ។

3. ប្រសិនបើនៅឆ្នាំ 1988 ទីក្រុង Phan Thiet បានបញ្ជូនអ្នកអាននូវការប្រមូលកំណាព្យ "Phan Thiet ខ្យល់ប្រៃ"; លើក​នេះ​ជាមួយ​រឿង “ស្រមោល​កាទី” សមាគម​អក្សរសិល្ប៍​ទីក្រុង Phan Thiet បាន​ផ្ញើ​កំណាព្យ​ដល់​អ្នក​អាន​ដោយ​សម្រស់​ប្លែក​ពី​គេ។

នៅក្នុងកំណាព្យខ្លះ កវីបានរៀបចំខគម្ពីរ និងរូបភាពតាមរបៀបដែលសមាមាត្រដើម្បីបង្កើនប្រសិទ្ធភាពសោភ័ណភាព និងសមត្ថភាពបង្ហាញនៃខគម្ពីរ។ ជាឧទាហរណ៍ ខ្សែបន្ទាត់៖ “ទោះបីសមុទ្រកំពុងញ័រក៏ដោយ បេះដូងស្ងប់ស្ងាត់/ ដីនៅតែរដិបរដុបពេក” (ថ្ងៃត្រង់នៅ Phu Hai – La Van Tuan)។

ក្នុងករណីមួយទៀត កវីបានប្រើពាក្យផ្ទុយគ្នាដាក់នៅជិតគ្នាក្នុងបន្ទាត់តភ្ជាប់នៃឃ្លាតែមួយ ដើម្បីរំលេចនូវភាពផ្ទុយគ្នា បង្កើតភាពស៊ីសង្វាក់គ្នា បង្ហាញពីអារម្មណ៍មិនអាចបំភ្លេចបានរវាងតួអង្គក្នុងកំណាព្យ៖ "ពេលព្រឹក D'Ran ថើបផ្កាស្រពោនដោយទឹកសន្សើម / អ្នកគឺជាពពករសាត់ដែលរង់ចាំធ្វើឱ្យមានភ្លៀងធ្លាក់ / ពេលរសៀល។ ដីបាសលតរង់ចាំ" (សារភាពស្នេហ៍ចំពោះដារិន - ហូវៀតឃឿ)។

កវីថាញ់ថាំក៏បានបន្សល់ទុកនូវសញ្ញាណរបស់គាត់នៅ “សយបុងកាធី” នៅពេលដែលឈ្មោះកំណាព្យមួយរបស់គាត់ត្រូវបានគេប្រើជាឈ្មោះទូទៅនៃការប្រមូល។ រួមជាមួយនឹងខគម្ពីរដ៏ល្អប្រណិត ពោលពាក្យថា “នឹកឃើញសម្លៀកបំពាក់សូត្រនៃកំណាព្យ/ កាន់ព្រលឹងខ្ញុំនៅកណ្តាលពន្លឺថ្ងៃពណ៌មាស” (មួយថ្ងៃត្រឡប់ទៅភូឡុង-ថាញ់ថាំ)។

ស្រឡាញ់សមុទ្រ និងកោះនៃមាតុភូមិ ស្រលាញ់ទាហានដែលការពារអធិបតេយ្យភាពសមុទ្រ និងកោះមាតុភូមិទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ កវី វ៉ោ ធីហុង បានសរសេរកំណាព្យដែលពោរពេញដោយក្តីស្រលាញ់ថា៖ “ដំណក់ផ្កាយលើមេឃប្រៀបបាននឹងភ្នែកកូន/ ព្រិចភ្នែករាល់យប់ ទំនោរទៅរកកោះតូច/ ក្រោយខ្យល់ព្យុះ/ រាត្រីមានខ្យល់បក់លើស្មា។ មនុស្ស/ ស្រលាញ់ឆ្នេរសមុទ្រ ផ្កាយភ្ញាក់ក្នុងសមុទ្របើកចំហ (ផ្កាយនៃសមុទ្រ)…

៤.មាតុភូមិ​ស្ថិត​ក្នុង​ដួង​ចិត្ត​កូន​ចៅ ផាន់ ធីត ជានិច្ច។ ពីអារម្មណ៍កក់ក្តៅរូបរាងរបស់មាតុភូមិចូលទៅក្នុងកំណាព្យរបស់កវី។ ក្តីនឹករលឹកចំពោះមាតុភូមិ តែងដក់ជាប់ក្នុងចិត្តអ្នកឆ្ងាយស្រុក សូម្បីតែអ្នកនៅជាប់នឹងមាតុភូមិពេញមួយឆ្នាំ។

ក្រឡេកមកមើល “Soi bong Ca Ty” អ្នកនិពន្ធចង់ខ្ចីខ្សែបន្ទាត់របស់កវី Mai Viet មកជំនួសការសន្និដ្ឋាន៖ “មករា Ca Ty ឆ្លុះបញ្ចាំងពីស្រមោលប៉មក្បែរស្ពាន/ តើពណ៌ចាស់នៃដើមកប្បាសកំពុងឆេះនៅទីណា/ រាល់ពេលដែលខ្ញុំត្រឡប់ទៅជួបអតីតកាល/ មានផ្នែកមួយនៃខ្ញុំដែលនៅជាមួយស្នេហា” (មករា Ca Ty)។

ប្រភព៖ https://baobinhthuan.com.vn/phan-thiet-dong-song-cung-bao-noi-nho-123958.html