จำไว้ตอนขุดทรายเพื่อจับหอย

บ้านแม่ของฉันอยู่ติดกับแม่น้ำบ้านเกิด น้ำเป็นสีฟ้าตลอดทั้งปี ดูเหมือนว่าเด็กๆ ของแม่น้ำจะเรียนรู้ที่จะมองดูน้ำขึ้นน้ำลงเพื่อหาเลี้ยงชีพตั้งแต่ยังเด็ก แม่ของฉันออกจากชนบทไปแต่งงานในเมืองจนผมขาวเพราะลมและกาลเวลา แม่ของฉันยังคงไม่สามารถลืมวันเวลาในวัยเด็กที่เธอได้รับการเลี้ยงดูจากแม่น้ำบ้านเกิดได้

หอยแม่น้ำหวาน

ในช่วงนี้ในชนบท เมื่อใดก็ตามที่อากาศแจ่มใสและมีแดด ผู้คนจะเฝ้ารอเวลาน้ำลงเพื่อไปขุดหอย เมื่อถึงฤดูกาล หอยแม่น้ำมักจะนอนอยู่ใต้โคลนและทรายในน้ำตื้นริมแม่น้ำ คุณยายมักจะผูกตะกร้าไม้ไผ่ไว้กับตัวแล้วค่อยๆ ลุยน้ำลึกถึงหน้าอกเพื่อดำลงไปจับหอย เมื่อมือของเธอสัมผัสเปลือกหอยที่หยาบ ความรู้สึกของเธอจะเปลี่ยนไปจากความคาดหวังเป็นความสุขทันที แม่น้ำในบ้านเกิดเป็นที่รักและมอบผลิตภัณฑ์มากมายให้กับผู้คนมาโดยตลอด

บางครั้งโชคร้ายที่มือของยายจะสัมผัสเครื่องปั้นดินเผา ของมีคม หรือกระดูกสันหลังปลา ทำให้ผิวหนังของเธอถลอกและเลือดออก แม่ของฉันบอกว่าการดำน้ำในแม่น้ำไม่ใช่เรื่องง่าย เธอต้องแข็งแรงและยืดหยุ่นเพียงพอที่จะทนแช่อยู่ในน้ำเย็นตลอดทั้งวันภายใต้แสงแดดที่แผดเผาของภาคกลาง แม้ว่าธรรมชาติจะเอื้อเฟื้อ แต่การหาเลี้ยงชีพนั้นยากยิ่งนัก ในทางกลับกัน หากคุณดำน้ำอย่างขยันขันแข็งและจับหอยได้มากที่สุด คุณจะสามารถแลกหอยเหล่านั้นเป็นอาหารมื้ออร่อยและเงินพิเศษเพื่อซื้อสิ่งของจำเป็นได้

หอยแม่น้ำมีความยาวเพียงประมาณสามนิ้ว มีเปลือกแข็งสองชิ้น สีเหลืองน้ำตาล และสีน้ำตาลเข้ม หอยแม่น้ำมีไส้ที่อวบอิ่มและมีรสหวานกว่าหอยทะเล เนื่องจากหอยแม่น้ำมีสารอาหารที่หวานจากแหล่งน้ำในบ้านเกิด หอยแม่น้ำไม่สามารถปรุงสุกได้ทันทีหลังจากจับได้ ต้องแช่ในน้ำข้าวผสมพริกขี้หนูบดประมาณหนึ่งรอบเพื่อให้โคลนและทรายหลุดออก จากนั้นหอยแม่น้ำจะถูกทำความสะอาดและแปรรูปเป็นอาหารพื้นบ้านแสนอร่อยมากมายที่สามารถกินครั้งเดียวแล้วจำไปตลอดชีวิต

คุณยายมักจะไปที่สวนเพื่อเก็บหน่อมันเทศอ่อนๆ และต้มซุปหอยลายหวานเบาๆ ในช่วงบ่ายของฤดูร้อน หากคุณต้องการเปลี่ยนรสชาติ คุณสามารถทำซุปหอยลายกับมะเขือเทศและมะเฟือง รสชาติหวาน เปรี้ยว และเผ็ดเข้ากันได้ดีกับข้าว หอยลายต้มหรือหอยลายนึ่งตะไคร้จะน่าดึงดูดใจยิ่งขึ้น เนื้อหอยลายหวานเหนียวหนึบและมัน จุ่มในชามน้ำปลาพริกกระเทียมก็อร่อย หรือหลังจากแช่น้ำหลายชั่วโมงจนมือและเท้าของคุณซีด ริมฝีปากของคุณแห้ง และใบหน้าของคุณซีด คุณนั่งลงและซดโจ๊กหอยลายร้อนๆ ที่มีกลิ่นหอม ความเหนื่อยล้าทั้งหมดของคุณหายไป และคุณรู้สึกขอบคุณแม่น้ำในบ้านเกิดของคุณอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ฉันมองดูมือเหี่ยวๆ ของแม่ รอยด้านจากสมัยที่ขุดหอยไม่มีอีกแล้ว แต่ความทรงจำแห่งความคิดถึงยังคงฝังแน่นอยู่ในใจฉัน ดูเหมือนว่าแม่จะคิดถึงคุณยาย เรื่องราวต่างๆ ผุดขึ้นมาทีละเรื่อง แม่นั่งอยู่ตรงหน้าฉันและรู้สึกเหมือนย้อนเวลากลับไปยังบ้านหลังเก่าริมแม่น้ำที่เงียบสงบ ตะกร้าหอยของยายดูเหมือนจะแกว่งไปมาในดวงตาของแม่

ตอนนี้คุณย่าไม่อยู่แล้ว ส่วนแม่ก็ไม่มีแรงจะขุดหอยที่ก้นแม่น้ำอีกต่อไป การกินโจ๊กหอยก็ง่ายกว่าเมื่อก่อนมาก เพราะมีขายอยู่ทั่วไป แต่รสชาติของโจ๊กหอยก็ไม่มีวันเหมือนเดิมได้ เพราะคุณยายทุ่มเททั้งชีวิตเพื่อปรุงด้วยความรัก

นิวยอร์ค

ที่มา: https://www.sggp.org.vn/nho-khi-mo-cat-bat-ngheu-post798595.html