ผมกำลังเข้ารับการรักษามะเร็งที่โฮจิมินห์ซิตี้ ร่างกายของผมเหนื่อยล้ามาก ทรมานกับผลข้างเคียงมากมายหลังการทำเคมีบำบัด ภรรยาผมอ่านเจอในหนังสือพิมพ์ว่าลิ้นมังกรมีสารฟีนอลิกและฟลาโวนอยด์จำนวนมากที่ช่วยต่อสู้กับเซลล์มะเร็งในร่างกาย ช่วยป้องกันโรคหัวใจและหลอดเลือด แต่การหาลิ้นมังกรในโฮจิมินห์ซิตี้นั้นยากมาก ภรรยาผมจึงโทรกลับบ้าน
เมื่อทราบข่าว ชาวบ้านก็รีบหักกิ่งลิ้นมังกรเขียวสดๆ นำมาห่อกับแม่ส่งเข้าเมืองเพื่อส่งให้คนป่วยหนักด้วยความรัก
ลิ้นมังกรและปลาหมึกรับมาจากบ้าน นำมาปรุงเป็นซุปหวานแสนอร่อย
บ้านเกิดของฉัน ทางตอนใต้ของจังหวัด กวางงาย มีแดดจัดมากในฤดูกาลนี้ แสงแดดทำให้ข้าวในนาเปลี่ยนเป็นสีเหลือง กระตุ้นให้ชาวนาเก็บเกี่ยวผลผลิต แสงแดดทำให้แปลงผักสีเขียวในสวนครัวเหี่ยวเฉา แสงแดดยังทำให้กิ่งลิ้นมังกรเขียวสดอย่างน่าอัศจรรย์ ผักชนิดนี้มีอยู่ในหมู่บ้านของฉันมานานแล้ว ชาวบ้านมีความขยันหมั่นเพียรในการปลูกผักและผลไม้เพื่อพัฒนาอาหารการกินของครอบครัว ที่ดินข้างรั้วปลูกลิ้นมังกร ซึ่งเป็นพืชพื้นเมืองในพื้นที่แห้งแล้ง รากลิ้นมังกรไม่จำเป็นต้องใส่ปุ๋ย รากลิ้นมังกรจะดูดซับสารอาหารจากดินแล้วเปลี่ยนเป็นกิ่งก้านสีเขียว
ใกล้เวลาอาหาร ออกไปที่สวน เด็ดกิ่งลิ้นมังกรสักสองสามกิ่ง ลอกปุ่มรอบๆ ก้านออก ล้างและหั่นเป็นเส้น ผักชนิดนี้สามารถนำไปต้มกับเนื้อสัตว์ ปลา ปลาหมึก หรือปรุงเปล่าๆ ด้วยน้ำมันถั่วลิสงเล็กน้อย ก็อร่อยไม่แพ้กัน ผักมีเนื้อเหนียว กรุบกรอบ มีรสเปรี้ยวอ่อนๆ ที่เป็นเอกลักษณ์ ค้างอยู่ในใจ...
ลิ้นมังกรและปลาหมึกรับมาจากบ้าน นำมาปรุงเป็นซุปหวานแสนอร่อย
กลับมาที่ห่อลิ้นมังกรที่ผมและภรรยาได้รับมาจากคนที่เรารักที่บ้าน ผักถูกบรรจุในกล่องโฟมพร้อมกับปลาหมึกสดๆ ที่จับได้จากทะเลใกล้ชายฝั่ง ภรรยาผมล้างปลาหมึกอย่างระมัดระวังแล้วนำออกมาสะเด็ดน้ำ ลิ้นมังกรผ่านกระบวนการเตรียมการก่อนใส่ลงในหม้อ ต้มหอมแดงหั่นแว่นกับน้ำมันถั่วลิสงจนหอม จากนั้นใส่ปลาหมึกลงไปแล้วคนให้เข้ากันด้วยตะเกียบ จากนั้นเติมน้ำลงในหม้อ เกลือเล็กน้อย และพริกขี้หนูหั่นบางๆ
เมื่อน้ำบนเตาเดือด ให้ใส่ลิ้นมังกรลงในหม้อ แล้วใช้ทัพพีคนเบาๆ เมื่อผักสุกแล้ว ปรุงรสตามชอบ ใส่สมุนไพรสับลงในหม้อพร้อมพริกไทยป่นเล็กน้อย แล้วยกลงจากเตา
มื้อนี้มีซุปลิ้นมังกรที่ปรุงด้วยปลาหมึก อร่อยจนน่าประหลาดใจ กัดปลาหมึกแล้วเคี้ยวช้าๆ รสชาติหวานเค็มจากทะเลแทรกซึมเข้าทุกต่อมรับรส ผักเหนียวๆ นุ่มๆ ลอย “สัมผัส” ริมฝีปาก ก่อนจะไหลลงคอพร้อมรสเปรี้ยวอ่อนๆ ที่ติดค้างอยู่ที่ปลายลิ้น รสเปรี้ยวอ่อนๆ นั้นเปรียบเสมือนคำบอกเล่าของแม่ถึงลูกที่อยู่ไกลแสนไกลให้กลับบ้านเร็วๆ ช่างเป็นความรักที่มากมายเหลือเกิน!
ลิงค์ที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)