Πλούσιο στη γεύση του μεγάλου δάσους

Πριν από δεκαπέντε χρόνια, έφυγα από την πόλη μου στην κεντρική περιοχή, κουβαλώντας μαζί μου τις αποσκευές ενός ατόμου που ξεκίνησε μια επιχείρηση στη νέα πατρίδα του Ντακ Λακ. Αν και ήταν μακρινή και παράξενη, το κόκκινο βασαλτικό έδαφος συγκρατούσε τους ανθρώπους με πολλά πράγματα, συμπεριλαμβανομένης της κουζίνας των ιθαγενών.

Οι πρώτες αναμνήσεις από την επίσκεψη στο χωριό και την απόλαυση της τοπικής κουζίνας είναι ακόμα βαθιά χαραγμένες στο υποσυνείδητό μου. Τα ρουστίκ πιάτα που παρασκευάζονται από προϊόντα του βουνού και του δάσους, όπως η πικρή μελιτζάνα χτυπημένη με αλάτι και τσίλι, τα σοταρισμένα φύλλα μανιόκας, οι νεαροί βλαστοί κολοκύθας, η σαλάτα παπάγιας, το κίτρινο αλάτι μυρμηγκιού, τα αποξηραμένα ψάρια, το κοτόπουλο στο βουνό, το μοσχάρι... όλα έχουν το κόκκινο και πράσινο χρώμα του λιωμένου τσίλι. Κρυμμένη σε αυτή την πικάντικη και πικρή γεύση βρίσκεται μια πλούσια, γλυκιά γεύση που διεγείρει τους γευστικούς κάλυκες αυτού που τρώει.

Η ιθαγενής κουζίνα προσελκύει θαμώνες από όλες τις περιοχές

Εκείνες τις μέρες, δεν ήταν εύκολο να απολαύσει κανείς τέτοια πιάτα. Αυτά τα ρουστίκ, μοναδικά πιάτα συχνά εμφανίζονταν μόνο σε παραδοσιακά τοπικά πολιτιστικά φεστιβάλ, σε γαστρονομικές εκδηλώσεις χωριών...

Ο ρυθμός της ζωής αλλάζει, οι γαστρονομικές ανάγκες γίνονται όλο και πιο ποικίλες σε κάθε άτομο, σε κάθε οικογένεια. Τώρα, η μυρωδιά των ξυλοσομπών και η γεύση των βουνών και των δασών έχουν εισχωρήσει από τα χωριά στις πόλεις, αποτελώντας αναπόσπαστο κομμάτι του Ντακ Λακ . Απλώς περπατώντας στους δρόμους του Τραν Νχατ Ντουάτ, του Λε Τσαν, του Φαμ Νγκου Λάο, του Λε Ντουάν, του Βο Νγκουγιέν Τζιάπ... στις κοινότητες και τα διαμερίσματα της επαρχίας, είναι εύκολο να συναντήσετε παραδοσιακά γαστρονομικά καταστήματα των ανθρώπων. Ανάλογα με τις ανάγκες των θαμώνων, τα καταστήματα έχουν πάντα διαθέσιμα ρουστίκ, οικεία πιάτα όπως βραστά φιστίκια, βραστό καλαμπόκι, αρωματικές ψητές πατάτες, έως τυπικά πιάτα όπως σαλάτα με πικρό πεπόνι, κοτόπουλο βραστό με λεμονόχορτο και τσίλι, ψητή χοιρινή πανσέτα αναμεμειγμένη με τριμμένο αλάτι τσίλι...

Τα πιάτα έχουν επίσης διακριτικές, πρακτικές παραλλαγές. Αν στο παρελθόν, τα πιάτα επικεντρώνονταν στην παραδοσιακή πικάντικη και πικρή γεύση, τώρα αυτή η γεύση έχει προσαρμοστεί και μειωθεί ώστε να ταιριάζει καλύτερα στις ποικίλες προτιμήσεις των τουριστών και των ανθρώπων από άλλες επαρχίες.

Οι πελάτες απολαμβάνουν κουζίνα με ορεινές γεύσεις σε ένα εστιατόριο στην οδό Le Chan, στο Buon Ma Thuot Ward.

Λατρεύουν το φαγητό, αλλά αυτό που εντυπωσιάζει ακόμη περισσότερο τους θαμώνες είναι ο ενθουσιασμός και ο ενθουσιασμός του ama (πατέρα), amí (μητέρας) και amai (αδελφής). Όχι μόνο προσκαλούν θερμά, αλλά είναι επίσης πρόθυμοι να σας παρουσιάσουν λεπτομερώς τα υλικά και τις μεθόδους παρασκευής. Αυτός ο ενθουσιασμός όχι μόνο δημιουργεί εγγύτητα και διατηρεί τους πελάτες, αλλά δείχνει και τη φιλοξενία των ανθρώπων όταν παρουσιάζουν την γαστρονομική τους πεμπτουσία σε θαμώνες από όλη τη χώρα.

Μοιραζόμενη την εμπειρία της με παραδοσιακά πιάτα στην καρδιά μιας πολύβουης αστικής περιοχής, η Ami Linh - ιδιοκτήτρια εστιατορίου στην οδό Pham Ngu Lao - είπε ότι τα υλικά για την παρασκευή των πιάτων είναι συχνά δύσκολο να αγοραστούν στην αγορά, αλλά πρέπει να «κυνηγηθούν» στα χωράφια, στις οικογένειες των χωριών. Είναι ένα κατόρθωμα, αλλά είναι πολύ χαρούμενος που οι πελάτες σε γνωρίζουν. Ακόμα πιο χαρούμενος, επειδή η εθνική κουζίνα έχει φτάσει πολύ πέρα ​​από τα όρια του χωριού, αγαπημένη και συνεχώς υποστηριζόμενη από πολλούς ανθρώπους και τουρίστες από όλη τη χώρα.

Πηγή: https://baodaklak.vn/du-lich/202511/dam-da-huong-vi-dai-ngan-2eb00eb/