ปลวกในป่าเต็งเซิน: อาหารจานเด็ดของป่าใหญ่

ในเดือนพฤษภาคม เมื่อพายุฝนฟ้าคะนองลูกแรกของฤดูกาลพัดกระจายไปทั่วบริเวณป่าทึบทางตะวันตกของกวางนาม นอกจากนี้ยังเป็นช่วงเวลาที่ภูเขาและป่าไม้ Truong Son ดูเหมือนจะตื่นขึ้นหลังจากหลับใหลมายาวนานในฤดูแล้ง

โจ๊กปลวกของชาวโคตู

ใบไม้อ่อนผลิใบ ลำธารส่งเสียงร้อง และเมฆหมอกลอยละล่องเหนือขุนเขาราวกับควัน ในเวลานั้น ในหมู่บ้านของชาวโกตู ในเขตดงยาง ฤดูกาลล่า "กุ้งบิน" หรือปลวกมีปีก ได้เริ่มต้นขึ้น

ปลวก - กุ้งบิน Truong Son

การเรียกมันว่า "กุ้งบิน" ฟังดูทั้งเป็นธรรมเนียมและน่ารัก เพราะสำหรับผู้คนในพื้นที่ลุ่ม ปลวกมีปีกอาจเป็นสัตว์รบกวนในช่วงฤดูฝน แต่สำหรับชาวโคตู ปลวกถือเป็นของขวัญอันล้ำค่าจากป่า

ปลวกมีปีกจะบินออกไปหลังฝนตกทุกบ่าย ฝูงปลวกกระพือปีกระยิบระยับระยิบระยับราวกับหมอกยามพระอาทิตย์ตกดิน ผู้เฒ่าแห่งเผ่ากู่ตู่กล่าวว่า ปีที่มีปลวกบินมาก ปีนั้นดินจะดี พืชผลอุดมสมบูรณ์ และเด็กๆ จะไม่เจ็บป่วย

ฉันมีโอกาสได้ติดตามบอตผู้เฒ่า ชาวเมืองตู อาศัยอยู่ในเขตบา เพื่อไปจับปลวกที่บ้านในเย็นวันหนึ่งในเดือนพฤษภาคม ฝนเพิ่งหยุดตก ผืนป่ายังคงมีกลิ่นราและใบไม้ผุอยู่

อ่างน้ำและไฟฉายสำหรับล่าปลวก การกำจัดปลวก และตะกร้าล่าปลวก

เจียบอทใช้อ่างน้ำขนาดใหญ่ที่บรรจุน้ำไว้ วางไว้กลางสนาม จากนั้นจึงวางไฟฉายสว่างจ้าไว้ในอ่างน้ำ

อีกครู่ต่อมา ฝูงปลวกก็เริ่มบินเข้ามา ดึงดูดแสงและตกลงสู่ผืนน้ำ ตอนแรกมีเพียงไม่กี่ตัว จากนั้นก็เพิ่มขึ้นเป็นสิบๆ ตัว และในที่สุดก็เพิ่มขึ้นเป็นร้อย พวกมันหมุนตัว กระพือปีก ราวกับเทศกาลแมลงเล็กๆ ในค่ำคืนแห่งเจื่องเซิน

เมื่อรวบรวมปลวกได้ประมาณสองกำมือแล้ว ชายชราบอทก็บอกฉันว่า “ปลวกมีปีกพวกนี้สามารถนำมาทำปาเดี้ยงตบมือให้คุณได้เพลิดเพลิน”

ผัดปลวกแห้ง เป็นอาหารง่ายๆ แต่ขึ้นชื่อเรื่องรสชาติเข้มข้นและมัน เมื่อกลับถึงบ้าน เขาก็จุดไฟ ใส่กระทะเหล็กเก่าๆ ลงไป แล้วเทปลวกลงไปย่างด้วยไฟอ่อนๆ เสียงปลวกกรอบแกรบเหมือนถั่วคั่ว กลิ่นหอมอบอวลชวนลิ้มลองอย่างประหลาด

ชามตั๊กแตนย่างหอมๆ

เมื่อปีกปลวกหลุดออกหมดแล้ว เหลือเพียงตัวเล็กๆ สีทองอร่าม เขาก็ยกกระทะออกจากเตา โรยเกลือป่าเล็กน้อย แล้วยื่นให้ฉัน ฉันลองชิมชิ้นหนึ่ง กรอบ มัน หวาน และที่สำคัญไม่คาวเลย รสชาติที่หาไม่ได้ในร้านอาหารทั่วไป

เมนูอร่อยอื่นๆ

นอกจากผัดปลวกแล้ว ชาวโกตูยังทำอาหารอื่นๆ อีกมากมายจากปลวกมีปีก ปลวกทอดหมักตะไคร้ - ผัดปลวกเบาๆ คลุกกับตะไคร้ป่าบด พริกเขียว และเกลือหยาบ เสิร์ฟพร้อมข้าวเหนียวหรือกระดาษข้าวปิ้ง

ปลวกเค็ม - ปลวกบดละเอียด ผสมกับเกลือและพริก ใส่กระบอกไม้ไผ่ แขวนบนตะแกรงในครัวเพื่อเพิ่มความหอม ค่อยๆ นำมาใช้ในช่วงฤดูฝน หรือที่พิเศษที่สุดคือโจ๊กปลวก หรือที่เรียกว่า "clap p'cho" หุงด้วยข้าวเหนียวดำหรือมันสำปะหลังสด มีกลิ่นหอม เหมาะสำหรับผู้สูงอายุและเด็ก

ปลวกหมักตะไคร้และเกลือ

ฉันยังได้ลิ้มลองอาหารจานพิเศษ นั่นคือ แพนเค้กปลวก คือการผัดปลวกกับแป้งข้าวเจ้าและน้ำเล็กน้อย จากนั้นเทลงในกระทะเหล็กหล่อ ปิดฝาแล้วทอดด้วยไฟอ่อน ตัวเค้กมีสีน้ำตาลทอง กรอบนอกนุ่มใน ไส้ก็เข้มข้นและมันอย่างน่าประหลาดใจ

รับประทานคู่กับผักป่า จิ้มเกลือพริกสยาม พร้อมฟังเสียงฝนที่ตกนอกระเบียง คุณจะสัมผัสได้ถึงความรักของขุนเขาและป่าไม้ Truong Son ได้อย่างเต็มที่

ปลวกมีปีกไม่เพียงแต่เป็นอาหารเท่านั้น แต่ยังเป็นเรื่องราวทางวัฒนธรรม เป็นความทรงจำของชาวโกตูหลายรุ่น เด็กๆ เคยเล่นและจับปลวกในสนามบ้าน แต่ตอนนี้พวกเขาโตแล้ว เรียนหนังสืออยู่ไกลบ้าน แต่ทุกครั้งที่กลับบ้านในช่วงฤดูปลวก พวกเขามักจะขอให้คุณยายและคุณแม่ย่างปลวกจนเต็มชาม

สลัดปลวกคอพับ

ผู้สูงอายุจิบเหล้าข้าว เคี้ยวปลวกทอดหอมๆ และเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับสงครามสมัยที่ปลวกเป็นผู้กอบกู้ในช่วงปีแห่งความอดอยาก ดังนั้น ปลวกมีปีกจึงไม่เพียงแต่เป็น "กุ้งบิน" ของผืนป่าเท่านั้น แต่ยังเป็นสัญลักษณ์เล็กๆ ที่แสดงถึงความเชื่อมโยงระหว่างมนุษย์ - ดิน - ท้องฟ้าอีกด้วย

ในปัจจุบันเมื่อหมู่บ้าน ท่องเที่ยว ชุมชนกอตุเข้าสู่ฤดูปลวกปีก ทุกๆ หมู่บ้านจะมีอาหารที่ทำจากปลวกปีกและกลายเป็นอาหารพิเศษที่ดึงดูดนักท่องเที่ยว

นักท่องเที่ยวจาก ดานัง ฮอยอัน เว้ หรือแม้แต่นักท่องเที่ยวต่างชาติต่างก็อยากรู้อยากเห็นและตื่นเต้นที่จะได้สัมผัสประสบการณ์การล่าปลวก การทำอาหารจากปลวก และการเพลิดเพลินกับปลวกในบ้านไม้ยกพื้นแบบดั้งเดิม

การรับประทานอาหารร่วมกับปลวกทอด ข้าวเหนียว เหล้าข้าว เสียงฆ้อง รำตุงต้าดา หรือ รำตุงตุง-ซ่าซ่า จะเป็นประสบการณ์ที่ไม่มีวันลืม

ปลวกทอดกินกับข้าวเหนียวอร่อยมาก

บ่ายวันสุดท้ายในดงยาง ฉันนั่งอยู่ในบ้านใต้ถุนมุงจากกลางหมู่บ้านโกตู ฝนตกปรอยๆ ควันจากครัวฟุ้งกระจาย ข้างนอกปลวกบินวนเวียนอีกครั้ง เด็กๆ โห่ร้องและจับปลวกราวกับกำลังเฉลิมฉลองฤดูกาลแห่งพรแห่งผืนป่า

เจียบ็อตรินเหล้าข้าวแล้วพูดว่า “ปลวกมีปีกมีไม่มากนัก แต่ถ้าคุณรู้จักทะนุถนอมธรรมชาติ คุณจะพบพวกมันทุกปี” ฉันพยักหน้า ทันใดนั้นก็รู้สึกสงบใจท่ามกลางควันจากห้องครัวและเสียงหัวเราะอันสดใสของขุนเขาและป่าไม้

ฤดูล่า "กุ้งบิน" - ฤดูแห่งสิ่งเล็กๆ น้อยๆ แต่มีความหมาย ยังคงดำเนินต่อไปอย่างเงียบสงบบนเทือกเขา Truong Son ท่ามกลางชีวิตที่เรียบง่ายแต่ลึกซึ้งของชาว Co Tu

อ่านเพิ่มเติม กลับไปที่หัวข้อ

กลับสู่หัวข้อ

วาน กี้ เล

ที่มา: https://tuoitre.vn/moi-canh-rung-truong-son-mon-dai-ngan-ngon-nuc-no-20250512092739176.htm