ທຸກໆຄັ້ງທີ່ເດືອນກໍລະກົດມາຮອດ, ຂ້າພະເຈົ້າຖືກກະຕຸ້ນໂດຍຂໍ້ຂອງບົດກະວີເດືອນກໍລະກົດ - ຂໍ້ທີ່ໂຫດຮ້າຍທີ່ເຕືອນຂ້າພະເຈົ້າເຖິງຄວາມຮັກອັນເລິກເຊິ່ງ. ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ ແລະ ຮັກແພງ “ຫີບໃນວັນນັ້ນ” ຂອງນັກປະພັນ ດິງ ຟ້າມໄທ, ຂຽນດ້ວຍຫົວຂໍ້ວ່າ “ລະນຶກເຖິງບັນດາທະຫານເສຍອົງຄະ, ທະຫານເສຍອົງຄະ”. ວັນທີ່ເຈົ້າເຫງົາ, ເຈົ້າຫຼິ້ນ/ ອອກຈາກເຮືອນໝົດມື້/ ກະບອງຕົກໃສ່ຮ່າງກາຍທີ່ອ່ອນເພຍຂອງເຈົ້າ/ ເຈັບມືແມ່ຂອງເຈົ້າຈົນເຮັດໃຫ້ຕາເປັນແສບ/ ດຽວນີ້ເຈົ້າຢູ່ໄກແລ້ວ/ ຖືກະດູກຂອງເຈົ້າ, ບໍ່ມີປະຕູ ຫຼື ເຮືອນ, ຍ່າງຕະຫຼອດໄປ/ ເຈື່ອງເຊີນເປັນແຖບສີຂຽວ/ ດິນດຳ, ດິນແດງ, ດິນອັນໃດຝັງເຈົ້າຢູ່./ ຂາສັ່ນສະເທືອນ ໝອງຄ້ຳຍັງຢືນຢູ່. ອ້ອມ...
ພາບປະກອບ: NGOC DUY
ບົດກະວີບໍ່ມີການຮ້ອງໄຫ້, ເພາະວ່າມັນເບິ່ງຄືວ່າ "ນໍ້າຕາໄດ້ຈົມຢູ່ພາຍໃນ" ແຕ່ບາງເທື່ອທີ່ຂ້ອຍອ່ານມັນ, ນໍ້າຕາຂອງຂ້ອຍຫຼຸດລົງຢ່າງງຽບໆ. ບາງທີ, ອາລົມຂອງແມ່ທີ່ລູກຊາຍເສຍຊີວິດໃນສົງຄາມໄດ້ສໍາຜັດກັບສ່ວນເລິກຂອງຫົວໃຈຂອງຂ້ອຍ. ຂ້ອຍເຫັນຮູບຂອງລຸງ, ແມ່ຕູ້ຂອງຂ້ອຍຢູ່ໃນນັ້ນ.
ລຸງຂອງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເສຍຊີວິດຢູ່ ແຂວງກວາງຈີ້ ໃນເວລາທີ່ລາວມີອາຍຸພຽງແຕ່ພຽງແຕ່ມີອາຍຸພຽງສອງສິບກວ່າປີ. ເປັນເວລາຫຼາຍສິບປີ, ຄອບຄົວຂອງຂ້ອຍໄດ້ຄົ້ນຫາທົ່ວສຸສານຂອງເຂດຊົນນະບົດທີ່ມີແສງແດດ ແລະລົມແຮງ ແຕ່ບໍ່ສາມາດຊອກຫາຂໍ້ມູນໃດໆ. ແມ່ຕູ້ຂອງຂ້ອຍບໍ່ສາມາດລໍຖ້າໄດ້ອີກຕໍ່ໄປ ແລະຕ້ອງອອກໄປ, ໂດຍຖືເອົາຄວາມປາຖະໜາອັນຍາວນານ. ເປັນຕາສົງສານແມ່ຕູ້ຂອງຂ້ອຍທີ່ຜົມປ່ຽນເປັນສີເທົາມາຫຼາຍປີ, ເຊິ່ງຈົນເຖິງວິນາທີສຸດທ້າຍຍັງຮູ້ສຶກເປັນຫ່ວງ ເພາະລູກຊາຍຂອງລາວຍັງບໍ່ຮູ້ວ່າລາວນອນຢູ່ໃສ; ເປັນຕາສົງສານລຸງຂອງຂ້ອຍທີ່ໄດ້ອຸທິດຕົນໃຫ້ໄວໜຸ່ມຂອງລາວແຕ່ບໍ່ເຄີຍໄດ້ໄປຢ້ຽມຢາມພີ່ນ້ອງໃດໆ, ພໍ່ຂອງຂ້ອຍຍັງສືບຕໍ່ຊອກຫາຢ່າງງຽບໆ.
ຈາກນັ້ນ, ຕອນບ່າຍມື້ໜຶ່ງກ່ອນເບັດ, ປະມານສິບຫ້າປີກ່ອນ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮັບໂທລະສັບຈາກພໍ່. ສຽງຂອງເພິ່ນເຕັມໄປດ້ວຍນ້ຳຕາ, ແຕ່ປະສົມກັບຄວາມປິຕິຍິນດີວ່າ: “ລູກຊາຍຂອງຂ້ອຍ, ເພື່ອນຂອງຂ້ອຍເວົ້າວ່າ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ອ່ານຂໍ້ມູນໃນໜັງສືພິມກອງທັບປະຊາຊົນວ່າ ລຸງຂອງເຈົ້າມີຊື່ຢູ່ໃນຂຸມຝັງສົບທີ່ບໍ່ຮູ້ຈັກຢູ່ໃນຂຸມທີ່ສອງຢູ່ແຈເບື້ອງຂວາຂອງສຸສານນັກຮົບເສຍສະຫຼະຊີວິດເພື່ອຊາດ Gio Linh. - ນັກຂ່າວຂອງໜັງສືພິມກອງທັບປະຊາຊົນ ລາວເສຍຊີວິດໃນວັນທີ 21 ມັງກອນ 1968”. ຂ້າພະເຈົ້າ choked. ນໍ້າຕາໄດ້ຫຼຸດລົງຢ່າງງຽບໆ.
ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ພໍ່ຂອງຂ້ອຍໄດ້ຕິດຕາມລາວໃນຕອນບ່າຍຝົນດ້ວຍຄໍາເວົ້າວ່າ: "ຂ້ອຍໄປ, ເຈົ້າຢູ່ກວາງຈິ, ຢ່າລືມມາຫາຂ້ອຍເພື່ອອົບອຸ່ນຫົວໃຈຂອງຂ້ອຍ!" ຕາຂອງຂ້ອຍເຕັມໄປດ້ວຍນໍ້າຕາ. ຫົວໃຈຂອງຂ້ອຍເຈັບປວດກັບຄວາມໂສກເສົ້າຂອງການແຍກກັນ. ຈາກນັ້ນມາ, ທຸກໆເດືອນກໍລະກົດ, ຂ້າພະເຈົ້າຈະເອົາເຄື່ອງບູຊາ ແລະຊໍ່ດອກກຸຫຼາບຂາວໃສ່ໃນສຸສານ. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຈູດທູບທຽນໃສ່ຫລຸມຝັງສົບແຕ່ລະແຖວ ໃນຂະນະທີ່ບັນດາບົດກະວີທີ່ໂສກເສົ້າ.
ອາຍຸມັກຈະເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມກັງວົນ, ຄົນເຖົ້າມັກຈະອີງໃສ່ຄວາມຊົງຈໍາທີ່ມີຄວາມສຸກແລະຄວາມໂສກເສົ້າຂອງຊີວິດເພື່ອເບິ່ງວັນເວລາຜ່ານໄປ. ຄວາມຊົງຈໍາຂອງແມ່ປະກອບດ້ວຍຄວາມໂສກເສົ້າ. ແລະບາງທີຄວາມທຸກທໍລະມານທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດຂອງແມ່ແມ່ນ "lashes ຂອງ whip ໄດ້". ນັກກະວີມີຄວາມອ່ອນໄຫວຫຼາຍເມື່ອໃຊ້ ຄຳ ວ່າ "ຕົກ" ແທນ ຄຳ ກິລິຍາທີ່ຄຸ້ນເຄີຍອື່ນໆ.
"ຕົກ" ແມ່ນການສະແດງອອກທີ່ສຸພາບ, ຊ່ວຍຜ່ອນຄາຍຄວາມໂສກເສົ້າຂອງຜູ້ອ່ານ. "ເຈົ້າຢູ່ໃສໄກ?" "ແຜ່ນດິນອັນໃດຈະຝັງເຈົ້າ?" ຕົວຈິງແລ້ວແມ່ນຄໍາຖາມ - ຄໍາຖາມ rhetorical ຄື້ໍາຕາຂອງຄວາມປາຖະຫນາ. ສິ່ງທີ່ຜິດປົກກະຕິຢູ່ທີ່ນີ້ແມ່ນວ່າບໍ່ມີເຄື່ອງຫມາຍຄໍາຖາມຢູ່ໃນຕອນທ້າຍຂອງປະໂຫຍກ.
ແມ່ຖາມຫົວໃຈຂອງນາງ. ເວລາບໍ່ມີທີ່ສິ້ນສຸດ, ພື້ນທີ່ກວ້າງຂວາງ, ນາງສາມາດຊອກຫາລູກຂອງນາງຢູ່ໃສ? ຂ້າພະເຈົ້າຄິດເຖິງພາບຂອງແມ່ຕູ້ທີ່ມີຜົມສີເງິນນັ່ງຢູ່ຂ້າງປະຕູທຸກໆຕອນບ່າຍ, ຫລຽວເບິ່ງຫ່າງໄກໄປໃນບ່ອນຫວ່າງເປົ່າ, ບໍ່ແນ່ນອນ, ລໍຖ້າຂ່າວຂອງລູກຊາຍທີ່ໄດ້ຈາກໄປຕະຫຼອດໄປ... ແມ່ຕູ້ຂອງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເອົາຄວາມເຈັບປວດນັ້ນໄປສູ່ເມກຂາວໃນຕອນບ່າຍລະດູໜາວ...
ຫລາຍປີຜ່ານໄປ, ດຽວນີ້ຕາຂອງແມ່ຂອງຂ້ອຍມືດມົວ, ຂາຂອງນາງອ່ອນເພຍ, ຄວາມທຸກທໍລະມານຍັງຄົງຢູ່ກັບເວລາ. ມັນຄືກັບວ່ານາງບໍ່ມີສະຕິ, ຮູ້ສຶກຄືກັບວ່ານາງ "ບໍ່ຖືກຕ້ອງ" ກັບຂ້ອຍສະ ເໝີ ແຕ່ມັນບໍ່ມີໂອກາດທີ່ຈະເວົ້າ ຄຳ ປອບໃຈອີກຕໍ່ໄປ. ຄວາມທຸກທໍລະມານນັ້ນມີຢູ່ທຸກໆມື້.
“ຫີບ” ໃນອະດີດຍັງຈະແຈ້ງຢູ່ໃນໃຈຂອງແມ່. ໄຟແຫ່ງສົງຄາມໄດ້ຕາຍໄປດົນນານ, ບາດແຜຈາກສົງຄາມໄດ້ຫາຍດີຫຼາຍປີ, ແຕ່ເລິກຢູ່ໃນຫົວໃຈຂອງແມ່ແລະຄອບຄົວທີ່ຮັກແພງຕະຫຼອດໄປ, ຍັງມີຄວາມເຈັບປວດຂອງສົງຄາມ. ຫຼາຍເທື່ອເດືອນກໍລະກົດມາຮອດ, ຫຼາຍຄັ້ງທີ່ຢືນຢູ່ແຖວບ່ອນຝັງສົບ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເລົ່າບົດກະວີ. ໃນຕອນບ່າຍມື້ນີ້, ໃນຕອນບ່າຍອີກເທື່ອຫນຶ່ງ. ຕົ້ນໄມ້ parasol ຍັງ rustles ຕາມລະດູການຕາມລະດູການໃນແສງແດດແລະລົມ.
ສຽງເຕົ່າເອີ້ນໝູ່ຂອງມັນດັງຂຶ້ນຈາກຂອບຟ້າ. ຄວັນທູບເປົ່າລົມໃນຕາເວັນຕົກຈາງໄດ້. ແຖວຂຸມຝັງສົບຍັງລຽນແຖວຢ່າງງຽບໆຢູ່ຄຽງຂ້າງກັນຄືກັບແຖວທະຫານໃນມື້ສູ້ຮົບ. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຈູດທູບທຽນຢ່າງງຽບໆຢູ່ເທິງຫລຸມສົບແຕ່ລະໜ່ວຍທີ່ສອງ, ຢູ່ແຈຂວາ, ບ່ອນທີ່ມີຫລຸມຝັງສົບຊື່ດຽວ.
Gio Linh ລະດູການນີ້ເຕັມໄປດ້ວຍແສງແດດທີ່ອົບອຸ່ນ. ທູບທຽນຍັງຢູ່ໃນເພງແຫ່ງຄວາມກະຕັນຍູ.
ທຽນລຳ
ທີ່ມາ: https://baoquangtri.vn/chieu-nghia-trang-duom-nong-nang-lua-187390.htm
![[ຮູບພາບ] ທ່ານນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ຟ້າມມິງຈິ້ງ ເຂົ້າຮ່ວມພິທີເປີດປະຕິບັດໂຄງການສຳຄັນ 2 ໂຄງການຢູ່ນະຄອນ ຫາຍຟ່ອງ](https://vphoto.vietnam.vn/thumb/1200x675/vietnam/resource/IMAGE/2025/9/27/6adba56d5d94403093a074ac6496ec9d)
(0)