ครัวฤดูหนาวที่รัก

ข้างนอก ลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือพัดเข้ามาอย่างแรง กระทบหลังคาสังกะสีจนกรอบแกรบ และแทรกซึมผ่านรอยแตกของประตู ใบไม้ร่วงหล่นลงมาอย่างเงียบเชียบ ท้องฟ้าและพื้นดินแห้งผากกำลังต้อนรับฤดูหนาวใหม่ ฉันกับพี่สาวคลานออกมาจากใต้ผ้าห่ม รอให้แม่หาเสื้อผ้าอุ่นๆ มาใส่

พวกเราแต่ละคนกัดกันเสียงดัง ลมพัดเอื่อยๆ ไปทั่วบ้าน หนาวมาก หนาวจนผมแห้งขด หนาวจนรู้สึกเหมือนมีใครมาบาดผิว พ่อตื่นแต่เช้าและกำลังวุ่นอยู่ในครัว แสงไฟริบหรี่ราวกับจะเร่งเร้าให้เรารีบลงไปข้างล่าง

เสียงไม้แห้งแตกเปรี๊ยะลุกไหม้ เปลวไฟลุกโชนขึ้นสูงโอบล้อมหม้อน้ำเดือดพล่าน ฉันกับพี่สาวนั่งใกล้กัน โอบกอดพ่อไว้เพื่อให้ร่างกายอบอุ่น มือของเราถูกประคบอุ่นเหนือกองไฟเพื่อป้องกันความหนาวเย็น ใบหน้าแดงก่ำแตกกรังของเราหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน อบอุ่นเหลือเกิน! นั่นคือความรู้สึกที่ฉันจำได้เสมอเกี่ยวกับห้องครัวเก่าของครอบครัวเราเมื่อฤดูหนาวมาเยือน ห้องครัวเล็กๆ เต็มไปด้วยเขม่าควัน แต่กลับสว่างไสวด้วยไฟแห่งความรักเสมอ มีที่ว่างแห่งหนึ่งที่เต็มไปด้วยไม้แห้ง พร้อมกับกระสอบขี้เลื่อยหลายกระสอบที่กองอยู่ที่มุมห้อง

มีตู้ไม้สีน้ำตาลเข้มวางอยู่เหนือชามน้ำสี่ใบเพื่อป้องกันมด ตู้สามชั้นนี้อยู่ตรงนั้นมาตั้งแต่ก่อนที่ฉันจะเกิด ชั้นล่างโปร่งสบายใช้เก็บหม้อ กระทะ ถุงเกลือ ขวดน้ำปลา ซีอิ๊ว และน้ำส้มสายชู ชั้นที่สองปูด้วยคานไม้แนวตั้งคลุมชามและจาน และมีตะกร้าหวายสำหรับใส่ตะเกียบแขวนอยู่ด้านนอก ชั้นสุดท้ายปิดสนิท มีประตูเปิดออกเหมือนตู้ ใช้เก็บน้ำมันหมูสีเหลืองทอง โถน้ำตาลดอกบ๊วย เครื่องเทศแห้ง และอาหารเหลือ

สิ่งที่ฉันชอบที่สุดคือทุกเช้าหลังจากแปรงฟันและล้างหน้าด้วยน้ำอุ่น ฉันกับพี่สาวจะมารวมตัวกันผัดข้าวกับพ่อ พ่อจะโรยข้าวเย็นที่หุงไว้เมื่อวานด้วยน้ำเล็กน้อยเพื่อให้ข้าวนิ่มลง หัวหอมแห้งที่แม่เก็บไว้ในตะกร้าที่แขวนอยู่ในครัวก็ถูกหยิบออกมา ไขมันหมูหนึ่งช้อนถูกทำให้แข็งตัวเป็นสีขาว เสียงมันหมูดังฉ่า กลิ่นหอมของหัวหอมทอด และมันหมูทอดกรอบที่เหลืออีกสองสามชิ้น

เมล็ดข้าวกลิ้งไปมาอย่างทั่วถึงบนกระทะขณะที่พ่อคน ไฟถูกเปิดต่ำไว้เพื่อให้ข้าวค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลทองมันวาว กลิ่นข้าว กลิ่นไฟ และกลิ่นไขมันดูเหมือนจะผสมผสานกัน หอมกรุ่นและกรอบ ทำให้ทุกคนอยากกิน พ่อตักข้าวขึ้นมาแบ่งให้พวกเราอย่างเท่าๆ กัน ชามเต็มสามชาม ในขณะที่ชามของพ่อแม่ยังเล็กอยู่ เราค่อยๆ เพลิดเพลินกับข้าวในชามเล็กๆ เหล่านี้ แต่ก็ไม่รู้สึกอิ่ม แต่อาหารเช้าในฤดูหนาวที่แสนอร่อยและอิ่มท้องเหล่านี้ ทำให้เราไม่ต้องหิวตลอดปีการศึกษาอันยาวนาน

หลังเลิกเรียน ฉันแค่อยากจะวิ่งกลับบ้านให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ควันลอยฟุ้งไกลลิบจากครัวเล็กๆ แม่กำลังทำอาหารกลางวันอยู่ กลิ่นหอมของอาหารลอยฟุ้ง เรียกให้ลูกๆ รีบๆ หน่อย มือของแม่ช่างชำนาญในการก่อไฟ ปลาแห้งทอดกรอบสักสองสามชิ้น ถั่วลิสงเค็มสีขาว หรือซอสมะเขือเทศสีแดงสดแวววาว... อาหารง่ายๆ ที่แม่ทำอย่างพิถีพิถันนั้นเต็มไปด้วยความรัก รอคอยสามีและลูกๆ กลับมา

ตอนที่พ่อกับพี่น้องกำลังงีบหลับ แม่ชวนฉันไปทำขนมขิง ฉันมีความสุขมาก หั่นขิงแก่ๆ อย่างพิถีพิถันข้างเตาที่ร้อนแดง เพื่อดูแม่ทำน้ำตาลให้เป็นคาราเมล เม็ดน้ำตาลค่อยๆ ละลายและติดเป็นขนม ทั่วทั้งครัวอบอวลไปด้วยกลิ่นหอม แม่ดึงขนมสีขาวนุ่มๆ ยาวๆ ออกมาแล้วตัดเป็นลูกกวาดสวยๆ พอพ่อกับพี่น้องตื่นขึ้น ขนมก็เสร็จเรียบร้อย ทุกคนในครอบครัวต่างเพลิดเพลินกับขนมรสเผ็ดที่ละลายในปาก มันเป็นของขวัญอบอุ่นที่แม่มอบให้พ่อกับฉันเพื่อผ่านพ้นฤดูหนาวนี้ไป

เมื่อพ่อเกษียณอายุ ท่านก็ได้เรียนรู้วิธีทำเหล้าข้าว ดังนั้นในฤดูหนาว ครัวของข้าพเจ้าจึงเต็มไปด้วยไฟและกลิ่นหอมอยู่เสมอ ข้าพเจ้าและพี่สาวน้องสาวชอบนำหนังสือมาเข้าครัวเพื่อดูแลไฟและศึกษาหาความรู้ ไวน์แต่ละหยดที่กลั่นจากไข่มุกแห่งสรวงสวรรค์ ผ่านท่อทองแดงที่หยดลงในไหหนังปลาไหล กลิ่นหอมของยีสต์และไวน์ยังคงเข้มข้นและติดตรึง กลิ่นของมันเทศที่ฝังอยู่ในขี้เถ้าร้อนๆ นั้นอบอวล ครอบครัวทั้งหมดมารวมตัวกันเพื่อแบ่งปันความหวานและความขม พ่อเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับสนามรบในสมัยก่อนอย่างภาคภูมิใจ พ่อและสหายของท่านเปียกโชกด้วยความหนาวเย็นท่ามกลางสายฝนของระเบิดและกระสุนปืน แต่ไม่มีใครบ่น ทุกคนมุ่งมั่นที่จะเอาชนะอุปสรรคทั้งปวง โดยคิดถึงวันแห่งเกียรติยศและชัยชนะ ในเวลาว่าง แม่สอนให้พี่สาวน้องสาวและข้าพเจ้าถักผ้าพันคอหลากหลายรูปทรง เช่น ทรงเพชร ทรงเกลียวเชือก ทรงสี่เหลี่ยม ทรงดอกจัน...

มือเล็กๆ ขยับเข็มโครเชต์ตามคำสั่งของแม่ ก้อนไหมพรมหลากสีสันเปล่งประกายระยิบระยับใต้แสงไฟ ผ้าพันคอสีฟ้า ผ้าพันคอสีเหลือง... ความอบอุ่นแห่งความรักถูกมอบให้กับผู้รับ และเงินที่ได้จากการขายผ้าพันคอจะถูกนำไปใช้ซื้อเสื้อผ้าใหม่ ซึ่งเป็นของขวัญส่งท้ายปีจากแม่ที่มอบให้กับลูกๆ ที่เชื่อฟังอย่างสุดหัวใจ

แต่วันที่ดีที่สุดก็ยังคงเป็นวันที่แชปเดินเตร่ไปมาและกลับมา ครัวดูคึกคักและอบอุ่น ทุกคนในครอบครัวยุ่งแต่ก็มีความสุข พ่อคนไส้กรอกหมูที่หอมกรุ่นอยู่เสมอ แม่ทำขนมถั่ว ขนมงา แยมขิง แยมมะเฟืองอย่างชำนาญ พวกเราเด็กๆ วิ่งเข้าวิ่งออกคั้นถั่ว ปอกเปลือกถั่วลิสง เช็ดใบไม้... เพื่อช่วยพ่อแม่

ลองชิมแยมขิงรสหวานเผ็ดชิ้นหนึ่ง ลูกอมถั่วลิสงกรุบกรอบหอมกรุ่น สายตาของเด็กๆ เต็มไปด้วยความชื่นชม อิ่มเอมใจ และมีความสุข แม้ท้องฟ้าข้างนอกจะมืดครึ้ม แต่สายฝนเย็นยะเยือกก็ไม่อาจเข้าถึงห้องครัวของฉันได้ ที่นั่นเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและความสุขที่หาสิ่งใดเปรียบมิได้

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วราวกับความทรงจำ พ่อของฉันจากไปในดินแดนแห่งเมฆขาว ห้องครัวเก่าๆ หายไปแล้ว ฤดูหนาวปล่อยให้ความกังวลพึมพำกับสายลมหนาว ในดินแดนต่างถิ่น ฉันนั่งนับความทรงจำเก่าๆ สมุนไพรหอมหวานแห่งความรักในครัวฤดูหนาวอันอบอุ่น...

(อ้างอิงจาก nguoihanoi.vn)

ที่มา: https://baophutho.vn/than-thuong-can-bep-mua-dong-226458.htm