ความทรงจำวันแรกของการเปิดเทอม

ฤดูใบไม้ร่วงเพิ่งมาถึง สายลมเย็นสบายและใบไม้สีเหลืองที่กระจัดกระจายอยู่ตามท้องถนนราวกับกำลังขับขานบทเพลงต้อนรับปีการศึกษาใหม่ ท้องถนนคึกคักและคึกคักอีกครั้งในบรรยากาศแห่งการเริ่มต้นใหม่ นี่คือฤดูกาลแห่งก้าวแรกสู่โรงเรียน ฤดูกาลแห่งความทรงจำอันชัดเจนและน่าจดจำของชีวิตในโรงเรียน เมื่อมองดูลูกสาวที่กำลังเตรียมตัวขึ้นชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 หัวใจของฉันเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ไม่อาจบรรยายได้ เมื่อความทรงจำเกี่ยวกับปีการศึกษาเก่ากลับหลั่งไหลกลับมาอย่างกะทันหัน

ภาพประกอบ (AI)

ฉันยังจำได้อย่างชัดเจนในวันที่กำลังจะขึ้นชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 แม่กำลังปั่นจักรยานที่โยกเยกไปตลาดประจำเขตอย่างยากลำบาก ถนนลูกรังจากบ้านไปตลาดประจำเขตนั้นขรุขระ เต็มไปด้วยกรวดเล็กๆ และกรวดใหญ่ๆ ทุกครั้งที่จักรยานผ่านไป ฝุ่นจะฟุ้งกระจายติดชายกางเกงและชายเสื้อของแม่

นานๆ ทีจักรยานก็จะติดอยู่ในแอ่งน้ำเล็กๆ ล้อก็หมุนไม่หยุด แม่ต้องเหยียบคันเร่งสุดแรง พอถึงบ้านก็ใส่ชุดใหม่เอี่ยม เสื้อเชิ้ตสีขาวรีดเรียบ กางเกงที่ยาวเลยเข่า และ รองเท้าผ้าใบ สีขาว

คืนนั้น ฉันและเพื่อนๆ นอนไม่หลับ แม้จะเหนื่อยจากการวิ่งเล่นกันทั้งวัน แต่ความตื่นเต้นในยามค่ำคืนก็เอาชนะความง่วงงุนได้ เราทุกคนนัดพบกันที่ปลายซอย นั่งคุยกันเป็นกลุ่มใต้แสงไฟถนนสีเหลือง ต่างคนต่างจินตนาการถึงวันแรกของการเปิดเทอมขึ้นมาในใจ

เด็กๆ อวดเสื้อผ้าและหนังสือกันไม่หยุด เสื้อเชิ้ตสีขาวยังใหม่เอี่ยม สะอาดเอี่ยม และยังมีกลิ่นผ้าใหม่เอี่ยม กระเป๋านักเรียนสีฟ้าก็แวววาว เราลูบไล้หนังสือเรียนเล่มใหม่เอี่ยมแต่ละหน้าอย่างระมัดระวัง ป้ายหนังสือก็ยังไม่สึกหรอ

พวกเราแต่ละคนผลัดกันทายว่าครูจะสอนอะไร ชั้นเรียนจะเป็นอย่างไร และจะมีเพื่อนใหม่เพิ่มขึ้นอีกไหม ความสุขและความคาดหวังแผ่ขยายออกไป ขับไล่ความหนาวเย็นในยามค่ำคืนออกไป ท้องฟ้ายามค่ำคืนที่ระยิบระยับราวกับกำลังนับถอยหลังสู่ช่วงเวลาแห่งการกลับมาโรงเรียน เมื่อเราจะถูกเรียกตัวเป็นนักเรียนเป็นครั้งแรก

เช้าตรู่ ขณะที่อากาศยังหนาวเย็น กลิ่นดินชื้นหลังค่ำคืนฤดูใบไม้ร่วงที่ฝนตกปรอยๆ อบอวลไปทั่ว ตรอกเล็กๆ แห่งนี้กลับพลุกพล่านกว่าปกติ ฉันเอื้อมมือไปหยิบกระเป๋าเป้ใบใหม่เอี่ยม ทันทีที่ก้าวออกจากประตูบ้าน ฉันก็เห็นทั้งละแวกบ้านคึกคักผิดปกติ เสียงหัวเราะ เสียงจักรยานขนหนังสือ เสียงฝีเท้าเร่งรีบ... ทั้งหมดนี้ผสานกัน ราวกับภาพวาดที่คึกคักและเต็มไปด้วยสีสันของปีการศึกษา

แม่สอนฉันสารพัดเรื่อง ทั้งทำตัวดี ไม่ร้องไห้ และเป็นมิตรกับทุกคน อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าฉันจะเตรียมตัวมาดีแค่ไหน ฉันก็ไม่สามารถซ่อนความสับสนไว้ได้ตั้งแต่ก้าวแรกที่เข้ามาในห้องเรียน ราวกับว่ากำลังก้าวเข้าสู่ โลก อีกใบหนึ่ง

โรงเรียนได้รับการตกแต่งอย่างงดงามด้วยธงและดอกไม้กระดาษหลากสีสัน หลังคาโรงเรียนเก่าที่ร่มรื่นด้วยต้นไม้สีเขียวต้อนรับนักเรียนรุ่นใหม่ เสียงกลองโรงเรียนดังก้องกังวาน ผสมผสานกับเสียงปรบมือของผู้ปกครองและเสียงเชียร์ของนักเรียน... ก่อเกิดเป็นบทเพลงที่เต็มไปด้วยความสุขและความหวัง

ฉันยืนอยู่ตรงนั้น รู้สึกเหมือนกำลังก้าวเข้าสู่โลกใหม่ที่เต็มไปด้วยเรื่องน่าประหลาดใจ ตอนนี้ เมื่อมองดูลูกสาวในชุดยูนิฟอร์มใหม่ สะพายเป้ใบใหญ่ไว้ด้านหลัง แม้จะขี้อายเล็กน้อย แต่ดวงตาของเธอกลับเปล่งประกายด้วยความสุข ฉันมองเห็นวันเวลาเหล่านั้นราวกับเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานนี้เอง ฉันเห็นความกังวลและความประหลาดใจเล็กๆ น้อยๆ ขณะที่ฉันเตรียมตัวต้อนรับการเริ่มต้นใหม่

แม่ของฉันมักจะบอกว่าวันที่ลูกเข้าเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 เป็นวันสำคัญสำหรับเราทั้งคู่ วันนั้นลูกเริ่มเรียนรู้ที่จะเป็นอิสระ เดินบนเส้นทางของตัวเอง แม่ไม่อาจจับมือลูกได้ตลอดไป ปกป้องลูกในทุกย่างก้าว แต่แม่จะคอยอยู่เคียงข้าง คอยดูแลลูกทุกย่างก้าวเสมอ

ขณะยืนอยู่ในห้องเรียน มองออกไปนอกห้องเรียน ฉันเห็นแม่ยังคงยืนอยู่ในสนามโรงเรียน โบกมือลา ในขณะนั้น ฉันรู้ว่าแม่กำลังทั้งกังวลและภูมิใจ และฉันก็เข้าใจด้วยว่าไม่ว่าเส้นทางข้างหน้าจะเป็นอย่างไร ความรักของแม่จะเป็นกำลังใจที่มั่นคงที่สุดเสมอ

ลูกสาวตัวน้อยของฉันก็ถึงเวลาที่จะก้าวออกไปสู่โลกกว้างแล้ว เธอจะรู้สึกสับสนและกังวลเหมือนฉันไหม เมื่อได้เจอครูและเพื่อนๆ เป็นครั้งแรก ฉันตระหนักได้ว่าอารมณ์ความรู้สึกทั้งหมดนั้น คือการต่อเนื่องของกระแสความรู้สึกที่ฉันและแม่ได้ผ่านมาด้วยกัน เมื่อฉันกลายเป็นแม่ ยืนอยู่บนธรณีประตูสู่วัยผู้ใหญ่ และได้เห็นลูกสาวเริ่มต้นการเดินทางครั้งใหม่

ไม่ว่าปีการศึกษาจะผ่านไปกี่ปีก็ตาม ปีการศึกษาจะเป็นช่วงเวลาพิเศษในใจของทุกคนเสมอ โดยเตือนให้เรานึกถึงความทรงจำอันบริสุทธิ์ที่สุดในช่วงสมัยเรียน และนำความรู้สึกที่ไม่อาจลืมเลือนกลับมา!/.

ลินห์ เชา

ที่มา: https://baolongan.vn/ky-uc-mua-tuu-truong-a201135.html