Ludzie Dao Luong Thinh zachowują swoją tożsamość

Wioska Vuc Tron liczy 93 gospodarstwa domowe, z czego 85 zamieszkuje lud Dao, noszący krótkie spodnie. Przybywając tutaj, łatwo dostrzec obrazy staruszków tkających klatki dla kurczaków, kobiet w indygo koszulach szybko pracujących przy krośnie i dzieci rozmawiających na lekcjach pisma Dao Nom.

Mówiąc o zachowaniu tutejszej kultury, nie sposób nie wspomnieć o rzemieślniku Trieu Quy Tin – „wielkim drzewie” chroniącym język, pismo, zwyczaje i praktyki grupy etnicznej Dao Quan Chet.

W prostym, ale schludnym domu na palach, rzemieślnik Trieu Quy Tin starannie przewraca każdą stronę starożytnej księgi. Miękkie, zakrzywione znaki Nom Dao przypominają podziemne strumienie płynące w sercu góry, ciche, ale pełne życia.

Z błyszczącymi oczami za białymi okularami opowiedział o swojej podróży, której celem jest zachowanie cennego dziedzictwa narodowego: „W 2000 roku miałem okazję spotkać pana Ly Tien Tho w wiosce Khe Lua. Jest on żywą skarbnicą języka i pisma Dao Quan Chet. Byłem bardzo zafascynowany nauką, którą mi dał. Później wziąłem również udział w kursie języka Dao na Uniwersytecie Hong Duc ( Thanh Hoa ), aby poszerzyć swoją wiedzę standardową”.

Zatrzymując się, pan Tin delikatnie pogłaskał chudą dłonią stronę książki. Jego oczy były odległe, lecz ciepłe. Dzięki tej pasji stał się „pochodnią” rozświetlającą wiedzę i miłość do kultury narodowej młodego pokolenia.

Otworzył w domu klasę Nom Dao, pilnie ucząc każdej litery, wymowy, czytania, a nawet wykonywania tradycyjnych rytuałów.

Pan Trieu Duc Ha – uczeń pana Tina – podzielił się swoimi spostrzeżeniami: „Nauka pisma Nom Dao i tradycyjnych rytuałów nie jest łatwa. Chociaż mówię płynnie językiem Dao, nauczenie się pisma i zrozumienie modlitw wymaga wytrwałości i prawdziwej pasji. Ale dzięki panu Tinie poczułem piękno i głębię mojej kultury etnicznej”.

Rzemieślnik Trieu Quy Tin nie tylko nauczał znaków, ale także kopiował i przepisywał starożytne księgi, w tym 9-tomowy zestaw wietnamskich materiałów do nauki Dao Nom, zatwierdzonych przez Ludowy Komitet Prowincji Thanh Hoa i szeroko rozpowszechnionych. Strony te nie tylko utrwalały wiedzę, ale także wyrażały jego entuzjazm i uczucia dotyczące długowieczności kultury Dao.

Nie tylko rzemieślnik Trieu Quy Tin, w wiosce Khe Lua w gminie Luong Thinh, płonie jasno jeszcze jeden „ogień” – rzemieślnik Trieu Tai Thang – znakomity uczeń pana Trieu Quy Tin. W drewnianym domu, unoszącym się w powietrzu, gdzie unosi się zapach kadzidła, pan Thang przegląda stare zapiski, starożytne wiersze i modlitwy zapisane pismem Nom Dao.

Jego głos był powolny: „Kultura narodowa to nie tylko słowa, język, nawyki żywieniowe i strój, ale także dusza rytuałów i obyczajów. Uważam, że nauka i nauczanie tych rytuałów to wielka odpowiedzialność”.

Dzięki wiedzy zgromadzonej od starszych i pasji badawczej, pan Thang stał się „mistrzem” w ważnych rytuałach, takich jak: ceremonia osiągnięcia dojrzałości, ceremonia dziękczynienia za groby, ceremonia kultu przodków, festiwal skoków… Ludzie ufają mu we wszystkich ważnych sprawach. W 2024 roku został uhonorowany tytułem Wojewódzkiego Twórcy Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego przez Przewodniczącego Ludowego Komitetu prowincji Yen Bai (dawniej).

Pan Thang nie tylko zatrzymywał je dla siebie, ale także aktywnie otwierał klasy, aby uczyć pisma Nom Dao i rytuałów dla młodzieży w gminie. W księżycowe noce, przy ognisku w domu na palach, starsi i młodzi ludzie wspólnie się uczą i słuchają jego opowieści. Język Dao rozbrzmiewa nocą niczym muzyka gór i lasów, jednocześnie prosta i święta.

Dzięki tym wytrwałym wysiłkom, w wioskach Vuc Tron i Khe Lua język Dao jest używany nie tylko w codziennej komunikacji, ale także rozbrzmiewa na wiejskich spotkaniach i festiwalach. Zajęcia Dao Nom odbywają się regularnie co roku, w każdej grupie jest kilkudziesięciu uczniów, od najmłodszych po najstarszych. Życie materialne i duchowe tutejszych mieszkańców stale się poprawia.

Do tej pory 100% gospodarstw domowych w Vuc Tron uzyskało tytuł „Rodziny Kulturowej” ze średnim dochodem na mieszkańca wynoszącym 55 milionów VND rocznie; w 2023 roku wioska została uznana za „Wzorcową Nową Wioskę Wiejską”. Co ciekawe, mieszkańcy Dao Luong Thinh stopniowo eliminowali złe zwyczaje podczas świąt, wesel i pogrzebów. Zamiast tego są one proste i uroczyste, a jednocześnie przesiąknięte tożsamością narodową. Tradycyjne rytuały są przywracane w duchu dobroci i człowieczeństwa.

Dopiero przybywszy do Luong Thinh, można w pełni zrozumieć powiedzenie: „Dopóki naród istnieje, kultura istnieje; dopóki kultura istnieje, naród będzie trwał wiecznie”. Pomimo zmieniających się czasów, płomień zachowania tożsamości narodowej wciąż płonie tu jasno.

Rzemieślnicy Trieu Quy Tin, Trieu Tai Thang i lud Dao wciąż każdego dnia zbierają i rozpalają kwintesencję swojego narodu, przekazując ją młodszemu pokoleniu. Nie tylko pielęgnują swój język, pismo i rytuały, ale także swoją dumę narodową i szacunek do samego siebie.

Komentarz (0)