ฝันเห็นเขื่อนหมู่บ้าน

QTO - ขณะที่ฉันกำลังต่อสู้กับหนอนที่เกาะอยู่บนต้นปวยเล้งบนระเบียง ไม่รู้จะกำจัดเจ้าตัวอ้วนๆ พวกนั้นยังไง ลูกชายตัวน้อยของฉันก็วิ่งเข้ามาหาฉัน “แม่ครับ แม่รู้ไหมว่าคันดินในหมู่บ้านคืออะไร” ฉันเริ่มเล่าให้พ่อฟังถึงคันดินในหมู่บ้านที่ฝังรอยประทับในใจฉันมาตลอดวัยเด็ก

เขื่อนในบ้านเกิดของฉันเปรียบเสมือนสมบัติล้ำค่าในวัยเด็ก เป็นเพื่อนรักของพวกเราเด็กๆ ทุกคนในสมัยนั้น เขื่อนแห่งนี้สร้างขึ้นโดยชาวบ้านและทอดยาวไปรอบทุ่งกว้างใหญ่ บางช่วงโค้งเหมือนคันธนู บางช่วงตรงราวกับงูที่เลื้อยไปมา บางครั้งก็ยืดตัวอย่างช้าๆ

หญ้าขึ้นเต็มคันดินริมเขื่อน เขียวขจีตลอดปี โดยเฉพาะในฤดูใบไม้ผลิที่อากาศอบอุ่น หญ้าพลู หญ้าหมึก หญ้าไก่ แต่ละต้นจะมีใบอ่อนสีเขียวเป็นของตัวเอง บางครั้งดอกไม้ป่าก็ผลิบานหลากสีสัน ทั้งสีขาว สีน้ำเงิน สีแดง และสีม่วง ดอกเดซี่ก็บานสะพรั่งในฤดูใบไม้ผลิเช่นกัน ดอกสีขาวบริสุทธิ์มีเกสรตัวเมียสีเหลืองระยิบระยับ อวดความงามท่ามกลางแสงแดดยามเช้าที่สดใส หัวใจของฉันเต้นแรงเมื่อยืนมองจากไกลๆ ริมเขื่อนที่เบ่งบานไปด้วยดอกไม้สวยงาม ช่างสงบสุขจนทำให้ใจฉันสั่นไหว

ภาพประกอบ : HUU HUNG

มีคูน้ำอยู่ข้างเขื่อนหมู่บ้าน ซึ่งสะดวกต่อการนำน้ำมารดน้ำไร่นา และให้คนซักผ้าและซักผ้า พวกเราเด็กๆ มักจะไปที่คูน้ำ ซึ่งเป็น "ส่วนนูน" ที่ใหญ่ที่สุดเพื่อว่ายน้ำ จับปู และจับปลา ในฤดูร้อน น้ำในคูน้ำจะเย็นและใส เสียงหัวเราะของเด็กๆ ดังก้องไปทั่วบริเวณเสมอ ถ้าอยากเจอเด็กคนนี้หรือคนนั้น ก็ไม่ต้องไปไหน แค่วิ่งไปที่เขื่อนก็เจอพวกเขาแล้ว วัวอ้วนขนเงางามกินหญ้าอย่างสบายใจบนเขื่อน มีหลายวันที่เรานั่งบนหลังควายและวัว เล่นขลุ่ยและร้องเพลงกล่อมเด็กที่คุ้นเคย มีหลายวันที่เรานอนลงบนข้างเขื่อน ซึ่งเป็นจุดที่หญ้าขึ้นรกและเขียวขจีที่สุด ไม่มีอะไรทำ นอกจากปล่อยให้ลมพัดผ่าน มองดูเมฆลอยอยู่เหนือศีรษะ และอยากเป็นนกน้อยที่โบยบินอย่างอิสระบนท้องฟ้า

ความทรงจำราวกับล่องลอยไปในอดีต แต่เปล่าเลย ทุกครั้งที่นึกถึงหรือเดินผ่านเขื่อนกั้นน้ำของหมู่บ้าน ฉันจำได้อย่างชัดเจนถึงใบหน้าของเพื่อนๆ ทุกคน ผิวสีแทนทุกคน ผมสีบลอนด์ไหม้แดดทุกคน ฉันบอกลูกๆ ว่าเขื่อนกั้นน้ำของหมู่บ้านมีงานเลี้ยงฉลองวัยเด็กที่แสนวิเศษ ช่วงเวลาเล่นว่าวนั้นสนุกมาก คอฉันเมื่อยล้าจากการมองขึ้นไปบนฟ้า แต่ฉันก็สนุกไปกับมันเสมอ เราแข่งกันว่าว่าวของใครบินได้สูงที่สุด รางวัลสำหรับเจ้าของว่าวที่บินเก่งที่สุดคือการได้เป็นหัวหน้าหมู่บ้าน ความทรงจำก็เหมือนกัน แต่สนุกมาก จากนั้นทุกคนก็ร่วมแบ่งปันผลไม้จากสวน นั่งบนเขื่อนกั้นน้ำและกินผลไม้กัน โลก ที่ไม่มีสมาร์ทโฟนและอินเทอร์เน็ตในสมัยนั้นช่างวิเศษเหลือเกิน!

เขื่อนหมู่บ้านยังเป็นสถานที่ที่รอยเท้าและหยาดเหงื่อของชาวนาผู้ขยันขันแข็งถูกประทับไว้ ฤดูเก็บเกี่ยวมาพร้อมกับกลิ่นหอมของข้าวใหม่ สวมเสื้อเชิ้ตสีน้ำตาลเก่าๆ นั่งพักบนเขื่อน ฤดูเพาะปลูกมีกลิ่นหอมของต้นกล้าข้าวอ่อน โคลนสีน้ำตาลฉุน เสาของพ่อแม่ฉันบรรทุกข้าวและฟาง ไหล่ของพวกเขาโค้งขึ้นลงทุกย่างก้าว ในฤดูฝน เขื่อนหมู่บ้านลื่น พ่อแม่ต้องเดินเท้าเปล่า นิ้วเท้าทั้งสิบของพวกเขาเกาะแน่นกับพื้น ฉันจดจำเสียงสะท้อนของความเหน็ดเหนื่อย ความยากลำบากในการแบกเขื่อนเล็กๆ ไว้ในใจ เมื่อจิตใจของฉันยอมร้องไห้ออกมาดังๆ เพื่อแสดงความเห็นใจแม่ให้มากขึ้น

“ชายร่างเล็ก” อ้าปากค้างเมื่อแม่เล่าเรื่องเขื่อนกั้นน้ำในหมู่บ้านให้ฟัง เขาหลงใหลเขื่อนกั้นน้ำในหมู่บ้านมากจนยืนกรานให้แม่พากลับไปชนบทในวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่บัดนี้เขากลับมาบ้านแล้ว เขื่อนกั้นน้ำก็ยังคงอยู่ที่นั่น แต่เขากลับมองไม่เห็นภาพเด็กๆ เล่นสนุกกันอย่างมีความสุขเหมือนสมัยเด็กๆ อีกต่อไป ความฝันถึงเขื่อนกั้นน้ำในหมู่บ้านในตัวฉันและในตัวเขายังคงอยู่ที่นั่น และน่าแปลกที่คืนนั้น ฉันฝันว่าฉันกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง นอนสงบนิ่งอยู่ท่ามกลางกลิ่นหญ้าหอมของชนบท บนเขื่อนกั้นน้ำในหมู่บ้านเก่า เขื่อนกั้นน้ำในหมู่บ้านคือบ้านเกิดของฉัน สายธารแห่งความทรงจำในวัยเด็กที่หล่อเลี้ยงจิตวิญญาณวัยเยาว์ พาความฝันนี้ไปไกลแสนไกล...

ไม ทิ ตรุก

ที่มา: https://baoquangtri.vn/van-hoa/202509/giac-mo-de-lang-52e6945/