Het zaaien van de klank van de oude citer in het land van de krijgskunsten

Lot met het land van de vechtsporten

Nguyen Thi Hoa Diem, geboren in 1980 in Bac Lieu (nu provincie Ca Mau) - waar zuidelijke amateurmuziek (in 2013 door UNESCO erkend als immaterieel cultureel erfgoed) diep geworteld is in het spirituele leven van de bevolking - raakte gefascineerd door de klank van de guzheng. Dit is een oud Chinees instrument met een heldere, melodieuze klank, als het verhaal van de ziel.

"Daarvoor had ik een paar maanden de Vietnamese citer bestudeerd, maar ik stopte ermee vanwege werk. Later ontmoette ik mevrouw Lien Tran, die citerles geeft in Ho Chi Minhstad. De eerste keer dat ik de klank van de citer hoorde, was ik gefascineerd. Vanaf dat moment studeerde ik en raakte ik eraan gehecht alsof het een voorbestemde relatie was", vertelde mevrouw Diem.

Na 7 jaar citer te hebben gestudeerd, gaf mevrouw Diem les op muzieklessen in Ho Chi Minhstad. 5 jaar geleden, tijdens een bezoek aan Binh Dinh (nu provincie Gia Lai) om een vriendin te bezoeken, raakte ze gefascineerd door het landschap en de mensen van de plaats. Daarom besloot ze in An Nhon (oud) te blijven om haar reis te beginnen om het vreemde geluid van de citer te verspreiden in het land van de vechtsporten.

Het royale land van Vo zorgde ervoor dat mevrouw Hoa Diem bleef en de klank van de eeuwenoude citer verspreidde. **Foto: Ngoc Nhuan**

In eerste instantie verraste de les over de guzheng in An Nhon veel mensen, omdat de guzheng een Chinees muziekinstrument is, terwijl de regio Vo beroemd is om de zangkunst, bai choi en traditionele ceremoniële muziek. Mevrouw Diem vertrouwde toe: "In het begin kwam er niemand naar de les omdat dit muziekinstrument nog onbekend was bij veel mensen. Maar ik geloof dat ik, als ik volhoud, gelijkgestemden zal vinden."

De eerste les begon in An Nhon met slechts 2-3 leerlingen. Door rustige maar vrolijke lessen kwamen geleidelijk steeds meer mensen die van traditionele muziek hielden.

Dankzij haar passie en doorzettingsvermogen heeft de citerklas van mevrouw Hoa Diem geleidelijk steeds meer mensen aangetrokken. **Foto: Ngoc Nhuan**

"De Vietnamese citer en de Chinese citer zijn beide traditionele instrumenten van elk volk, elk met zijn eigen unieke kenmerken. Ik geef op inspirerende wijze les in het bespelen van het instrument, waarbij ik leerlingen begeleid bij het voelen van de schoonheid van de citer, het leren van muziektheorie en het vertrouwd raken met elke snaar en toonsoort voordat ze technieken gaan oefenen. Van daaruit help ik leerlingen, zelfs degenen die nieuw zijn met het instrument, om in korte tijd de citer te leren bespelen," aldus mevrouw Diem.

Het geluid van de Guzheng in het hart van de kuststad

Medio juli opende mevrouw Diem een nieuwe guzheng-les in Quy Nhon met zeven studenten, voornamelijk vrouwelijke studenten, kantoorpersoneel en freelancers. Het klaslokaal op Pham Ho 22 (wijk Quy Nhon Nam, provincie Gia Lai) oogt eenvoudig, met slechts een paar guzheng-instrumenten op standaards, een klein bordje en een muziektheorieclip, maar elke vrijdagochtend weerklinkt er vrolijk gelach en melodieuze, heldere klanken van de instrumenten.

Mevrouw Le Thi Kim Yen (in de Phu Cat-commune), die freelance werkt en een traditionele volksmuziekles volgt in Quy Nhon, zei: "Ik hoorde online over traditionele volksmuziek en was erdoor aangetrokken. Toen ik hoorde dat mevrouw Diem een les had geopend, heb ik me meteen ingeschreven. Elke les is een manier om tot rust te komen."

Mevrouw Ngo Thi Huong (in de wijk Quy Nhon) werkte meer dan een maand op kantoor en studeerde de guzheng. Ze vertelde: "De werkdruk maakt me vaak gespannen. Maar als ik naast de guzheng zit en een paar noten op elke toets speel, voel ik me rustig en lijken mijn zorgen te verdwijnen."

Als kantoormedewerker leerde mevrouw Ngo Thi Thu Huong (wijk Quy Nhon) citer spelen om stress op het werk te verlichten. **Foto: Ngoc Nhuan**

Mevrouw Diem geeft niet alleen les op het instrument, ze vertelt de leerlingen ook over de geschiedenis van de citer, over de oosterse cultuur en onderzoekt de schoonheid van de rust in het leven. In elke les legt ze elke noot uit, de techniek van het tokkelen van de snaren, en laat ze de leerlingen vervolgens zelf de muziek voelen, soms meespelend met een deel van het lied, zowel om hun vingers te oefenen als om de sublimatie van emoties in elke melodie te koesteren.

Leraar Hoa Diem laat leerlingen de techniek van het tokkelen van snaren zien. **Foto: Ngoc Nhuan**

Mevrouw Diem vertrouwde toe: "Gu Tranh is niet alleen een muziekinstrument, maar ook een middel om vrede in je hart te vinden. De les is ook een plek om verbinding te maken, waar iedereen elegantie kan vinden te midden van een druk leven."

Momenteel werkt mevrouw Diem ook samen met enkele pagodes om kleine optredens te organiseren. Hierbij introduceert ze oude schilderingen als een prachtige oosterse cultuur in het gastvrije land Vo.

Te midden van de drukte van het stadsleven klinkt het geluid van de eeuwenoude citer uit het kleine klaslokaal van lerares Hoa Diem, alsof het iemand oproept om te stoppen, te luisteren en langzaam te leven. Vanuit het zuidelijkste rivierengebied van het vaderland bracht mevrouw Diem het geluid van de eeuwenoude citer, en zaaide stilletjes zachte klanken in de zielen van de mensen van Vo-land als een stille harmonie...