ວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ຫຼັງເຄິ່ງສັດຕະວັດ: ບັນລຸຜົນສຳເລັດຫຼາຍຢ່າງ ແຕ່ຍັງມີຄວາມກັງວົນຫຼາຍຢ່າງ

ກປ.ອອນໄລ - ວັນທີ 6 ຕຸລາ, ຢູ່ຮ່າໂນ້ຍ, ສະມາຄົມນັກປະພັນຫວຽດນາມ ໄດ້ຈັດຕັ້ງກອງປະຊຸມສະຫຼຸບວັນນະຄະດີ ຫວຽດນາມ ພາຍຫຼັງປີ 1975 ດ້ວຍຫົວຂໍ້ “ວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ພາຍຫຼັງປີ 1975 - ຜົນສຳເລັດ, ບັນຫາ ແລະ ແງ່ຫວັງ”.

Báo Công an Nhân dân•06/10/2025

ຮອງສາດສະດາຈານ, ດຣ. ນັກຂຽນ ຫງວຽນບິ່ງເຟືອງ, ຮອງປະທານ ສະມາຄົມນັກປະພັນຫວຽດນາມ ; ນັກວິຈານ ຫງວຽນດັ້ງດິງ, ປະທານສະພາທິດສະດີ ແລະ ວິຈານ, ສະມາຄົມນັກປະພັນຫວຽດນາມ ເປັນປະທານກອງປະຊຸມ.

ກ່າວຄຳເຫັນໄຂກອງປະຊຸມ, ນັກຂຽນ ຫງວຽນກວາງທ້ວນ, ປະທານສະມາຄົມນັກປະພັນຫວຽດນາມ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ກອງປະຊຸມໄດ້ຍົກອອກ 2 ບັນຫາໃຫຍ່ທີ່ສຸດ. ໜຶ່ງແມ່ນ “ຕັ້ງຊື່” ບັນດາຈຸດຫັນປ່ຽນທີ່ສຳຄັນ ແລະ ບັນດາຜົນງານທີ່ແທດຈິງ, ພ້ອມກັນນັ້ນ “ຕັ້ງຊື່” ບັນດາສິ່ງກີດຂວາງທີ່ກີດຂວາງການພັດທະນາຂອງວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ໃນ 50 ປີຜ່ານມາ.

ວັນນະຄະດີ ຫວຽດນາມ ພາຍຫຼັງເຄິ່ງສັດຕະວັດ (1975 – 2025): ສືບຕໍ່ຕໍ່ສູ້, ຊອກຫາຈຸດສູງສຸດໃໝ່ -0. — ກອງປະຊຸມສັງລວມວັນນະຄະດີຫວຽດນາມຫຼັງປີ 1975 ຢູ່ ຮ່າໂນ້ຍ .

ຕາມທ່ານປະທານສະມາຄົມນັກປະພັນຫວຽດນາມ ແລ້ວ, ວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ແຕ່ປີ 1975 ມາຮອດປະຈຸບັນ ໄດ້ຜ່ານຜ່າໄລຍະສຳຄັນທີ່ສຸດ. ໄລຍະທຳອິດແມ່ນພາຍຫຼັງປີ 1975, ປະເທດເປັນເອກະພາບ, ລັກສະນະ, ລະດັບ, ຮູບແຕ້ມຂອງວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ໄດ້ມີການປ່ຽນແປງ, ໃນນັ້ນມີວັນນະຄະດີບັນດາແຂວງພາກເໜືອ ແລະ ພາກໃຕ້ ແລະ ວັນນະຄະດີຢູ່ຕ່າງປະເທດ.

ໄລຍະສຳຄັນຂອງວັນນະຄະດີ ຫວຽດນາມ ພາຍຫຼັງປີ 1975 ແມ່ນໄລຍະປັບປຸງ. ໄລຍະເວລານີ້ມີທ່າອ່ຽງຫຼາຍ, ໂຮງຮຽນ, ແລະຄວາມງາມໃຫມ່ຂອງສິນລະປະໃນທຸກປະເພດ, ໃນວັນນະຄະດີ, ໃນ poetry, ໃນທິດສະດີທີ່ສໍາຄັນ, ໃນການແປພາສາ. ວັນນະຄະດີແປພາສາແມ່ນພາກສ່ວນໜຶ່ງທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດ, ມີຜົນສະທ້ອນອັນໃຫຍ່ຫຼວງໃນການສ້າງວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ, ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນຄວາມຫຼາກຫຼາຍຂອງທ່າອ່ຽງ, ໂຄງປະກອບ, ປະເພດຕ່າງໆໃນການສ້າງວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ.

ໂດຍສະເພາະ, ທ່ານປະທານສະມາຄົມນັກປະພັນຫວຽດນາມ ຫງວຽນກວາງທ້ວນ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ປະຈຸບັນພວກເຮົາພວມກ້າວເຂົ້າສູ່ຍຸກໃໝ່, ແມ່ນຍຸກປັນຍາປະດິດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຢີດີຈີ ຕອນ. ມີຫຼັກຖານຂອງການເຮັດວຽກບາງຢ່າງທີ່ໃຊ້ AI ໃນລະດັບໃດຫນຶ່ງ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ຕາມທ່ານປະທານສະມາຄົມນັກຂຽນ ຫວຽດນາມ, ເມື່ອນັກຂຽນມີຫົວຄິດປະດິດສ້າງ, ຄວາມຄິດເຫັນ, ອາລົມ, ຄວາມສະຫຼາດຂອງຕົນເອງ, ນັ້ນແມ່ນອາວຸດສຳຄັນທີ່ສຸດເພື່ອຕ້ານການແຊກແຊງຂອງ AI ແລະ ຫຸ່ນຍົນໃນການສ້າງວັນນະຄະດີ.

“ຖ້າພວກເຮົາໃຫ້ປັນຍາປະດິດມາແທນນັກຂຽນ, ມັນໝາຍຄວາມວ່າພວກເຮົາໄດ້ສິ້ນສຸດວັນນະຄະດີ, ວັນນະຄະດີສິ້ນສຸດລົງໃນເນື້ອແທ້ແລ້ວ”, ນັກກະວີ ຫງວຽນກວາງທຽວ ແບ່ງປັນວ່າ.

ທ່ານປະທານສະມາຄົມນັກປະພັນຫວຽດນາມ ກໍ່ໃຫ້ຄຳເຫັນວ່າ: ພາຍຫຼັງເຄິ່ງສະຕະວັດນັບແຕ່ປີ 1975, ວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ຮັບການຕັ້ງໜ້າທີ່ເໝາະສົມ. ສະພາບຕົວຈິງຂອງຫວຽດນາມ ແມ່ນເຕັມໄປດ້ວຍການຜັນແປ, ການຜັນແປ, ການປ່ຽນແປງ, ອາລົມຈິດ, ແຕ່ພວກຂ້າພະເຈົ້າຍັງບໍ່ທັນໄດ້ຜະລິດບັນດາຜົນງານຕາມຄວາມປາຖະໜາ. ຮູບປະກອບຂອງວັນນະຄະດີຫວຽດນາມຍັງບໍ່ເປັນທີ່ຈະແຈ້ງ.

ໃນການແນະນຳກອງປະຊຸມ, ນັກຂຽນ ຫງວຽນບິ່ງເຟືອງ, ຮອງປະທານສະມາຄົມນັກປະພັນຫວຽດນາມ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ສະມາຄົມນັກປະພັນຫວຽດນາມ ໄດ້ຈັດຕັ້ງ 2 ກອງປະຊຸມສະຫຼຸບວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ພາຍຫຼັງປີ 1975 ຢູ່ນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ ແລະ ດ່ານັງ ແລະ ໄດ້ຮັບຄຳເຫັນ ແລະ ຕີລາຄາຫຼາຍຢ່າງຈາກນັກປະພັນ, ນັກກະວີ, ນັກຄົ້ນຄ້ວາ. ໂດຍສະເພາະ, ການປະເມີນຜົນຂອງວັນນະຄະດີໃນໄລຍະ 50 ປີທີ່ຜ່ານມາໄດ້ແບ່ງອອກເປັນສອງທັດສະນະທີ່ຂ້ອນຂ້າງແຕກຕ່າງກັນ.

ໃນດ້ານມະນຸດສະທໍາ, ຄວາມຄິດເຫັນກ່າວວ່າໃນໄລຍະ 50 ປີທີ່ຜ່ານມາ, ວັນນະຄະດີໄດ້ປະຕິບັດພາລະກິດແລະຫນ້າທີ່ຂອງຕົນໄດ້ດີ. ວັນນະຄະດີໄດ້ສະແດງເຖິງສະພາບການຂອງປະເທດຊາດ ແລະ ຊະຕາກຳຂອງມະນຸດໃນກະແສຄວາມວຸ້ນວາຍຂອງການພັດທະນາປະຫວັດສາດ, ແມ່ນແຕ່ໃນສະໄໝສັນຕິພາບ. ວັນນະຄະດີຍັງມີຄວາມກ້າຫານແກ້ໄຂບັນຫາທີ່ຮ້ອນເອົ້າທີ່ສຸດຂອງສັງຄົມ, “ແກ້ໄຂ” ບາດແຜຫຼັງສົງຄາມ, ແລະສ້າງລັກສະນະວັດທະນະທຳຂອງຕົນ. ໃນທາງກົງກັນຂ້າມ, ມີຄວາມຄິດເຫັນທີ່ເຄັ່ງຄັດຫຼາຍວ່າໃນໄລຍະ 50 ປີທີ່ຜ່ານມາ, ວັນນະຄະດີຂອງພວກເຮົາບໍ່ໄດ້ເຮັດຫນ້າທີ່ຂອງມັນໄດ້ດີໃນການສ້າງຊີວິດທາງດ້ານມະນຸດສະທໍາແລະຈິດໃຈທີ່ດີໃຫ້ແກ່ສັງຄົມ. ມັນບໍ່ທັນໄດ້ປຸກລະຄັງເຕືອນກ່ຽວກັບຄວາມບໍ່ຈິງຂອງສັງຄົມແລະປະຊາຊົນ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບສິນລະທໍາ, ອຸດົມການແລະກຽດສັກສີ.

ໃນດ້ານສິນລະທຳ, ຍັງມີຄວາມເຫັນອັນກວ້າງໃຫຍ່ໄພສານວ່າ ວັນນະຄະດີໃນ 50 ປີຜ່ານມາມີຄວາມອຸດົມສົມບູນຢ່າງແທ້ຈິງ, ມີຫຼາກຫຼາຍ ແລະ ມີຄວາມກ້າສະແດງອອກ. ວັນນະຄະດີໄດ້ສ້າງລັກສະນະທີ່ເປັນເອກະລັກຂອງຕົນເອງເມື່ອທຽບໃສ່ກັບຍຸກກ່ອນ, ແລະໃນເວລາດຽວກັນໄດ້ສ້າງກຸ່ມນັກຂຽນທີ່ມີຫຼາຍຜົນງານ. ວັນນະຄະດີກໍ່ໄດ້ວັດແທກຄວາມເລິກເຊິ່ງຂອງຈິດວິນຍານຂອງຊາວ ຫວຽດນາມ ໃນປະຈຸບັນ. ແຕ່ຍັງມີຄວາມເຫັນວ່າ, ໃນ 50 ປີທີ່ຜ່ານມາ, ວັນນະຄະດີແມ່ນການເຄື່ອນໄຫວທົ່ວໄປໃນທິດທາງດຽວກັນ. ມີສຽງທີ່ຫຼາກຫຼາຍ, ມີການເຄື່ອນໄຫວບໍ່ຫຼາຍປານໃດຂອງການຊອກຫາໃນລັກສະນະ drastic ແລະລະອຽດ; ຂາດບັນດາຜົນງານອັນລ້ຳຄ່າຂອງຊີວິດ, ເຖິງແມ່ນຍັງຂາດນັກປະພັນທີ່ມີຄວາມສາມາດນຳເອົາວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ໄປສູ່ໂລກ ແລະ ຢືນອັນດັບໜຶ່ງຂອງໂລກ.

ວັນນະຄະດີຫວຽດນາມຫຼັງເຄິ່ງສັດຕະວັດ (1975 – 2025): ສືບຕໍ່ສູ້ຊົນ, ຊອກຫາຈຸດສູງສຸດໃໝ່ -1 — ບັນດາຜູ້ແທນເຂົ້າຮ່ວມກອງປະຊຸມສະຫຼຸບວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ຫລັງປີ 1975, ຢູ່ຮ່າໂນ້ຍ, ວັນທີ 6/10.

ທີ່ກອງປະຊຸມ, ບັນດາຜູ້ແທນໄດ້ມີການປຶກສາຫາລືຢ່າງກົງໄປກົງມາ ແລະ ມີຄວາມເຫັນກ່ຽວກັບບັນດາໝາກຜົນທີ່ບັນລຸໄດ້; ສະເໜີວິທີແກ້ໄຂເພື່ອພັດທະນາວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ. ພິເສດ, ສາດສະດາຈານ ຟອງເລ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ພາຍຫຼັງ 50 ປີ, ວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ພວມລໍຖ້າການຜັນແປຂອງລຸ້ນຄົນ. ຕາມອາຈານພົງເລແລ້ວ, ກຳລັງຕົ້ນຕໍໃນຄະນະຂຽນໃນປະຈຸບັນຕ້ອງແມ່ນນັກຂຽນທີ່ເກີດກ່ອນຫຼືຫຼັງປີ 1990, ໄວກວ່າປີ 1986 ຫຼືປີ 1995 ໜ້ອຍໜຶ່ງ.

ນັກວິຈານ ຫງວຽນຮ່ວາຍນາມ ໄດ້ສຸມໃສ່ວິເຄາະບັນດາຜົນງານຂອງນັກປະພັນຊາວ ຫວຽດນາມ ອາໄສຢູ່ຕ່າງປະເທດ, ໃນນັ້ນ ຢັ້ງຢືນວ່າ: ວັນນະຄະດີຂອງຊາວ ຫວຽດນາມ ແລະ ຊາວ ຫວຽດນາມ ອາໄສຢູ່ຕ່າງປະເທດ ບໍ່ພຽງແຕ່ລົງເລິກເຖິງບັນດາບັນຫາໃນອະດີດ ແລະ ຮີດຄອງປະເພນີຂອງ ຫວຽດນາມ ເທົ່ານັ້ນ, ຫາກຍັງເປີດກ້ວາງເຖິງບັນດາບັນຫາຂອງທຸກຊາດ ແລະ ປະຊາຊົນໃນຍຸກແຫ່ງການເຊື່ອມໂຍງ ແລະ ໂລກາພິວັດ. ວັນນະຄະດີສ່ວນນັ້ນສົມຄວນໄດ້ຮັບການຮັບຮູ້ ແລະ ສຶກສາໂດຍສະເພາະໃນທຸກດ້ານຂອງວັນນະຄະດີ...

ສະຫຼຸບກອງປະຊຸມ, ນັກທິດສະດີວິຈານ ຫງວຽນດັ້ງດີບ, ປະທານສະພາວິພາກວິຈານ ແລະ ທິດສະດີ, ສະມາຄົມນັກປະພັນຫວຽດນາມ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ, ພ້ອມກັບບັນດາເອກະສານທີ່ສົ່ງເຖິງຄະນະຈັດຕັ້ງ, ມີ 7 ເອກະສານສະເໜີ ແລະ 5 ຄຳເຫັນທີ່ກອງປະຊຸມ. ຫຼາຍຄຳເຫັນຊີ້ອອກວ່າ, ວັນນະຄະດີພາຍຫຼັງປີ 1975 ໄດ້ເປີດເສັ້ນທາງສ້າງສັນໃໝ່. ທີມງານຂອງນັກຂຽນໄດ້ປະດິດສ້າງໃນການຮັບຮູ້, ການຄິດ, ແລະຮູບແບບການຂຽນ. ຄວາມຄິດເຫັນແລະການສົນທະນາຫຼາຍແມ່ນເລິກເຊິ່ງກ່ຽວກັບຄວາມຊໍານານສ້າງສັນແລະທິດສະດີວິພາກວິຈານ. ຍັງມີບັນດາບັນຫາທີ່ກອງປະຊຸມໄດ້ຍົກອອກມາ ແຕ່ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ປຶກສາຫາລືຢ່າງເລິກເຊິ່ງ, ແລະ ຕ້ອງສືບຕໍ່ປຶກສາຫາລືໃນໄລຍະຈະມາເຖິງ...

ທີ່ມາ: https://cand.com.vn/Chuyen-dong-van-hoa/van-hoc-viet-nam-sau-nua-the-ky-nhieu-thanh-tuu-nhung-cung-khong-it-tran-tro-i783737/