ครูจึงใช้เงินของตัวเองทำอาหารกลางวันให้นักเรียน ส่วนผู้ปกครองก็ร่วมบริจาคผักหรือฟืน
อย่างไรก็ตาม รายได้ของครูในพื้นที่ภูเขาค่อนข้างจำกัด และครูยังต้องกังวลเกี่ยวกับชีวิตของตนเองด้วย ทำให้อาหารกลางวันของเด็กๆ มีความเสี่ยงที่จะถูกรบกวนในที่สุด
ขายหมูสองตัวเพื่อหารายได้ช่วยเหลือเด็กนักเรียน
เราจะปล่อยให้นักเรียนไปโรงเรียนทั้งๆ ที่หิวโหยได้อย่างไร? คุณครูตัดสินใจขายหมูสองตัวที่ซื้อมาและเลี้ยงเองทันที เพื่อเตรียมรับมือกับวันครูเวียดนามที่จะมาถึงในวันที่ 20 พฤศจิกายน เงินที่ได้จากการขายหมูจะนำไปใช้เป็นค่าอาหารกลางวันสำหรับนักเรียน
ในช่วงต้นเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2566 หลังจากที่ Thanh Nien และหนังสือพิมพ์อื่นๆ หลายฉบับรายงานเรื่องราวดังกล่าว ผู้ใจบุญทั่วประเทศก็ให้การสนับสนุนโรงเรียนแห่งนี้ทันทีด้วยเงิน 116 ล้านดอง และบางคนยังสัญญาว่าจะสนับสนุนข้าวเพิ่มอีก 2 ตันและเนื้อสัตว์ 100 กิโลกรัมในปีการศึกษา 2566-2567 ที่จะถึงนี้ด้วย
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มีผู้หนึ่งซื้อหมูสองตัวนี้ในราคา 7 ล้านดอง และมอบให้ครูและนักเรียนใช้ในช่วงท้ายปีการศึกษา
เป็นเรื่องราวที่สวยงามและอบอุ่นหัวใจจริงๆ!
และในเรื่องราวอันอบอุ่นนี้ สื่อมวลชนได้กลายมาเป็นสะพานเชื่อมหัวใจและความรักในการแบ่งปันและให้การสนับสนุนโรงเรียนห่างไกลที่ประสบปัญหาต่างๆ มากมายอย่างทันท่วงที
ความสุขของการเป็นนักข่าวบางครั้งก็เรียบง่ายแค่นั้น!
ลิงค์ที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)