บทกวีรักสำหรับฤดูร้อน

มีบุคคลหนึ่งกำลังเดินทางกลับสู่ฤดูร้อนเพื่อตามหาเวลาที่ผ่านไป นึกถึงสายฝนที่ตกปรอย เสียงจั๊กจั่น ความทรงจำ และเสียงฝีเท้าของใครบางคนที่ยังคงเดินอยู่บนท้องถนน

เมฆขาวช่างลังเลและไม่แน่นอน
ต้นราชพฤกษ์เก่าเปรียบเสมือนคนรัก
หลังจากหายไปหลายวันมีอะไรซ่อนอยู่?
ยี่สิบปีฤดูร้อนตลอดไปที่รัก

อ่านบทกวีที่ใครบางคนเขียนในสนามโรงเรียน
วันที่มีเมฆมากและฝนตกกะทันหัน
มีน้ำตาเค็มๆของรักแรกพบ
พูดไม่ได้ก็ต้องเก็บเงียบไว้

คนที่รักเวลาในเสื้อเชิ้ตสีขาว
ดอกไม้ป่าเก็บความทรงจำในยามบ่าย
แล้วเหมือนหินไร้เดียงสา…มอสสีเขียว
แก้ด้ายสวรรค์อันคล้อยตามความฝัน

บทกวีรักเศร้าๆ ของหลังคาโรงเรียนเก่า
เหมือนดวงตาของคุณที่นึกถึงมื้ออาหารที่คุณรับประทาน
เหมือนเสียงจั๊กจั่นยังก้องอยู่ในใจใครคนหนึ่ง
ฤดูร้อนในอดีตที่รออยู่หน้าประตูห้องเรียน...

ที่มา: https://baoquangnam.vn/tho-tinh-cho-mua-ha-3157122.html