ຕົວອັກສອນ席 (ji) ປາກົດເປັນຄັ້ງທຳອິດໃນອັກສອນກະດູກທຳນາຍໃນຊ່ວງລາຊະວົງຊາງ, ໂດຍມີຮູບຮ່າງບູຮານຄ້າຍຄືກັບຜ້າປູທີ່ທໍ. ຄຳນີ້ເຄີຍປາກົດຢູ່ໃນ Dictionarium latino-anamiticum (1838) ຂອງ Jean Louis Taberd, ເຊິ່ງກົງກັບຄຳວ່າ mat; storea (ພາສາລາແຕັງ), ໂດຍທົ່ວໄປແລ້ວ, ຜ້າປູເມກ ( storea minea ); ຜ້າປູດອກໄມ້ ( storea ornata ).
ຜ້າປູພື້ນ (ຫຼື ຜ້າປູຟາງ ) ເປັນເຄື່ອງໃຊ້ໃນຄົວເຮືອນທົ່ວໄປ ເຊິ່ງມີຕົ້ນກຳເນີດມາຈາກລາຊະວົງຊິງ (ຈີນ). ໃນສາລານຸກົມ “ຢີ່ ຊີ່ຈີ່ຊຸຍ ” ຂອງ ເວ່ຍຊົງ ມີເລື່ອງລາວກ່ຽວກັບ “ເຊິນນົງເຮັດຜ້າປູຟາງ” ( ເຊິນນົງຈั่วຊີຈິນ).
ໃນບົດເລື່ອງພາສາຫວຽດນາມທີ່ຂຽນດ້ວຍຕົວອັກສອນຈີນ, ຕົວອັກສອນ " tịch" ໝາຍຄວາມວ່າ: ຜ້າປູພື້ນ ມັນເປັນວັດສະດຸຮາບພຽງທີ່ຖັກຈາກແຜ່ນໄມ້ໄຜ່, ຕົ້ນອໍ້, ຫຼື ຫຍ້າ, ໂດຍປົກກະຕິແລ້ວມີຮູບຊົງເປັນຮູບສີ່ແຈສາກ. ປະເພດຜ້າປູທົ່ວໄປໃນອະດີດລວມມີ ຜ້າປູຫຍ້າ (ຜ້າປູຕົ້ນຂຽວ, ຜ້າປູຕົ້ນອໍ້, ຜ້າປູຕົ້ນອໍ້); ຜ້າປູໄມ້ໄຜ່ (ຜ້າປູໄມ້ໄຜ່, ຜ້າປູຕົ້ນອໍ້); ຜ້າປູ ຫວາຍ ; ແລະ ຜ້າປູຕົ້ນອໍ້ (ຄ້າຍຄືກັນກັບ ຜ້າປູຫຍ້າ )...
ໃນສະໄໝບູຮານ, ຄົນເຮົາມັກນັ່ງເທິງຜ້າປູເພື່ອສົນທະນາ ຫຼື ສົນທະນາທຸລະກິດ, ເຊິ່ງເປັນການປະຕິບັດທີ່ຮູ້ກັນໃນນາມ "tich di" (ບ່ອນນັ່ງ). ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ບໍ່ແມ່ນພຽງແຕ່ສະຖານທີ່ໃດກໍ່ສາມາດເລືອກໄດ້; ມີກົດລະບຽບສະເພາະຂຶ້ນກັບສະຖານະພາບ, ຕຳແໜ່ງ, ແລະ ອາຍຸ. ດັ່ງນັ້ນ, "tich " ຍັງໝາຍເຖິງ "ບ່ອນນັ່ງ"; "nhap tich " ໝາຍເຖິງ "ນັ່ງ"; " xuat tich " ໝາຍເຖິງ "ອອກຈາກບ່ອນນັ່ງ" (ໃນປະຈຸບັນ, "xuat tich " ໝາຍເຖິງ "ເຂົ້າຮ່ວມ"); ແລະ "khuyet tich" ໝາຍເຖິງ "ບໍ່ເຂົ້າຮ່ວມ" ຫຼື "ບໍ່ເຂົ້າຮ່ວມ".
"Tịch" ຍັງສາມາດໝາຍເຖິງ ຕຳແໜ່ງ ເຊັ່ນ "hình tịch" (ຜູ້ຮັບຜິດຊອບຄະດີອາຍາໃນອົງການຂອງ ລັດຖະບານ ); "thủ tịch" ໝາຍເຖິງ ຜູ້ອຳນວຍການ, ສູງສຸດ, ລະດັບສູງສຸດ ( thủ tịch pháp quan : ຜູ້ພິພາກສາສູງສຸດ).
"Tịch" ສາມາດໝາຍເຖິງໂຕະທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍອາຫານ, ງານລ້ຽງ ( ເຊັ່ນໃນ *ຂອບນ້ຳ* ); "yến tịch" (ງານລ້ຽງປະເພດໜຶ່ງ). ງານລ້ຽງໃຫຍ່ທີ່ຈັດຂຶ້ນໃນໂອກາດສຳຄັນ, ງານບຸນ ຫຼື ການສະເຫຼີມສະຫຼອງ, ເຊິ່ງມີອາຫານຫຼາກຫຼາຍຊະນິດ ແລະ ອາຫານຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍ, ມັກຖືກເອີ້ນວ່າ "ງານລ້ຽງ".
ດັ່ງນັ້ນ, ຈາກຄວາມໝາຍເດີມຂອງວັດຖຸທີ່ເຮັດດ້ວຍໄມ້ໄຜ່ ຫຼື ຕົ້ນອໍ້, ຄຳວ່າ " tịch" ຈຶ່ງໄດ້ຮັບຄວາມໝາຍໃໝ່ໆຫຼາຍຢ່າງຕາມການເວລາ.
ກະລຸນາຮັບຊາບວ່າມີຄຳສັບພາສາຈີນ-ຫວຽດນາມປະມານ 17 ຄຳ ຫຼື ຫຼາຍກວ່ານັ້ນທີ່ຂຽນວ່າ "tịch" . ຄຳເຫຼົ່ານີ້ມີຕົວອັກສອນຈີນສຳລັບການສະກົດ. ພວກມັນແຕກຕ່າງກັນ ແລະ ມີຄວາມໝາຍທີ່ແຕກຕ່າງກັນ. ນອກຈາກຕົວອັກສອນ席(xi) ແລ້ວ, ຍັງມີຕົວອັກສອນ藉(xi) ຊຶ່ງໝາຍເຖິງ "ການຕົກແຕ່ງ," ແຕ່ມັນບໍ່ມີຫຍັງກ່ຽວຂ້ອງກັບງານລ້ຽງ ຫຼື ງານລ້ຽງຕ່າງໆ...
ຕົວລະຄອນ藉 (xi) ໄດ້ຖືກເຫັນເປັນຄັ້ງທຳອິດໃນ ອັກສອນປະທັບຕາຂອງ Shuowen Jiezi (ຄຳອະທິບາຍຕົວລະຄອນ), ໃນເບື້ອງຕົ້ນໝາຍເຖິງຜ້າປູທີ່ໃຊ້ເພື່ອວາງສະແດງເຄື່ອງບູຊາໃນລະຫວ່າງພິທີບູຊາໃນສະໄໝບູຮານ ຫຼື ການເຂົ້າເຝົ້າສານ (ເມື່ອເຈົ້າໜ້າທີ່ໄດ້ສະແດງຄວາມເຄົາລົບນັບຖືຕໍ່ຈັກກະພັດ). ຕໍ່ມາ, ຕົວລະຄອນນີ້ມີຄວາມໝາຍວ່າ "ທະນຸຖະໜອມ," "ດູແລ," ຫຼື ໝາຍເຖິງຄວາມບໍ່ເປັນລະບຽບ, ຄວາມວຸ້ນວາຍ, ການຢຽບຍ່ຳ, ການຂົ່ມເຫັງ, ຫຼື "ປອບໂຍນ," "ເພື່ອປອບໂຍນ"...
ໃນລະບົບອັກສອນ Nôm, ມີຢ່າງໜ້ອຍສອງຕົວອັກສອນ ສຳລັບ "tịch" ທີ່ຢືມມາຈາກພາສາຈີນ.
ຕົວອັກສອນທຳອິດແມ່ນ "tịch" (夕), ເຊິ່ງສ້າງຂຶ້ນໂດຍໃຊ້ຄຳສັບທີ່ຢືມມາ (ຢືມທັງຮູບແບບ ແລະ ຄວາມໝາຍຂອງຕົວອັກສອນຈີນ). ຕົວອັກສອນນີ້ມີຄວາມໝາຍວ່າ "ຕອນບ່າຍ, ຕອນແລງ" ຄືກັບໃນພາສາຈີນ. ຕົວຢ່າງ, " tịch dương" (ເງົາຂອງດວງອາທິດຕົກ): " ພື້ນຖານຂອງປ້ອມປາການເກົ່າຖືກອາບດ້ວຍເງົາມືດໃນຍາມຄ່ຳຄືນ " (Bà Huyện Thanh Quan).
ຕົວອັກສອນທີສອງແມ່ນ tich (席), ເຊິ່ງເປັນໂຄງສ້າງສຽງ (ຢືມສຽງ, ບໍ່ແມ່ນຄວາມໝາຍ), ຕົວຢ່າງ, "tich tich ting tang," ໃຊ້ເພື່ອໝາຍເຖິງສຽງທີ່ຮຽນແບບສຽງຂອງເຄື່ອງດົນຕີ. ໃນຜົນງານ *Câu hát góp* ຂອງ Huình Tịnh Paulus Của (1897), ມີບັນທັດໜຶ່ງວ່າ: " ເຄື່ອງດົນຕີຫຼິ້ນ tich tich ting tang, ໃຜຈະພາເຈົ້າຍິງຂຶ້ນໄປຖ້ຳແລະກັບຄືນ?" (ໜ້າ 24).
ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນ: https://thanhnien.vn/lat-leo-chu-nghia-chu-tich-tu-cai-chieu-lat-leo-thanh-ban-tiec-18525121922210498.htm
(0)