Nie pozwól, aby za szczerością kryła się chciwość.

Od 15 lat prześladuje mnie tak zwana szczerość. Mam nadzieję, że życie się rozwinie, wszystko stanie się przejrzyste, a dzięki lepszej propagandzie świadomość ludzi się zmieni. Ale ta nadzieja jest wciąż bardzo płonna.

Zdjęcie ilustracyjne.

Kiedy byłem młody, mój dom znajdował się w pobliżu pagody. Podczas każdej pełni księżyca i pierwszego dnia miesiąca księżycowego moja matka zabierała mnie do pagody, abym oddał cześć Buddzie. Moja matka, podobnie jak inni mieszkańcy wioski, chodziła do pagody, aby modlić się o pokój. Mnich nauczał moją matkę i wielu innych, że Budda może przynieść ludziom jedynie spokój ducha, ale nie może zaspokoić bogactwa ani władzy, więc pójście do pagody z prośbą o dobra materialne lub sławę jest prośbą przesadną i lekceważącą. Mieszkańcy wioski chodzili do pagody z sercami i często zrywali kwiaty i owoce ze swoich ogrodów, aby ofiarować je Buddzie. Mieli też nadzieję, że po wizycie w pagodzie ich serca zaznają spokoju, ich zdrowie się poprawi, a ich myśli zostaną wyzwolone.

Zmiany w życiu sprawiają, że ludzie myślą o wielu rzeczach, które nie są zgodne z naukami buddyjskimi, nawet o rzeczach uważanych za bardzo praktyczne, dalekie od tradycyjnego życia duchowego. Jednak ponieważ aspiracje wielu ludzi są tak wielkie, łatwo je akceptują i postrzegają jako sposób na wyrażenie swoich życzeń Buddzie.

W pierwszych dniach wiosny, kiedy poszłam do świątyni, a nawet czekając w kolejce, żeby poprosić o kaligrafię, widziałam ludzi kłaniających się Buddzie, z całą stroną papieru, na której były wypisane imiona osób proszących i lista próśb. Niektórzy prosili o wiele słów jednocześnie. Od słów „błogosławieństwa”, „dobrobyt”, „długowieczność”, „bogactwo”, „szlachetność”… wszystkie były proszone i starannie przynoszone do domu.

Ludzie, którzy proszą o fortunę, sławę w pagodach lub kaligrafię w miejscach przeznaczonych do kaligrafii na początku wiosny, często okazują swoją szczerość. Osobiście jednak nadal uważam, że tak zwana „szczerość” nie może ukryć ich „chciwości”.

Zawsze myślę o naukach mnicha ze starej wiejskiej świątyni, który mówił, że gdy idziesz do świątyni, najważniejsze jest, aby przyjść z czystym sercem, nie być chciwym i o cokolwiek się modlisz, musi to być realistyczne, aby nie utrudniać życia Buddzie, ponieważ to również stwarza złudzenia dla ciebie.

Wiem, że wszyscy są tacy sami, pragnąc bogactwa, dobrobytu i pozycji społecznej, ale przede wszystkim musi to być wynikiem prawdziwej siły i osobistego wysiłku, a nie tylko tego, co nazywa się „szczerością” wyrażoną słowami na papierze. Oczywiście, prośba o pierwsze słowo wiosny, jeśli jest szczera, może być również uznana za cel, który osoba prosząca powinna zapamiętać i do którego powinna dążyć. Nigdy nie prosiłam o więcej niż jedno słowo na początku wiosny. Jednego roku proszę o słowo „Phuc”, innego o słowo „Szczęście”, a jeszcze innego o słowo „An”. Bo jeśli masz „Phuc”, będziesz mieć wszystko; prośba o „Szczęście” to życzenie, aby szczęście do ciebie przyszło. Pokój, szczęście, szczęście, będziesz mieć wszystko. Nikt nie może zmienić ludzkich serc tak, jak ich własne postrzeganie. Bądź cierpliwy, słuchaj, ucz się, zrozumiesz, zniszczysz swoje pragnienia, a twoje działania z pewnością się zmienią.

Szczęście

Źródło