ເມື່ອບົດກະວີໄດ້ຂ້າມແມ່ນ້ຳ...

ກປ.ອອນໄລ - ສະມາຊິກສະມາຄົມນັກປະພັນຫວຽດນາມ, ສະມາຊິກສະມາຄົມວັນນະຄະດີ ແລະສິລະປະແຂວງ ກວາງຈິ ຫາກໍ່ອອກປຶ້ມຫົວເລື່ອງ “ຈາກເວລາຂ້າມແມ່ນໍ້າ”* ດ້ວຍບົດກະວີເກືອບ 120 ບົດ, ເຊິ່ງສ່ວນຫຼາຍຖືກແຕ່ງເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້, ປະກອບດ້ວຍຄວາມເປັນຫ່ວງ, ໄຕ່ຕອງ, ຫວນຄິດຄືນ ແລະ ອາດຈະແມ່ນສິ່ງມະຫັດສະຈັນ, ຂະຫຍາຍແນວຄິດສິລະປະ. ວຽກ​ງານ​ດັ່ງ​ກ່າວ​ແມ່ນ​ການ​ສືບ​ຕໍ່​ສະ​ສົມ​ບົດ​ກະ​ວີ​ທີ່​ຜ່ານ​ມາ​ເຊັ່ນ “ພາ​ສາ​ລັບ​ຂອງ​ທະ​ເລ” ແລະ “10 ນິ້ວ​ມື​ຂອງ​ດູ​ໃບ​ໄມ້​ລົ່ນ”.

ນັກກະວີ Vo Van Luyen ເປັນຄົນທີ່ດຸໝັ່ນໃນການຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ທົດລອງ ແຕ່ກໍ່ບໍ່ໜັກໜ່ວງໃນການຂຽນຂອງລາວ ແລະ ບາງທີອາດມີແນວຄວາມຄິດທີ່ສອດຄ່ອງກັນພໍສົມຄວນຄື: ທັງແບບດັ້ງເດີມ ແລະ ພະຍາຍາມປະດິດສ້າງບົດກະວີຂອງລາວ, ສ້າງຂີດໝາຍໃໝ່ໃນການເດີນທາງຂອງນັກປະພັນ.

ເຊັ່ນດຽວກັນສໍາລັບການລວບລວມບົດກະວີນີ້. ທ່ານ​ຜູ້​ອ່ານ​ສາມາດ​ພົບ​ເຫັນ​ບັນດາ​ບົດ​ກະວີ​ທີ່​ຝັງ​ເລິກ​ດ້ວຍ​ບົດ​ກະວີ​ພື້ນ​ເມືອງ​ເຊັ່ນ: ຄຳ​ຮ້ອງ​ໃສ່​ບ້ານ​ເກົ່າ​ແກ່, ຄວາມ​ຮັກ​ໄຫລ​ໄປ​ຮອດ​ເຂດ​ປະສົບ​ໄພ​ນ້ຳ​ຖ້ວມ, ການ​ຄິດ​ເຖິງ​ພໍ່, ຄຳ​ສາລະພາບ​ໃຕ້​ເງົາ​ຍາມ​ບ່າຍ​ລະດູ​ໃບ​ໄມ້​ປົ່ງ, ຝັນ​ເຖິງ​ແມ່ນ້ຳ​ເຢັນ​ໃນ​ຕອນ​ກາງຄືນ, ​ໃຫ້​ວັນ​ເວລາ​ຜ່ານ​ໄປ​ໂດຍ​ໄວ...

ບົດ​ກະວີ "ຈາກ​ເວ​ລາ​ຂ້າມ​ແມ່​ນ້ຳ" - Cover art: Thanh Song

ສໍາລັບຕົວຢ່າງ, ໃນບົດກະວີ Whispering ກັບເມືອງວັດຖຸບູຮານ, ຜູ້ຂຽນເລີ່ມຕົ້ນ: "ເມືອງໄດ້ດັງລະຄັງສີແດງຂອງຕົນ / ປະຕິບັດຄໍາຮ້ອງຂໍສີຂຽວ / ruins ຮູ້ຈັກວິທີທີ່ຈະລົງໄປໃນຫນ້າປະຫວັດສາດ / ໂດຍບໍ່ມີການຕ້ອງການໃຫ້ໃຜເປັນພະຍານຂອງຕົນ." ຂໍ້ພຣະຄໍາພີທີ່ອ່ອນໂຍນແມ່ນຄ້າຍຄືການສາລະພາບຢ່າງຈິງໃຈກ່ຽວກັບທີ່ຢູ່ທາງວິນຍານທີ່ສະເຫມີເຕັມໄປດ້ວຍຄວັນທູບຢູ່ໃນໃຈຂອງຊຸມຊົນ, ແລະໄດ້ກາຍເປັນຄວາມຊົງຈໍາຂອງຊາດທັງຫມົດນີ້ເຖິງແມ່ນວ່າຈະຫຼາຍກວ່າເຄິ່ງຫນຶ່ງສະຕະວັດ.

ຂຽນກ່ຽວກັບສົງຄາມ, ການສູນເສຍ, ການເສຍສະລະ, ແຕ່ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມປາດຖະຫນາ ເພື່ອສັນຕິພາບ , ຂໍ້ຄວາມທີ່ນັກກະວີໄດ້ມອບໃຫ້: "ຫຼາຍພັນຕົ້ນ reed ໄດ້ຕັດຂອບຟ້າ / ມື້ຍັງບໍ່ຢຸດຝັນຢາກກັບບ້ານ / ວິຫານບູຮານທີ່ຍິ້ມໃນມື້ອື່ນ / ຫັກບໍ່ສາມາດຂ້າຄໍາສາບານໄດ້". "ຕົ້ນກອກຫຼາຍພັນຕົ້ນຕັດຂອບຟ້າ" ເປັນເສັ້ນ poetic ທີ່ມີການຊອກຫາ, ຕໍ່ສູ້ເປັນສັນຍາລັກຄ້າຍຄືຄວາມເຈັບປວດທີ່ເຕືອນສະເຫມີເຖິງແມ່ນວ່າຫົວໃຈບໍ່ຕໍ່ຕ້ານລົມແລະສະພາບອາກາດ. "ແລ້ວເປັນຫຍັງຕ້ອງອາຍເມື່ອຢູ່ໃນຄວາມຮັກ / ຈູບໄຟພາຍໃຕ້ທ້ອງຟ້າທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍດວງດາວ / ຄິດວ່າວິຫານບູຮານແມ່ນໄຟເປັນພັນອົງສາ / ຮ້ອຍຂອບໃຈເຈົ້າ, ພັນຂອບໃຈເຈົ້າຕະຫຼອດໄປ".

ດັ່ງ​ທີ່​ຜູ້​ຄົນ​ເວົ້າ​ວ່າ, ເມື່ອ​ສົງ​ຄາມ​ສິ້ນ​ສຸດ​ລົງ, ພຽງ​ແຕ່​ຄວາມ​ຮັກ, ຄວາມ​ເມດ​ຕາ, ແລະ​ມະ​ນຸດ​ເທົ່າ​ນັ້ນ​ທີ່​ຍັງ​ຄົງ​ຢູ່​ທີ່​ສູງ​ສົ່ງ​ແລະ​ນິ​ລັນ​ດອນ.

ບົດກະວີຈົບລົງດ້ວຍສຽງອະທິດຖານທີ່ສັ່ນສະເທືອນຈາກໜ້າເອິກຊ້າຍ. ແຕ່ການເກັບກໍາບົດກະວີມີການປະດິດສ້າງທີ່ຖືກຕ້ອງຈາກຮູບແບບທີ່ເບິ່ງຄືວ່າງ່າຍດາຍ. ກ່ອນ​ອື່ນ​ຫມົດ, ການ​ເກັບ​ກໍາ​ບົດ​ກະ​ວີ​ບໍ່​ມີ poem ທີ່​ກົງ​ກັບ​ຫົວ​ຂໍ້​ຂອງ​ການ​ເກັບ​ກໍາ​ທັງ​ຫມົດ​.

ນີ້ກໍ່ແມ່ນຄວາມຕັ້ງໃຈຂອງຜູ້ຂຽນທີ່ຈະລົບລ້າງການປະຖົມນິເທດທີ່ຄຸ້ນເຄີຍຂອງການມີບົດກະວີ "ກະແຈ" ເພື່ອຕັ້ງຊື່ທັງຫມົດຂອງບົດກະວີ. ມັນເປັນສິ່ງຈໍາເປັນທີ່ຈະປະຊາທິປະໄຕໃນທຸກໆວຽກງານໃນການເກັບກໍາ, ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ຜູ້ອ່ານຖືກຄອບງໍາໂດຍທັດສະນະຂອງຜູ້ຂຽນ, ດັ່ງນັ້ນການເຄື່ອນໄຫວຂອງໂມເລກຸນຂອງບົດກະວີແມ່ນບໍ່ເສຍຄ່າ.

ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ມີເລື່ອງຂອງການບໍ່ໃຊ້ຕົວພິມໃຫຍ່ຂອງແຖວທໍາອິດຫຼືເຄື່ອງຫມາຍວັກຕອນສຸດທ້າຍ. ແຕ່​ລະ​ຂໍ້​ບໍ່​ພຽງ​ແຕ່​ເປັນ​ເສັ້ນ​ດຽວ​ແຕ່​ສາ​ມາດ​ເປັນ​ຫຼາຍ​ສາຍ​ເພື່ອ​ສ້າງ​ຄວາມ​ຫມາຍ​ໃຫມ່​, breaking ຂໍ້​ຈໍາ​ກັດ​ປະ​ຈຸ​ບັນ​ຂອງ​ບົດ​ກະ​ວີ​ທັງ​ເນື້ອ​ໃນ​ແລະ​ສິນ​ລະ​ປະ​. ຍັງມີສະຖານທີ່ທີ່ຄໍານາມທີ່ເຫມາະສົມກາຍເປັນຄໍານາມທົ່ວໄປຫຼື adjective ...

ທັງໝົດລ້ວນແຕ່ມຸ່ງໄປເຖິງຄວາມມານະພະຍາຍາມປະດິດສ້າງ poetic ຂອງລະບອບໃໝ່ ແລະ ລັດທິຍຸກສະໄໝໃໝ່. ພວກ​ເຮົາ​ສາ​ມາດ​ບັນ​ຊີ​ລາຍ​ການ​ບົດ​ກະ​ວີ​ໃນ​ທິດ​ທາງ​ນີ້​: ການ​ເລືອກ​, ຕັ່ງ​ຢູ່​ເທິງ​ກໍາ​ແພງ​ຫີນ​, ໂດຍ​ຂົວ​ແຫ່ງ​ຊີ​ວິດ​ແລະ​ຄວາມ​ຕາຍ​, ໃນ​ຕອນ​ກາງ​ຄືນ​ຍັງ frowns ...

ການຄັດເລືອກບົດກະວີທີ່ອຸທິດຕົນ "ອຸທິດຕົນເພື່ອນັກກະວີຫລັງຍຸກສະໄຫມ" ແມ່ນປະສົບການດັ່ງກ່າວ: "ຊໍ່ດອກກຸຫລາບຕົກຢູ່ໃນຕອນກາງຄືນ / ດ້ວຍກິ່ນຫອມທີ່ມີກິ່ນຫອມ / ລົມແຮງມ້າເຮັດໃຫ້ຄວາມຝັນຂອງການຫລົບຫນີ / ພູເຂົາຫັນປ່ຽນ, ມືຂອງຄື້ນຟອງ / ການປຽບທຽບແບບ metaphysical".

2 ແຖວທຳອິດຂອງບົດກະວີຍັງມີຄວາມສຳພັນກັນແບບພິເສດ, ແຕ່ໃນສອງແຖວຕໍ່ໄປ ຄວາມໝາຍ “ຄວາມສາມັກຄີ” ໄດ້ຄ່ອຍໆຈາງຫາຍໄປ, ເຫຼືອແຕ່ເປັນສັນຍາລັກຄືກັບດອກໄຟຈະລອຍໃນຍາມກາງຄືນ. ເສັ້ນສຸດທ້າຍຂອງບົດກະວີແມ່ນບົດສະຫຼຸບສັ້ນໆທີ່ປະກອບດ້ວຍສິ່ງທ້າທາຍຂອງພາສາ: "ຄໍາອຸປະມາບໍ່ໄດ້ຢູ່ໃຕ້ຫຍ້າ / ຄົນເຈັບແລະໂດດດ່ຽວ / ບ່ອນທີ່ຈະປິດບັງຄວາມຕ້ອງການສໍາລັບແສງສະຫວ່າງຂອງໄຟ / ຄວາມຮູ້ສຶກຂອງຄວາມມືດທີ່ປົກຄຸມ".

ບົດກະວີແມ່ນຄ້າຍຄືຊີວິດທີ່ໂດດດ່ຽວຢູ່ໃນຄວາມມືດ, ກາງຄືນທີ່ແປກປະຫຼາດ: ມັນທັງສອງຕ້ອງການເປີດເຜີຍແລະເຊື່ອງຢູ່ໃນສະພາບຂອງຈິດໃຈສອງຢ່າງ, ບໍ່ຊັດເຈນແລະລຶກລັບຄືກັບ riddle ຂອງ sphinx. "ການຕໍ່ສູ້ກັບສັນຍານທີ່ ໜ້າ ງຶດງໍ້ / ວາງ ໂລກ ຄືກັບເກມຂອງປະໂຫຍກ / ຄືກັບການເລືອກທີ່ມີຢູ່ / ລໍຖ້າຈົນກ່ວາມື້ອື່ນ".

ການສິ້ນສຸດແມ່ນຄ້າຍຄືປະສົບການຂອງປັດຊະຍາທີ່ທັນສະໄຫມຂອງຊີວິດ, ຂອງຈິດໃຈຂອງມື້ນີ້ແລະສະພາບຂອງຈິດໃຈ, ຢ່າງຫນ້ອຍຂອງຜູ້ຂຽນເອງ. ຂົ້ນ, ເຂັ້ມຂຸ້ນແລະແນ່ນອນບໍ່ງ່າຍທີ່ຈະເຂົ້າໃຈເມື່ອນັກຂຽນຕ້ອງການຂຸດຄົ້ນແລະທໍາລາຍກົດລະບຽບ.

ມັນຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີວິທີການທີ່ແຕກຕ່າງກັນຂອງຄວາມຮູ້ສຶກ, ວິທີການທີ່ແຕກຕ່າງກັນຂອງຄວາມເຂົ້າໃຈ, ແລະແມ້ກະທັ້ງການຮ່ວມສ້າງເປັນນັກວິຈານໃນມື້ນີ້ມັກຈະເວົ້າ. ງ່າຍ​ທີ່​ຈະ​ຕິດ​ພັນ​ກັບ​ບົດ​ເພງ​ຂອງ ຫງວຽນ​ຈີ໋​ທ້ຽນ ທີ່​ວ່າ: “ລໍ້​ໄດ້​ຫັນ​ຂຶ້ນ​ສູ່​ທ້ອງ​ຟ້າ/ຮູບ​ຮ່າງ​ມະ​ນຸດ​ມົວ​ຄື​ຄົນ​ຍ່າງ​ໃນ​ຍາມ​ກາງຄືນ.” ແຕ່ລະບົດກະວີມີຜູ້ອ່ານຂອງຕົນເອງ.

ບົດກະວີ The Chairs on the Wall ແມ່ນຄ້າຍຄືກັນ. ກະລຸນາສັງເກດວ່າເກົ້າອີ້ຢູ່ເທິງກໍາແພງ, ບໍ່ແມ່ນເກົ້າອີ້ຢູ່ໃນຫ້ອງ, ບໍ່ແມ່ນຄວາມເປັນຈິງທີ່ຊັດເຈນ, ແຕ່ຮູບພາບ virtual, ສະທ້ອນໃຫ້ເຫັນທັດສະນະແລະຈິນຕະນາການໃຫມ່ຂອງນັກກະວີ.

ດັ່ງນັ້ນ, ຫຼັງຈາກການສົນທະນາກ່ຽວກັບເກົ້າອີ້ virtual ໃນຊີວິດ, ນັກກະວີໄດ້ສະຫຼຸບທີ່ແປກປະຫລາດຄືກັບບົດກະວີຕົວມັນເອງ: "ໂອ້ຍປະທານທີ່ປະເສີດ / ພວກເຂົາເຫັນຄວາມສໍາຄັນທີ່ສະຫລາດ / ພວກເຂົາປົດປ່ອຍຊະຕາກໍາຢູ່ລຸ່ມ / ພວກເຂົາຂອບໃຈຄວາມຄິດສ້າງສັນທີ່ບໍ່ມີຂອບເຂດ / ພວກເຂົາປ່ອຍໃຫ້ຂ້ອຍຢືນຢູ່."

ຖືກຕ້ອງ, ເກົ້າອີ້ virtual ຍັງມີຈິງຫຼາຍ, ເຖິງແມ່ນວ່າຈະປ່ຽນແປງຢ່າງບໍ່ຄາດຝັນ, ເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມແປກໃຈຫຼາຍ, ມີພຽງແຕ່ມະນຸດ, ໂດຍສະເພາະຜູ້ຂຽນຢູ່ທີ່ນີ້, ຍັງຄົງຢູ່ແລະດັ່ງນັ້ນຈິ່ງອອກຈາກເກມຍ້ອນວ່າພວກເຂົາບໍ່ສາມາດຕິດຕາມເກົ້າອີ້ຫຼືຍ້ອນວ່າພວກເຂົາຕ້ອງການແກ້ໄຂແນວຄວາມຄິດ, ທັດສະນະ ... ຄໍາອະທິບາຍຫຼາຍຢ່າງ, ບົດກະວີຈົບລົງແຕ່ເປີດເຜີຍເລື່ອງອື່ນໆ.

ເມື່ອບົດກະວີຂ້າມແມ່ນ້ໍາ, ມັນຄ້າຍຄືດາວຂ້າມແມ່ນ້ໍາ, ຫຼືຄືກັບລູກຍໍາທີ່ຂ້າມແມ່ນ້ໍາ, ຫັນປ່ຽນໄປສູ່ສິ່ງທີ່ມີອໍານາດຢ່າງບໍ່ຫນ້າເຊື່ອ. ອີກເທື່ອ ໜຶ່ງ, ຈື່ ຈຳ ວັນນະຄະດີຄລາສສິກທີ່ເລິກເຊິ່ງທີ່ສຸດ, I Ching. hexagram ຖັດໄປແມ່ນ hexagram Ji Ji, ຊຶ່ງຫມາຍຄວາມວ່າການເຮັດວຽກແມ່ນສໍາເລັດ (ເຊັ່ນ: ຂ້າມແມ່ນ້ໍາ), ແຕ່ hexagram ສຸດທ້າຍແມ່ນ Wei Ji hexagram, ຊຶ່ງຫມາຍຄວາມວ່າການເຮັດວຽກຍັງບໍ່ໄດ້ເຮັດ (ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ຂ້າມນ້ໍາ).

ມັນ​ເບິ່ງ​ຄື​ວ່າ paradoxical ຫຼາຍ​ແຕ່​ສົມ​ເຫດ​ສົມ​ຜົນ​ຫຼາຍ​, ຄວາມ​ຮູ້​ສຶກ​ແລະ​ເຕັມ​ໄປ​ດ້ວຍ​ປັນ​ຍາ​. ການ​ເດີນ​ທາງ​ຂອງ​ບົດ​ກະ​ວີ, ລວມ​ທັງ​ບົດ​ກະ​ວີ​ຂອງ​ນັກ​ກະ​ວີ Vo Van Luyen, ອາດ​ຈະ​ຄື​ກັນ. ຊົມເຊີຍນັກກະວີທີ່ມີຜົນງານໃໝ່, ປະດິດສ້າງໃໝ່ ແລະ ສ້າງຄວາມປະທັບໃຈອັນສຳຄັນໃນການເດີນທາງກັບ Muse, ກ່ອນອື່ນໝົດແມ່ນກັບບົດກະວີກວາງຈິ.

ຟ້າ​ມ​ຊວນ​ຟຸກ

* “ຈາກ​ເວ​ລາ​ຂ້າມ​ແມ່​ນ້ຳ” - ຊຸດ​ກະ​ວີ​ຂອງ​ນັກ​ກະ​ວີ Vo Van Luyen, ສະ​ມາ​ຄົມ​ນັກ​ປະ​ພັນ​ຫວຽດ​ນາມ, ປີ 2024.

ທີ່ມາ: https://baoquangtri.vn/khi-tho-da-sang-song-189097.htm