ความรับผิดชอบเบื้องหลังตำแหน่ง

หลังจากการควบรวมกิจการ จังหวัดหล่าวกายมีความภาคภูมิใจในช่างฝีมือที่ได้รับการยอมรับถึง 99 คน ซึ่งเป็นจำนวนที่น่าประทับใจที่แสดงให้เห็นถึงความอุดมสมบูรณ์ของมรดกทางวัฒนธรรมของที่นี่ ยศอันทรงเกียรติเหล่านี้ถือเป็นเกียรติสำหรับบุคคล ครอบครัว และชุมชน โดยถือเป็นการมอบความรับผิดชอบให้แก่ช่างฝีมือแต่ละคนในการอนุรักษ์ ส่งเสริม และสืบทอดคุณค่าทางวัฒนธรรมของชาติ

ในบ้านหลังเล็กๆ แห่งหนึ่งในตำบลตาฟิน ตัน วัน ซิ่ว ช่างฝีมือชาวบ้าน ได้ทุ่มเทรักษาและสืบทอดวัฒนธรรมดั้งเดิมของกลุ่มชาติพันธุ์เต๋ามาอย่างยาวนานหลายปี บนโต๊ะมีหนังสือโบราณสีเหลืองอร่าม ข้างๆ มีหนังสือแปลภาษาเวียดนามที่เขาเขียนอย่างละเอียดถี่ถ้วน ตลอดกว่าครึ่งชีวิต เขาได้ค้นคว้า แปล บูรณะ และสอนอักษรนมเต๋าให้กับคนรุ่นใหม่

“ผมรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้รับตำแหน่งนี้จากรัฐ แต่ผมก็รู้สึกว่าผมต้องพยายามมากขึ้นเพื่อถ่ายทอดคุณค่าที่ดีของชาติให้กับเยาวชน เพื่อที่คุณค่าเหล่านี้จะไม่เลือนหายไป” นายซิวเผย

ตำแหน่งนี้ไม่เพียงแต่เป็นเกียรติสำหรับเขาเท่านั้น แต่ยังเป็นการเตือนใจอย่างต่อเนื่องถึงความรับผิดชอบของเขาในการรักษาต้นกำเนิดของเขาและส่งต่อคบเพลิงให้กับรุ่นต่อไปอีกด้วย

ในดินแดนเหล็กกล้าของเมืองเคออง รอยเท้าของศิลปินประชาชน ฮวง ซิน ฮวา ยังคงประทับอยู่ทุกเส้นทาง เขาเป็นที่รู้จักในฐานะ "สมบัติล้ำค่าของมนุษย์" แห่งเพลงพื้นบ้านนุงดิน เขาไม่เพียงแต่สอนร้องเพลงให้กับคนรุ่นใหม่เท่านั้น แต่ยังก่อตั้งชมรมเพลงพื้นบ้านนุงดินขึ้น โดยนำเนื้อเพลงใหม่ๆ มาใส่ในเพลงพื้นบ้านเพื่อเผยแพร่นโยบายและแนวทางปฏิบัติให้กับประชาชน

จะเห็นได้ว่าในหมู่บ้านต่างๆ กว่า 30 กลุ่มชาติพันธุ์ที่อาศัยอยู่บนผืนแผ่นดิน ลาวไก ตั้งแต่การเป่าขลุ่ยม้ง การเป่าขลุ่ยไททัน การเป่าขลุ่ยไทย ไปจนถึงการวาดรูปด้วยขี้ผึ้ง การแกะสลักเงิน การทอผ้า ช่างฝีมือแต่ละคนล้วนเป็น “ผู้ดูแลไฟ” ที่เงียบงันแต่ไม่ลดละความพยายาม เพื่อไม่ให้มรดกทางวัฒนธรรมแบบดั้งเดิมถูกลืมเลือน

ไม่เพียงแต่ในหมู่บ้านอย่างเงียบๆ ด้วยบทบาทและความรับผิดชอบของพวกเขาเท่านั้น บัดนี้ช่างฝีมือยังปรากฏตัวบนเวทีใหญ่ กลายเป็น "สะพาน" ระหว่างมรดกและนักท่องเที่ยว การแสดงสด "เต้นรำใต้แสงจันทร์" เพื่อเฉลิมฉลอง 120 ปี การท่องเที่ยว ซาปา ถือเป็นเครื่องพิสูจน์ ช่างฝีมือและผู้คนเกือบ 200 คน ได้ร่วมกันสร้างสรรค์แก่นแท้ของวัฒนธรรมพื้นเมือง ตั้งแต่เทศกาลไปจนถึงชีวิตประจำวัน นำเสนอวัฒนธรรมชาติพันธุ์สู่นักท่องเที่ยวหลายพันคน ภายใต้แสงไฟบนเวที การเต้นรำ บทเพลง และจังหวะกลองที่สดใสยิ่งกว่าที่เคย

ผู้กำกับ Dang Xuan Truong เล่าว่า: นักแสดงในละคร 80% เป็นคนท้องถิ่นและช่างฝีมือ พวกเขาคือผู้ที่ถ่ายทอดจิตวิญญาณของละครออกมา เพื่อให้การแสดงแต่ละเรื่องเข้าถึงใจผู้ชม

ล่าสุด ช่างฝีมือดีเด่นของลาวไก 39 ท่าน ได้เข้าร่วมงานนิทรรศการความสำเร็จแห่งชาติ เนื่องในโอกาสครบรอบ 80 ปี วันชาติ (2 กันยายน 2488 - 2 กันยายน 2568) โดยได้นำการแสดงหัตถกรรมต่างๆ เช่น การเป่าปี่ การแกะสลักเงิน การปักขี้ผึ้ง รวมไปถึงเพลงพื้นบ้านและการเต้นรำที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของแต่ละกลุ่มชาติพันธุ์ งานนี้ไม่เพียงแต่เป็นช่องทางให้ชุมชนได้บอกเล่าเรื่องราวของตนเองเท่านั้น แต่ยังเป็นโอกาสให้นักท่องเที่ยว ได้สัมผัส เอกลักษณ์ทางชาติพันธุ์อันเป็นเอกลักษณ์ของลาวไกอีกด้วย

คุณนิญห์ ถิ ตู หัวหน้าชมรมชาติพันธุ์พื้นบ้านกาวหลาน ประจำตำบลเอียนบิ่ญ กล่าวว่า “มีนักท่องเที่ยวมาชมงานกันอย่างมากมาย ผมรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้มาที่นี่เพื่อร้องเพลงและเต้นรำ เพื่อนำพาอัตลักษณ์ของชาติให้ก้าวหน้าขึ้นทุกวัน”

จนถึงปัจจุบัน ลาวไกมีช่างฝีมือที่ได้รับการยอมรับ 99 คน ซึ่งรวมถึงช่างฝีมือประชาชน 2 คน ช่างฝีมือดีเด่น 38 คน ช่างฝีมือพื้นบ้าน 14 คน และช่างฝีมือจังหวัด 45 คน แต่ละตำแหน่งล้วนเป็นเกียรติยศ แต่ในขณะเดียวกันก็ถือเป็นความรับผิดชอบอันยิ่งใหญ่

ดร. ตรัน ฮู ซอน ผู้อำนวยการสถาบันวิจัยวัฒนธรรมประยุกต์และการท่องเที่ยว อดีตรองประธานถาวรสมาคมศิลปะพื้นบ้านเวียดนาม และอดีตผู้อำนวยการกรมวัฒนธรรม กีฬา และการท่องเที่ยวจังหวัดหล่าวกาย กล่าวว่า “ขนบธรรมเนียม ประเพณี และวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ทั้งหมด จำเป็นต้องมีบทบาทของชุมชนเพื่อความอยู่รอด ในชุมชน บุคคลที่โดดเด่นที่สุดคือช่างฝีมือ หากปราศจากพวกเขาแล้ว จะไม่มีใครสามารถอนุรักษ์และชี้นำคนรุ่นต่อไปได้ ดังนั้น บทบาทของช่างฝีมือจึงมีความสำคัญอย่างยิ่ง”

นายเดือง ตวน เงีย รองอธิบดีกรมวัฒนธรรม กีฬา และการท่องเที่ยวลาวไก เน้นย้ำว่า บทบาทของช่างฝีมือในการอนุรักษ์วัฒนธรรมได้รับการส่งเสริมอย่างเข้มแข็ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากได้รับการยอมรับ ช่างฝีมือได้ส่งเสริมบทบาทของตนอย่างดีเยี่ยมในฐานะเปลวไฟที่จุดประกายอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมของชาติ ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา กระบวนการอนุรักษ์และสืบทอดวัฒนธรรมยังคงดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง โดยได้รับความสนใจจากหน่วยงานทุกระดับ ทุกภาคส่วน และช่างฝีมือ

ตั้งแต่ชั้นเรียนนอมดาวในตาฟิน ชมรมเพลงพื้นบ้านนุงดินในมวงเของ ไปจนถึงขลุ่ยมงบั๊กห่า ระบำไทเงียลั่วเซือ... ล้วนแต่ถักทอภาพอันมีสีสันของวัฒนธรรมลาวกาย ช่างฝีมือเปรียบเสมือน “ต้นไม้ใหญ่” ทางวัฒนธรรม ที่ยังคงรักษาจิตวิญญาณของชาติไว้อย่างเหนียวแน่นทุกวัน เผยแพร่อัตลักษณ์ของหมู่บ้านบนที่สูงไปยังทุกส่วนของประเทศและมิตรสหายนานาชาติ

แม้จะเป็นตำแหน่งที่ทรงเกียรติ แต่ความรับผิดชอบคือสิ่งที่จะทำให้มรดกนี้ยังคงอยู่

ที่มา: https://baolaocai.vn/trach-nhiem-sau-danh-hieu-post883281.html