Λεξικό και λογοπαίγνιο: Η λέξη «tịch», από τη λέξη «mat», μετατρέπεται έξυπνα σε τραπέζι συμποσίου.

Η λέξη Tịch (席) είναι σινο-βιετναμέζικη και αρχικά σήμαινε χαλάκι που χρησιμοποιούνταν για να κάθεται κανείς ή να ξαπλώνει. Με την πάροδο του χρόνου, η λέξη Tịch έχει αποκτήσει πολλές άλλες παράγωγες σημασίες, ειδικά όταν συνδυάζεται με άλλες λέξεις.

Ο χαρακτήρας席 (ji) εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε γραφή με οστέινα μαντεία κατά τη διάρκεια της δυναστείας Σανγκ, με ένα αρχαίο σχήμα που έμοιαζε με υφαντό χαλί. Αυτή η λέξη εμφανίστηκε κάποτε στο Dictionarium latino-anamiticum (1838) του Jean Louis Taberd, που αντιστοιχεί στη λέξη mat· storea (λατινικά), ευρύτερα, χαλάκι νέφους ( storea minea )· χαλάκι λουλουδιών ( storea ornata ).

Το χαλάκι (ή ψάθινο χαλάκι ) είναι ένα κοινό οικιακό αντικείμενο, που προέρχεται από τη δυναστεία Qing (Κίνα). Στην εγκυκλοπαίδεια του Wei Song "Yi Shi Ji Shui ", υπάρχει μια ιστορία για τον "Shen Nong να κατασκευάζει ψάθινα χαλάκια" ( Shen Nong Zuo Xi Jin).

Στα βιετναμέζικα κείμενα γραμμένα με κινεζικούς χαρακτήρες, ο χαρακτήρας « tịch» σημαίνει: χαλάκι Αρκετά συνηθισμένο, είναι ένα επίπεδο υλικό υφασμένο από λωρίδες μπαμπού, καλαμιού ή γρασιδιού, συνήθως ορθογώνιου σχήματος. Συνηθισμένοι τύποι χαλιών στο παρελθόν περιλάμβαναν χαλάκια από γρασίδι (χαλάκια από σπαθόχορτο, χαλάκια από βούρλο, χαλάκια από βούρλο), χαλάκια από μπαμπού (χαλάκια από μπαμπού, χαλάκια από καλάμι), χαλάκια από μπαστούνι και χαλάκια από βούρλο (συνώνυμο των χαλιών από γρασίδι )...

Στην αρχαιότητα, οι άνθρωποι συχνά κάθονταν σε χαλάκια για να συνομιλήσουν ή να συζητήσουν για επαγγελματικά θέματα, μια πρακτική γνωστή ως «τιχ ντι» (καθήμενο μέρος). Ωστόσο, δεν μπορούσε να επιλεγεί οποιοσδήποτε χώρος. Υπήρχαν συγκεκριμένοι κανόνες ανάλογα με την κοινωνική θέση, τη θέση και την ηλικία. Επομένως, «τιχ » σημαίνει επίσης «κάθισμα», «νχαπ τιχ » σημαίνει «να καθίσεις», « σουάτ τιχ » σημαίνει «να αφήσεις μια θέση» (σήμερα, «σουάτ τιχ » σημαίνει «να παρευρεθείς») και «κουγιέτ τιχ» σημαίνει «απών» ή «μη συμμετοχή».

Το «Tịch» μπορεί επίσης να σημαίνει μια θέση, όπως «hình tịch» (το άτομο που είναι υπεύθυνο για ποινικές υποθέσεις σε κυβερνητική υπηρεσία)· «thủ tịch» σημαίνει διευθυντής, ανώτατο, υψηλότερο επίπεδο ( thủ tịch pháp quan : ο ανώτατος δικαστής).

Η λέξη «Tịch» μπορεί να αναφέρεται σε ένα τραπέζι γεμάτο φαγητό, ένα γλέντι ( όπως στο *Water Margin* )· «yến tịch» (ένα είδος συμποσίου). Ένα μεγάλο γλέντι που πραγματοποιείται σε σημαντικές περιστάσεις, φεστιβάλ ή εορτασμούς, με μεγάλη ποικιλία πιάτων και μεγάλη ποσότητα φαγητού, αναφέρεται συχνά ως «συμπόσιο».

Έτσι, από την αρχική της έννοια ενός αντικειμένου φτιαγμένου από μπαμπού ή καλάμι, η λέξη « tịch» έχει αποκτήσει πολλές νέες σημασίες με την πάροδο του χρόνου.

Λάβετε υπόψη ότι υπάρχουν περίπου 17 ή περισσότερες σινο-βιετναμέζικες λέξεις που γράφονται ως "tịch" . Αυτές οι λέξεις έχουν κινεζικούς χαρακτήρες για την ορθογραφία τους. Είναι διαφορετικά και έχουν διαφορετικές σημασίες. Εκτός από τον χαρακτήρα席(xi) εδώ, υπάρχει και ο χαρακτήρας藉(xi) που σημαίνει επίσης «διακόσμηση», αλλά δεν έχει καμία σχέση με συμπόσια ή γιορτές...

Ο χαρακτήρας藉 (xi) εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Σφραγιδόγραμμα του Shuowen Jiezi (Εξήγηση Χαρακτήρων), αρχικά αναφερόμενος σε ένα χαλί που χρησιμοποιούνταν για την επίδειξη προσφορών κατά τη διάρκεια αρχαίων θυσιαστικών τελετών ή ακροάσεων της αυλής (όταν οι αξιωματούχοι απέδιδαν φόρο τιμής στον αυτοκράτορα). Αργότερα, αυτός ο χαρακτήρας κατέληξε να σημαίνει «λατρεύω», «φροντίζω» ή να αναφέρεται σε αταξία, αναταραχή, ποδοπατώ, εκφοβισμό ή «παρηγορώ», «καταπραΰνω»...

Στο σύστημα γραφής Nôm, υπάρχουν τουλάχιστον δύο χαρακτήρες για τη λέξη «tịch» δανεισμένοι από τα κινέζικα.

Ο πρώτος χαρακτήρας είναι το "tịch" (夕), που σχηματίζεται χρησιμοποιώντας μια δάνειο όρο (δανειζόμενος τόσο τη μορφή όσο και τη σημασία του κινεζικού χαρακτήρα). Αυτός ο χαρακτήρας σημαίνει "απόγευμα, βράδυ" όπως στα κινέζικα. Για παράδειγμα, " tịch dương" (η σκιά του δύοντος ήλιου): " Τα θεμέλια του παλιού κάστρου λούζονται στη σκιά του λυκόφωτος " (Bà Huyện Thanh Quan).

Ο δεύτερος χαρακτήρας είναι το tich (席), μια φωνητική δομή (δανεισμός ήχου, όχι σημασία), για παράδειγμα, το "tich tich ting tang", που χρησιμοποιείται για να αναφερθεί σε ήχους που μιμούνται τον ήχο ενός μουσικού οργάνου. Στο έργο του Huình Tịnh Paulus Của *Câu hát góp* (1897), υπάρχει μια γραμμή: « Το όργανο παίζει tich tich ting tang, ποιος θα πάει την πριγκίπισσα στη σπηλιά και πίσω;» (σελ. 24).

Πηγή: https://thanhnien.vn/lat-leo-chu-nghia-chu-tich-tu-cai-chieu-lat-leo-thanh-ban-tiec-18525121922210498.htm