ภาพประกอบ (ที่มา: อินเตอร์เน็ต)
วันก่อน พอมีเวลาว่าง ฉันก็คลำหาอะไรในสมาร์ทโฟน เข้าไปดูโฟลเดอร์รูปที่บันทึกไว้ในเครื่อง แล้วก็เจอหมวดหมู่ที่อยากแบ่งปันให้ ฉันปัดไปเลื่อนมาเรื่อยๆ ปรากฏว่ามันถูกแบ่งออกเป็นหมวดหมู่ย่อยๆ ชัดเจนมาก เช่น ฤดูใบไม้ผลิ ฤดูร้อน พฤษภาคม ที่บ้าน ด้วยกัน ภาพบุคคล วันที่น่าจดจำ ความทรงจำ การเดินทาง... แล้วก็มีช่วงเวลาและสถานที่ที่ชัดเจนและเฉพาะเจาะจง แค่ปัดไปปัดมา ฉันก็เห็นอารมณ์ต่างๆ ความทรงจำทั้งสุขและเศร้า ความคิดและความรู้สึก ใบหน้าที่เคยพบเจอและจำได้แต่ลืมไปแล้ว...
หลังจากเลื่อนดูไปสักพัก ผมก็คลิกไปที่ "วันแห่งความทรงจำ" ที่ปรากฏขึ้นบนหน้าจอ ผลลัพธ์ที่ได้คือ วิดีโอ คลิปพร้อมเพลงประกอบ ผสมผสานทั้งภาพถ่ายและวิดีโอจากทริปธุรกิจ ผมไม่คาดคิดว่ามันจะเป็นทริปธุรกิจที่เชื่อมโยงกับเรื่องราวสุดท้ายที่เต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึกต่างๆ ในแต่ละพื้นที่ที่รวมตัวกัน
ระหว่างการเดินทางเพื่อธุรกิจครั้งนั้น เราได้ติดต่อ พบปะ และพูดคุยกับผู้คนมากมาย ตั้งแต่ระดับจังหวัด ไปจนถึงระดับอำเภอ ลงมาถึงระดับตำบล และแม้แต่ผู้คนที่เราไม่เคยพบมาก่อนในหลากหลายพื้นที่ของจังหวัด เรื่องราวต่างๆ ไม่ว่าจะเพียงแวบเดียวหรือลึกซึ้ง ทั้งในที่ทำงาน บนท้องถนน ในร้านกาแฟ หรือระหว่างเดิน... ล้วนสะท้อนความคิดและความรู้สึกได้อย่างชัดเจน มีทั้งความวิตกกังวล ความเสียใจ ความปรารถนา แต่เหนือสิ่งอื่นใดคือความตื่นเต้น รอคอย และความหวังให้สิ่งดีๆ เกิดขึ้น ทั้งสำหรับแต่ละคน สำหรับแต่ละท้องถิ่น และสำหรับประเทศชาติ
ลอง "วันแห่งความทรงจำ" อีกครั้ง ทริปธุรกิจอีกครั้ง แต่ยังคงความรู้สึกเดิมๆ ที่หลายคนรู้ล่วงหน้าเกี่ยวกับวันที่พื้นที่ หน่วยงาน หน้าที่การงาน และที่อยู่อาศัยในปัจจุบันจะสิ้นสุดลง ผู้คนที่ฉันพบในพื้นที่ที่ไม่ได้ถูกควบรวมกิจการ มีเพียงสองระดับรัฐบาล ก็มีความเร่งรีบ ความคิด ความคาดหวัง และความปรารถนาเหมือนกัน
และเพียงแค่ในสมาร์ทโฟนของฉัน ก็มีวันที่น่าจดจำอีกมากมาย ช่วงเวลาที่น่าจดจำมากมาย ความทรงจำมากมายที่ถูกบันทึกไว้ ไม่ว่าจะโดยบังเอิญหรือตั้งใจ แค่มีเวลาสัมผัสและมองผ่านๆ ก็เพียงพอที่จะเห็นเศษเสี้ยวความทรงจำที่ผ่านพ้นชีวิตการทำงานของฉัน ความทรงจำร่วมกันและความทรงจำส่วนตัว เต็มไปด้วยอารมณ์ ความรู้สึกประทับใจ และความหลอน ทั้งน่าจดจำและน่าลืมเลือน
นั่นเป็นเพียงช่วงเวลาไม่นานมานี้ ที่เกี่ยวข้องกับการรวมหน่วยงาน ขอบเขตการบริหารที่เฉพาะเจาะจง และผู้คนที่ผมมีโอกาสได้พบปะ พูดคุย แลกเปลี่ยน และแบ่งปัน ยังคงมีการเดินทางมากมายนับไม่ถ้วนกับผู้คนที่ผมได้พบเจอ เต็มไปด้วยสถานการณ์ โชคชะตา อารมณ์ และความคิด แต่ผมเชื่อมั่นอย่างยิ่งว่าทุกคนต่างหวังและรอคอยความสำเร็จ ทุกคนมุ่งมั่นที่จะทำให้ความฝันอันงดงามเป็นจริง อย่างน้อยก็เพื่อตัวพวกเขาเอง เพื่อครอบครัวของพวกเขา...
และแน่นอนว่าสำหรับทุกคน ความทรงจำหรือวันเวลาอันน่าจดจำจะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อเราผ่านพ้นไปแล้ว สิ่งที่เกิดขึ้น สิ่งที่เคยผ่านมา ไม่อาจหวนกลับคืนมาได้ ไม่ว่าคุณจะปรารถนาหรือปรารถนามากเพียงใด ดังนั้น สิ่งที่ควรค่าแก่การลืม จงปล่อยให้ความทรงจำนั้นผ่านไป จงถือเป็นประสบการณ์ บทเรียน และพยายามบ่มเพาะและจัดการให้สิ่งที่ควรค่าแก่การจดจำคงอยู่ สร้างแรงบันดาลใจ แรงจูงใจ ความตั้งใจที่จะมอบศรัทธาและความหวังให้กับสิ่งดีๆ ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต จงปล่อยให้ความทรงจำนั้นคงอยู่ เพื่ออนาคตจะได้ไม่กลายเป็นอดีตที่ควรค่าแก่การลืมเลือนเมื่อเราผ่านพ้นและหันหลังกลับ จงปล่อยให้ความทรงจำนั้นคงอยู่ หมายความว่าเราทุกคนรู้จักที่จะทะนุถนอมอดีต ลืมสิ่งที่ควรค่าแก่การลืม เพื่อบ่มเพาะ เสริมสร้าง เสริมสร้างสิ่งดีๆ ให้มีคุณค่า หวงแหน และรักษา...
Nguyen Tri Thuc (ผู้สนับสนุน)
ที่มา: https://baothanhhoa.vn/dang-nho-o-lai-254324.htm
การแสดงความคิดเห็น (0)