«میراث» ویتنامی در کالدونیای جدید

کنسول افتخاری ویتنام در کالدونیای جدید، آقای دین نگوک ریم، در برنامه بهار میهن ۲۰۲۵ شرکت کرد - عکس: NAM TRAN

آقای دین نگوک ریم که در جزیره دورافتاده کالدونیای جدید متولد و بزرگ شده است، همواره از طریق "میراث" زبان ویتنامی که از والدینش به ارث برده، ارتباط قوی خود را با سرزمین مادری‌اش حفظ کرده است. او در طول ۱۵ سال خدمت خود، نه تنها به جامعه ویتنامی کمک کرده، بلکه ارزش‌های فرهنگی ویتنامی را نیز به نسل بعدی منتقل کرده است.

پاسداشت زبان مادری

والدین او در اواخر دهه ۱۹۳۰ ویتنام را ترک کردند و خاطرات سرزمین مادری خود را با خود به کالدونیای جدید، جزیره‌ای فرانسوی در اقیانوس آرام ، بردند. در خانه، والدین او همیشه به فرزندانشان یادآوری می‌کردند که زبان مادری خود را فراموش نکنند.

آقای ریم تعریف می‌کرد: «مادرم همیشه به من می‌گفت: فرزندم، زبان مادری‌ات را فراموش نکن و یادت باشد که بعداً به فرزندانت ویتنامی یاد بدهی.» پدرش، مردی سخت‌گیر، از فرزندانش می‌خواست که در تمام فعالیت‌های خانوادگی ویتنامی صحبت کنند.

او همچنین خاطره‌ی خوشی را از یادگیری زبان ویتنامی به یاد می‌آورد. یک نفر یک بار به او گفت که دیگر از «thọi cốm» استفاده نمی‌شود و به جای آن از «nẩu cốm» استفاده می‌شود.

اما در سفر برگشت به زادگاهش، وقتی اقوامش را در حال پختن برنج با کاه دید، فهمید که چرا کلمه «برنج پختن» تا این حد با زندگی ویتنامی‌ها گره خورده است.

اگرچه او ویتنامی را کاملاً روان صحبت می‌کند، اما اعتراف می‌کند که هنوز در ویتنامی "بد" است زیرا مهارت‌های خواندن و نوشتن او محدود است.

او به طور محرمانه گفت: «من همیشه از اینکه در جوانی ویتنامی را به درستی یاد نگرفتم پشیمانم.» نه تنها این، بلکه آقای ریم «هر جا که می‌رفت، فعالانه ویتنامی صحبت می‌کرد»، چه وقتی که به زادگاهش برمی‌گشت و چه وقتی که با ویتنامی‌های خارج از کشور ملاقات می‌کرد.

۱۵ سال همراهی خستگی‌ناپذیر

در سال ۲۰۱۶، آقای ریم به عنوان کنسول افتخاری ویتنام در کالدونیای جدید، مستقر در نومئا، منصوب شد. با این حال، عشق و ارادت او به جامعه ویتنامی ۱۵ سال قبل از آن آغاز شده بود، زمانی که او از حمایت رایگان از هموطنان خود دریغ نمی‌کرد.

او به اشتراک گذاشت: «من فقط کمک می‌کنم، هرگز پول نمی‌گیرم. فرقی نمی‌کند ثروتمند باشند یا فقیر، من به همه کمک می‌کنم. گاهی اوقات حتی وقتی برای آنها کارهای اداری انجام می‌دهم، پول از دست می‌دهم، چون باید اسناد بیشتری چاپ کنم.»

عشق و اعتبار او مورد احترام مقامات محلی بود. یک بار، نیمه شب، پلیس با او تماس گرفت و متوجه شد که یک مرد ویتنامی مدارکش را گم کرده است.

او به آنها کمک کرد تا جایی برای اقامت پیدا کنند و صبح روز بعد کارهای اداری را تکمیل کرد. او همچنین به ماهیگیران ویتنامی که به دلیل صید خیار دریایی دستگیر شده بودند، در آشپزی کمک کرد.

او به یاد می‌آورد: «آنها به خوردن غذای فرانسوی عادت نداشتند، بنابراین خودم برایشان آشپزی می‌کردم.»

او در حال حاضر با سفارت فرانسه برای حل مشکلات ویزا برای کارگران ویتنامی در کالدونیای جدید همکاری می‌کند. او گفت اگرچه آنها برای کار تأیید شده‌اند، بسیاری از مردم هنوز هنگام درخواست ویزا با موانعی روبرو هستند.

در حال حاضر حدود ۳۰۰۰ ویتنامی در کالدونیای جدید زندگی می‌کنند.

به گفته آقای ریم، اینجا هیچ‌کس فقیر نیست. نیمی از آنها ملیت فرانسوی ندارند، در حالی که نیمی دیگر ملیت دارند اما می‌خواهند گذرنامه ویتنامی داشته باشند.

به طور خاص، کسانی که از قبل تابعیت فرانسوی دارند، می‌خواهند گذرنامه ویتنامی داشته باشند تا در املاک و مستغلات سرمایه‌گذاری کنند و پس از بازنشستگی به خانه بازگردند.

آقای ریِم با عشق به زبان مادری‌اش، در حال آماده‌سازی برای افتتاح یک کلاس زبان ویتنامی رایگان در کنسولگری برای کودکان ویتنامی خارج از کشور است. او از وزارت امور خارجه با ۲۰۰ کتاب ویتنامی حمایت دریافت کرده است.

او با اشتیاق گفت: «واقعاً می‌خواهم ویتنامی را بیشتر یاد بگیرم و همچنین امیدوارم فرزندانم به صحبت کردن به زبان ویتنامی ادامه دهند. ماه آینده، یک کلاس ویتنامی برای بچه‌ها در کنسولگری برپا خواهم کرد. من یک معلم پیدا کرده‌ام و بچه‌ها برای تحصیل رایگان به اینجا خواهند آمد.»

آقای ریِم که برای شرکت در برنامه «بهار میهن ۲۰۲۵» به ویتنام بازگشته بود، از ملاقات با ویتنامی‌های خارج از کشور از سراسر جهان تحت تأثیر قرار گرفت. او معتقد است که ارتباط برقرار کردن با جامعه ویتنامی در خارج از کشور، قدرتی برای ساختن میهنی قدرتمندتر ایجاد خواهد کرد.