สู่ที่ราบสูง

ดาลัดให้ความรู้สึกแปลกๆ แก่ฉัน ทั้งคุ้นเคยและห่างไกลในเวลาเดียวกัน รู้สึกคุ้นเคยเพราะฉันอาศัยอยู่ในดินแดนที่ต้นสนพลิ้วไหวตามสายลม และฉันได้ดื่มน้ำเย็นสดชื่นที่ไหลมาจากเทือกเขาลังเบียนซึ่งปกคลุมไปด้วยเมฆตลอดเวลา แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกจับต้องไม่ได้เพราะดินแดนแห่งนี้ใหม่สำหรับฉันมาก ฉันเพิ่งย้ายมาอยู่ที่นี่เพื่อเป็นผู้อยู่อาศัยในเมืองบนภูเขาแห่งนี้เมื่อปี 2023 ซึ่งเมืองกำลังคึกคักด้วยการเฉลิมฉลองครบรอบ 130 ปี ทุกทิวทัศน์ ทุกสีสัน ทุกเสียง ทุกเรื่องราวของเมืองบนที่สูงแห่งนี้ปลุกเร้าอารมณ์มากมายในตัวฉัน

ดาลัด มุมมองที่แตกต่างออกไป ภาพ: โว ตรัง

ฉันไม่รู้ว่ามันเริ่มต้นเมื่อไหร่ แต่ชื่อ "ดาลัด" ฝังลึกอยู่ในจิตใต้สำนึกของฉันมานานแล้ว แม้กระทั่งก่อนที่ฉันจะรู้ว่ามันหน้าตาเป็นอย่างไร บางทีอาจเป็นเพราะตอนที่แม่เล่าให้ฟังเกี่ยวกับภูมิประเทศที่เป็นภูเขา อากาศหนาวเย็นตลอดเวลา ที่ซึ่งผู้หญิงมีผิวขาวผ่องและแก้มแดงระเรื่อ ที่ซึ่งผู้คนมักสวมเสื้อกันหนาว เสื้อโค้ท ผ้าพันคอ และหมวกเมื่อออกไปข้างนอก หรือตอนที่ฉันเห็นภาพถ่ายขาวดำของแม่ที่สวมชุดอ่าวไดอย่างสง่างามข้างน้ำตกกำลี่ ข้างทะเลสาบซวนหวงที่มีต้นสนทอดเงา หรือตอนที่ฉันได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับความรักอันแสนเศร้าที่เนินเขาสองหลุมศพ ตำนานของทะเลสาบธันโถ ยอดเขาลังเบียน และได้ยินการกล่าวถึงสถานที่สำคัญต่างๆ เช่น เนินเขาแห่งความฝัน หุบเขาแห่งความรัก และน้ำตกเปริ่น หรือบางทีอาจเป็นตอนที่ฉันรู้สึกซาบซึ้งใจกับท่วงทำนองของเพลงรัก บทกวีที่ปกคลุมไปด้วยหมอกจางๆ ของดินแดนในฝัน... ฉันไม่รู้ และฉันก็ไม่ได้กำลังหาคำตอบ ฉันรู้เพียงว่าดาลัดอยู่ในใจฉันเสมอ เป็นความปรารถนาที่จะไปเยือนสักวัน เป็นคำตอบที่ฉันเคยให้ไว้ตอนที่ยังเรียนอยู่และมีคนถามว่าฉันอยากไปอยู่ที่ไหน ต่อมาหลังจากได้พบปะและพูดคุยกับผู้คนมากมาย ฉันก็รู้ว่าฉันไม่ใช่คนเดียวที่โหยหาดินแดนแห่งหมอกนี้ แม้กระทั่งก่อนที่จะรู้จักมันมากนัก

ฉันยังคงจำความตื่นเต้นของการเดินทางไปดาลัดครั้งแรกในทริปธุรกิจระยะสั้นได้ดี มันแตกต่างจากภูมิภาคชายฝั่งที่ฉันเกิดอย่างสิ้นเชิง และยิ่งแตกต่างจากเมืองริมแม่น้ำทางใต้ที่ฉันใช้ชีวิตวัยเด็ก ฉันมองเมืองด้วยสายตาของเด็กที่อยากรู้อยาก เห็นสำรวจ ทุกสิ่งรอบตัว การไปเยือนครั้งต่อๆ มาก็ยังคงให้ความรู้สึกเช่นนั้น บ้านทุกหลังที่ตั้งอยู่บนเนินเขาอย่างไม่มั่นคง ถนนทุกสายที่คดเคี้ยว สวนสตรอว์เบอร์รีที่เขียวชอุ่มทุกแห่ง กลุ่มดอกไม้ทุกกลุ่มริมถนนล้วนปลุกเร้าสิ่งแปลกใหม่และน่าอัศจรรย์มากมายในตัวฉัน ฉันเฝ้ามองต้นสนโบราณอย่างเงียบๆ จินตนาการว่าพวกมันเป็นป้อมปราการที่ปกป้องชีวิตของผืนดินทั้งกลางวันและกลางคืน ฉันยืนอยู่บน "หลังคาของที่ราบสูงตอนกลาง" มองดูท้องฟ้าที่แบ่งออกเป็นสองส่วน ด้านหนึ่งเต็มไปด้วยเมฆสีเทาหนาทึบที่โปรยปรายลงสู่หุบเขา อีกด้านหนึ่งอาบไปด้วยแสงแดดสีทองอร่าม ฉันขับรถไล่ตามสายฝน มองขึ้นไปบนยอดเขาที่ปกคลุมไปด้วยผ้าห่มสีขาวหนาทึบของสายฝน เมื่อฉันมาถึง ท้องฟ้าก็แจ่มใส เมฆกระจายตัวไปหมด เหลือเพียงความชื้นที่หลงเหลืออยู่ ก่อตัวเป็นหมอกสีขาวบางๆ เกาะอยู่บนต้นสนที่ชุ่มน้ำ ฉันดื่มด่ำกับความหนาวเย็นของที่ราบสูงบนเนินเขากัมลี มองดูเมืองในยามค่ำคืน คืนนั้นอากาศแจ่มใส เงียบสงบ และไร้เสียงรบกวน มันลบเสียงรบกวนทั้งหมดของวัน ถนนส่องประกายระยิบระยับด้วยแสงสลัวๆ หมอกเต้นระบำอยู่ใต้แสงไฟ หญ้าและต้นไม้ชุ่มไปด้วยน้ำค้าง แม้แต่ผมของฉันก็ยังชาเพราะความหนาว ฉันเดินเตร่ไปตามตรอกซอกซอยที่ดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุดและถนนที่คดเคี้ยว ฟังความเงียบสงบของยามค่ำคืน บางครั้ง แสงไฟหน้ารถยนต์สองสามคันก็ส่องทะลุความเงียบสงัดในยามค่ำคืน เสียงสะท้อนมาจากที่ใดที่หนึ่ง ก่อให้เกิดความวุ่นวายเล็กน้อยก่อนที่ความเงียบสงัดจะปกคลุมยามค่ำคืนอีกครั้ง ฉันเตือนตัวเองให้ตื่นก่อนพระอาทิตย์ขึ้นเพื่อชมความงามของที่ราบสูงในขณะที่ทุกอย่างยังคงง่วงนอนและสงบ เนินเขาที่ทอดยาว บ้านเรือนที่เรียงราย สวนที่เงียบสงบ ทั้งหมดถูกปกคลุมไปด้วยหมอกที่ไหลรินระยิบระยับราวกับแม่น้ำ จากนั้นเมื่อรุ่งอรุณมาถึง ฉันก็จะได้เพลิดเพลินกับหมอกที่ระยิบระยับเต้นระบำในแสงแรกของดวงอาทิตย์ก่อนที่มันจะหายไปในอากาศ

แม้ในตอนนี้ฉันจะเลือกที่นี่เป็นบ้านและเริ่มใช้ชีวิตประจำวันแล้ว แต่ฉันก็ยังคงหาเวลาว่างเพื่อไตร่ตรองอย่างเงียบๆ และสังเกตเมืองนี้ผ่านสายตาของนักเดินทางที่สบายๆ อยู่เสมอ

ฉันย้อนรอยเส้นทางที่อเล็กซานเดอร์ เยอร์ซินใช้สำรวจที่ราบสูง เยี่ยมชมบริเวณรอบจัตุรัสที่ตั้งรูปปั้นของเขา มองไปยังภูเขาลังเบียนที่ปกคลุมไปด้วยหมอก ฉันนึกภาพภูมิประเทศของดาลัดเมื่อนักสำรวจมาถึงครั้งแรก บ้านเรือนและนาข้าวของชนกลุ่มน้อย ผู้คนที่เกิดในภูเขาและชีวิตของพวกเขาผูกพันกับป่า ฉันไปที่บริเวณดานเกียเพื่อชื่นชมเนินเขาสนเขียวชอุ่มที่ทอดยาวไปตามแม่น้ำดาดังที่ไหลลงสู่ทะเลสาบสุ่ยวังและทะเลสาบดานเกียอันกว้างใหญ่ที่ปกคลุมไปด้วยหมอก ฉันมองไปยังโรงไฟฟ้าพลังน้ำอังโครเอต วิลล่าที่สวยงามตั้งอยู่ท่ามกลางป่าสนเขียวขจีข้างน้ำตกที่คำรามทั้งกลางวันและกลางคืน ฉันไปเยี่ยมชมคฤหาสน์เก่าแก่ที่ประทับของกษัตริย์และราชินี เพื่อสัมผัสถึงก้อนหินทุกก้อน กิ่งไม้ทุกกิ่ง ใบหญ้าทุกใบ และกำแพงที่ปกคลุมด้วยมอสทุกแห่งที่ยังคงสะท้อนแสงสีทองของยุคสมัยที่ล่วงลับไปแล้ว ฉันยืนอยู่หน้าวิลล่าที่ทรุดโทรมเหล่านั้นเป็นเวลานาน เต็มไปด้วยความเศร้าโศกและความเสียดาย สงสัยว่าเจ้าของเดิมยังมีชีวิตอยู่หรือจากไปแล้ว ถ้าพวกเขารู้ว่าบ้านที่เคยมีเสน่ห์และเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะเหล่านี้ บัดนี้เหลือเพียงซากปรักหักพัง พวกเขาคงเสียใจมากเพียงใด

ฉันเดินเล่นอย่างสบายๆ รอบทะเลสาบซวนฮวงอันเงียบสงบ ท่ามกลางถนนในเมืองที่พลุกพล่าน มองดูนกกระเต็นบินโฉบเฉี่ยวไปมา พลางนึกถึงความทรงจำมากมาย ช่วงเวลาขึ้นๆ ลงๆ มากมายที่ซ่อนอยู่ใต้ผืนน้ำลึก ถูกประทับไว้ด้วยกาลเวลา ฉันชื่นชมอาคารต่างๆ ที่เรียงรายอยู่ริมทะเลสาบใสสะอาด มีศาลาทุยตาอันสง่างามสีขาวอยู่ริมทะเลสาบ มีโรงแรมดาลัดพาเลซอันงดงาม ที่บอกเล่าเรื่องราวความรักของจักรพรรดิและจักรพรรดินีองค์สุดท้ายของประเทศ สถานที่ที่เคยเป็นพยานถึงความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในแต่ละยุคสมัยที่ผ่านมา มีหอคอยรูปทรงปากกาของโรงเรียนมัธยมเย่ร์ซินเก่า ที่มองเห็นได้รางๆ ในหมอกยามเช้า ตั้งตระหง่านสู่ขอบฟ้า แบกรับความใฝ่ฝันด้านความรู้ มีเนินเขาคูอันเขียวชอุ่ม พร้อมทิวเขาเขียวขจีอยู่ไกลๆ และมีตลาดดาลัดที่เคยยิ่งใหญ่ บัดนี้ตั้งอยู่อย่างเรียบง่ายท่ามกลางอาคารโดยรอบ จัตุรัสลัมเวียนโดดเด่นด้วยดอกไม้สองชนิดที่เป็นเอกลักษณ์ของเมืองบนภูเขาแห่งนี้ และคึกคักไปด้วยนักท่องเที่ยว และยังมีร้านกาแฟ Thanh Thuy ที่มีสีม่วงระยิบระยับอยู่ริมทะเลสาบ เสียงกระทบกันเป็นจังหวะของรถม้าดังราวกับเสียงสะท้อนจากดินแดนอันไกลโพ้น

ฉันหลงใหลในหมู่บ้านต่างๆ ภายในเมือง สวนดอกไม้และผลไม้ที่สดใส และเรื่องราวการเดินทางของพวกเขาตั้งแต่ยุคบุกเบิกและการตั้งถิ่นฐาน ไปจนถึงการก่อตั้งหมู่บ้านต่างๆ เช่น ฮาโดง วันแทง ไทยเฟียน ดาเทียน ดาฟู ตรวงซวน... ซึ่งล้วนมีส่วนทำให้ภูมิภาคนี้มีชื่อเสียงในด้านผักและดอกไม้ ดอกไม้และผักแต่ละชนิดมีชีวิตชีวาด้วยเรื่องราวของมัน ตั้งแต่การนำเข้ามาจนกลายเป็นสินค้าขึ้นชื่อที่แพร่กระจายไปทั่วทุกหนแห่งตลอดหลายปีที่ผ่านมา

ฉันสำรวจภูมิประเทศในแนวนอนเพื่อดูคุณลักษณะที่แตกต่างเมื่อเทียบกับสถานที่ที่ฉันเคยไปมาก่อน แต่ฉันก็อยากมองในแนวตั้งด้วย เพื่อทำความเข้าใจการเดินทางของการพัฒนา เพื่อรู้จักความลึกซึ้งและรายละเอียดปลีกย่อยของแต่ละจุดชมวิว ดาลัดที่ฉันเห็นครั้งแรกเมื่อสิบห้าปีก่อนนั้น ปัจจุบันเป็นเมืองที่ทันสมัยผสมผสานกับเสน่ห์แบบตะวันตกโบราณ ฉันไม่ได้โหยหาดาลัดในอดีต ฉันเพียงหวังที่จะเข้าใจสถานที่ที่ฉันอาศัยอยู่ให้มากขึ้น ผ่านเรื่องราวในอดีตและหน้าหนังสือที่ซีดจางไปบ้าง

มันแปลกดี แต่ดาลัด เมืองที่ค่อนข้างใหม่เมื่อเทียบกับความยาวของประเทศ กลับเต็มไปด้วยร่องรอยทางประวัติศาสตร์ ความผันผวนของกาลเวลา ความทรงจำของหลายชั่วอายุคน ความรุ่งเรืองและความเสื่อมถอย ทุกตารางนิ้วของผืนดินและทุกถนนในดินแดนแห่งนี้ล้วนมีชั้นตะกอนทับถมอยู่ มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ฉันอยากสำรวจ แต่ฉันกลับเลือกวิธีที่ง่ายที่สุด นั่นคือการรักดินแดนแห่งนี้ รักษาความกระตือรือร้นเช่นเดียวกับในตอนเริ่มต้น อยากสูดดมจังหวะของเมือง รู้สึกถึงความสุขและความเศร้าในความเคลื่อนไหวของภูมิประเทศบนที่สูงแห่งนี้

ที่มา: https://baolamdong.vn/van-hoa-nghe-thuat/202504/ve-chon-cao-nguyen-9100206/