เป็นช่วงเวลาที่น่าประทับใจในหมู่บ้านบนที่สูง

ท่ามกลางภูเขาและป่าไม้อันงดงามตระการตาของบ้านเกิด หมู่บ้านบนที่สูงปรากฏขึ้นด้วยความงามที่เรียบง่ายแต่ลึกซึ้ง ภูเขาเรียงรายกันเป็นชั้นๆ เมฆลอยวนอยู่รอบยอดเขา นาข้าวขั้นบันไดทอดยาวไปตามลาดเขา ทั้งหมดนี้สร้างสรรค์ภูมิทัศน์ธรรมชาติที่ทั้งน่าทึ่งและสงบสุข

ชุมชนชนกลุ่มน้อยในพื้นที่สูงยังคงรักษาขนบธรรมเนียมประเพณี การปฏิบัติ และวิถีชีวิตดั้งเดิมของตนไว้อย่างแน่วแน่ ท่ามกลางการพัฒนาอย่างรวดเร็วของยุคสมัย

ท่ามกลางหมอกควันยามเย็น เสียงเครื่องทอผ้า เสียงขลุ่ย และเสียงหัวเราะของเด็กๆ ดังก้องไปทั่วภูเขาและป่าไม้ นี่คือเสียงแห่งชีวิตประจำวัน เรียบง่ายแต่เปี่ยมด้วยเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรม

ความงดงามของที่ราบสูงไม่ได้อยู่ที่ทิวทัศน์หรือผู้คนเท่านั้น แต่ยังอยู่ที่วิถีชีวิตและความเป็นอยู่ที่ดีที่ชาวบ้านมีปฏิสัมพันธ์และกลมกลืนกับธรรมชาติอีกด้วย

ท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงของชีวิต ที่ราบสูงยังคงรักษาเอกลักษณ์ที่เรียบง่ายแต่ยั่งยืนเอาไว้ ซึ่งเป็นเครื่องพิสูจน์ที่ชัดเจนถึงความมีชีวิตชีวาของวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ต่างๆ ในเวียดนามบนผืนแผ่นดินรูปตัว S แห่งนี้

ดินแดนบนที่สูงนั้นงดงามไม่เพียงเพราะธรรมชาติอันยิ่งใหญ่ตระการตาเท่านั้น แต่ยังเพราะผู้คนที่มีน้ำใจและจริงใจอีกด้วย เสียงกระทบกันของเครื่องทอผ้าในบ้าน เสียงก้องกังวานของครกตำข้าวในยามเช้าตรู่ท่ามกลางแสงแดดอ่อนๆ รอยยิ้มของแม่ข้างหม้อข้าวโพต้ม... สิ่งเหล่านี้ผสมผสานกันเป็นบทเพลงแห่งชีวิตที่เรียบง่าย ดำเนินไปอย่างช้าๆ แต่เปี่ยมไปด้วยความรัก

ท่ามกลางเสียงกระทบกันเป็นจังหวะของเครื่องทอผ้า เสียงขลุ่ยอันไพเราะ และเสียงหัวเราะก้องกังวานของเด็กๆ บนภูเขา เราได้เห็นชีวิตทางวัฒนธรรมที่เปี่ยมด้วยพลัง ความหลากหลาย และสืบทอดกันมาหลายชั่วอายุคน

ภาพเด็กๆ ในที่ราบสูงกำลังวิ่งเล่น ร้องเพลง และเต้นรำในลานบ้านยกพื้น หรือเดินเล่นริมลำธารและทุ่งผัก ไม่เพียงแต่ปลุกเร้าความรู้สึกถึงความงดงามบริสุทธิ์ แต่ยังเป็นสัญลักษณ์ของอนาคตที่สดใสซึ่งประเพณีและความทันสมัยอยู่ร่วมกัน

ตามทางดินเล็กๆ ที่คดเคี้ยวผ่านหมู่บ้าน เด็กๆ จากที่สูงวิ่งเล่นกันอย่างสนุกสนาน ถือลูกอมหรือดอกไม้ป่าไว้ในมือ บางคนเล่นเท้าเปล่าริมลำธาร บางคนเต้นรำอย่างสนุกสนานไปกับเสียงขลุ่ยไม้ไผ่ ดวงตาที่สดใสของพวกเขาสะท้อนภาพท้องฟ้า

ความสุขในวัยเด็กที่นี่เรียบง่ายแต่สดใสราวกับแสงแดดสีทองที่ส่องลงมายังบ้านเรือน และเหมือนเสียงหัวเราะที่ดังไปทั่วเนินเขา

ใครก็ตามที่เคยไปเยือนที่ราบสูงคงยากที่จะลืมความรู้สึกสงบสุขที่ได้ฟังเสียงลมพัดผ่านป่าไผ่ มองดูหมอกควันจางๆ ลอยล่องในยามเย็น และเห็นชีวิตดำเนินไปอย่างนุ่มนวล ไม่เร่งรีบ ที่นั่น ความงามไม่ได้อยู่ที่ทิวทัศน์เพียงอย่างเดียว แต่ยังอยู่ที่จิตวิญญาณที่บริสุทธิ์ อ่อนโยน และเปี่ยมไปด้วยพลังของผู้คนด้วย

ดินแดนบนที่สูง ซึ่งเป็นที่ที่คุณค่าทางวัฒนธรรมโบราณได้รับการอนุรักษ์ไว้ และผู้คนใช้ชีวิตอย่างกลมกลืนกับธรรมชาติ จะเป็นจุดหมายปลายทางที่ตรึงใจผู้คนจากที่ราบต่ำตลอดไป ทำให้พวกเขารู้สึกโหยหาและคิดถึง

ที่ราบสูงของเวียดนามทอดยาวจากภาคตะวันออกเฉียงเหนือและตะวันตกเฉียงเหนือไปจนถึงที่ราบสูงตอนกลาง ภูมิภาคนี้เป็นถิ่นฐานดั้งเดิมของกลุ่มชาติพันธุ์หลายสิบกลุ่ม เช่น ชาวม้ง ชาวดาว ชาวไต ชาวนุง ชาวไทย ชาวเอเด และชาวจาราย... แต่ละกลุ่มชาติพันธุ์มีวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์ของตนเอง ซึ่งสะท้อนให้เห็นในสถาปัตยกรรม เครื่องแต่งกาย เทศกาล อาหาร และประเพณีดั้งเดิมที่โดดเด่น

ฟาม กว็อก ดุง

Vietnamnet.vn

ที่มา: https://vietnamnet.vn/khoanh-khac-an-tuong-noi-ban-lang-vung-cao-2458175.html