Δύσκολη διατύπωση: Τι σημαίνει «δικαιώματα»;

Στις μέρες μας, πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν ότι τα δικαιώματα είναι «χρήματα που καταβάλλονται σε δημιουργούς πολιτιστικών, καλλιτεχνικών και επιστημονικών έργων που δημοσιεύονται ή χρησιμοποιούνται» (Βιετναμέζικο Λεξικό, Hoang Phe, αρχισυντάκτης, 1988, σ. 754). Ωστόσο, στο παρελθόν, η αρχική έννοια αυτής της λέξης ήταν αρκετά διαφορετική.

Τα δικαιώματα είναι μια σινο-βιετναμέζικη λέξη, ένας συνδυασμός δύο λέξεων: ενοίκιο (润) και στυλό (笔).

Το Nhuận (润) ανήκει στη ρίζα του νερού, έχει ηχητικό σχήμα ( Luc Thu ) και η αρχική του σημασία είναι «το νερό της βροχής ρέει προς τα κάτω, θρέφοντας τα πάντα» ( Thuyet Van ). Στην Quang Nha , το nhuận σημαίνει «μουλιάζω, βρέχω» ( Nhuyên, tí da ) και στην Dich. He Tu , το nhuận σημαίνει «υγράνω με τον άνεμο και τη βροχή» ( Nhuyên chi di phong vũ ).

Ο χαρακτήρας «Bit» (笔) ανήκει στη ρίζα του μπαμπού και αποτελείται από ιδεογράμματα ( Έξι Βιβλία ). Αυτός ο χαρακτήρας εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Oracle Bones και η αρχική του σημασία είναι «γραφή με εργαλείο φτιαγμένο από σωλήνες μπαμπού και τρίχες ζώων», δηλαδή «mao bi » (ένα πινέλο) ( Ritual Records. Ritual Song ). Αργότερα, το «Bit » επέκτεινε τη σημασία του, αναφερόμενο σε «έργα όπως καλλιγραφία, πίνακες ζωγραφικής, ποιήματα και δοκίμια γραμμένα ή σχεδιασμένα με στυλό» ( Bao Phac Tu. Bien Van από τον Ge Hong), «πεζογραφία» ( Du Tuong Dong Vuong Luan Van Thu ), «πινελιά» ( Γραφικά από τον Cai Nguyen Boi).

Ο όρος «βασιλικές αξίες» προέρχεται από ένα ανέκδοτο στη Βιογραφία της Δυναστείας Σούι του Τζενγκί (τόμος 38), η οποία αναφέρει πώς, αφού ο αυτοκράτορας Γουέν του Σούι αποκατέστησε τον τίτλο του Τζενγκί, οι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι απαίτησαν αποζημίωση για τα έργα του Τζενγκί, επικαλούμενοι το «η πένα ήταν στεγνή». Αυτό οδήγησε στη φράση «βρέξτε την πένα».

Στην αρχαιότητα, οι λόγιοι και οι αξιωματούχοι εκτιμούσαν την ευγένεια και δίσταζαν να αναφέρουν τα χρήματα. Όταν ήταν απαραίτητο, αποκαλούσαν τα χρήματα «a do vat» (阿堵物), που σημαίνει «αυτό το πράγμα που εμποδίζει». Η φράση «A do vat» χρησιμοποιείται για να αναφερθεί στα χρήματα, η οποία προέρχεται από την ιστορία του Wang Yan κατά τη δυναστεία Jin. Αργότερα, η λέξη αυτή αντικαταστάθηκε από τον όρο «βασιλεία».

Σύμφωνα με την εγκυκλοπαίδεια Baidu, η λέξη «royalty» (润笔) αρχικά αναφερόταν στη «διαδικασία μούλιασμα των τριχών μιας βούρτσας σε καθαρό νερό πριν από τη χρήση για να μαλακώσουν και να απορροφήσουν το μελάνι» και αργότερα εξελίχθηκε σε έναν κομψό όρο, που αναφερόταν σε υλική ή χρηματική πληρωμή σε συγγραφείς ποίησης, καλλιγραφίας και ζωγραφικής.

Στην αρχαιότητα, για να κερδίσουν δικαιώματα, οι λογοτεχνοί συχνά συνέθεταν έγγραφα για τη βασιλική αυλή ή έγραφαν ευχές γενεθλίων για τους ζωντανούς ή επιτάφιους ύμνους για τους νεκρούς. Ο Han Yu ήταν ένας πολύ διάσημος επιτάφιος συγγραφέας, ο οποίος συχνά έγραφε για υψηλόβαθμους αξιωματούχους με την φράση «η τιμή μιας λέξης είναι τόσο υψηλή όσο ένα βουνό από χρυσάφι» ( η τιμή μιας λέξης είναι τόσο υψηλή όσο ένα βουνό από χρυσάφι ). Ο Du Mu, συγγραφέας του Vi Dan Giang Tay di ai bi (Η ερωτική στήλη που άφησε πίσω του ο Vi Dan Giang Tay), έλαβε 300 ρολά από μετάξι...

Στο βιβλίο Δυναστεία Σονγκ Σου Σι Λοάι Ουγιέν , υπάρχει ένα απόσπασμα που αναφέρει ότι ο αυτοκράτορας Ταϊζονγκ των Σονγκ ίδρυσε ένα ειδικό ταμείο που ονομάζεται «χρήματα βασιλικών αποδοχών» (润笔钱), το οποίο χρησιμοποιούνταν για την ανταμοιβή των λογίων στην αυτοκρατορική αυλή.

Γενικά, τα δικαιώματα στην αρχαιότητα καταβάλλονταν με πολλές μορφές, όπως χρυσός, ασήμι, σιτηρά, αγαθά και υφάσματα. Σε ορισμένους ποιητές άρεσε να λαμβάνουν ειδικές ανταμοιβές, για παράδειγμα, στον Wang Xizhi άρεσε να λαμβάνει χήνες ως δικαιώματα, στον Li Bai ζητούσε κρασί και στον Su Dongpo δεχόταν με χαρά αρνί.

Φημολογείται ότι το πιο ακριβοπληρωμένο έργο στην ιστορία είναι το ποίημα «Τσανγκμέν Φου» του Σίμα Ξιανγκρού της Δυτικής Δυναστείας Χαν. Η αυτοκράτειρα Τσεν πλήρωσε 100 κιλά χρυσού για αυτό το ποίημα των 633 λέξεων.

Μέχρι τις δυναστείες Μινγκ και Τσινγκ, οι «βασιλικές περιουσίες» είχαν εδραιωθεί πλήρως, κυρίως σε χρηματικούς όρους.

Στη χώρα μας, η λέξη «βασιλεία» εμφανίστηκε το αργότερο τον 19ο αιώνα και καταγράφηκε στο βιβλίο Dictionnaire annamite-français του Jean Bonet, που εκδόθηκε το 1899 (σελ. 48).

Πηγή: https://thanhnien.vn/lat-leo-chu-nghia-nhuan-but-nghia-la-gi-185250912203215207.htm