Het zaaien van de klank van de oude citer in het land van de krijgskunsten

Lot met het land van de vechtsporten

Nguyen Thi Hoa Diem, geboren in 1980 in Bac Lieu (nu provincie Ca Mau) - waar zuidelijke amateurmuziek (in 2013 door UNESCO erkend als immaterieel cultureel erfgoed) diep geworteld is in het spirituele leven van de bevolking - raakte gefascineerd door de klank van de guzheng. Dit is een oud Chinees instrument met een heldere, melodieuze klank, als het verhaal van de ziel.

"Daarvoor had ik een paar maanden de Vietnamese citer bestudeerd, maar ik stopte ermee vanwege werk. Later ontmoette ik mevrouw Lien Tran, een citerlerares in Ho Chi Minhstad. De eerste keer dat ik de citer hoorde, was ik gefascineerd. Vanaf dat moment studeerde ik en raakte ik eraan gehecht alsof het een voorbestemde relatie was", vertelde mevrouw Diem.

Na 7 jaar citer te hebben gestudeerd, gaf mevrouw Diem les op verschillende muzieklessen in Ho Chi Minhstad. 5 jaar geleden, tijdens een bezoek aan Binh Dinh (nu provincie Gia Lai) om een vriendin te bezoeken, raakte ze gefascineerd door het landschap en de mensen daar. Ze besloot in An Nhon (oud) te blijven om haar reis te beginnen om de vreemde klank van het instrument in het land Vo te verspreiden.

Het royale land van Vo hield mevrouw Hoa Diem hier om de klank van de eeuwenoude citer te zaaien. **Foto: Ngoc Nhuan**

In eerste instantie verraste de les over de guzheng in An Nhon veel mensen, omdat de guzheng een Chinees muziekinstrument is, terwijl het Vo-land beroemd is om de kunst van hát bội, bài chòi en traditionele ceremoniële muziek. Mevrouw Diem vertrouwde toe: "In het begin kwam er niemand naar de les omdat dit muziekinstrument nog onbekend was bij veel mensen. Maar ik geloof dat ik, als ik volhoud, gelijkgestemden zal vinden."

De eerste les begon in An Nhon met slechts 2-3 leerlingen. Door rustige maar vrolijke lessen kwamen geleidelijk steeds meer mensen die van traditionele muziek hielden.

Dankzij haar passie en doorzettingsvermogen heeft de citerklas van mevrouw Hoa Diem geleidelijk steeds meer mensen aangetrokken. **Foto: Ngoc Nhuan**

"De Vietnamese citer en de Chinese citer zijn beide traditionele instrumenten van elk volk, elk met zijn eigen unieke kenmerken. Ik geef les op het instrument met behulp van een inspirerende methode, waarbij ik leerlingen begeleid bij het voelen van de schoonheid van de citer, het leren van muziektheorie en het vertrouwd raken met elke snaar en toonsoort voordat ze technieken gaan oefenen. Van daaruit help ik leerlingen, zelfs beginners, om in korte tijd de citer te kunnen bespelen," aldus mevrouw Diem.

Het geluid van de oude citer in het hart van de kuststad

Medio juli opende mevrouw Diem een nieuwe guzheng-les in Quy Nhon met zeven studenten, voornamelijk vrouwelijke studenten, kantoorpersoneel en freelancers. Het leslokaal op Pham Ho 22 (Quy Nhon Nam-wijk, provincie Gia Lai) oogt eenvoudig, met slechts een paar guzheng-instrumenten op standaards, een klein bordje en een klembord voor muziektheorie, maar het weerklinkt elke vrijdagochtend altijd met vrolijk gelach en de melodieuze, heldere klanken van de instrumenten.

Mevrouw Le Thi Kim Yen (in de Phu Cat-commune), die freelance werkt en een traditionele volksmuziekles volgt in Quy Nhon, zei: "Ik hoorde online over traditionele volksmuziek en was erdoor aangetrokken. Toen ik hoorde dat mevrouw Diem een les had geopend, heb ik me meteen ingeschreven. Elke les is een manier om tot rust te komen."

Mevrouw Ngo Thi Huong (in de wijk Quy Nhon) werkte meer dan een maand op kantoor en studeerde de guzheng. Ze vertelde: "De werkdruk maakt me vaak gespannen. Maar als ik naast de guzheng zit en een paar noten op elke toets speel, voel ik me rustig en lijken mijn zorgen te verdwijnen."

Als kantoormedewerker leerde mevrouw Ngo Thi Thu Huong (wijk Quy Nhon) citer spelen om stress op het werk te verlichten. **Foto: Ngoc Nhuan**

Mevrouw Diem geeft niet alleen les op het instrument, ze vertelt de leerlingen ook over de geschiedenis van de citer, over de oosterse cultuur en onderzoekt de schoonheid van de rust in het leven. In elke les legt ze elke noot uit, de techniek van het tokkelen van de snaren, en laat ze de leerlingen vervolgens zelf de muziek voelen, soms meespelend met een deel van het lied, zowel om hun vingers te oefenen als om hun emoties te voeden en elke noot te sublimeren.

Leraar Hoa Diem laat leerlingen de techniek van het tokkelen van snaren zien. **Foto: Ngoc Nhuan**

Mevrouw Diem vertrouwde toe: "Gu Tranh is niet alleen een muziekinstrument, maar ook een middel om vrede in je hart te vinden. De les is ook een plek om verbinding te maken, waar iedereen elegantie kan vinden te midden van een druk leven."

Momenteel is mevrouw Diem ook verbonden aan een aantal pagodes om kleine optredens te organiseren. Hierbij introduceert ze oude schilderijen als een prachtige oosterse cultuur in het gastvrije land Vo.

Te midden van de drukte van het stadsleven klinkt het geluid van de eeuwenoude citer uit het kleine klaslokaal van lerares Hoa Diem, alsof het iemand oproept om te stoppen, te luisteren en langzaam te leven. Vanuit het zuidelijkste rivierengebied van het vaderland bracht mevrouw Diem het geluid van de eeuwenoude citer, en zaaide stilletjes zachte klanken in de zielen van de mensen van Vo-land als een stille harmonie...