นายเหงียน ตัน ข่านห์ (อายุ 65 ปี) ทำงานอยู่ที่ศูนย์ฯ มาเป็นเวลา 13 ปีแล้ว เขาป่วยเป็นโรคทางจิตเล็กน้อยและไม่มีครอบครัวเป็นของตัวเอง เขาเคยมีอาการนอนไม่หลับเรื้อรัง แม้ว่าน้องสาวจะรักเขา แต่เธอก็ไม่สามารถดูแลเขาได้อย่างเหมาะสม เธอจึงส่งเขามาที่ศูนย์ฯ ด้วยความหวังว่าเขาจะได้มีที่พึ่งพิงในระยะยาว
นายเหงียน ตัน ข่านห์ (อายุ 65 ปี) กำลังช่วยคนไข้รายอื่นดื่มนม
ด้วยการดูแลเอาใจใส่ ความใส่ใจ ความใกล้ชิด และความรักใคร่จากเจ้าหน้าที่อย่างเหมาะสม สุขภาพของนายข่านห์ค่อยๆ ดีขึ้น อาการนอนไม่หลับของเขาหายไป และจิตใจก็ผ่อนคลายลงเช่นกัน นายข่านห์ยังช่วยเหลือเจ้าหน้าที่ของศูนย์ด้วยงานต่างๆ เช่น การอาบน้ำและให้อาหารแก่ผู้ป่วยสองรายที่สูญเสียความสามารถในการรับรู้ไปเกือบหมดสิ้น นี่คือวิธีแบ่งปันความรักของเขา เพื่อใช้ชีวิตที่มีประโยชน์ในทุกๆ วัน
คุณข่านห์กล่าวว่า “ที่นี่ผมได้รับการดูแลอย่างดีเยี่ยมจากเจ้าหน้าที่ และยังมีผู้มีจิตศรัทธามาเยี่ยมเยียนและมอบของขวัญให้ด้วย ผมจึงรู้สึกมีความสุขมาก ตั้งแต่มาที่นี่ ผมมีเพื่อนฝูงให้พูดคุย และได้เข้าร่วมกิจกรรมร้องเพลงและ กีฬา มากมาย ซึ่งส่งผลให้สุขภาพกายและใจของผมดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด”
คุณโว ถิ นาม (อายุ 73 ปี) อาศัยอยู่ "หลังคา" เดียวกันกับคุณคานห์ ซึ่งแตกต่างจากคดีอื่นๆ ที่ญาตินำมาฟ้อง เธอเป็นผู้ริเริ่มค้นคว้าและเลือกศูนย์ฯ เป็นที่พึ่งในยามชรา ในขณะนั้น คุณนามอาศัยอยู่คนเดียวและมีโรคประจำตัวอยู่หลายโรค
นางสาวโว ทิ นัม (อายุ 73 ปี) พูดคุยกับเจ้าหน้าที่ศูนย์บริการสังคมสงเคราะห์จังหวัด
“สิบปีก่อน ฉันมาที่ศูนย์เพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับสภาพความเป็นอยู่ แล้วก็ตัดสินใจอยู่ต่อ จนถึงตอนนี้ ฉันยังคงคิดว่าเป็นทางเลือกที่ถูกต้อง ฉันมีโรคประจำตัวหลายอย่าง การอยู่คนเดียวมันอันตรายมาก แต่ที่นี่มีเจ้าหน้าที่ ทางการแพทย์ ประจำการตลอดเวลา ฉันรู้สึกปลอดภัยมาก ที่นี่ฉันรู้สึกได้รับการดูแลเอาใจใส่และไม่รู้สึกโดดเดี่ยวเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป” คุณน้ำเปิดเผย
เธอเล่าว่าบางครั้งศูนย์ฯ จะจัด ทัวร์ ให้ทุกคนได้ผ่อนคลายและช่วยกระชับความสัมพันธ์ของสมาชิกให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น ในกิจกรรมประจำวัน หากมีสิ่งใดที่ไม่เหมาะสม เธอจะแสดงความคิดเห็นอย่างสุภาพ และพนักงานก็พร้อมรับฟังและแก้ไขให้อย่างรวดเร็ว การดูแลเอาใจใส่อย่างเอาใจใส่นี้เองที่ทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยและสบายใจเมื่อเลือกพักที่นี่
ครั้งหนึ่งคุณนายนัมยังเคยสอนเด็กชายคนหนึ่งที่ศูนย์ให้หัดอ่านและนับเลขด้วย ทุกวันพวกเขาทั้งสองจะนั่งด้วยกัน ค่อยๆ ฝึกเขียนทีละคำ “เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์และเด็กกำพร้าที่ศูนย์ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนมีหลานๆ อยู่ที่บ้าน นั่นคือความสุขในวัยชราที่ฉันคงไม่มีวันได้รับง่ายๆ หากฉันยังอยู่บ้าน” คุณนายนัมกล่าวด้วยอารมณ์สะเทือนใจ
รองหัวหน้าฝ่ายสาธารณสุข เหงียน ถิ กิม เงิน กล่าวว่า “แต่ละคนมีสถานการณ์ที่แตกต่างกัน แต่ทุกคนต้องการการดูแลเอาใจใส่ รับฟัง และความรัก ตลอดระยะเวลา 13 ปีที่ทำงานที่ศูนย์ฯ ผมได้เห็นสถานการณ์และการเปลี่ยนแปลงมากมาย ทุกครั้งที่ผมเห็นคนๆ หนึ่งฟื้นตัวและมีสุขภาพที่ดีขึ้น ผมและเพื่อนร่วมงานก็มีความสุขมาก เราพยายามอย่างเต็มที่เสมอเพื่อให้ทุกคนรู้สึกถึงการดูแลเอาใจใส่และทุ่มเท”
ภายในห้องทำงานที่สะอาดสะอ้านของศูนย์สังคมสงเคราะห์จังหวัดเตยนิญ บรรยากาศอบอุ่นเสมอ ที่นั่นมีการแบ่งปันสถานการณ์พิเศษด้วยความรักจากผู้ที่มีจิตใจดีเสมอ
มายที
ที่มา: https://baolongan.vn/o-lai-voi-yeu-thuong-a198975.html
การแสดงความคิดเห็น (0)