ฝนเดือนกันยายน

เมื่อมองผ่านกระจก จะรู้สึกเหมือนว่าแม่น้ำมีเรือจำนวนเท่าๆ กันทุกวัน และหยุดนิ่งอยู่เสมอ ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนสัมพันธ์กัน มุมมองและความรู้สึกของฉันมีความสัมพันธ์กันเพียงเท่านั้น เพราะฉันไม่ได้มองออกไปที่แม่น้ำเสมอไป ความนิ่งสงบนั้นเข้มข้นมากจนแม้แต่น้ำยังเหลือเพียงเส้นสียาวๆ ใบไม้สีเขียวหนาๆ บนอีกฝั่งของแม่น้ำดูเหมือนว่าจะถูกตัดแต่งให้ตรงและสม่ำเสมอด้วยมือ ทำให้เกิดเป็นขอบเขตที่แบ่งแม่น้ำและท้องฟ้าออกจากกัน

แต่บางทีรอบตัวฉันก็มีเสียงลมอยู่ตลอด ลมพัดแรงและแรงอย่างมาก ฉันจินตนาการถึงเสียงคำราม หมุนไปรอบๆ กวาดทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้าด้วยเสียงหอน และเสียงที่มันส่งออกมาคล้ายกับเสียงหลังคาโลหะที่กรอบแกรบ เสียงของวัตถุต่างๆ ที่ชนและเสียดสีกัน ท้องฟ้ามืดมิดถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน เหนือเมฆสีเทาเข้มนั้นดูคุกคาม และเบื้องล่างของแม่น้ำนั้นมีเมฆสีฟ้าอ่อนบางๆ เกาะอยู่ มีเรือลำใหญ่ลำหนึ่งอยู่ไกลออกไป โดยมีแสงไฟที่สว่างไสวเป็นจุดสังเกต ไม่รู้ว่าเรือจะกลับหรือไปหรือทอดสมออยู่ แต่ไฟเปิดเร็วมากหรือว่าฝนกำลังจะตก? แล้วทันใดนั้น ฝนที่ตกหนักในตอนบ่ายก็ปกคลุมทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่แม้แต่แม่น้ำที่จะบ่งบอกอะไรเกี่ยวกับเรือได้เลย

แม่น้ำจมอยู่ใต้น้ำฝน แต่เป็นภาพ “เคลื่อนไหว” ที่มีเสียงฝนที่ตกตลอดเวลา เสียงการเคาะคีย์บอร์ดของฉันประกอบกับเสียงฝนทำให้เกิดทำนองเครื่องเพอร์คัชชันที่บางครั้งก็รวดเร็ว เร่งด่วน บางครั้งก็เป็นช่วง ๆ ราวกับเสียงน้ำที่กระซิบ และขึ้นอยู่กับกระบวนการคิดของฉัน

ฉันยืนขึ้นดูฝน ฝนตกในเดือนกันยายนบางครั้งจะมาวันละสองครั้ง คือ เช้าและบ่าย บางครั้งมาเฉพาะช่วงบ่ายเท่านั้น ซึ่งบางครั้งก็ทำให้เกิดสี่ฤดูกาลในหนึ่งวันบนแม่น้ำ โดยปกติฝนในไซง่อนจะไม่ตกสม่ำเสมอ ตกหนักและหยุดตกอย่างรวดเร็ว รู้สึกว่าฝนจะมาและไปอย่างรวดเร็ว แต่แล้ววันหนึ่ง ฝนปรอยก็ตกตั้งแต่บ่ายถึงเย็น ทำให้ภาพแม่น้ำของฉันกลายเป็นสีเทาที่น่าเบื่อ

แต่สิ่งที่ดีที่สุดคือหลังฝนตก ฝนตกในตอนเช้าตรู่ และหลังฝนตก แสงอาทิตย์ตอนบ่ายเป็นสีทองอ่อนๆ ส่องประกายงดงาม วันหนึ่งฝนตกตอนดึก หลังฝนตก แสงสว่างจากหน้าต่างอาคารด้านหน้าจึงมองเห็นได้ชัดเจน บางวันฝนตกเร็ว ตกและไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้ท้องฟ้ามืดครึ้มในตอนเย็น เรือที่ล่องอยู่ในแม่น้ำซึ่งเปิดไฟอยู่พักหนึ่ง ก่อตัวเป็นโครงร่างเพชรที่ระยิบระยับ ที่น่าอัศจรรย์ยิ่งไปกว่านั้น ดวงจันทร์ก็ปรากฏจากสีเหลืองแล้วค่อยๆ ขึ้นเป็นสีขาวสว่าง แล้วลอยไปอย่างช้าๆ อีกด้านหนึ่งของอาคาร ซึ่งเป็นสถานที่ที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อนเมื่อดวงจันทร์ข้างแรมอยู่บนทางเท้า ฉันคิดว่าพระจันทร์ตอนนั้นยังสวยอยู่ เพราะด้านนั้นเป็นถนน เป็นเมือง มีหลังคาสูงต่ำ...

เดือนกันยายน ฝนจะค่อยๆ ไล่ฤดูกาลออกไป ส่งผลให้เกิดวันหนาวและแห้ง จากนั้นเป็นช่วงคริสต์มาส วันสิ้นปี และเทศกาลตรุษจีน... นี่คือเหตุผลที่ฝนในเดือนกันยายนจึงดูตกเร็ว

ดูเหมือนกับว่ามีคนยกม่านฝนขึ้นเผยให้เห็นภาพแม่น้ำ ท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นสีฟ้าอย่างรวดเร็ว ฉันเห็นเรือใหญ่หลายลำแล่นไปมา มีไซเรนดังยาว เหมือนไม่เคยมีฝนตกหนักมาก่อน...

ที่มา: https://thanhnien.vn/mua-thang-chin-185240921164853475.htm