

ชนกลุ่มน้อยในพื้นที่สูงยังคงรักษาขนบธรรมเนียม ประเพณี และวิถีชีวิตแบบดั้งเดิมไว้อย่างมั่นคงท่ามกลางความเปลี่ยนแปลงของกาลเวลา

ท่ามกลางควันไฟจากครัวยามบ่าย เสียงกี่ทอผ้า เสียงขลุ่ย และเสียงหัวเราะของเด็กๆ ก้องกังวานไปทั่วขุนเขาและผืนป่า สิ่งเหล่านี้คือเสียงของชีวิตประจำวัน เรียบง่ายแต่เปี่ยมด้วยเอกลักษณ์เฉพาะตัว

ความงดงามของที่ราบสูงไม่ได้มีเพียงทัศนียภาพหรือผู้คนเท่านั้น แต่ยังรวมถึงวิธีที่ผู้คนเชื่อมโยงและกลมกลืนกับธรรมชาติอีกด้วย


ท่ามกลางความเปลี่ยนแปลงของชีวิต ที่ราบสูงยังคงรักษาคุณลักษณะเฉพาะตัวที่เรียบง่ายแต่คงอยู่ ซึ่งเป็นเครื่องพิสูจน์ที่ชัดเจนถึงความมีชีวิตชีวาอันแข็งแกร่งของวัฒนธรรมกลุ่มชาติพันธุ์เวียดนามบนผืนดินรูปตัว S




ที่ราบสูงไม่เพียงแต่งดงามด้วยธรรมชาติอันงดงามเท่านั้น แต่ยังงดงามด้วยผู้คนที่อ่อนโยนและซื่อสัตย์ เสียงเครื่องทอผ้ากระทบกันดังกึกก้องในบ้าน เสียงข้าวตอกดังก้องสะท้อนแดดยามเช้า รอยยิ้มของแม่ข้างหม้อข้าวโพดต้ม... ทั้งหมดนี้ผสานเป็นท่วงทำนองแห่งชีวิตเรียบง่าย เชื่องช้าแต่เปี่ยมด้วยความรัก

ในเสียงของกี่ทอ เสียงขลุ่ยเรียกเพื่อน และเสียงหัวเราะของเด็กๆ ที่ก้องไปทั่วภูเขาและป่าไม้ เราจะเห็นถึงความมีชีวิตชีวาทางวัฒนธรรมอันมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่สืบทอดกันมาหลายชั่วอายุคน




ภาพเด็กๆ บนที่ราบสูงกำลังเล่น เต้นรำ และร้องเพลงในสนามหญ้าของบ้านใต้ถุน หรือเดินเล่นริมลำธารหรือแปลงผัก ไม่เพียงแต่สะท้อนถึงความงามอันบริสุทธิ์เท่านั้น แต่ยังสื่อถึงอนาคตที่สดใส ซึ่งประเพณีและความทันสมัยมาคู่กันอีกด้วย

บนถนนลูกรังเล็กๆ รอบหมู่บ้าน เด็กๆ บนที่ราบสูงวิ่งเล่นอย่างมีความสุข ถือขนมหรือดอกไม้ป่าไว้ในมือ บางคนวิ่งเล่นเท้าเปล่าริมลำธาร บางคนเต้นรำอย่างสนุกสนานตามจังหวะเพลงเขน ดวงตาที่แจ่มใสของพวกเขาสะท้อนเงาของท้องฟ้า

ความสุขของวัยเด็กที่นี่เรียบง่ายแต่เจิดจ้าเหมือนแสงอาทิตย์สีทองที่สาดส่องหลังคาบ้าน ดุจเสียงหัวเราะที่แผ่กระจายไปตามไหล่เขา

ใครก็ตามที่เคยไปเยือนที่ราบสูง ย่อมยากที่จะลืมความรู้สึกสงบเงียบที่ได้ยินสายลมพัดผ่านป่าไผ่ เห็นควันสีฟ้าลอยฟุ้งในยามบ่าย และชีวิตที่ดำเนินไปอย่างราบรื่นไม่เร่งรีบ ที่นั่น ความงามไม่ได้อยู่แค่ในทิวทัศน์เท่านั้น แต่ยังอยู่ในจิตวิญญาณที่บริสุทธิ์ อ่อนโยน และมีชีวิตชีวาอีกด้วย

ที่ราบสูงที่ยังคงรักษาคุณค่าทางวัฒนธรรมอันเก่าแก่ ที่ซึ่งผู้คนอยู่ร่วมกับธรรมชาติอย่างกลมกลืน คือจุดหมายปลายทางตลอดกาลที่ทำให้หัวใจของผู้คนจากที่ราบลุ่มสั่นคลอนและยังคงอยู่

ที่ราบสูงของเวียดนามทอดยาวจากภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ตะวันตกเฉียงเหนือ ไปจนถึงที่ราบสูงตอนกลาง ที่นี่เป็นพื้นที่อยู่อาศัยอันยาวนานของชนกลุ่มน้อยหลายสิบกลุ่มชาติพันธุ์ เช่น ม้ง เดา ไต นุง ไท อีเดะ เจียไร... แต่ละกลุ่มชาติพันธุ์มีวัฒนธรรมของตนเอง แสดงออกผ่านสถาปัตยกรรมบ้านเรือน เครื่องแต่งกาย เทศกาล อาหาร และประเพณีอันเป็นเอกลักษณ์
ฟาม ก๊วก ดุง
Vietnamnet.vn
ที่มา: https://vietnamnet.vn/khoanh-khac-an-tuong-noi-ban-lang-vung-cao-2458175.html






การแสดงความคิดเห็น (0)